Azarot

Azharot ( hebr . אזהרות , „napomnienia”) to dydaktyczne wiersze liturgiczne na temat 613 przykazań w wyliczeniu rabinicznym lub ich wersyfikacje. Pierwszym znanym przykładem są „Ata hinchlata” i „Azharat Reishit”, recytowane do dziś w niektórych społecznościach aszkenazyjskich i włoskich, a pochodzące z wczesnych czasów geonicznych. Inne wersje pojawiają się w X wieku Siddur z Saadia Gaon , a także przez dwóch hiszpańskich autorów średniowiecza: Izaaka ben Rubena Albargeloniego i Salomona ibn Gabirol oraz francuskiego autora Eliasza ben Menachema HaZakena .

Etymologia

Nazwa formy poetyckiej pochodzi od pierwszego słowa jednego z jej najwcześniejszych przykładów, hebrajskiego : אזהרות ראשית לעמך נתת . Zaproponowano dwie próby przypisania temu wyborowi specjalnego znaczenia:

  1. Chazal czasami odnoszą się do biblijnych zakazów jako azharot .
  2. Suma numerologiczna skróconej formy tego słowa (אזהרת, zamiast אזהרות) jest równa liczbie przykazań.

Krytyka

Abraham ibn Ezra ( Yesod Moreh , brama 2, koniec) porównał azharot do liczenia ziół leczniczych wymienionych w dziełach medycznych, nie wiedząc nic o ich zaletach.

Majmonides twierdzi we wstępie do Sefer HaMitzvot , własnym wyliczeniu przykazań prozą, że motywacją do napisania tego dzieła były błędy w azarocie . Szacunek dla krytyki Majmonidesa skłonił głównych rabinów ( XVIII-wieczny Chaim Yosef David Azulai ; XX-wieczny rabin Ovadia Yosef ) do wolenia czytania listy prozy Majmonidesa od poetyckiego azharot . W 1971 roku rabin Yosef Qafih skomponował azharot na podstawie listy Majmonidesa.

wiersze

  • Hebrajski : אזהרות ראשית לעמך נתת - Recytowane podczas Musaf drugiego dnia Szawuot w obrządku aszkenazyjskim i pierwszego dnia w obrządku włoskim.
  • Hebrajski : אתה הנחלת תורה לעמך - określany różnie jako „ Azharot rabinów Akademii ” lub „ Azharot Eliasza lub Azharot Eliasz Tiszbita ”. Jego autorstwo jest kwestionowane, ale wydaje się, że pochodzi z akademii Pumbedita . - Recytowane podczas Musaf pierwszego dnia Szawuot w obrządku aszkenazyjskim, aw formie skróconej drugiego dnia w obrządku włoskim.
  • Hebrajski : אנכי אש אכלה — napisany przez Saadię Gaona
  • Hebrajski : אחגור חיל לרומם הבורא (dosł. „Przepaszę się siłą, by wychwalać Stwórcę”) - Według Izaaka ur. Todrosa, które można znaleźć w siddur Amrama Gaona , ale badania naukowe sugerują, że prawdopodobnie napisał je Isaac Gikatilla.
  • Hebrajski : אוכלה אלקיך אש - Ibn Gabirol (pod redakcją Sachs-Halberstamm, „Ḳobeẓ 'al-Yad”, 1893)
  • Hebrajski : איזה מקום בינה (dosł. „Gdzie jest siedziba zrozumienia?”) - Izaak ur. Rubena Albargeloniego
  • Hebr . _ _ Menahem of Mans, po raz pierwszy opublikowany przez Luzzatto w „Literaturblatt des Orients”, 1850, część 16
  • Hebrajski : ריש לדברות אנכי - przez Eliezer ur. Natana, na wieczorne nabożeństwo drugiego dnia Szawuot
  • Hebrajski : אני בינה שוכנת אמונה (dosł. „Ja, Zrozumienie, mieszkam na wysokości”) - Izaak Petit ur. Mordecai Kimḥi
  • Hebrajski : ארוממך ה 'מלכי (dosł. „Będę Cię wychwalał, Panie, mój Królu”) - przez Krespia ha-Naḳdan
  • Hebrajski : אברך לא-ל נורא (dosł. „Będę błogosławił Boga Ogromnego”) - Eliasz ha-Kohen Tchelebi
  • „Wylej swoje miłosierdzie” – napisane przez Menachema Tamara.
  • Hebrajski : מה' מאוד נעלה אשאלה - Menachem Egozi
  • Hebrajski : אדנ-י בם - Elijah Adeni (z Adenu) (red. Amsterdam, 1688)
  • — Joshua Benveniste
  • - przez Józefa ur. Solomon Yaḥya

(Źródło)

Komentarze

Chociaż pierwotnym zamiarem azharota mogła być edukacja, jego zwięzła i tajemnicza poetycka forma doprowadziła do potrzeby wyjaśnienia jego treści. Komentarze obejmują:

  • „Netiv Mitsvotekha” (Livorno, 1841), autorstwa rabina Saula ibn Musa ha-Kohena z Jerby (1772–1848)
  • „Mahzor Shelom Yerushalayim” na Szawuot (Nowy Jork, 1994) autorstwa rabina Shimona Hai Aloufa i rabina Ezry Labatona (strony 279-287).
  • Rabin David Bitton (1979), o Azharot (Missvot 'Aseh) Ibn Gabirola .
  • Yonah Frankel, Szawuot Machzor, strony 615-651.

Zwyczaje liturgiczne

W obrządkach aszkenazyjskim i włoskim Azharot są recytowane podczas nabożeństwa mussaf . Taka była praktyka sefardyjska również w średniowieczu , ale ze względów halachicznych przeniesiono ich w inne miejsca liturgii. W związku z tym większość społeczności sefardyjskich przeniosła ich na mincha lub arvit lub na szabat przed Szawuot. Niektóre społeczności diaspory sefardyjskiej intonują przykazania pozytywne azharot pierwszego dnia Szawuot , a drugiego dnia przykazania negatywne. Społeczności sefardyjskie / wschodnie recytują azharot Ibn Gebirola, podczas gdy północnoafrykańskie społeczności Maroka, Algierii, Tunezji i Libii mogą recytować (zamiast lub jako dodatek do Ibn Gebirola) azharot Barceloni .

Zobacz też

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Azharot&oldid=1138280521 ”