Ben Wilkinson (poeta)

Bena Wilkinsona
Urodzić się	( 30.11.1985 ) 30 listopada 1985 Stafford , Anglia
Narodowość	brytyjski
Gatunki	Poezja, krytyka

Ben Wilkinson (ur. 1985 w Stafford , Anglia ) jest brytyjskim poetą, naukowcem i krytykiem The Guardian . Ukończył studia pierwszego stopnia na Uniwersytecie w Sheffield , a tytuł magistra i doktora na Uniwersytecie Sheffield Hallam . W 2014 roku wygrał zarówno konkurs Poetry Business Book & Pamflet, jak i nagrodę New Writing North Northern Writers' Award. Obecnie uczy kreatywnego pisania na Uniwersytecie w Bolton i mieszka w Sheffield w South Yorkshire. Jest zapalonym amatorem długodystansowych biegaczy i pisał różnie na ten temat.

Pracuje

Poezja

•   Iskry . Wysoka latarnia morska . 2008. ISBN 9781904551560 .
•   Na serio . książki kowalskie. 2014. ISBN 9781910367070 .
•   Więcej niż szczęście . Serenowe książki . 2018. ISBN 9781781724255 .
•   Ta sama różnica . Serenowe książki . 2022. ISBN 9781781726488 .

Edytowane tomy

•   Rezultatem jest to, co widzisz dzisiaj: wiersze o bieganiu . książki kowalskie. 2019. ISBN 9781912196814 .

Krytyka

•   Don Paterson: Pisarze i ich praca . Wydawnictwo Uniwersytetu Liverpoolskiego . 2021. ISBN 9781800855373 .

Nagrody

• 2018: Nagrody Forward za poezję (wysokie wyróżnienie)
• 2015: Stypendium dla pisarzy Arts Council England
• 2014: Konkurs na książkę i broszurę biznesową poezji
• 2014: Nagroda Pisarzy Północnej
• 2010: Picador Poetry Prize (krótka lista)

Opinie

Oczywiste jest, że miłość do pięknej gry rozciąga się na poetykę Wilkinsona, ponieważ obejmuje on różnorodne formy i sposoby zwracania się. Od formalnie zręcznych sonetów i sestyn, po listy i ujmujące konfesjonały, jest to książka, która lubi trzymać czytelników w napięciu. Coś, co Wilkinson dobrze robi, to poruszanie się po ciemnej otchłani klinicznej depresji [...] od „chodzenia / nudy, która łączy nasze życie / razem: papierowi ludzie, / kosze wyłożone pod lampami” („Davidowi Fosterowi Wallace'owi”) , po drżenie nad beżowym kornwalijskim pasztetem, „tykanie / przed jakąś zapomnianą przez Boga stacją obsługi autostrady” („You Must Be Joking”), w mrocznych momentach, które opisuje, można znaleźć czułość i wzruszającą szczerość. Z tego powodu tytuł zbioru jest trafny, bo jego zakres sięga daleko poza granice boiska piłkarskiego i osławionego szumu podniecenia, który służy raczej jako tło, na którym poeta może stanąć i przyjrzeć się stanowi własnego bijącego serca. - Jade Cuttle, The Poetry Review

„Nie mogę sprawić, żebyś poczuł to, co ja czułem” (David Foster Wallace), jedno z mottów do For Real Bena Wilkinsona , to wyzwanie, któremu Wilkinson podejmuje się ze znacznym sukcesem. Jego wiersze są jak drzwi, „gdzie nie zamurowano żadnych drzwi”; często sprawiają, że zastanawiamy się, jak przeszedł. To samo dotyczy jego przekładów, zwłaszcza „October”, świeżej i przekonującej wersji Verlaine’a . - Andrew McCullouch, The Times Literary Supplement

Ilekroć czytam prace Bena Wilkinsona, podziwiam jego kunszt. Niesie w sobie trudną do odtworzenia precyzję myśli i wypowiedzi, naturalną składnię i łatwy do usłyszenia głos, jednak wiersze obfitują w subtelnie użyte środki i efekty. Wilkinson maskuje swoje pełne rymy za pomocą przerzutki, dzięki czemu publiczność doświadcza jednocześnie formy i „naturalnego przepływu”. Zawsze jest świadomy formy, ale rzadko pozwala, by forma mu dyktowała. — Noel Williams, Antyfona

Linki zewnętrzne

• Strona autora , Seren Books
• Strona profilowa , The Guardian
• Poezja Londyn nr 61 (jesień 2008) . Dwa wiersze Bena Wilkinsona
• Dodatek literacki Timesa „Wiersz tygodnia” : „Słowik” Bena Wilkinsona