Bongjuknori

Bongjuknori [kor: 봉죽놀이] to tradycyjna koreańska gra o duży połów w wioskach rybackich 14 dnia Nowego Roku. To zbiorowa gra taneczna, która przeplata się z dźwiękiem i tańcem podczas modlitwy o wielki połów w wioskach rybackich.

Rankiem 14 dnia Nowego Roku żeglarze zbierają się na placu zabaw. Kiedy perkusista i Gugwari łapią rytm, lider staje na środku i wydaje dźwięk, sygnalizując marynarzom, aby również wymienili dźwięki. Ludzie tańczą z podekscytowania, gdy dźwięk piosenki i rytm refrenów harmonizują. Po chwili odpoczynku ludzie wykonują różne pieśni, a także gopsa i taniec paproci.

Bongjuknori trwa zwykle około tygodnia. W Hwanghae-do i niektórych rejonach Gyeonggi-do łowienie dużej ilości ryb oznacza, że ​​otrzymali „bongjuk”. Jest szeroko praktykowany w Pyeongan-do , Hwanghae-do, Gyeonggi-do, Yeonpyeong-do , Cheonsu-man i Anmyeon-do .

Ta gra jest głęboko związana z wczesnym połowem na zachodnim wybrzeżu. Celem gry jest modlenie się przed bogiem generałem Im Gyeong-eopem , aby łódź była bezpieczna i aby łowiła dużo ryb, aby każdy mógł cieszyć się dużym połowem.

Bonjuk

„Bongjuk” odnosi się do flagi owiniętej słomą na środku długiego bambusowego słupa, papierowego kwiatka i pięciokolorowych flag. Flaga przygotowywana przed rozpoczęciem wyprawy wędkarskiej to bambusowy maszt o długości 2 — 3 metrów, podzielony na kilka części i ozdobiony sztucznymi kwiatami. Aby zrobić bongjuk, używając bambusa, słomy i papieru lub ubrań, potrzeba od dziesięciu do dwudziestu osób.

Pochodzenie

„Bonjuknori” i jego taniec inspirowany ludami nadmorskimi i ich źródłami utrzymania mają różne nazwy w różnych regionach. Mówi się, że wywodzi się z zabobonnego zwyczaju trzymania dziewic w morzu. Odbywało się to pod pretekstem zagwarantowania bezpieczeństwa i dobrobytu żeglugi jako biznesu po drogach morskich w przeszłości. Co roku duch morski otrzymywał w darze dziewicę, która w czasach nowożytnych została zastąpiona strachem na wróble i jest przechowywana w wodzie morskiej.

Pochodzenie i historia Bongjuk Nori mają również bardzo silny związek z łowieniem krakaczy. W sezonie krakaczy często widywano łodzie z bongjukiem . Statki, które złapały mnóstwo krakaczy, wracały do ​​portu z podniesionym bongjukiem podczas gry na instrumentach. Wysokość flagi może wskazywać na połów dnia. Kiedy flaga wisiała wysoko, hol był niewielki, podczas gdy niższe ustawienie flagi wskazywałoby na bardziej udany połów.

Rytuały

Bongjuk Nori ma głównie dwa elementy rytualne, które zostały przekazane głównie w regionie zachodniego wybrzeża, w zależności od czasu wykonania. Jeden z rytuałów polega na tym, że ludzie radują się i grają na instrumentach, gdy łódź z obfitymi rybami wraca do portu. Drugi dotyczy osób uczestniczących w tej tradycji odnoszącej się do innych rytuałów wioski. Ten ostatni z nich był przekazywany głównie z pokolenia na pokolenie.

Zgodnie z powszechnym przekonaniem, taniec wzbudza w rybakach odwagę i śmiałość. Wioski Hwangdo w Chungcheongnam-do gromadzą się pod swoim drzewem dangsan (świętym drzewem opiekuńczym), aby odprawić rytuał 15 dnia pierwszego miesiąca księżycowego. Życzą bogatych zbiorów i obfitego połowu ryb. Mieszkańcy trzymali bongjuk (lub bunggi , zgodnie z ich regionalnym dialektem) i tańczyli, wykonując tradycyjną koreańską piosenkę Bunggi Taryeong. Ogólnie rzecz biorąc, Bongjuk Nori to zwyczaj łączący taniec i śpiew z Bongjuk Taryeong jako główną piosenką.

Podczas Bongjuk Nori wszyscy uczestnicy tańczą spontanicznie w rytm muzyki farmerów, ponieważ nie ma określonej formy tańca.