Johannesa Nobla

Johannesa Nobla
Johannes nobel.jpg
Urodzić się ( 1887-06-25 ) 25 czerwca 1887
Zmarł 22 października 1960 (22.10.1960) (w wieku 73)
Narodowość Niemiecki
Obywatelstwo Niemiecki
zawód (-y) Indolog i uczony buddyjski

Johannes Nobel (25 czerwca 1887 - 22 października 1960) był niemieckim indologiem i buddystą.

Wczesne życie i edukacja

Johannes Nobel urodził się 25 czerwca 1887 roku w Forst (Łużyce) . Studiował języki indoeuropejskie , arabski, turecki i sanskryt na Uniwersytecie w Greifswaldzie od 1907, następnie od 1908 na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. W 1911 roku obronił pracę doktorską na temat historii Alamkãraśastra i postanowił pracować jako bibliotekarz. W 1915 zdał egzaminy biblioteczne i znalazł zatrudnienie w Starej Bibliotece Królewskiej w Berlinie. Podczas pierwszej wojny światowej Nobel dołączył do Landsturmu i był tymczasowo zatrudniony przez Naczelne Dowództwo Armii jako główny tłumacz języka tureckiego.

Kariera akademicka

W marcu 1920 roku Nobel wstąpił do Preußische Staatsbibliothek jako bibliotekarz iw tym samym roku z powodzeniem obronił habilitację, pracę o poetyce indyjskiej. Kwalifikacje nauczyciela filologii indyjskiej uzyskał na Uniwersytecie w Berlinie w 1921 roku. W tym samym czasie uczył się chińskiego, tybetańskiego i japońskiego oraz poświęcił się badaniom buddyjskim.

W 1927 Nobel został mianowany profesorem nadzwyczajnym w Berlinie. 1 kwietnia 1928 r. przyjął profesurę indologii na Uniwersytecie w Marburgu , którą piastował aż do przejścia na emeryturę w 1955 r. Nie próbował wkradać się w łaski narodowego socjalizmu , choć w listopadzie 1933 r. był jednym z sygnatariuszy wyznanie profesorów niemieckich uniwersytetów i szkół wyższych przed Adolfem Hitlerem i państwem narodowo-socjalistycznym. Jego następcą na krześle marburskim był Wilhelm Rau; Claus Vogel jest jednym z uczniów Nobla w Marburgu.

Obszerne studia Nobla i krytyczne wydania Suvaraprabhāsasūtry ( Sutry Złotego Światła ), jednej z najważniejszych sutr mahajany, ukazały się w latach 1937–1958. W 1925 r. Nobel opublikował tłumaczenie Amaruśataki autorstwa Friedricha Rückerta .

Zeszyt naukowy Nobla, jego akta osobiste i kilka niepublikowanych rękopisów, w tym poprawiona niemiecka wersja jego rozprawy habilitacyjnej, zostały odkryte w jego dawnym instytucie w 2008 roku.

Wybrane publikacje

  • Suvarabhāsottamasūtra. Das Goldglanz-Sūtra: ein Sanskrittext des Mahāyāna-Buddhismus . Nach den Handschriften und mit Hilfe der tibetischen und chinesischen Übertragungen hrsg. Lipsk: Harrassowitz, 1937
  • Suvarnaprabhāsottamasūtra. Das Goldglanz-Sūtra: ein Sanskrittext des Mahāyāna-Buddhismus. Die tibetische Übersetzung mit einem Wörterbuch . Zespół 1: T ibetische Übersetzung , Stuttgart: Kohlhammer Verlag , 1944. Zespół 2: Wörterbuch Tibetisch-Deutsch-Sanskrit , Stuttgart: Kohlhammer Verlag, 1950
  • Suvarnaprabhāsottamasūtra. Das Goldglanz-Sūtra: ein Sanskrittext des Mahāyāna-Buddhismus. I-Tsing's chinesische Version und ihre tibetische Übersetzung . Tom 1: chińska wersja I-Tsinga . Tom 2: Die tibetische Übersetzung . Leiden: Brill, 1958
  • Podstawy poezji indyjskiej i ich rozwój historyczny . Kalkuta 1925 (Calcutta Oriental Series, tom 16)
  • Udrayana, König von Roruka, eine buddhistische Erzählung ; Wiesbaden, O. Harrassowitz, 1955.

Źródła

  • Bekenntnis der Professoren an den deutschen Universitäten und Hochschulen zu Adolf Hitler und dem nationalsozialistischen Staat . Überreicht vom Nationalsozialistischen Lehrerbund Deutschland/Gau Sachsen, 1933, s. 136
  • Dimitrov, Dragomir, Nachlaß Nobel , Universität Marburg, Indologie und Tibetologie
  •   Hanneder, Jürgen (2010). Marburger Indologie im Umbruch. Zur Geschichte des Faches 1845–1945 . Monachium: Kirchheim-Verlag (Indologica Marpurgensia, Band 1), ISBN 978-3-87410-140-0 . s. 60-
  • Nobel, Johannes (1911). Beiträge zur älteren Geschichte des Alamkãraśastra . Berlin: Schade
  • Nobel, Johannes (1925). Podstawy poezji indyjskiej i ich rozwój historyczny , Calcutta Oriental Series, tom. 16. Kalkuta: Pieczęć RN
  • Rau, Wilhelm; Vogel, Mikołaj (1959). „Johannes Nobel”, w: Claus Vogel (red.): Jñānamuktāvalī. Tom upamiętniający na cześć Johannesa Nobla. Z okazji jego 70. urodzin ofiarowali uczniowie i współpracownicy . Międzynarodowa Akademia Kultury Indyjskiej, New Delhi (Sarasvati-Vihara, t. 38), s. 1-16
  • Rückert, Friedrich, tłum.; Nobel, Johannes, wyd. (1925). Die hundert Strophen des Amaru , aus dem Sanskrit metrisch übersetzt von Friedrich Rückert. Nach der Handschrift der Preußischen Staatsbibliothek. Hanower: Lafaire

Dalsza lektura

  • Rau, Wilhelm (1961). Johannes Nobel (1887-1960), Zeitschrift der Deutschen Morgenländischen Gesellschaft 111 (1), 6-12
  •   Vogel, Mikołaj (1999). Johannesa Nobla . W: Neue Deutsche Biographie (NDB) obj. 19, Berlin: Duncker & Humblot. ISBN 3-428-00200-8 , s. 301-