Lee Hyeon-su (pisarz)

Lee Hyeon-su jest południowokoreańską pisarką. Urodziła się w Yeongdong, Chungcheongbuk-do w 1959 roku. Ukończyła studia włókiennicze na Uniwersytecie Yeungnam. Karierę literacką rozpoczęła, gdy jej opowiadanie „Geu jaenanui jojimeun songarak-eseobuteo sijakdoe-eotda” (그 재난의 조짐은 손가락에서부터 시작되었다 The Sign of Disaster Came From The Finger) zdobyło nagrodę Chungcheong I w 1991 roku. lbo Nagroda Nowego Pisarza. Później wygrała Zimowy Konkurs Literacki Munhakdongne w 1997 r. swoim opowiadaniem „Mareun naldeul sai-e” (마른 날들 사이에 Between Dry Days) i zaczęła poświęcać się pisaniu w pełnym wymiarze godzin. Wydała zbiory opowiadań Toran (토란 Taro) i „Jangminamu sikgijang” (장미나무 식기장 Szafka z drzewa różanego), a także powieści Singisaengdyeon (신기생뎐 New Tales of Gisaeng), Gilgatjib yeoja (길갓집 여자 Kobieta z domu przy drodze), i Naheul (나흘 4 dni). Zdobyła nagrodę literacką Hahn Moo-Sook i nagrodę literacką Mu-young.

Pismo

W swoim komentarzu do zwycięstwa w Zimowym Konkursie Literackim Munhakdongne w 1997 roku Lee wyraziła swoje przemyślenia na temat definicji powieści.

Dla mnie powieść jest jak zdradzający mąż. Niemiły mąż, który ugania się za młodymi kobietami, jednocześnie odrzucając mnie, dając mi ramię tylko wtedy, gdy jestem stara i słaba. Kiedy byłam świeżo poślubiona, próbowałam odwrócić serce tego zdradzającego męża, robiąc rzeczy, których nigdy nie robiłam, takie jak nakładanie makijażu i próbowanie niezręcznego flirtu, ale to wszystko na nic. Jako porzucona żona nie mogłam nawet próbować uciec. W noce, kiedy go nie było, zgrzytałam zębami, przysięgając, że zemszczę się na nim na starość, kiedy prałam pościel. A na starość przychodzi do mnie i podaje mi ramię, jakby był hojny. Drobny mąż, który zamiast mnie serdecznie przytulić, prowokuje, żebym go ściąła. To naprawdę nie jest przesada i zastanawiam się, co mnie pociąga w tym mężu.

Przemyślenia Lee na temat fikcji, która mówiła o zdradzającym mężu, były konserwatywnym stanowiskiem, które było zarówno obce, jak i wyzwanie. Jej dzieło Singisaengdyeon (신기생뎐 New Tales of Gisaeng), które opowiada o życiu gisaengów w Gunsan i Naheul (나흘 4 Days), które ściga ukrytą historię masakry No Gun Ri , może być postrzegane jako jej literacka autorka potwierdzenia.

Krytyk Jang Eunsu, opisując postacie Singisaengdyeon (신기생뎐 New Tales of Gisaeng) opisał fikcję Lee: „Wysokie osiągnięcia fikcji Lee Hyeon-su są czasami ukryte przez„ smaki jej zdań ”. Skupione zainteresowanie autorki, wynikające z jej niechęci do pominięcia choćby najdrobniejszego szczegółu z życia jej bohaterów, staje się właściwie przeszkodą we wkroczeniu w życie tej bohaterki iw jej barwną rzeczywistość. Nasze żałosne umysły, które muszą przystosować się do szybkiego tempa i rytmu cywilizacji, są zaskoczone i przerażone podnieceniem zdania, które wznosi się w naszym ciele jak jakiś znajomy potwór. (w skrócie...) Jako tradycyjny artysta języka, Lee Hyeon-su łączy fantastyczne opisy i bogate dialogi oraz wytrwale opowiada życiową podróż ludu Buyonggak. Kultura domu gisaeng, obecnie bezradnie zapominana w ramach przypływu modernizacji, została przedstawiona na bogatej miniaturze. I starannie rejestruje życie gisaeng, który „nauczył się odczuwać ból jeszcze przed osiągnięciem pełnoletności”. Jak stwierdza Jang Eunsu, Lee Hyeon-su jest „tradycyjnym artystą języka naszego pokolenia”.

Pracuje

Zbiory opowiadań

  • Toran (토란 Taro), Munidang, 2003.
  • Jangminamu sikgijang (장미나무 식기장 Szafka z drzewem różanym), Munhakdongne, 2009.

powieści

Działa w tłumaczeniu

Nagrody

  • 15. nagroda literacka im. Hahna Moo-Sooka (2010)
  • II Nagroda Fioletowej Literatury Ludowej (2007)
  • Nagroda Literacka Mu-young (2003)
  • II nagroda literacka Kim Yujung (1996)

Dalsza lektura

  • Jang, Gyeongryeol, „W poszukiwaniu znaczenia kulturowej manifestacji masakry No Gun Ri: Analiza literatury Jeong Eun-yong, Jayne Anne Phillips i Lee Hyeon-su”, Dong-A Mun-Hwa 53, Seul Narodowy Instytut Studiów Azjatyckich, 2015.
  • Idź, Myeongcheol, „Dźwięk i taniec, który wytrzymuje los wyginięcia: powieść Lee Hyeon-su,„ Singisaengdyeon ”(신기생뎐 New Tales of Gisaeng)”, The Blossom of Bone Flowers, Kephoi Books, 2009.
  • Lee, Gyeong, „Puzzle obrazkowe gotowania i seksualności: „Toran” Lee Hyeon-su (토란 Taro)
  • ”, Krytyka literacka dzisiaj 52, 2004.
  • Lee, Hyeon-su, „Motyw tworzenia: podstawowe warunki pisania fikcji”, Writer's World, wiosna 2006.
  • Munjang , 2015.
Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Lee_Hyeon-su_(writer)&oldid=1064128855 ”