Liber beneficiorum

Liber beneficiorum („Księga dobrodziejstw ”) jest rejestrem (spisem, inwentarzem) dotyczącym dobrodziejów, dobroczyńców , majątków i przywilejów. Wypis z takiej księgi przyjmowany był przez sądy cywilne jako słuszny dowód w sporach majątkowych. ^{[ potrzebne źródło ]}

Najstarszą znaną polską księgą tego rodzaju jest liber beneficiorum dioecesis Cracoviensis (księga beneficjów diecezji krakowskiej ) Jana Długosza z lat 1470-1480. Podobny spis sporządził Jan Łaski .