Lista literatury Cumacea

Obszerna lista literatury na temat Cumaceans .

A

  • AAAS (AS Pearse)., (1947). Nazwy zoologiczne / lista / gromad, klas i rzędów. Durham, Karolina Północna, Stany Zjednoczone.
  • Abdollapour Bereya, H., K. Abbasi, A. Keyvan i J. Sabkara., (2007). Badanie diety shad kaspijskich ( Alosa caspia caspia ) na południowo-zachodnim wybrzeżu Morza Kaspijskiego, na wodach prowincji Guilan. Iranian Scientific Fisheries Journal 16 (1): 115–128.
  • Abele L. (1982). Biogeografia. Strony 241–304, w: Abele, LG (red.), Systematics, the Fossil Record i Biogeography. Tom 1, w: Bliss, DE (red.), The Biology of Crustacea. Prasa Akademicka, Nowy Jork.
  • Abookire, AA, JT Duffy-Anderson i CM Jump., (2007). Zespoły siedlisk i dieta młodego dorsza pacyficznego ( Gadus macrocephalus ) w pobliżu Kodiak na Alasce. - Marine Biology 150 (4): 713–726.
  • Akiyama, T. (1991). Rytmy biologiczne zsynchronizowane z cyklami pływów i sezonowymi modyfikacjami ich wzorców. - Aquabiology 13 (4): 262–265 (w języku japońskim z streszczeniem w języku angielskim).
  • Akiyama, T. (1995). Rytm pływania okołopływowego u kumaka subpływowego Dimorphostylis asiatica (Crustacea). Biologia morska 123 : 251–255.
  • Akiyama, T. (1997). Pływowa adaptacja zegara okołodobowego kontrolującego zachowanie pływania skorupiaków. - Zoological Science (Tokio) 14 (6): 901–906.

Biuletyn abstraktów technicznych : Czasopismo zawierające orientacyjne i/lub informacyjne streszczenia nowo opublikowanej lub wydanej literatury technicznej. Streszczenia są zwykle ułożone w kolejności tematycznej i dostępne są alfabetyczne indeksy tematyczne i/lub autorów. (TABINDA NAVEED)

  • Akiyama, T. (2004). Porwanie rytmu okołopływowego pływania u kumaka Dimorphostylis asiatica (Crustacea) do 12,5-godzinnych cykli ciśnienia hydrostatycznego. - Zoological Science (Tokio) 21 (1): 29–38.
  • Akiyama, T. i M. Yamamoto, (2004a). Historia życia Nippoleucon hinumensis (Crustacea: Cumacea: Leuconidae) w Seto Inland Sea of ​​Japan. I. letnia diapauza i cykl pierzenia. Seria Postępów Ekologii Morskiej 284 : 211–225.
  • Akiyama, T. i M. Yamamoto, (2004b). Historia życia Nippoleucon hinumensis (Crustacea: Cumacea: Leuconidae) w Seto Inland Sea of ​​Japan. II. Subpopulacja bezdiapauzy. Seria Postępów Ekologii Morskiej 284 : 227–235.
  • Akiyama, T. i M. Yoshida., (1990). Rytm nocnej aktywności wyłaniania się kumaka Dimorphostylis asiatica (Crustacea). Biuletyn biologiczny 179 : 178–182.
  • Akiyama, T. i S. Gamo., (2005). Nowy gatunek głębinowego rodzaju cumacean Eudrella [sic] z Okinawa Trough, północno-zachodni Pacyfik. Strony 261–269, w: Hasegawa, K., G. Shinohara i M. Takeda (red.), Fauna głębinowa i zanieczyszczenia na wyspach Nansei. Monografie Narodowego Muzeum Nauki, nr 29.
  • Akiyama, T. i S. Gamo., (2006). Nowy gatunek Eudrella [sic] (Crustacea, Cumacea) z Morza Wewnętrznego Seto w Japonii. Biuletyn Narodowego Muzeum Nauki Seria A (Zoologia) 32 (2): 39–46.
  • Alberico NA, Roccatagliata D., (2008). Diastylis fabrizioi , nowy gatunek i krótki opis D. planifrons Calman, 1912 (Crustacea: Cumacea: Diastylidae) z Ameryki Południowej. Journal of Natural History 42 (13): 1039–1063.
  • Alberico, NA, MG Arias i D. Roccatagliata., (2007). Na nicotoidalnym Copepoda pasożytniczym na kumaka Diastylis fabrizioi n.sp. [nomen nudum] z południowo-zachodniego Atlantyku (abstrakt niepublikowany). Spotkanie śródroczne Stowarzyszenia Skorupiaków (Coquimbo, Chile, 14–17 października 2007): 69.
  • Aldevig, H. (1917). Die Amphipoden, Isopoden und Cumaceen des Eisfjordd. Almqvist & Wiksell, Sztokholm. Alexandrov, B., A. Boltachev, T. Kharchenko, A. Lyashenko, M. Son, P. Tsarenko i V. Zhukinsky. 2007. Tendencje inwazji wodnych gatunków obcych na Ukrainie. Inwazje wodne 2 (3): 215–242.
  • Alfonso, MI, ME Bandera, PJ Lopez-Gonzalez i JC Garcia-Gomez., (1998). Zbiorowisko cumacean związane z wodorostami jako bioindykatorem warunków środowiskowych w Zatoce Algeciras (Cieśnina Gibraltarska). Cahiers de Biologie Marine 39 (2): 197–205.
  • Alfonso, MI, ME Bandera, PJ López-González i JC García-Gómez., (1996). Distribución espacio-temporal de los cumáceos asociados a Halopteris scoparis (L.) Sauvag. en la bahía de Algecirs. Strony 288–289, w: Resum. IX Prosty. Iber. Estud. Zgięty. Zniszczyć.
  • Aliev, AD i GM Pyatakova., (1969). [Bentos wschodniego wybrzeża środkowego Morza Kaspijskiego i jego dynamika sezonowa]. Gidrobiologicheskii Zhurnal 5 (3): 71–75.
  • Aligadżyjew, GA, (1987a). [Ilościowe rozmieszczenie i charakterystyka ekologii kilku skorupiaków Cumacea z zachodniej części środkowego Morza Kaspijskiego]. Strony 31–37, W: Saidov, YS, & GM Mokhov (red.), Biologiya osnovnykh promyslovykh ryb srednego Kaspija i sostoyanie ikh kormovoi bazy. [Biologia podstawowych ryb handlowych środkowego Morza Kaspijskiego i stan ich bazy pokarmowej.] Akademia Nauk ZSRR, Machaczkała.
  • Aligadżiew, GA, (1987b). Ilościowe rozmieszczenie niektórych skorupiaków w zachodniej części środkowego Kaspica. Ekologia 1987 (4): 82–84.
  • Allcock, L., S. Lockharr, K. Ellingsen, R. Mooi i C. de Broyer., (2007). Wprowadzenie do pracy na morzu. Strony 52–55, w: Raport z rejsu Ant-XIX/3 i ANT-XIX/4 (ANDEEP I i II).
  • Alldredge, A. i JM King., (1977). Rozmieszczenie, liczebność i preferencje substratowe zooplanktonu rafy denne w Lagunie Lizard Island, Wielkiej Rafie Koralowej. Biologia morska 41 : 317–333.
  • Gniew, K i Valentin, C. (1976). Badania in situ nad wzorcem dziennej aktywności Diastylis rathkei (Cumacea, Crustacea) i jego znaczeniem dla „hiperbentosu”. Helgolandczyk wiss. Meeresunters. 28 : 138–144.
  • Angsupanich, S. i R. Kuwabara., (1999). Rozmieszczenie fauny makrobentosowej w kanałach Phawong i U-Taphao wpływających do jeziora lagunowego, Songkhla, Tajlandia. Jeziora i zbiorniki: badania i zarządzanie 4 : 1–13.
  • Anokhina, LL, (2005). Sezonowa dynamika zmian dielu w przybrzeżnych zbiorowiskach benthopelagicznych Morza Czarnego na przykładzie zatoki Golumaya (Gelendzhik Town). Biologia Biuletyn 32 (3): 288-300.
  • Anokhina, LL, (2006). Wpływ światła księżyca na pionowe migracje organizmów benthopelagicznych w strefie przybrzeżnej Morza Czarnego. Oceanologia 46 (3): 385–395.
  • Anculewicz, AE, (2005). Pierwsze odkrycie skorupiaków Cumacea w Zatoce Fińskiej. Vestnik Sankt-Peterburgskogo Universiteta: Seria 3-Biologiia 1 : 84-87.
  • Apstein C. (1893). Die während der Fahrt zur Untersuchung der Nordsee. Strony 191–198, W: W: Sechster Bericht der Commission zur Wissenschaftlichen Untersuchung der Deutschen Meere, w Kiel für die Jahre 1887 bis 1891. XVII. bis XXI. Jahrgang. III. Waga. Paula Pareya z Berlina.
  • Araújo, FJ, (1984). Hábitos alimentares de três espécies de trés bagres marinhos (Ariidae) no estuário da Lagoa dos Patos (RS), Brasil.- Atlântica 7 : 47–63.
  • Ariyama, Hiroyuki., (2003). Osaka-wan chubu enganiki ni okeru Makogarei chigyo no bumpu oyobi shokusei ni tsuite [Rozmieszczenie i pokrój młodocianych marmurkowatych soli Pleuronectes yokohamae na środkowym wybrzeżu zatoki Osaka].- Biuletyn Stacji Doświadczalnej Rybołówstwa Prefektury Osaka , nr 14 : 17 –28.
  • Arnaud, PM, (1974). Wkład a la bionomie marine benthique des régions antarctiques et subantarctiques. Téthys 6 (3): 467–653 (w języku francuskim ze streszczeniem w języku angielskim).
  • Arntz, MY, (1971a). Biomasse und produktion des Makrobenthos in den tieferen Teilen der Kieler Bucht im Jahr 1968.- Kieler Meeresforschungen 27 : 36–72.
  • Arntz, MY, (1971b). Die Nahrung der Kliesche ( Limanda limanda [L.]) in der Kieler Bucht. Berichte der Deutschen Wissenschaftlichen Kommission für Meeresforschung 22 : 129–183.
  • Arntz, MY, (1974). Die Nahrung juveniler Dorsche ( Gadus morhua L.) in der Kieler Bucht. Berichte der Deutschen Wissenschaftlichen Kommission für Meeresforschung 23 : 97–120.
  • Arntz, MY, (1978a). Pokarm dorosłego dorsza ( Gadus morhua L.) w zachodnim Bałtyku. Berichte der Deutschen Wissenschaftlichen Kommission für Meeresforschung 26 (1–2): 60–69.
  • Arntz, MY, (1978b). Drapieżnictwo flądry Platichthys flesus (L.) na bentos w głębszych partiach Zatoki Kilońskiej. Berichte der Deutschen Wissenschaftlichen Kommission für Meeresforschung 26 (1–2): 70–78.
  • Arntz, MY, (1999). Magellan - Antarktyda: Ekosystemy, które się rozpadły. Przegląd podsumowujący. Scientia Marina 63 (dodatek 1): 503–511.
  • Arroyo, NL, M. Maldonado, R. Pérez-Portela i J. Benito., (2004). Wzory rozmieszczenia meiofauny związanej z sublitoralnym Laminaria w Morzu Kantabryjskim (północno-wschodni Atlantyk). Biologia morska 1 44 : 231–242.
  • Audouin, MV, (1829). Podwójna impreza. Skorupiaki. Strony 24–49, w: Histoire naturelle des Annélides, Crustacés, Arachnides et Myriapodes, contenant l´esquisse de l´organisation, des caractéres, des mœrs et de la description de ces animaux; precédée d´une wprowadzenie historique, et suivie d´une biographie, d´une bibliographie et d´un vocabulaire. Bureau de l'Encyclopédie Portative, Paryż.

B

  • Baan, SM van der i LB Holthuis., (1972). Krótka notatka o występowaniu Cumacea w powierzchniowym planktonie zebranym na statku kosmicznym „Texel” w południowej części Morza Północnego. Zoologische Bijdragen 13 : 71–74.
  • Bacescu M. (1940). Les Mysidacés des eaux roumaines. Etude morphologique, taxonomique et bio-économique. Annales Scientifiques de l´Université de Jassy. 2. Ptie., Sciences Naturelles 26 (2): 453–804 (4 tablice).
  • Bacescu M. (1942). Observatii biologice si faunistice în legatura cu Balta Greaca. Revista St. „Adamachi” Iasi 28 : 151–154.
  • Bacescu M. (1949). Données sur la faune carcinologique de la Mer Noire le long de la cote Bulgare. Travaux Station Biologique Maritine de Varna (Bułgaria) 14 (1948): 1–24 (w języku francuskim).
  • Bacescu M. (1950a). Cumacei Mediteraneeni modyfikacja de mediul Pontic. Analele Academiei Republicii Populare Romane 3 (2): 453–457.
  • Bacescu M. (1950b). Speciile de Iphinoe (Crustacei Cumacei) din Marea Neagra- Cu un studium special asupra lui Iphinoe maeotica (Sov.) si descrierea unei noi specii Iphinoe elisae n.sp. A nalele Academiei Republicii Populare Romane Seria: Geologie, Geografi, Biologie, Stiinte Tehnice si Agricole 3 (12): 461–515 (w języku rumuńskim ze streszczeniami w języku rosyjskim i francuskim).
  • Bacescu M. (1950c). Capturi de Cumacei facute in apele Românesti si studiui, a doua forme mai aparte; Bodotria arenosa mediterranea (Steuer) si Schizorhynchus scabriusculus danubialis nf-Lucrarile Sesiunii Generale Stiintifice 1950: 742–755 (w języku rumuńskim ze streszczeniami w języku francuskim i rosyjskim).
  • Bacescu M. (1951a). Cumacea. Republicii Populare Romane, Academia Republicii Populare Romane 4 (1): 5–91.
  • Bacescu M. (1951b). Nannastacus euxinicus rz. sp., Cumaceu nou gasit în apele marii negre. Comunicarile Academiei RPR 1 (7): 585–592.
  • Bacescu M. (1954). Mysidacea. Strony 1–126, w: Fauna Republicii Populare Romîne, Crustacea, IV (3). Academia Republicii Populare Romîne, Bukareszt.
  • Bacescu M. (1956). Cumopsis fagei n. sp., Cumacé nouveau, provenant des eaux du littoral Francais de la manche. Vie et Milieu 7 (3): 357–365.
  • Bacescu M. (1960a). Cîteva animale necunoscute înca în Marea Neagra si descrierea unor Malacostracei noi ( Elaphognathia monodi n.sp. si Pontotanais borceai ngnsp.),provind din apele pontice prebosforice. Academia Republicii Populare Romîne, Studii si Cercetari de Biologie seria Biologie Animala 12 : 107–124 (w języku rumuńskim). [Uwaga: Bacescu, 1960b i Bacescu, 1960c to odpowiednio rosyjska i francuska wersja tego artykułu.]
  • Bacescu M. (1960b). Quelques animaux encore inconnus dans la Mer Noire; opis de deux Malacostracés nouveaux Elaphognathia monodi n. sp., et Pontotanais borceai ng, n. sp. Provenant des eaux pontiques proches du Bosphore. Revue de Biologie 5 : 233–248. [Uwaga: to jest francuska wersja Bacescu, 1960a.]
  • Bacescu M. (1960c). Novye vidy vyssich rakov, obnaruzennye v pribosforskich vodach cernogo morya.- Revue de Biologie 5:233–248. [Uwaga: to jest rosyjska wersja Bacescu, 1960a.]
  • Bacescu M. (1961a). Deux espèces nouvelles de Makrokylindrus sous-genre Vemakylindrus n. sp. (Crustacés, Cumacés) des eaux tropicales du Pacifique (Côte Américani). Academie de la Republique Populaire Romane 6 (3): 326–333.
  • Bacescu M. (1961b). Wkład a l'étude des Cumacés de la Méditerranée et particulièrement des côtes d'Israël. Rapports et Procès-verbaux des réunions de la CIESMM 16 : 496–502.
  • Bacescu M. (1962). Wkład znawcy gatunku Makrokylindrus Stebbing (Crustacea, Cumacea). Skorupiaki głębinowe 1 : 210–222.
  • Bacescu M. (1963). Wkład a la biocoenologie de la Mer Noire l´étage périazoïque et le faciès dreissenifère leurs caractéristiques. Rapports et Procès-Verbaux Commission Internationale Pour l´ Exploration Scientifique de la Mer Méditerranée 17 (2): 107–122.
  • Bacescu M. (1965). Bibliographie Roumaine de la Mer Noire. Commission Nationale de la République Populaire Roumaine Pour l´Unesco, Bukareszt.
  • Bacescu M. (1969a). Deux Cumacés nouveaux: Diastyloides carpinei n. sp. dans la Méditerranée et Hemilamprops lotusae dans l'Atlantique Argentin. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 164–171.
  • Bacescu M. (1969b). Cumacea Kroyer, 1846. Strony 381–402, W: Mordukhai-Boltovskoi (red.), Opredelitel 'fauny Chernogo i Azovskogo Morei [Klucz identyfikacyjny do fauny Morza Czarnego i Azowskiego]. Tom. 2. wolnożyjące bezkręgowce; Skorupiaki Akad. Nauk ZSRR, „Naukova Dumka”, Kijów.
  • Bacescu M. (1971). Cumacea z przybrzeżnych wód Florydy (Morze Karaibskie). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 11 : 7–23.
  • Bacescu M. (1972a). Cumella africana n. sp. i Makrokylindrus (Coalescuma) reyssi n. sp. (Cumacea, Crustacea) z saharyjskiego dna Atlantyku. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 17 (143–151).
  • Bacescu M. (1972b). Archaeocuma i Schizocuma , nowe rodzaje Cumacea z amerykańskich wód tropikalnych. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 17 : 241–250.
  • Bacescu M. (1972c). 7. Podłoże 7.3 Zwierzęta. Strony 1291–1322, w: Kinne, O. (red.), Ekologia morska, tom. 1 (3) Czynniki środowiskowe. Wiley-Interscience.
  • Bacescu M. (1973). Bibliographia Cumanceorum. Cecetari Marine, IRCM 5 , 6 : 226–261.
  • Bacescu M. (1975). Archaiczne gatunki Tanaidacea z wód Tanzanii z opisem nowego rodzaju Tanzanapseudes. Revue Roumaine de Biologie (Série de Zoologie) , Bukareszt 20 : 81–91.
  • Bacescu M. (1976). Trzy nowe rodzaje i sześć nowych gatunków Monokonophora (Crustacea, Tanaidacea) z raf koralowych Tanzanii. University Science Journal (University of Dar es Salaam) 2 (1): 3–24.
  • Bacescu M. (1978). Wkład w poznanie Monokonophora (Crustacea:Tanaidacea) z płn.-zach. Oceanu Indyjskiego. Memoires Sectiunea de Stiintifice, Academie de Roumaine 4 : 197–220.
  • Bacescu M. (1979). Heteroleukon słyszany n. sp. z Zatoki Meksykańskiej. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 24 : 95–97.
  • Bacescu M. (1980a). Apseudes bermudeus, rz. sp. z jaskiń wokół Bermudów. Acta Adriatica 21 : 401–407.
  • Bacescu, M. (1980b). Przyczynki do poznania niektórych Kalliapseudidae (Crustacea, Tanaidacea) z płn.-zach. Oceanu Indyjskiego. Travaux du Muséum National d´Histoire naturelle „Grigore Antipa” 22 (2): 359–379.
  • Bacescu M. (1982a). Wkład a la connaissance de cumacés de la mer de Marmara et d'Égée (Ile Eubea). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 24 : 45–54.
  • Bacescu M. (1982b). Wkład a l'étude des Cumacés de la Méditerranée et particulièrement des côtes d'Israël. Rapports et Procès-verbaux des réunions de la CIESMM 16 (2): 495–501.
  • Bacescu, M. (1988). Cumacea I (rodzina Archaeocumatidae, Lampropidae, Bodotriidae, Leuconidae). Haga, wydawnictwa akademickie.
  • Bacescu, M. (1990). Nowa Cumacea z wód północnej Australii. Beaufortia 41 (2): 9–13.
  • Bacescu M. (1991a). Campylaspis wardi n. sp. i Gynodiastylis nordaustraliana n. sp. z wód przybrzeżnych północnej Australii. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 31 : 317–322.
  • Bacescu, M. (1991b). Sous-marines des Bermudes. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 36 : 1–5.
  • Bacescu M. (1992a). Cumacea II: rodziny Nannastacidae, Diastylidae, Pseudocumatidae, Gynodiastylidae i Ceratocumatidae. Haga, wydawnictwa akademickie.
  • Bacescu M. (1992b). Sur quelques Cyclaspis (Crustacea, Cumacea) des eaux nw d'Australie. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 32 : 251–256.
  • Bacescu M. (1992c). Deux espèces nouvelles de Cumella (Crustacea, Cumacea) des grottes sous-marines de Bermuda. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 32 : 257–262.
  • Bacescu, M. (1994). Lista taksonów opisana przez Mihai Bacescu. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 34 : 611–615.
  • Bacescu, M. i A. Carausu., (1947). Apseudopsis ostroumovi n.sp. dans la Mer Noire (morfologia, affinity phylogénètiques, écologie). Bulletin de la Section Scientifique, Académie Roumaine 29 : 366–383.
  • Bacescu, M. i LB Holthuis, (1988a). Iphinoe Bate, 1856 (Crustacea, Cumacea): proponowana konserwacja. Biuletyn nomenklatury zoologicznej 45 ( 4): 267–269.
  • Bacescu, M. i LB Holthuis, (1988b). Bodotria Goodsir, 1843 (Crustacea, Cumacea): proponowana konserwacja. Biuletyn nomenklatury zoologicznej 45 (4): 264–266.
  • Bacescu, M. i LB Holthuis, (1988c). Leucon Krøyer, 1846 (Crustacea, Cumacea): proponowana konserwacja. Biuletyn Nomenklatury Zoologicznej 45 (4): 270–271.
  • Bacescu, M. i T. Iliffe., (1991). Nouvelles espèces de Cumella des grottes sous-marines de Bermude. Revue Roumaine de Biologie. Serie de Biologie Animale 36 (1–2): 9–13.
  • Bacescu, M. i E. Lima De Quieroz, (1985). Udział Cumacea w żerowaniu Rajidae Sympterigia acuta i S. bonaparti z Rio Grande do Sul- S. Brazylia. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 27 : 9–18.
  • Bacescu, M. i C. Margineanu., (1959). Éléments méditerranéens nouveaux dans la faune de la Mer Noire, rencontrés dans les eaux de Roumélie (Nord-Ouest-Bosphore). Données nouvelles sur le problemme du peuplement actuel de la Mer Noire. Archivio di Oceanografia e Limnologia 11 (dodatek): 63–74.
  • Bacescu, M. i F. Mayer., (1960). Nouveaux cas de commensalisme (Colomastrix et Tritaeta) et de parasitieme (Rhizorhina) pour la Mer Noire et quelques obserwacje sur l´Ampelisca des eaux prébosphoriques. Travaux du Muséum National d´Histoire naturelle „Grigore Antipa” 2 : 87–96.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1972a). Trois espèces nouvelles de Procampylaspis (Cumacea) des eaux de la Mauritanie (Atlantique Tropical de l'est). Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 17 (3–13).
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1972b). Nouvelles espèces de Nannastacidae (Crustacés, Cumacés) dans les eaux Sahariennes de l'Atlantique. Wielebny Trav. Inst. Peches Marit 36 ​​(3): 255–269.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian., (1973). Składki à la connaissance des Cumacés de la mer Rouge. Rapports et Procès- Verbaux des Réunions 22 (4): 83.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1974a). Floridocuma selvakumarani gen. listopad, sp. listopad i Bathycumella est-Africana gen. listopad, sp. listopad- nowy Nannastacidae (Cumacea) z głębokości ponad 200 m. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa : 103–110.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1974b). Campylaspenis , Styloptocuma , Atlantocuma , nowe rodzaje Cumacea z głębokich wód Atlantyku. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 19 (2): 71–79.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1974c). Nowe Cumacea z północno-zachodniego Atlantyku: Ceratocuma panamensis n. sp., Cimmerius costlowi n. sp. i kilka komentarzy na temat Petalosarsia declivis (GO Sars). Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 19 : 217–227.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1975). Nowa Cumacea z Morza Czerwonego. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa: 35–69.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1976). Bathylampprops motasi , sp. N. z zachodniego Atlantyku i kilka rozważań na temat rodzaju. Studii si Cominicari, Muzeul de Stiintele Naturii Bacau: 15–19.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1977a). Gatunki z rodzaju Cumella (Cumacea, Nannastacidae) z zachodniego tropikalnego Atlantyku. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 18 : 89–101.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1977b). Cubanocuma gutzui gen. et. sp. N. (Cumacea, Nannastacidae) z tropikalnego zachodniego Atlantyku. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 22 (1): 3–9.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian., (1977c). Wkład a la connaissance des Peracarides des eaux du nord-est de Libye. Rapports et Procès-Verbaux des Réunions (Międzynarodowa Komisja Badań Naukowych Morza Śródziemnego) NS, 24 (4): 111–112.
  • Bacescu, M. i Z. Muradian, (1978). Fontainella mediterranea gen. n., sp. n., Cumacé (Pseudocumatidae) trouvé en Méditerranée orientale. Revue Roumaine de Biologie, Academia Republicii Socialiste Rumunia 23 : 3–7.
  • Bacescu, M. i M. Ortiz., (1984). Wkład w poznanie Mysidacea (Crustacea) kubańskich wyspiarskich wód szelfowych. Travaux du Muséum d´Histoire Naturelle „Grigore Antipa” 24 : 15–23.
  • Bacescu, M. i I. Petrescu., (1989). Przyczynek do poznania Campylaspis (Crustacea, Cumacea) z południowych wód przybrzeżnych Brazylii. Revue Roumaine de Biologie. Série de Biologie Animale 34 (2): 65–71.
  • Bacescu, M. i I. Petrescu, (1991). New Cumacea (Crustacea, Peracarida) z przybrzeżnych wód Brazylii. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 31 : 327–340.
  • Bacescu, M. i I. Petrescu, (1999). Traite de Zoologie, Anatomie, Systematique, Biologie. Mémoires de l'Institut Océanographique Monaco. P.-P. Grasse. Paryż, Masson. 7, Zeszyt IIIA.
  • Bacescu, M., E. Dumitrescu, A. Marcus, G. Paladian i R. Mayer., (1963). Données quantums sur la faune pétricole de la Mer Noire à Agigea (secteur Roumain), dans les condition spéciales de l'année 1961. Travaux du Muséum National d'Histoire Naturelle "Grigore Antipa" 4 : 131–155.
  • Bacescu, M., GI Müller i MT Gomoiu., (1971). Analiza cantitativa, calitativa si comparativa a faunei bentale pontice. Ecologie Marina 4 : 1–357.
  • Bacescu, M., H. Dumitrescu, V. Manea, F. Pór i R. Mayer., (1957). Les sables a Corbulomya (Aloidis) maeotica Mil. podstawa trophique de premier ordre pour les poissons de la Mer Noire. Aspect hivernal de la biocénose à Corbulomya des eaux roumaines. Travaux du Muséum National d´Histoire naturelle „Grigore Antipa” 1 : 305–374.
  • Bacescu, M., MT Gomoiu, N. Bodeanu, A. Petran, & G. Müller & V. Manea., (1965). Studii asupra variatiei vietii marine in zona litorala nisipoasa la nord de Constanta. Ecologie Marina 1: 5–139.
  • Bacescu, M., MT Gomoiu, N. Bodeanu, A. Petran, G. Müller i S. Stanescu., (1965). Recherches écologiques sur les fonds sablonneux de la Mer Noire (côte Roumaine). Travaux du Muséum d´Histoire Naturelle „Grigore Antipa” 5 : 33–81.
  • Bacescu-Mester L. (1967). Wkład w poznanie rodzaju Leptostylis Sars (Cumacea): trzy nowe gatunki zebrane przez ekspedycję Vema. Skorupiaki 13 (18): 266–274.
  • Bachmann, AO i A. Moguilevsky., (1973). Sobre la presencia de crustaceos cumaceos Nanastacidae en la Ribiera Argentina del Rio de la Plata. Fizyka, sekcja B , 32 (84): 139–140.
  • Bachmayer F., (1960). Eine fossile Cumaceenart (Crustacea: Malacostraca) aus dem Callovien von La Voulte-sur-Rhone (Ardéche). Eclogae Geologicae Helvetiae 53 : 422–426.
  • Bailey, K. i J. Dunn., (1979). Wiosenny i letni pokarm mintaja, Theragra chalkogramma , we wschodnim Morzu Beringa. Biuletyn Rybołówstwa 77 (1): 304–308.
  • Baker, CF, (1912). Uwagi na temat skorupiaków z Laguna Beach. Sprawozdanie roczne Laboratorium Morskiego Laguna 1 : 100–117.
  • Bakir, K. i T. Katagan., (2005). Różnorodność skorupiaków koralowców na wyspie Markiz (wybrzeże Morza Egejskiego w Turcji). Skorupiaki 78 (7): 873–883.
  • Baldinger, AJ, (1999). Kolekcja skorupiaków w Muzeum Zoologii Porównawczej Uniwersytetu Harvarda. Strony 45–59, w: Schram, FR i JC von Vaupel Klein (red.), Crustaceans and The Biodiversity Crisis: Proceedings of the Fourth International Crustacean Congress, Amsterdam, Holandia, 20–24 lipca 1998, tom I. Koninklijke Brill NV, Leiden, Holandia.
  • Bally R. (1983). Strefa międzypływowa na piaszczystych plażach zachodniego wybrzeża Afryki Południowej. Cahiers de Biologie Marine 24 (1): 85–103.
  • Bamber, RN, (1989). Fauna morska obszaru Sizewell 2. Bentos sublitoralny i 3. Plaża Sizewell. Raport National Power Research ESTD LR nr 119 1989: 1–13.
  • Bamber, RN, (2005). Tanaidaceans (Arthropoda: Crustacea: Peracarida: Tanaidacea) z Esperance, Australia Zachodnia, Australia. Strony 613–728, w: Wells, FE, DI Walker i GA Kendrick (red.), The Marine Flora and Fauna of Esperance, Western Australia. Muzeum Australii Zachodniej, Perth.
  • Fryzjer SB (1961). Chemorecepcja i termorecepcja. Strony 109–132, w: Waterman, TH (red.), Fizjologia skorupiaków, tom 2. Narządy zmysłów, integracja i zachowanie. Prasa Akademicka, Nowy Jork.
  • Barnard, JL, (1970). Ekologia bentosowa Bahia de San Quintin, Baja California. Smithsonian Contributions to Zoology 44 : 1–60.
  • Barnard, J. i R. Given (1961). Morfologia i ekologia niektórych sublitoralnych skorupiaków cumacean z południowej Kalifornii. Pacyficzny przyrodnik 2 : 153–165.
  • Barnard, J., R. Menzies i in., (1962). Skorupiaki głębinowe. Nowy Jork i Londyn, Columbia University Press.
  • Barnes, RSK, (1994). Fauna wód słonawych północno-zachodniej Europy: przewodnik po siedliskach wód słonawych, ekologii i makrofaunie dla pracowników terenowych, przyrodników i studentów. Cambridge University Press, Nowy Jork.
  • Barrera-Oro, ER i GLM Piacentino., (2007). Nawyki żywieniowe młodych Trematomus newnesi (Pisces, Nototheniidae) w Potter Cove, Szetlandy Południowe, Antarktyda. Biologia polarna 30 : 789–796.
  • Bartulovic, V., D. Lucic, A. Conides, B. Glamuzina, J. Dulcic, D. Hafners i M. Batistic., (2004). Pokarm piaskowy, Atherina boyeri Risso, 1810 (Pisces: Atherinidae) w ujściu rzeki Mala Neretva (środkowo-wschodni Adriatyk, Chorwacja). Scientia Marina 68 (4): 597–603.
  • Barysheva, KP, (1965). K faune Kumovîh rakov zaliv Alaska.- Trudy Vsesoiuznogo Nauchno-Issledovatel'skogo Instituta Morskogo Rybnogo Khoziaistva i Okeanografii 58:79–84.
  • Bassindale, R. i JH Barrett., (1957). Fauna morska Dale Fort. Proceedings of the Bristol Naturalists' Society 29 (3): 227–328.
  • Bate, CS, (1856a). Na brytyjskich Diastylidae. Annals and Magazine of Natural History 102 : 446–465.
  • Bate, CS (1856b). O brytyjskim Edriophthalmata. Reprezentant Wielkiej Brytanii doc. adw. nauka Glasgow, 1855 : 18–62
  • Bate, CS (1856c). O brytyjskich Diastylidae (list do redakcji). Annals and Magazine of Natural History, seria 2 , 18 : 187.
  • Bate, CS, (1858) O nowym rodzaju i nowych gatunkach Diastylidae. Dziennik Królewskiego Towarzystwa Dublińskiego 2 : 101–104.
  • Bate, CS (1878). XLVII.- Dwa nowe skorupiaki z wybrzeża Aberdeen. Annals and Magazine of Natural History, Ser. 5 , 1 : 409–411.
  • Bate S. (1859). Na niektórych brytyjskich Diastylidae. Roczniki i magazyn historii naturalnej 102 (3): 273–275.
  • Bate S. (1865). XI.- Pokłosie rakotwórcze.- Nr I. Roczniki i magazyn historii naturalnej, ser. 3 , 15 (86): 81–88 (tablica I).
  • Bate S. (1866). Nannastacidæ. Zapis literatury zoologicznej . 1865. 2 : 329.
  • Bazin, F. (1966). Wkład al´inventaire faunistique du littoral Normand:Cumacea et Mysidacea. Biuletyn de la Société Linnéenne de Normandie, seria 10 , 7 : 170–179.
  • Beaumont, WI, (1900). Część II.- Bentos (pogłębianie i zbieranie z brzegu). VII.- Sprawozdanie z wyników pogłębiania i zbierania z brzegu. W: Browne, ET et al.: Fauna i flora portu w Walencji na zachodnim wybrzeżu Irlandii. Postępowanie Królewskiej Akademii Irlandzkiej, Ser. 3 , 5 : 754–798.
  • Bedard, J. (1969). Karmienie najmniejszych, czubatych i papug papugowych w okolicach Wyspy Św. Wawrzyńca na Alasce. Canadian Journal of Zoology 47 : 1025–1050.
  • Rozpoczęty, T. i MT Gomoiu., (2002). Wkład do wiedzy o populacjach kumaków i myzydów z litoralu ukraińskiego oraz limanów naddniestrzańskich, buńskich i alibejskich. Strony, 213–220, w: Mustata G. (red.), [Robocza sesja naukowa: Życie w wodzie i na lądzie w trzecim tysiącleciu, (19–20 października 2001 r.) w Morskiej Stacji Biologicznej „Prof. Dr Ioan Borcea" Agigea. Hołd Tom] Lucrarile Sesiunii Stiintifice: Viata in Apa si Pamant in Mileniul III (19–20 października 2001) a Statiunii Biologice Marine „Prof. Dr Ioan Borcea” Agigea. Tom Omagial. Editura Universitatii „Alexandru Ioan Cuza”, Jassy.
  • Behning, A. (1923). K. voprusu o recinîh Peracarida pontokaspiiskogo basseina . Russkii Gidrobiologicheskii Zhurnal 2 : 11–12.
  • Behning, A., (1924a). Zur Erforschung der am Flussboden der Wolga lebenden Organismen. Monografien der Biologischen Wolga-Station der Naturforscher-Gesellschaft zu Saratow 1 : IX, 1–398.
  • Behning A. (1924b). Studien über die Malakostraken des Wolgabassins. Internationale Revue der Gesamten Hydrobiologie und Hydrographie 12 (3–4): 228–247.
  • Behning A. (1940). Über das Benthos des Kaspiseemmrbusen Mertvy Kultuk und Kajdak. Ak. Nauk CCCR 155–182.
  • Beling, DE, (1929). La faune aquatique des fleuves méridionaux de l´Ukraïne en rapport avec la question de son origine. Verhandlungen der Internationalen Vereinigung für Theoretische und Angewandte Limnologie 4 : 213–239.
  • Bell, JD i ML Harmelin-Vivien., (1983). Fauna rybna francuskich śródziemnomorskich łąk trawy morskiej Posidonia oceanica. 2. Nawyki żywieniowe. Tetyda 11 (1): 1–14.
  • Bell, JD, JJ Burchmore i DA Pollard., (1978). Ekologia żywienia ryby scorpaenid, fortescue Centropogon australis, z siedliska trawy morskiej Posidonia w Nowej Południowej Walii. Australian Journal of Marine and Freshwater Research 29 (2): 175–185.
  • Bell, T. (1853). Historia brytyjskich skorupiaków szypułkowatych. John Van Voorst, Londyn.
  • Bell, T. (1855). Konto skorupiaków. Strony 403–405, w: The Last of the Arctic Voyages: Bycie narracją wyprawy z pomocą HMS, pod dowództwem kapitana Sir Edwarda Belchera, CB, w poszukiwaniu Sir Johna Franklina w latach 1852–53–54. Z uwagami o historii naturalnej autorstwa Sir Johna Richardsona, profesora Owena, Thomasa Bella, JW Saltera i Lovella Reeve'a. W dwóch tomach. Tom. II. Lowell Reeve, Londyn.
  • Belloc, G. (1960). Catalog des types de Cumacés et de Leptostracés du Musée océanographique de Monaco. Bulletin de l´Institut Océanographique , 1173 : 1–4.
  • Belyaev, GM, (1966). Donnaya Fauna Naibol'shikh Gubin (Ul'traabissali) Mirovogo Okeana [Hadal Fauna dna Oceanu Światowego]. Izatelstvo „Nauka”, Moskwa.
  • Belyaev, GM, (1968). Ultra otchłaniowa fauna dna. Rozdział 7 (strony 217–238), w: Zenkevitch, LA, Glubokovodnaia donnaia fauna Pleuston , część 2, w: Institut Okeanologii imp. PP Shirshova (autor korpusu), Biologiia Tikhogo Okeana [Biologia Pacyfiku]. Akademia Nauk, Moskwa, ZSRR (tłumaczenie 487, Biuro Oceanograficzne Marynarki Wojennej Stanów Zjednoczonych, Waszyngton, DC)
  • Belyaev, GM, (1989). (przetłumaczone na język angielski, 2004). Głębinowe rowy oceaniczne i ich fauna . Wydawnictwo Nauka, Moskwa.
  • Bemvenuti, CE, (1997). Bezkręgowce bentosowe. Strony 43–46, w: Seeliger, U., C. Odebrecht i J. Castello (red.), Subtropikalne środowiska konwergencji / Wybrzeże i morze na południowo-zachodnim Atlantyku. Springer Verlag, Heidelberg.
  • Bemvenuti, CE i S. Netto., (1998). Rozmieszczenie i wzorce sezonowe sublitoralnej makrofauny bentosowej laguny Patos (południowa Brazylia). Revista Brasiliera de Biologia 58 (2): 211–221.
  • Bemvenuti, CE, JS Rosa-Filho i M. Elliott., (2003). Zmiany w zespołach makrobentosowych miękkiego dna po wycieku kwasu siarkowego w porcie Rio Grande (RS, Brazylia). Brazylijski Journal of Biology 63 (2): 183–194.
  • Bergmann, MSK Wieczorek, PG Moore i RJA Atkinson., (2002). Wykorzystanie bezkręgowców odrzuconych z łowisk Nephrops przez różnie selektywnych padlinożerców bentosowych w zachodniej Szkocji. Seria Postępów Ekologii Morskiej 233 : 185–198.
  • Bertrand H. (1940). Les Crustacés Malacostracés de la région Dinardaise. Bulletin du Laboratoire Maritime de Dinard 22 : 8–33.
  • Bertrand H. (1941). Les Crustacés Malacostracés de la région Dinardaise (notatka 2e). Bulletin du Laboratoire Maritime de Dinard 23 : 3–23.
  • Bertrand H. (1944). Les Crustacés Malacostacés de la région Dinardaise (notatka 4e). Biuletyn du Laboratoire Maritime de Dinard 26 : 2–6.
  • Beyst, B., A. Cattrijsse i J. Mees., (1999). Ekologia żerowania młodych płastug strefy surfingowej plaży piaszczystej. Journal of Fish Biology 55 : 1171–1186.
  • Beyst, B., D. Buysse, A. Dewicke i J. Mees., (2001). Strefa surfowania hyperbenthos belgijskich piaszczystych plaż: wzorce sezonowe. Estuarine, Coastal and Shelf Science 53 : 877–895.
  • Bieri, R. i T. Tokioka., (1968). Dragonet II, włok ilościowy otwierająco-zamykający do badania mikropionowego rozmieszczenia zooplanktonu i meio-epibentosu. Publikacje Laboratorium Biologii Morskiej Seto 13 : 373–390.
  • Bij de Vaate, A., K. Jazdzewski, HAM Ketelaars, S. Gollasch i G. Van der Velde., (2002). Wzorce geograficzne rozszerzania zasięgu makrobezkręgowców pontokaspijskich w Europie. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Science 59 : 1159–1174.
  • Birstein, JA, (1940). Cumacea. Jizn. Presnyh vod, IM-L. Zd. Ak. Nauk SSSR: 411–413.
  • Birstein, JA i NN Romanowa, (1968). W: Atlas bespozvonochnykh Kaspiiskogo moria (Atlas bezkręgowców z Morza Kaspijskiego) Pishchevaia Promyshlennost, Moskwa, 241–290.
  • Biskup JD (1980). Uwagi dotyczące rodzaju Ceratocuma Calman (Crustacea, Cumacea), z opisem C. cyrtum sp. listopad Journal of Natural History 14 : 373–388.
  • Biskup JD (1981a). Poprawiona definicja rodzaju Epileucon Jones (Crustacea, Cumacea), z opisami gatunków z głębokiego Atlantyku. Towarzystwo Królewskie 291 (1052): 353–409.
  • Biskup JD (1981b). Dwa nowe leukonidy (Peracarida, Cumacea) szeroko rozpowszechnione w głębokim Atlantyku. Skorupiaki 40 : 144–159.
  • Biskup JD (1981c). Dobór lektotypów dla gatunków Leucon Kroyer (Peracarida, Cumacea) opisanych z połowów ekspedycji Ingolfa. Skorupiaki 41 : 317–318.
  • Biskup JD (1982a). Trzy nowe gatunki z rodzaju Leucon Krøyer, 1946 (skorupiak: Cumacea) ze zbocza kontynentalnego u wybrzeży Surinamu. Czasopismo zoologiczne Towarzystwa Linneusza 74 : 345–357.
  • Biskup, JDD, (1982b). Wzrost, rozwój i reprodukcja kumaka głębinowego (Crustacea: Peracarida). Czasopismo zoologiczne Towarzystwa Linneusza 74 : 359–380.
  • Biskup, JDD i JP Hartley., (1986). Porównanie fauny zatrzymanej na oczkach 0,5 mm i 1,0 mm z próbek bentosowych pobranych w Beatrice Oilfield, Moray Firth, Szkocja. Proceedings of Royal Society of Edinburgh 91 B: 247–262.
  • Biskup, JDD i SH Shalla, (1994). Dyskretne rozmnażanie sezonowe w głębinowym skorupiaku Peracarid. Badania głębinowe, część I 41 (11/12): 1798–1800.
  • Björck W. (1915). Biologisk-faunistiska undersökningar av Öresund/ II. Crustacea Malacostraca i Pantopoda. Kongl. Fysiografiska Sällskapets Handlingar, NF , 26 (7): 1–98.
  • Björck W. (1916). Bidrag till kännedomen om Kattegatts fauna. I. Skorupiaki. Arkiv for Zoologi 10 (16): 1–14.
  • Blaber, SJM, NF Kure, S. Jackson i DP Cyrus., (1983). Bentos South Lake, St Lucia po okresie stabilnego zasolenia. Suid-Afrikaanse Tydskrif vir Dierkunde 18 (4): 311–319.
  • Blackwelder, RE, (1963). Klasyfikacja Królestwa Zwierząt. Southern Illinois University Press, Carbondale.
  • Blake, CH, (1929). cz. 3/ Skorupiaki/ Nowe skorupiaki z regionu Mount Desert. W: Proctor, W., CW Johnson i CH Blake, Biological Survey of the Mount Desert Region. Wistar Instytut Anatomii i Biologii, Filadelfia, Pensylwania, USA.
  • Blake, JA i JF Grassle., (1994). Struktura społeczności bentosowych na zboczu południowego Atlantyku Stanów Zjednoczonych u wybrzeży Karolin: heterogeniczność przestrzenna w systemie zdominowanym przez prąd. Badania głębinowe, część II, Studia tematyczne w oceanografii 41 (4–6): 835–874.
  • Blake, JA i L. Watling., (1994). Rozdział dwunasty. Badania historii życia głębinowej infauny bentosowej: Polychaeta, Aplacophora i Cumacea ze zbocza kontynentalnego w pobliżu Massachusetts. Strony 243–260, w: Young, CM i KJ Eckelbarger (red.), Rozmnażanie, larwy, biologia i rekrutacja bentosu głębinowego. Columbia University Press, Nowy Jork.
  • Blake, JA, B. Hecker, JF Grassle, N. Maciolek-Blake, B. Brown, M. Curran, B. Dade, S. Freitas i RE Ruff., (1985). Badanie procesów biologicznych na zboczu i wzniesieniu południowego Atlantyku w USA. Faza 1. Badanie charakterystyki dennej. Tom. 2 - Raport końcowy. Przygotowane dla Departamentu Spraw Wewnętrznych USA, Minerals Management Service, Reston, Wirginia, w ramach kontraktu nr 14-12-0001-30064.
  • Blanc, H. (1884). 1885. Sur le développement de l'œuf et la formation des feuillets primitifs chez la Cuma rathkei Krøyer. Archives des Sciences Physiques et Naturelles, Ser. 3 , 12 : 430–432.
  • Błażewicz, M. i R. Heard, (1999). Pierwsza wzmianka o rodzinie Gynodiastylidae Stebbing, 1912 (Crustacea: Malacostraca: Cumacea) z wód Antarktyki z opisem nowego gatunku Gynodiastylis jazdzewskii . Proceedings of the Biological Society of Washington 112 (2): 362–367.
  • Błażewicz, M. i K. Jażdżewski, (1995). Cumacea (Crustacea, Malacostraca) z Zatoki Admiralicji, Wyspa Króla Jerzego: uwaga wstępna. Polskie Badania Polarne 16 (1–2): 71–86.
  • Błażewicz-Paszkowycz, M., (1999). Morfologia, rozmieszczenie i biologia antarktycznych Cumacea i Tanaidacea w Zatoce Admiralicji (Wyspa Króla Jerzego, Szetlandy Południowe, Antarktyka). Rozprawa, Uniwersytet Łódzki, Polska.
  • Błażewicz-Paszkowycz, M., (2001). Uwagi o strukturze populacji dwóch antarktycznych perakarydów: Eudorella splendida Zimmer, 1902 (Cumacea) i Nototanais antarcticus (Hodgson, 1902) (Tanaidacea). Polskie Badania Polarne 22 (1): 35–44.
  • Błażewicz-Paskowycz, M. i R. Ligowscy, (2002). Okrzemki jako wskaźnik źródła pożywienia dla niektórych antarktycznych Cumacea i Tanaidacea (Crustacea). Nauka o Antarktydzie 14 (1): 11–15.
  • Błażewicz-Paszkowycz, M. i R. Heard, (2001). Obserwacje Cumacea (Malacostraca: Peracarida) z wód Antarktyki i subantarktyki. I. Ekleptostylis debroyeri (Diastylidae), nowy gatunek z wód Półwyspu Antarktycznego. Proceedings of the Biological Society of Washington 114 (4): 907–917.
  • Błażewicz-Paszkowycz, M. i Heard RW, (2005a). Obserwacje Cumacea (Malacostraca: Peracarida) z wód Antarktyki i subantarktyki. II. Ponowne odkrycie i ponowne opisy Diastylis hammoniae Zimmer, 1902 i Diastylis planifrons Calman, 1912. Journal of Natural History 39 (18): 1483–1489.
  • Błażewicz-Paszkowycz, M. i Heard RW, (2005b). Obserwacje Cumacea (Crustacea: Malacostraca) z wód Antarktyki i Subantarktyki. III. Opis uzupełniający Holostylis helleri (Zimmer, 1907) oraz opis Holostylis spinicauda n. sp. (Skorupiaki: Malacostraca: Diastylidae) z wód subantarktycznych. proc. Biol. soc. Wash. , 118 (4): 660–673.
  • Boas, JEV (1883). Studien über die Verwandtschaftsbeziehungen der Malakostraken. Morphologisches Jahrbuch 8 : 485–579 (tablice XXI-XXIV).
  • Bocquet-Védrine & Bourdon, (1984). Cryptogaster cumacei ng, n.sp., główny pasożyt rhizocéphale d´un Cumacé. Skorupiaki 46 (3): 261–270.
  • Boeck A. (1864). Beskrivelse og fremlagde Tegninger af 4 norske Decapoder, undersøgte af Overlæge Danielssen og ham. Forhandlinger i Videnskafb-Selskabet i Christiania , 1863 : 189–190.
  • Boesch, DF, (1979). Rozdział 6/ Bentosowe badania ekologiczne: makrobentos. Raport specjalny w zakresie stosowanej nauki o morzu i inżynierii oceanicznej nr 194. Virginia Institute of Marine Science, Gloucester Point.
  • Boesch, DF i RJ Diaz., (1974). Nowe odkrycia skorupiaków perakarydów z oligohalinowych wód Zatoki Chesapeake. Nauka Chesapeake 15 (1): 56–59.
  • Boesch, DF, Kraeuter, JN i DK Serafy., (1977). Rozmieszczenie i struktura zbiorowisk makrobentosu na zewnętrznym szelfie kontynentalnym Zatoki Środkowoatlantyckiej: badania 1975–1976. Raport specjalny w zakresie stosowanej nauki o morzu i inżynierii oceanicznej nr 175. Virginia Institute of Marine Science, Gloucester Point, VA, USA.
  • Boesch, DF, RJ Diaz i RW Virnstein., (1976). Wpływ burzy tropikalnej Agnes na zbiorowiska makrobentosowe o miękkim dnie w ujściach rzek James i York oraz w dolnej zatoce Chesapeake. Nauka Chesapeake 17 (4): 246–259.
  • Bogdanos, C. i J. Satsmadjis., (1987). Fauna dna Zatoki Patraikos. Thalassographica 10 (1): 37–71.
  • Bonnier, J. (1896). Édriophthalmes, résultats scientifiques de la campagne du Caudan dans le Golfe de Gascogne, Août- Septembre 1895. Ann. Ania. de Lyon: 527–689.
  • Bonnier, J. (1903). Sur deux types nouveaux d´Epicarides parasites d´un Cumacé et d´un Schizopode. Comptes Rendus Hebdomaires Seances des Academie des Science 136 : 102–103.
  • Boroditch, ND, (1978). Caspian Peracarida (Crustacea) w zbiorniku wodnym Saratów. Zoologicheskii Zhurnal 57 (5): 783–785.
  • Boroditch, ND, (1979). [Odkrycie Caspiocuma campylaspoides GO Sars (Crustacea, Cumacea) w Zbiorniku Kujbyszewskim]. Biologiya Vnutrennikh Vod Informatsionnyi Byulleten nr 43 : 29–31.
  • Borowski, C. i H. Thiel., (1998). Wpływ makrofauny głębinowej na wielkoskalowy eksperyment z zaburzeniami fizycznymi na południowo-wschodnim Pacyfiku. Badania głębinowe, część II: Studia tematyczne w oceanografii 45 : 55–81.
  • Bosse, L., B. Sainte-Marie i J. Fournier., (1996). Les invertébrés des fonds meubles et la biogéographie du fjord du Saguenay. Rapport Technique Canadien Sciences Halieutiques et Aquatiques 2132 : 1–45.
  • Boudaya, L., L. Neifar, A. Taktak, M. Ghorbel i A. Bouain., (2007). Dieta Chelidonichthys obscurus i Chelidonichthys lastoviza (Pisces: Triglidae) z Zatoki Gabes (Tunezja). Journal of Applied Ichthyology 23 (6): 646–653.
  • Bousfield, EL, (1958). Przybrzeżne stawonogi morskie i mięczaki zebrane w zachodniej Nowej Szkocji, 1956. Proceedings of the Nova Scotia Institute of Science, 1956–1957, 24 (3): 303–325.
  • Bousfield, EL, (1962). Badania nad przybrzeżnymi stawonogami morskimi z regionu Zatoki Fundy. Biuletyn (Muzeum Narodowe Kanady) 183 : 42–62.
  • Bousfield, EL, (1982). Peracarida. Strona 241, w: Parker, SP (red.), Synopsis and Classification of Living Organisms. McGraw-Hill, Nowy Jork.
  • Bousfield, EL i AH Leim., (1960). Fauna basenu Minas i kanału Minas. Biuletyn (Muzeum Narodowe Kanady) 166 : 1–30.
  • Bowen, MA, PO Smyth, DF Boesch i J. van Montfrans., (1979). Biogeografia porównawcza makroskorupiaków bentosowych szelfu kontynentalnego środkowego Atlantyku (USA). Biuletyn Towarzystwa Biologicznego w Waszyngtonie 3 : 214–255.
  • Bowman, TE i LG Abele., (1982). Klasyfikacja współczesnych skorupiaków. Strony 1–27, w: Abele, LG (red.), Systematics, the Fossil Record i Biogeography, tom 1, w: Bliss, DE (red.), The Biology of Crustacea. Prasa Akademicka, Nowy Jork. Bowman, TE 1971. Przypadek niewszechobecnego telsona i oszukańczego furca. Skorupiaki 21 : 165–175.
  • Boxshall, GA i D. Defaye, (1995). Copépodes nouveaux (Siphonostomatoidea, Nicothoidae) pasożyty kumacés i décapodes profonds. Biuletyn Narodowego Muzeum Historii Naturalnej w Paryżu. Sekcja A 17 (3–4): 283–296.
  • Boxshall, GA i RJ Lincoln., (1987). Cykl życiowy Tantulocarida (Crustacea). Philosophical Transactions of the Royal Society of London, Series B. Biological Sciences 315 : 267–303.
  • Boyden, CR i C. Little., (1973). Rozmieszczenie fauny w miękkich osadach ujścia rzeki Severn. Estuarium i Coastal Marine Science 1 : 203–223.
  • Boyden, CR, JH Crothers, C. Little i C. Mettam., (1977). Międzypływowa fauna bezkręgowców ujścia rzeki Severn. Badania terenowe 4: 477–554.
  • Boysen, HO, (1975). Das Hyperbenthos in der Kieler Bucht – Zusammensetzung, Jahresgang und Verbreitung. Berichte der Deutschen Wissenschaftlichen Kommission für Meeresforschung 24 :151–171.
  • Brandt, A., (1993). Skład, liczebność i różnorodność skorupiaków perakarydów na transekcie Kolbeinsey Ridge na północ od Islandii. Biologia polarna 13 (8): 565–576.
  • Brandt, A., (1995). Fauna Peracarid (Crustacea, Malacostraca) północno-wschodniej Polynyi wodnej u wybrzeży Grenlandii: dokumentowanie bliskiego sprzężenia bentosowo-pelagicznego w korycie Westwind. Seria postępów w ekologii morskiej 121 (1–3): 39–51.
  • Brandt, A., (1996). Skorupiaki Peracarid (Malacostraca) ze „stacji szeregów czasowych” w korycie Westwind w New-Polynya (Grenlandia): bentosowa odpowiedź na produktywność. Skorupiaki 69 (8): 985–1004.
  • Brandt, A., (1997a). Obfitość, różnorodność i wzorce społeczności epibentosowych i bentosowych skorupiaków warstwy granicznej perakarydów na 75°N od wschodniej Grenlandii. Biologia polarna 17 : 159–174.
  • Brandt, A., (1997b). Różnorodność biologiczna skorupiaków perakarydów (Malacostraca) od szelfu aż do głębokiego Oceanu Arktycznego. Różnorodność biologiczna i ochrona 6 : 1533–1556.
  • Brandt, A., (1999). O pochodzeniu i ewolucji antarktycznych Peracarida (Crustacea, Malacostraca) – Scientia Marina 63 , suplement 1 : 261–274.
  • Brandt, A., (2001). Duże różnice w gęstości skorupiaków perakarydów między głębokim morzem Arktyki i Antarktydy. Biologia polarna 24 : 785–789.
  • Brandt, A., (2005). Ewolucja różnorodności biologicznej Antarktydy w kontekście przeszłości: znaczenie głębokiego morza Oceanu Południowego. Nauka o Antarktydzie 17 (4): 509–521.
  • Brandt, A. i D. Barthel., (1995). Udoskonalone sanie supra- i epibentosowe do połowu peracarida (Crustacea, Malacostraca. Ophelia 43 (1): 15–23.
  • Brandt, A. i D. Piepenburg., (1994). Zbiorowiska skorupiaków Peracarid na Kolbeinsky Ridge, na północ od Islandii. Biologia polarna 14 : 97–105.
  • Brandt, A. i J. Berge., (2007). Skład perakaridów, różnorodność i bogactwo gatunkowe na obszarze północno-wschodniej połyni wodnej we wschodniej Grenlandii (Crustacea, Malacostraca). Biologia polarna 31 (1): 15–22.
  • Brandt, A. i K. Schnack., (1999). Obfitość makrofauny na 79 ° od wschodniej Grenlandii: przeciwstawne dane z próbek sań epibentosowych i rdzeni skrzynkowych. - Biologia polarna 22: 75–81.
  • Brandt, A., K. Linse i U. Weber., (1997). Obfitość i różnorodność taksonów perakarydów (Crustacea, Malacostraca) wzdłuż transektu przez kanał Beagle w Patagonii. Biologia polarna 18 : 83–90.
  • Brandt A., N. Brenke, H.-G. Andres, S. Brix, J. Guerrero-Kommritz, U. Mühlenhardt-Siegel, & J.-W. Wägele., (2005). Różnorodność skorupiaków perakarydów (Malacostraca) z głębinowej równiny basenu Angoli. Organizmy, różnorodność i ewolucja 5 (dodatek 1): 105–112; dodatek elektroniczny 1 pod adresem http://www.senckenberg.de/odes/05–01.htm .
  • Brandt, A., S. Vassilenko, D. Piepenburg i M. Thurston., (1996). Skład gatunkowy fauny perakarydów (skorupiaki, malacostraki) północno-wschodniej Polinei Wodnej (Grenlandia). Meddelelser om Grønland, Bioscience 44 : 3–30.
  • Brandt, A., U. Mühlenhardt-Siegel i A. Schmidt., (1999). Gęstość, różnorodność i wzorce społeczności wybranych taksonów peracarid (Malacostraca) w kanale Beagle w Ameryce Południowej. Strony 541–558, w: Schram, FR i JC von Vaupel Klein (red.), Crustaceans and The Biodiversity Crisis: Proceedings of the Fourth International Crustacean Congress, 20–24 lipca 1998, tom I. Koninklijke Brill NV, Leiden , Holandia.
  • Brandt, A., U. Mühlenhardt-Siegel i V. Siegel., (1998). Relacja z Mysidacea (Crustacea, Malacostraca) z Oceanu Południowego. Nauka o Antarktydzie 10 (1): 3–11.
  • Brandt, A., W. Brökeland, B. Hilbig, U. Mühlenhardt-Siegel, M. Raupach, G. Strieso i G. Wegener., (2007). Bioróżnorodność i zoogeografia Crustacea Peracarida i Polychaeta. Strony 27–32, w: Raport z rejsu Ant-XIX/3 i ANT-XIX/4 (ANDEEP I i II).
  • Brandt K. (1893). Die mit der Kurre oder der Dredge auf der Expedition gesammelten Thiere. Strony 141–148, W: W: Sechster Bericht der Commission zur Wissenschaftlichen Untersuchung der Deutschen Meere, w Kiel für die Jahre 1887 bis 1891. XVII. bis XXI. Jahrgang II. Waga. Paula Pareya z Berlina.
  • Brattegard, T. i W. Vader., (1972). Kolekcja Peracarida z Möre i Romsdal w północno-zachodniej Norwegii. Sarsia 49 : 33–40.
  • Brewin, PE, PK Probert i MF Barker., (2008). Głębinowy makrobentos Doubtful Sound, Fiordland, Nowa Zelandia. New Zealand Journal of Marine and Freshwater Research 42 (1): 1–21.
  • Jasny, TJ (1970). Pokarm głębinowych ryb dennych. Strony 245–252, w: Pequegnat, WE i FA Chace, Jr. (red.), Wkład w biologię Zatoki Meksykańskiej, tom. 1., Studia Oceanograficzne Uniwersytetu A&M w Teksasie. Gulf Publishing Company, Houston, Teksas.
  • Brökeland, W., Choudhury, M. & Brandt, A., (2007) Skład, liczebność i rozmieszczenie Peracarida z głębin Oceanu Południowego. Badania głębinowe Część II . 54 (16–17): 1752–1759.
  • Brązowy, AC, (1964). Relacje żywnościowe na międzypływowych piaszczystych plażach Półwyspu Przylądkowego. South African Journal of Science 60 (2): 35–41.
  • Bruce, JR, JS Colman i NS Jones., (1963). Fauna morska wyspy Man i otaczających ją mórz. Liverpool University Press, Liverpool.
  • Brum, IN da Silva, (1966). Oxyurostylis salinoi sp. N. do litoral Brasileiro (Crustacea, Cumacea). Wielebny Brasil. Biol. 26 (1): 59–67.-
  • Brum, IN da Silva., (1970). Ocorréncia de Leptocuma kinbergii GO Sars, 1873, brak litoralu Brasileiro (Crustacea, Cumacea). Revista Brasileira de Biologia 30 (1): 87–90.

Brum, IN da Silva. (1971b). Nova espécie Brasileira do género Makrokylindrus Stebbing, 1912. Boletim do Museu Nacional, Rio de Janeiro, Zoologia, NS , nr 281 : 1–7.

  • Brunel, P. (1961). Liste taxonomique des Invertébrés marins des parages de la Gaspésie identifiés au 3 août 1959. Station Biol. mar Grande-Rivière, Cah. Inf. 7 : 1–9.
  • Brunel, P. (1962). Inventaire taxonomique des Invertébrés marins du golfe Saint-Laurent.- Sta. Biol. Mar Grande-Riviere, Rapp. Ann. 1961 : 39–44.
  • Brunel, P. (1968). Pionowe migracje dorsza w południowo-zachodniej Zatoce Świętego Wawrzyńca, ze szczególnym uwzględnieniem zwyczajów żywieniowych i rozmieszczenia ofiar. doktorat praca magisterska na Uniwersytecie McGill w Montrealu.
  • Brunel, P. (1970). Katalog d´invertébrés benthiques du Golfe Saint-Laurent recueillis de 1951 à 1966 par la Station de Biologie marine de Grande-Rivière. Travaux de Biologie de l´Université de Montréal 53 : 3–54.
  • Brunel, P., D. Messier i D. Granger., (1975). Możliwe sterowanie sezonowym reżimem produkcji pierwotnej struktury dominacji w szelfowych zbiorowiskach hiperbentosowych Zatoki św. Wawrzyńca. Amerykańskie Towarzystwo Limnologii i Oceanografii 1.
  • Brunel, P., L. Bosse i G. Lamarche., (1998). Katalog bezkręgowców morskich ujścia rzeki i Zatoki Świętego Wawrzyńca. Canadian Special Publication of Fisheries and Aquatic Sciences 126 : 1–405.
  • Bruntz, L. (1909). XII Sur l'existence d'organes globuligènes chez les Cumacés. Archives de Zoologie Expérimentale et Générale, seria 4, 9 : LXV-LXIX.
  • Brusca, RC i ME Hendrickx., (2005). 12. Skorupiaki 4. Peracarida: Lophogastrida, Mysida, Amphipoda, Tanaidacea i Cumacea. Strony 139–157, w: Henrickx, ME, RC Brusca i LT Findley (red.), Listado y Distribución de la Macrofauna del Golfo de California, México/ Parte 1. Invertebrados. Muzeum Pustyni Arizona-Sonora.
  • Bruun, AF, SV Greve, H. Mielche i R. Sparck., (1953). Galatheas Jordomsejling 1950–1952. Kobenhavn.
  • Bryazgin, VF i AM Sennikov., (1979). [Cumacea, Isopoda i Decapoda Morza Barentsa. 1. Skład gatunkowy i charakterystyka ekologiczna.]. Strony 89–102, w: Filimonova, GF [red.], [Biologia i indywidualny rozwój niektórych możliwych obiektów dla marikultury na morzach północnej Europy]. Kola Oddział Akademii Nauk ZSRR, Apatyty.
  • Buchanan, JB i RM Warwick., (1974). Oszacowanie bentosowej produkcji makrofauny w błocie przybrzeżnym wybrzeża Northumberland. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 54 : 197–222.
  • Buchanan, RA i AD Sekerak., (1982). Pionowe rozmieszczenie zooplanktonu we wschodniej cieśninie Lancaster i zachodniej Zatoce Baffina, lipiec – październik 1978. Arctic 35 (1): 41–55.
  • Burmeister J. (1883). Beiträge zur Anatomie und Histologie von Cuma Rathkei Kr. Praca doktorska, Uniwersytet w Kilonii.
  • Butschinsky, P. (1893). Zur Embriologie der Cumaceen. Zoologischer Anzeiger 16 : 386–387.
  • Butschinsky, P. (1895). Nablyu nad émbrional´nuim razvitiem Malacostraca. Zapiski Novorossiskagho Obshchestva estestvoispuitalelei 19 (2): 1–216 (tablice i-xii).

C

  • Cabral, HN, M. Lopes i R. Loeper., (2002). Nisze troficzne nakładają się na płastugi na obszarze wylęgarni na portugalskim wybrzeżu. Scientia Marina 66 (3): 293–300.
  • Caddy, JF, T. Amaratunga, MJ Dadswell, T. Edelstein, LE Linkletter, BR McMullin, AB Stasko i HW van de Poll., (1977). Northumberland Strait Project, część I: Fauna bentosowa, flora, ryby denne i dane osadowe. Rękopis raportu / Fisheries and Marine Service, Fisheries and Environment Canada 1431 : 1–46.
  • Cahoon, LB i CR Tronzo., (1990). Nowe zapisy obunogów i kumaceanów w kolekcjach zooplanktonu przydennego z Onslow Bay w Karolinie Północnej. Journal of the Elisha Mitchell Scientific Society 106 (3): 78–84.
  • Calman, WJ, (1917). Cumacés. Deuxième Expédition Antarctique Française (1908–1910) (s. 9).
  • Calman, WT, (1896). O rodzaju Anaspides i jego pokrewieństwie z niektórymi kopalnymi skorupiakami. Transakcje Royal Society of Edinburgh 38 (4): 787–802 (2 tablice).
  • Calman, WT, (1904a). Raport o Cumacea zebrany przez profesora Herdmana na Cejlonie w 1902 r. Towarzystwo Królewskie, Raport uzupełniający 7 : 159–180.
  • Calman, WT, (1904b). O klasyfikacji Crustacea Malacostraca. Roczniki i magazyn historii naturalnej 7 (13): 144–158.
  • Calman, WT, (1905a). Fauna morska zachodniego wybrzeża Irlandii, część IV, dodatek I. Rybołówstwo, Irlandia, Sci. Inwestować. , 1904, I I : 3–52.
  • Calman, WT, (1905b). Cumacea z wyprawy Siboga. Uitkomsten op Zoölogisch, Botanisch, Oceanographisch en Geologisch Gebied 36 : 1–23.
  • Calman, WT, (1906). Cumacea ekspedycji purytańskiej. Mitteilungen ad Zoologischen Station zu Neapel 14 : 411–432.
  • Calman, WT, (1907a). Skorupiaki 2–Kumacea. Narodowa Ekspedycja Antarktyczna. Historia naturalna 2 : 1–6.
  • Calman, WT, (1907b). Sur quelques Cumacés de Côtes de France. Biuletyn du Muséum d'Histoire Naturelle 2 : 116.
  • Calman, WT, (1907c). O nowych lub rzadkich skorupiakach z rzędu Cumacea ze zbiorów Muzeum Kopenhaskiego. Transakcje Towarzystwa Zoologicznego w Londynie 18 : 1–56.
  • Calman, WT, (1908). Notatki o małej kolekcji planktonu z Nowej Zelandii. 1. Skorupiaki (z wyłączeniem widłonogów). Annals of the Magazine of Natural History 8 (1): 232–240.
  • Calman, WT, (1909). Część VII, Appendiculata, trzeci zeszyt, skorupiaki, rozdział 10 / Cumacea. Strony 183–189, w: Lankester, R. (red.), Traktat o zoologii. Adam i Charles Black, Londyn.
  • Calman, WT, (1910a). Les Cumacés des expéditions de Travailleur et du Talisman. Biuletyn Muzeum Histoire Naturelle w Paryżu 16 : 180–182.
  • Calman, WT (1910b). Na Heterocuma sarsi Miers. Annals of the Magazine of Natural History 8 (6): 612–616.
  • Calman, WT, (1911a). O nowych lub rzadkich skorupiakach z rzędu Cumacea ze zbiorów Muzeum Kopenhaskiego, część II. Transakcje Towarzystwa Zoologicznego w Londynie 18 : 341–399.
  • Calman, WT, (1911b). Życie skorupiaków. Methuen & Co. Ltd., Londyn.
  • Calman, WT, (1912). Skorupiaki z Zakonu Cumacea w zbiorach Muzeum Narodowego Stanów Zjednoczonych. Proceedings of the United States National Museum 41 (1876): 603–676.
  • Calman, WT, (1917). Brytyjska ekspedycja na Antarktydę (Terra Nova), 1910. Natural History 3 : 137–162.
  • Calman, WT, (1917). Cumacés. dokument. nauka Deuxième Expédition Antarctique Française, (1908–1910), Paryż 1: 145–155.
  • Calman, WT, (1918). Cumacea i Phyllocarida. Australazjatycka wyprawa antarktyczna 1911–1914. Raporty naukowe, seria C-Zoologia i botanika 5 (6): 5–9.
  • Calman, WT, (1920). Cumacea. Raport z kanadyjskiej ekspedycji arktycznej 1913–1918 7 (C): 3–4.
  • Calman, WT, (1927). Raport o Phyllocarida, Cumacea i Stomatopoda. Transakcje Towarzystwa Zoologicznego w Londynie 22, część 3 (15): 399–401.
  • Obóz, DK, (1998). Lista kontrolna płytkich wód morskich malakostrakanów Crustacea z Florydy. Strony 123–189, w: Camp, DK, WG Lyons i TH Perkins, listy kontrolne wybranych bezkręgowców morskich z płytkiej wody na Florydzie. Departament Ochrony Środowiska Florydy, Raport techniczny FMRI TR-3, St. Petersburg, Floryda.
  • Obóz, DK, NH Whiting i RE Martin., (1977). Przybrzeżna ekologia morska na wyspie Hutchinson na Florydzie: 1971–1974. V. Stawonogi. Publikacje Florida Marine Research 25 : 1–63.
  • Candeias, A., (1929). Nota sombre uma especia nova do Genero Iphinoe , Bate. Memórias e Estudos do Museu Zoológico da Universidade de Coimbra 20 : 1–5.
  • Capelo, JC, JV Garcia i G. Pereira., (2004). Różnorodność makrobezkręgowców bentosowych Zatoki Paria i Delty Orinoko. Biuletyn Oceny Biologicznej RAP 37 : 55–60, 198–203.
  • Caragitsou, E. i N. Tsimenidis., (1982). Sezonowe zmiany spektrum pokarmu i dzienny rytm żerowania barweny ( Mullus barbatus ) w Morzu Trackim. Thalassographica 5 (2): 105–115.
  • Cardinale, M., F. Colloca i GD Ardizzone., (1997). Ekologia żerowania śródziemnomorskiej brzytwy Xyrichthys novacula w Morzu Tyrreńskim (środkowe Morze Śródziemne). Journal of Applied Ichthyology 13 (3): 105–111.
  • Carleton JH i WM Hamner., (2007). Społeczność planktonu hiperbentosowego: skład, rozmieszczenie i obfitość w lagunie rafy koralowej. Seria Postępów Ekologii Morskiej 336 : 77–88.
  • Carleton, JH, R. Brinkman i PJ Doherty., (2001). Struktura społeczności zooplanktonu i przepływ wody po zawietrznej Helix Reef (Wielka Rafa Koralowa, Australia). Biologia morska 139 (4): 705–717.
  • Stolarz, WB i JG Jeffreys., (1870). 1871. Raport z badań głębinowych przeprowadzonych w lipcu, sierpniu i wrześniu 1870 r. W HM Surveying-Ship „Porcupine”. Proceedings of Royal Society of London 19 : 145–221.
  • Carpine, C., (1970). Écologie de l´étage bathyal dans la Méditerranée occidentale. Mémoires de l´Institut Océanographique, Monako 2 : 1–146.
  • Carrassón, M. i J. Matallanas., (2001). Ekologia żerowania śródziemnomorskiego pająka, Bathypterois mediterraneus , na zachodnim zboczu Morza Śródziemnego. Biuletyn Rybołówstwa 99 : 266–274.
  • Carrassón, M. i J. Matallanas., (2002). Diety głębinowych ryb macrourid w zachodniej części Morza Śródziemnego. Seria postępów w ekologii morskiej 234 : 215–228.
  • Carrasson, M. i J. Matallanas., (2002). Strategie żerowania Polyacanthonotus rissoanus (Pisces: Notacanthidae) w głębokiej zachodniej części Morza Śródziemnego. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 82 (4): 665–671.
  • Carrassón, M. i JE Cartes., (2002). Relacje troficzne w śródziemnomorskiej społeczności ryb głębinowych: podział zasobów pokarmowych, nakładanie się diety i połączenia w bentosowej warstwie granicznej. Seria Postępów Ekologii Morskiej 241 : 41–55.
  • Cartes, JE, (1998). Strategie żerowania i podział zasobów pokarmowych skorupiaków dziesięcionogów głębinowych (400–2300 m). JMBA 78 : 509–524.
  • Cartes, JE i JC Sorbe., (1993). Les communautés suprabentiques bathyales de la Mer Catalane (Méditerranée Occidentale): Données préliminaires sur la répartition bathymétrique et l´abondance des Crustacés Péracarides. Skorupiaki 64 (2): 155–171.
  • Cartes, JE & JC Sorbe, (1996). Czasowa struktura populacji kumacean głębinowych z zachodniego zbocza Morza Śródziemnego. Badania głębinowe, część I 43 (9): 1423–1438.
  • Cartes, JE & JC Sorbe, (1997) Bathyal cumaceans of the Catalan Sea (północno-zachodnia część Morza Śródziemnego): skład faunistyczny, różnorodność i rozmieszczenie blisko dna wzdłuż zbocza (między 389 a 1859 m). J. Nat. Hist. 31 : 1041–1054.
  • Cartes, JE i JC Sorbe., (1999). Szacowanie produkcji wtórnej skorupiaków perakarydów nadbentosowych batyalnych ze zbocza Morza Katalońskiego (zachodnia część Morza Śródziemnego; 391–1255 m). Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 239 (2): 195–210.
  • Cartes, JE, A. Grémare, F. Maynou, S. Villora-Moreno i A. Dinet., (2002). Zmiany batymetryczne w rozmieszczeniu cząstek materii organicznej i związanej z nią fauny wzdłuż transektu głębinowego wzdłuż zbocza Morza Katalońskiego (północno-zachodnia część Morza Śródziemnego). Postęp w oceanografii 53 : 29–56.
  • Cartes, JE i JC Sorbe., (1996). Czasowa struktura populacji kumacean głębinowych z zachodniego zbocza Morza Śródziemnego. Badania głębinowe, część I , 43 (9): 1423–1438.
  • Cartes, JE, D. Jaume i T. Madurell., (2003). Lokalne zmiany składu i struktury zbiorowisk skorupiaków nadbentosowych perakarydów w kąpieliskowym basenie Morza Śródziemnego: wpływ czynników środowiskowych. Biologia morska 143 : 745–758.
  • Cartes, JE, F. Maynou, B. Morales-Nin, E. Massuti i J. Moranta., (2001). Struktura troficzna benthopelagicznej benthopelagowej społeczności na południe od Balearów (południowo-zachodnia część Morza Śródziemnego). Seria postępów w ekologii morskiej 215 : 23–35.
  • Cartes, JE, F. Maynou, J. Moranta, E. Massuti, D. Lloris i B. Morales-Nin., (2004). Wzorce rozmieszczenia batymetrycznego wśród fauny głębinowej w lokalnej skali przestrzennej: porównanie obszarów kontynentalnych i wyspiarskich. Postęp w oceanografii 60 (1): 29–45.
  • Cartes, JE, M. Elizalde i JC Sorbe., (2001). Kontrastujące historie życia, produkcja wtórna i struktura troficzna zespołów peracaridów suprabentosu batyalnego z Zatoki Biskajskiej (NE Atlantyk i Morze Katalońskie (NW Morze Śródziemne). Deep-Sea Research Part I, Oceanographic Research Papers 48 : 2209–2232 .
  • Cartes, JE, T. Brey, JC Sorbe i F. Maynou., (2002). Porównanie proporcji produkcji do biomasy bentosu i suprabentosu w makrofaunie skorupiaków morskich. Canadian Journal of Fisheries and Aquatic Sciences 59 : 1616–1625.
  • Cartes, JE, T. Madurell, E. Fanelli i JL López-Jurado., (2008). Dynamika zbiorowisk suprabentosu-zooplanktonu wokół Balearów (zachodnia część Morza Śródziemnego): Wpływ zmiennych środowiskowych i wpływ na cykl biologiczny Aristeus antennatus .- Journal of Marine Systems 71 (3–4): 316–335.
  • Cartes, JE, V. Papiol, A. Palanques, J. Guillen i M. Demestre., (2007). Dynamika suprabentosu w delcie rzeki Ebro (Morze Katalońskie: zachodnia część Morza Śródziemnego): wzorce przestrzenne 13 i czasowe oraz związki z czynnikami środowiskowymi. Nauka o ujściach rzek, wybrzeżach i półkach 75 (4): 501–515.
  • Carus, JV, (1885). Prodromus Faune Mediterraneae. Tom. Ja, Stuttgart.
  • Casanova, B., (1993). L´origine protocéphalique de la carapace chez les Thermosbaenacés, Tanaidacés, Cumacés et Stomatopodes. Skorupiaki 65 : 144–150.
  • Caspers, H. (1951). Ilościowe Untersuchungen über die Bodentierwelt des Schwarzen Meeres im bulgarischen Küstenbereich. Archiv für Hydrobiologie 45 : 1–192.
  • Castillo, GC, HW Li i PA Rossignol., (2000). Brak ogólnej informacji zwrotnej w bentosowej społeczności ujść rzek: system potencjalnie buforowany przed skutkami inwazji biologicznych. Estuaria 23 (2): 275–291.
  • Casu, D., G. Ceccherelli i A. Castelli., (2006). Bezpośrednie efekty eksperymentalnego deptania ludzi na bezkręgowcach bentosowych międzypływowych w środkowej i górnej strefie MPA na wyspie Asinara (NW Morza Śródziemnego). Hydrobiologia 555: 271–279.
  • Casu, D., G. Ceccherelli, M. Curini-Galletti i A. Castelli., (2006). Wykluczenie ludzi ze skalistych brzegów w śródziemnomorskim morskim obszarze chronionym (MPA): okazja do zbadania skutków deptania. Badania środowiska morskiego 62 (1): 15–32.
  • Kate, PC, (1984). Untersuchungen zur Systematik und Okologie der Cumaceenfauna der Adria und des Mittelmeeres. Dissertation Abstracts International C European Abstracts 45 (3): 747.
  • Charniaux-Cotton, H., C. Zerbib i JJ Meusy., (1966). Monografia de la glande androgène des Crustacés supérieurs. Crustaceana 10: 113–136 (+ 8 talerzy).
  • Chen, J.-J., Z.-L. Xu i X.-Z. Chen., (2008). Charakterystyka ekologiczna wioślarek pelagicznych i kumaków w ujściu rzeki Changjiang w Chinach. Chiński Journal of Zoology 43 (5): 1–6.
  • Cibic, T, O. Blasutto i N. Bettoso., (2009). Interakcje między mikroglonami a meiofauną w obszarze sublitoralnym Zatoki Triesteńskiej (północny Adriatyk, Włochy): trzyletnie badanie. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 370 (1–2): 144–154.
  • Citarella, G., (1982). Le zooplancton de la baie de Shédiac (Nowy Brunszwik). Journal of Plankton Research 4 (4): 791–812.
  • Citarella, G., (1987). Plancton de la zone située entre la côte du Nouveau-Brunswick et I'Ile-du-Prince-Édouard (NO Atlantique). doktorat praca magisterska, Uniwersytet Aix-Marseille I.
  • Clark, RB i A. Milne., (1955). Sublitoralna fauna dwóch piaszczystych zatok na wyspie Cumbrae, Firth of Clyde. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 34 (1): 161–180.
  • Mikołaj C. (1876). Untersuchungen zur Erforschung der genealogischen Grundlage des Crustaceen-Systems. Ein Beitrag zur Descendenzlehre. Sohn Carla Gerolda, Wiedeń.
  • Mikołaj C. (1885). Neue Beiträge zur Morphologie der Crustaceen. Alfred Hölder, Wien (opublikowano również w Arbeiten aus dem Zoologischen Instituten der Universität Wien und der Zoologischen Station in Triest 6: 1–108).
  • Cleve, PT (1903). Badania planktonu w latach 1901 i 1902. Kongliga Svenska Vetenskaps-Akademiens Handlingar 36 (8): 1–53.
  • Cohen, Sahrye E; Bollens, Stephen M., (2008). Dieta i wzrost nierodzimych srebrzystokopytnych Mississippi i babek żółtopłetwych na odtworzonych i naturalnych terenach podmokłych w ujściu rzeki San Francisco. Seria Postępów Ekologii Morskiej 368 : 241–254.
  • Colling, LA, CE Bemvenuti i MS Gandra., (2007). Sezonowa zmienność struktury sublitoralnej asocjacji makrozoobentosu w ujściu Laguny Patos w południowej Brazylii. Iheringia, Serie Zoologia, Porto Alegre 97 (3): 257–262.
  • Conradi M. (1995). Distribución espacio-temporal de los peracáridos (Crustacea) asociados a Bugula neritina (L, 1758) en la Bahía de Algeciras.- Aspectos faunísticos y zoogeográficos. Praca doktorska, Uniwersytet w Kadyksie.
  • Corbari, L., J.-C. Sorbe., (2001). Struktura zespołów nadbentosowych w rejonie Capbreton (południowy wschód od Zatoki Biskajskiej). Strony 96–101, w: Elbée, J. i P. Prouzet (współrzędne), Océanographie du Golfe de Gascogne. VII kolokw. Int., Biarritz, 4–6 kwietnia 2000. IFREMER, Actes Colloq.
  • Corbeil, HE, (1953). Analizuj du contenu stomacal de la morue Gadus callarias Dans. Rapport - Station de Biologie Marine 1952. Wkłady Département des Pêcheries Québec 43 : 13–18.
  • Corbera, J. (1994). Nowe odnotowanie Iphinoe crassipes Hansen, 1895 (Cumacea, Bodotriidae) z wybrzeża Katalonii (NE Hiszpania). Scientia Marina 58 (3): 273–276.
  • Corbera, J. (1995). Lista kontrolna Cumacea z wód iberyjskich. Miscellània Zoològica , 18 : 57–75.
  • Corbera, J., (2000). Systematyka i rozmieszczenie kumakanów zebranych podczas rejsu BENTART-95 wokół Szetlandów Południowych (Antarktyda). Scientia Marina 64 (1): 9–28.
  • Corbera, J., (2002). Amfi-atlantyckie rozmieszczenie Mancocumatinae (Cumacea: Bodotriidae), z opisem nowego rodzaju zamieszkującego morskie jaskinie lawowe na Teneryfie (Wyspy Kanaryjskie). Zoological Journal of the Linnean Society 134 (4): 453–461.
  • Corbera, J. (2004). Nowy gatunek Scherocumella (Crustacea, Cumacea) z laguny koralowej Lifou w Nowej Kaledonii. Zoosystema 26 (1): 65–71.
  • Corbera J., (2006a). Lampropidae (Crustacea, Peracarida, Cumacea) z głębokich wód Nowej Kaledonii. W: Richer de Forges, B., & J.-L. Justine (red.), Tropical Deep-Sea Benthos, tom. 24. Pam. Mémoires du Muséum National d´Histoire Naturelle 193 : 143–162.
  • Corbera, J. (2006b). Nowy rodzaj operculate cumacean (Bodotriidae, Vaunthompsoniinae) z głębokich wód Nowej Kaledonii. Zoosystema 28 (2): 325–330.
  • Corbera J., (2006c). Zamów Cumacea (artykuł online na stronie internetowej „Fauna Ibérica”) ( http://www.fauna- [ stały martwy link ] iberica.mncn.csic.es/faunaib/arthropoda/crustacea/cumacea.php).
  • Corbera J., (2006d). Stawonogi, Skorupiaki, Cumacea. W: Desbruyeres, D., M. Segonzac i M. Bright (red.), Handbook of Deep-Sea Hydrothermal Vent Fauna. Denisia 18 : 370–371.
  • Corbera, J., (2008a). Głębinowe Bodotriidae (Crustacea: Cumacea) z Nowej Kaledonii, Fidżi i Indonezji. Dziennik zoologiczny Towarzystwa Linneusza , 152 (2): 227.
  • Corbera J., (2008b). Nowe gatunki cumacean (Crustacea: Peracarida) z Wysp Salomona. Zootaxa 1743 : 17–33.
  • Corbera, J. i BS Galil., (2001). Kumaceany (Crustacea, Peracarida) z dolnego zbocza północnego wybrzeża Izraela, z omówieniem statusu Platysympus typicus. Israel Journal of Zoology 47 (2): 135–146.
  • Corbera, J., Galil, BS, (2007). Kolonizacja wschodniej części Morza Śródziemnego przez kumaki z Morza Czerwonego z opisem nowego gatunku. nauka marca , 71 (1): 29–36
  • Corbera, J. i A. Garcia-Rubies., (1998). Cumaceans (Crustacea) z Wysp Medów (Katalonia, Hiszpania) ze szczególnym uwzględnieniem rodzajów Bodotria i Iphinoe . Scientia Marina 62 (1–2): 101–112.
  • Corbera, J. i A. Ramos, (2003). Kumaceany z Morza Bellingshausena i wód sąsiednich. Rozszerzone streszczenia międzynarodowego sympozjum i warsztatów IBMANT/ANDEEP. JACS Thatje, WE Arntz: 125–127.
  • Corbera, J. i A. Ramos., (2005). Kumaceany z Morza Bellingshausena i wód sąsiednich. W: Thatje, S., JA Calcagno i WE Arntz (red.), Evolution of Antarctic Fauna/Extended Abstracts of the IBMANT/ANDEEP International Symposium and Workshop in 2003.- Berichte zur Polar- und Meeresforschung [Reports on Polar and Marine Biologia] 507:125–128.
  • Corbera, J. i J.-C. Sorbe., (1999). Problematyczny cumacean Schizotrema atlanticum ze wschodniego Atlantyku: ponowny opis i uwagi ekologiczne. Journal of Crustacean Biology 19 (1): 123–130.
  • Corbera, J. i MC Sanz., (2004). Cumáceos y tanaidáceos. Strony 405–423, w: JA Barrientos (red.), Curso Práctico de Entomología. Associación Española de Entomología - CIBIO - Univer. Autònoma de Barcelona, ​​Bellaterra.
  • Corbera, J. i MJ Cardell., (1995a). Kumaceany jako wskaźniki eutrofizacji dna miękkiego. Scientia Marina , 59 (Suppl. 1): 63–69.
  • Corbera, J. i MJ Cardell., (1995b). Los Cumáceos como indicadores de eutrofización en los fondos blandos. Strony 58–59, w: VIII Simposio Ibérico de Estudios del Bentos Marino, Blanes (Girona), 21–26 lutego 1994. Uniwersytet w Barcelonie.
  • Corbera, J. i Martin., (2002). Dwa nowe gatunki cumacean (Crustacea: Peracarida) z płytkich wód u wybrzeży Tajlandii. Scientia Marina 66 (4): 407–415.
  • Corbera, J., C. San Vicente i J.-C. Sorbe., (2000). Dystrybucja na małą skalę, cykl życiowy i produkcja wtórna Cumopsis goodir na plaży Creixell (zachodnia część Morza Śródziemnego). Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 80 (2): 271–282.
  • Corbera, J., C. San Vicente i J.-C. Sorbe., (2009). Cumaceans (Crustacea) z Morza Bellingshausena i zachodniego Półwyspu Antarktycznego: połączenie głębinowe z fauną otaczających oceanów. Biologia polarna 32 : 611–622.
  • Corbera, J., JN Fraga i JRD Diaz., (2003). Cumacea. Strony 73–74, w: Moro, L., JL Martín, MJ Garrido i I. Izquirdo (red.), Lista de especies marinas de Canarias (algas, hongos, plantas y animales) 2003. Consejería de Política Territorial y Medio Ambiente del Gobierno de Canarias.
  • Corbera J, Segonzac M, Cunha MR., (2008). Nowy głębinowy rodzaj Nannastacidae (Crustacea, Cumacea) z pola wentylacyjnego hydrotermalnego Lucky Strike (Azores Triple Junction, Mid-Atlantic Ridge). Badania biologii morskiej 4 (3): 180–192.
  • Corbera, J., MC Brito i J. Núñez., (2002). Kumaki śródmiąższowe z dna piaszczystego i łąk Cymodocea na Wyspach Kanaryjskich. Cahiers de Biologie Marine 43 (1): 63–71.
  • Corbera, J., MC Brito, J. Núñez i R. Riera., (2001). Catálogo de los cumáceos (Crustacea, Malacostraca) de las Islas Canarias [Katalog gatunków cumacean (Crustacea, Malacostraca) Wysp Kanaryjskich]. Revista de la Academia Canaria de Ciencias 12 (3–4) (2000): 67–73 (w języku hiszpańskim ze streszczeniem w języku angielskim).
  • Corbera, J., Tirado, P. i Martin, D., (2005). Kumaki (Crustacea: Peracarida) z Zatoki Perskiej. Zootaxa 1087 : 1–31.
  • Corey S. (1969). Porównawcze historie życia trzech Cumacea (Crustacea): Cumopsis goodiri (Van Beneden), Iphinoe trispinosa (Goodsir) i Pseudocuma longicornis (Bate). Canadian Journal of Zoology 47 (4): 695–704.
  • Corey S. (1970a). Ilościowe rozmieszczenie trzech Cumacea (Crustacea, Peracarida) w Kames Bay w Szkocji. Canadian Journal of Zoology 48 (5): 925–930.
  • Corey S. (1970b). Dobowa migracja pionowa niektórych Cumacea (Crustacea, Peracarida) w Kames Bay, Isle of Cumbrae, Szkocja. Canadian Journal of Zoology 48 (6): 1385–1388.
  • Corey S. (1976a). Historia życia Diastylis sculpta Sars, 1871 (Crustacea: Cumacea) w zatoce Passamaquoddy w Nowym Brunszwiku. Canadian Journal of Zoology 54 (5): 615–619.
  • Corey S. (1976b). Płodność i wypuszczanie młodych Diastylis sculpta Sars (Crustacea, Cumacea). Canadian Journal of Zoology 54 (11): 1946–1949.
  • Corey S. (1981a). Rozmieszczenie niektórych arktycznych i subarktycznych Cumacea w wodach kanadyjskich. Canadian Journal of Zoology 59 (9): 1725–1733.
  • Corey S. (1981b). Płodność porównawcza i strategie reprodukcyjne u siedemnastu gatunków Cumacea (Crustacea, Peracarida). marzec Biol. , 62 : 65–72.
  • Corey S. (1983). Historia życia Diastylis quadrispinosa (Sars, 1871) (Crustacea: Cumacea) w Passamaquoddy Bay, New Brunswick. Canadian Journal of Zoology 61 (1): 108–111.
  • Corey S. (1984). Porównawcza płodność dwóch gatunków Cumacea z płytkich wód Florydy. Canadian Journal of Zoology 62 : 514–515.
  • Cornet, M., J.-P. Lissalde, J.-M. Bouchet, J.-C. Sorbe i L. Amoureux., (1983). Données qualitatives sur le benthos et le suprabenthos d´un transect du plateau continental sud-Gascogne. Cahiers de Biologie Marine 24 (1): 69–84.
  • Cosson, N., M. Sibuet i J. Galeron., (1997). Struktura społeczności i heterogeniczność przestrzenna makrofauny głębinowej na trzech kontrastujących stacjach w tropikalnym północno-wschodnim Atlantyku. Badania głębinowe, część I 44 (2): 247–269.
  • Costa, S. (1960). Recherches sur les fonds a Halarachnion spatulatum de la baie de Marseille. Vie et Milieu 11 (1): 1–68.
  • Cotelli, F. i C. Lora Lamia Donin., (1980). Plemnik Peracarida II. Plemnik Tanaidacea. Journal of Ultrastructure Research 73 : 263–268.
  • Crandall, ja, (1977). Bezkręgowce epibentosowe z Zatoki Croton w rzece Hudson. New York Fish and Game Journal 24 (2): 178–186.
  • Cristescu, MEA, PDN Hebert i TM Onciu., (2003). Filogeografia skorupiaków pontokaspijskich: porównanie bentosowo-planktoniczne. Ekologia molekularna 12 : 985–996.
  • Oszuści, JA, (1998). Zmiana siedliska i skutki na poziomie społeczności egzotycznego małża, Musculista senhousia . Seria Postępów Ekologii Morskiej 162 : 137–152.
  • Crothers, JH, (1966). Fauna morska Dale Fort, wydanie drugie. Rada Badań Terenowych, Londyn.
  • Cruz, S., S. Gamito i JC Marques., (2003). Rozmieszczenie przestrzenne perakarydów w strefie międzypływowej Ria Formosa (Portugalia). Skorupiaki 76 (4): 411–431.
  • Cunha, MR, JC Sorbe i C. Bernardes., (1997a). O strukturze nerytycznych zbiorowisk suprabentosu z portugalskiego marginesu kontynentalnego. Seria Postępów Ekologii Morskiej 157 : 119–137.
  • Cunha, MR, JC Sorbe i C. Bernardes., (1997b). O strukturze przybrzeżnych zbiorowisk suprabentosowych z szelfu kontynentalnego w pobliżu Aveiro (NW Portugalia). Arquivos do Museu Bocage (NS) 3 (3): 165–188.
  • Cunha, MR, JC Sorbe i MH Moreira., (1999). Przestrzenne i sezonowe zmiany słonawych zespołów peracaridan i ich związek z niektórymi zmiennymi środowiskowymi w dwóch kanałach pływowych Ria de Aveiro (północno-zachodnia Portugalia). Seria postępów ekologii morskiej 190 : 69–87.
  • Cunha, MR, N. Peralta, MJ Amaral, V. Blinova i A. Ravara., (2003). Badania biologiczne segmentu Lucky Strike (MAR) i Atlantis Seamount. Wstępne wyniki rejsu TTR-12 w rejonie Azorów (etap 5). Raport z warsztatów MKOl 187 : 22–23.
  • Cúrdia, J., S. Carvalho, A. Ravara, JD Gage, AM Rodrigues i V. Quintino., (2004). Głębokie zbiorowiska makrobentosowe z Nazaré Submarine Canyon (północno-zachodnia Portugalia). Scientia Marina 68 (Suppl. 1): 171–180.
  • Czerniawski V. (1868). Podrząd Schizopoda. Strony 66–68, W: Czerniavsky, V., Materialia ad zoographiam ponticam comparatam 1. St. Petersburg (po rosyjsku, opis po łacinie) (1 tablica).

D

  • Dahl, E., (1983a). Alternatywy w ewolucji malakostrakanów. Strony 1–5, w: Lowry, JK (red.), Artykuły z konferencji na temat biologii i ewolucji skorupiaków, która odbyła się w Australian Museum Sydney, 1980. Powiernicy Muzeum Australijskiego, Sydney, NSW, Australia.
  • Dahl, E., (1983b). Filogeneza i ewolucja malakostraku. Strony 189–211, w: Schram, FR (red.), Crustacean Issues. Filogeneza skorupiaków, 1. AA Balkema, Rotterdam, Holandia.
  • Dahl, E., L. Laubier, M. Sibuet i J.-O. Strömberg., (1976). Niektóre wyniki ilościowe dotyczące zbiorowisk bentosowych głębokiego Morza Norweskiego. Astarte 9 : 61–79.
  • Dahl F. (1893). Untersuchungen über die Thierwelt der Unterelbe. Strony 149–187, W: W: Sechster Bericht der Commission zur Wissenschaftlichen Untersuchung der Deutschen Meere, w Kiel für die Jahre 1887 bis 1891. XVII. bis XXI. Jahrgang III. Waga. Paula Pareya z Berlina.
  • Dalcourt, MF, P. Béland, E. Pelletier i Y. Vigneault., (1992). Caractérisation des communautés benthiques et étude des contaminants dans des aires fréquentées par le Béluga du Saint-Laurent. Rapport Technique Canadien des Sciences Halieutiques et Aquatiques , nr 1845 : 1–86.
  • Dalla Torre, KW, (1889). Die Fauna von Helgoland. Zoologische Jahrbücher . Dodatek 2 : 1–99.
  • Dana, JD (1852). Skorupiaki, część I. Wyprawa eksploracyjna Stanów Zjednoczonych w latach 1838, 1839, 1840, 1841, 1842 pod dowództwem Charlesa Wilkesa, USN 13 : 502.
  • Daniels, RA, (1982). Ekologia żerowania niektórych ryb Półwyspu Antarktycznego. - Fishery Bulletin 80 : 575–588.
  • Dauvin, J.-C., (1983). Nouvelles espèces pour l'inventaire de la faune marine de Roscoff: annelides polychètes et skorupiaki amphipodes et cumacés. Travaux de la Station Biologique de Roscoff 29 : 5–8.
  • Dauvin, J.-C., (1988). Bilan des addions aux Inventaires de la faune marine de Roscoff a partir des obserwacje effectuées de 1977 a 1987 en baie de Morlaix avec la signalisation de deux nouvelles espèces d´Amphipodes pour la faune: Ampelisca spooneri Dauvin et Bellan-Santini et Scopelocheirus Hopei Costa . Cahiers de Biologie Marine 29 (3): 419–426.
  • Dauvin, J.-C. i F. Gentil., (1979). Crustacés Péracarides (Cumacés, Amphipodes) nouveaux pour l'inventaire de la faune marine de Roscoff. Travaux de la Station Biologique de Roscoff 25 : 7–9.
  • Dauvin, J.-C. i S. Zouhiri., (1994). Nouvelles espèces pour l´inventaire de la faune marine de Roscoff. Crustacés Amphipodes et Cumacés [Nowe gatunki na liście fauny morskiej Roscoff. Amfipody i skorupiaki kumakańskie]. Cahiers de Biologie Marine 35 (3): 369–371.
  • Dauvin, J.-C. i S. Zouhiri., (1996). Suprabentosowa fauna skorupiaków z gęstego Ampelisca z kanału La Manche. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 76 (4): 909–929.
  • Dauvin, J.-C., A. Iglesias i F. Gentil., (1991). Nouvelles espèces pour l'Inventaire de la Fauna Marine de Roscoff - Crustacés Amphipodes, Cumacés et Décapodes, Mollusques Gastéropodes et Acidies. Cahiers Biologie Marine 32 : 121–128.
  • Dauvin, J.-C., C. Vallet, P. Mouny i S. Zouhiri., (2000). Główne cechy makrofauny warstwy granicznej kanału La Manche. Hydrobiologia 426 (1–3): 139–156.
  • Dauvin, J.-C., JC Sorbe i JC Lorgeré., (1995). Makrofauna bentosowej warstwy granicznej z górnego zbocza kontynentalnego i kanionu Cap Ferret (Zatoka Biskajska). Oceanologica Acta 18 : 113–122.
  • Dauvin, J.-C., N. Desroy, L. Denis i T. Ruellet., (2008). Czy Phaeocystis wpływa na migrację diel zbiorowisk suprabentosu. Biuletyn dotyczący zanieczyszczenia morza 56 (1): 77–87.
  • Davoult, D. (1988). Uwaga sur la reprodukcja et l´écologie du Cumacé Cumopsis goodiri (van Beneden, 1861). Biuletyn de la Société Zoologique de France 113 (3): 285–292.
  • Dawson, CE, (1966). Dodatki do znanej fauny morskiej Grand Isle w Luizjanie. Proceedings of the Louisiana Academy of Sciences 29: 175–180.
  • Dawson, E. (1979). Katalog okazów typowych w Nowozelandzkim Instytucie Oceanograficznym. - Nowozelandzki Instytut Oceanograficzny Memoir 76 : 5–110.
  • Dzień, J. (1975). Południowoafrykański Cumacea, część 1: Rodzina Bodotriidae, podrodzina Vaunthompsoniinae. Roczniki Muzeum Republiki Południowej Afryki 66 (9): 177–220.
  • Dzień, J. (1978a). Południowoafrykański Cumacea, część 2: Rodzina Bodotriidae, podrodzina Bodotriinae. Roczniki Muzeum Republiki Południowej Afryki 75 (7): 159–290.
  • Dzień, J. (1978b). Południowoafrykański Cumacea, część 3: Rodziny Lampropidae i Ceratocumatidae. Roczniki Muzeum Republiki Południowej Afryki 76 (3): 137–189.
  • Dzień, J. (1980). Południowoafrykański Cumacea, część 4: Rodziny Gynodiastylidae i Diastylidae. Roczniki Muzeum Republiki Południowej Afryki 82 (6): 187–292.
  • Dzień, JA, (1982). Cumacea południowoafrykańska. Biuletyn okolicznościowy Towarzystwa Zoologicznego Afryki Południowej nr 2 1982 : 90–?.
  • Dzień, JH, (1959). Biologia laguny Langebaan: badanie wpływu schronienia przed działaniem fal. Transakcje Royal Society of Africa 35 : 475–548.
  • Dzień, JH, (1974). Ekologia ujścia Morrumbene, Moçambique. Transakcje Royal Society of South Africa 41 (1): 43–96.
  • Dzień, JH, JG Field i MJ Penrith., (1970). Fauna bentosowa i ryby False Bay w Afryce Południowej. Transakcje Royal Society of South Africa 39 (1): 1–108.
  • Dzień, JH, NAH Millard i AD Harrison., (1952). Ekologia południowoafrykańskich ujść rzek: część III Knysna: jasne otwarte ujście rzeki. Transakcje Royal Society of South Africa 33 (3): 367–412.
  • Day, JW, WG Smith, PR Wagner i WC Stowe., (1973). Struktura społeczności i budżet węglowy systemu estuariów słonych bagien i płytkich zatok w Luizjanie. Center for Wetland Research, Louisiana State University, Baton Rouge, Luizjana (publikacja nr LSU-SG-72–04).
  • De Broyer, C. i K. Jażdżewski. 1993 (1996). Różnorodność biologiczna Oceanu Południowego: w kierunku nowej syntezy Amphipoda (Crustacea). Bollettino del Museo Civico di Storia Naturale di Verona 20 : 547–568.
  • De La Cruz, E. i JA Vargas., (1987). Obfitość i pionowa dystrybucja meiofauny de la playa fangosa de Punta Morales, Golfo de Nicoya, Kostaryka. Revista de Biología Tropical 35 (2): 363–367.
  • De Souza Braga, FM & MAA De Souza Braga., (1987). Estudo do hábito alimentar de Prionotus punctatus (Bloch, 1797) (Teleostei, Triglidae), na região da Ilha Anchieta, Estado de São Paulo, Brazylia. Revista Brasileira de Biologia 47 (1–2): 31–36.
  • De Troch, M., J. Mees i E. Wakhabi., (1998). Diety obfitych ryb z połowów niewodem plażowym w łóżkach trawy morskiej tropikalnej zatoki (Zatoka Gazi, Kenia). Belgijski Journal of Zoology 128 (2): 135–154.
  • Dearborn, JH, (1967). Badania bezkręgowców Uniwersytetu Stanforda w Morzu Rossa 1958–61: Konto ogólne i lista stacji. Strony 31–47, w: Bullivant, JS i JH Dearborn (red.), Fauna Morza Rossa. Część 5. Rachunki ogólne, listy stacji i ekologia bentosowa. Nowozelandzki Departament Badań Naukowych i Przemysłowych Biuletyn 176.
  • Deidun, A. i PJ Schembri., (2006). Skład nocnej ruchliwej fauny z górnego obrzeża podwodnego piaszczystych plaż na wyspach maltańskich: czy ma to jakieś implikacje dla ochrony? [Composizione della fauna vagile notturna della frangia infralitorale delle spiagge sabbiose delle isole Maltesi:possibili implicazioni per la konserwacja]- Biologia Marina Mediterranea 13 (1): 355–363.
  • Demel K. (1925). Zbiorowiska zwierzece na dnie morza polskiego. Wkład à la connaissance de la faune benthique dans les eaux polonaises de la Baltique. Bulletin international de l'Académie Polonaise des Sciences et des Lettres. Seria B- Sciences Naturelles 1925 : 967–977.
  • Demel K. (1935). Studja nad fauna denna i jej rozsiedleniem w polskich wodach Baltyku. Archives d´Hydrobiologie et d´Ichtyologie 9 : 239–311.
  • Demir M. (1952). Bogaz ve Adalar Sahillerinin Omurgasiz Dip Hayvanlari. Stambuł Universitesi Fen Fakültesi Hydrobiologi Arastirma Enstitüsü Yayiinlarindan, Ser. B , 3 : 1–615.
  • Deniel, C., (1974). Régime alimentaire des jeunes turbots Scophthalmus maximus L. de la classe 0 dans leur milieu naturel. Cahiers de Biologie Marine 15 : 551–566.
  • Dennell R. (1936). Mechanizm karmienia skorupiaków kumakańskich Diastylis bradyi . Transakcje Towarzystwa Królewskiego w Edynburgu 58 (1): 125–142.
  • Dennell R. (1937). O mechanizmie karmienia Apseudes talpa i ewolucji mechanizmu karmienia peracaridan. Transakcje Towarzystwa Królewskiego w Edynburgu 59 : 57–78.
  • Derzhavin, V., (1912). Neue Cumacean aus dem Kaspischen Meere. Zoologischen Anzeiger 34 (8/9 vom 26): 273–284.
  • Derzhavin, AN, (1923). Malacostraca presnih vod Kamciatki = Kaspische Malacostraca in der Flussfauna des Südlichen Kaspisses [Malacostraca der Süßwasser-Gewässer von Kamtschatka. Russische Hydrobiologische Zeitschrift 2 : 180-194 (tablice I-VII).
  • Derzhavin, AN, (1925). Materiały karcynofauny Ponto-Azoph. (Mysidacea, Cumacea, Amphipoda). Russische Hydrobiologische Zeitschrift 4 (1-2): 10-35.
  • Derzhavin, AN, (1926a). Cumacea z wyprawy na Kamczatkę. Russ. Hydrobiol. Żurn. 5 (7–9): 174–182
  • Derzhavin, AN, (1926b). Słodkowodna Malacostraca rosyjskiego Dalekiego Wschodu. Russkii Gidrobiologicheskii Zhurnal 9 : 5-8.
  • Derzhavin, AN, (1929). Elementy arktyczne w faunie perakarydów Morza Japońskiego. Russische Hydrobiologische Zeitschrift 8 (10-12): 326-329.
  • Derzhavin, AN, (1951). Otriad Cumovie (Cumacea). Tom. Jivotnîi mir Azerbejdżana. Izvesti Akademiiia Nauk Azerbzhanskoi SSR:451-453.
  • Desbruyères, D., A. Guille i J. Ramos., (1972). 73. Bionomie benthique du plateau continental de la côte Catalane Espagnole. Vie et Milieu 23 (ser. 2B): 335-363.
  • Desbruyères, D., JW Deming, A. Dinet i A. Khripounoff., (1985). Réactions de l´écosystème benthique profond aux perturbations:nouveaux résultats éxperimentaux. Strony 193-208, w: Laubier, L., & C. Monniot (red.), Peuplements Profonds du Golfe de Gascogne/ Campagnes BIOGAS. IFREMER, Brześć.
  • Desmarest AG (1823). malakostrace. Strony 138-425, w: Dictionnaire des Sciences Naturelles: Dans Lequel on Traite Méthodiquement des Différens Êtres de la Nature, Considérés Soit en Eux-Mêmes, d´après l´État Actuel de nos Connaissances, Soit Relativement à l´Utilité qu´ en Peuvent Retirer la Médecine, l´Agriculture, le Commerce et les Arts; Suivie d´une Biographie des Plus Célèbres Naturalistes, tom. 28. Strasburg, Paryż.
  • Desmarest, AG, (1825). Considérations Générales sur la Classe des Crustacés. FG Levrault, biblioteka, Strasburg.
  • Dewicke, A., V. Rottiers, J. Mees i M. Vincx., (2002). Dowody na obecność wzbogaconej fauny hiperbentosowej na froncie fryzyjskim (Morze Północne). Journal of Sea Research 47 : 121-139.
  • Dexter, DM, (1969). Struktura międzypływowej społeczności piaszczystej plaży w Północnej Karolinie. Nauka Chesapeake 10 (2): 93-98.
  • Dexter, DM, (1974). Fauna piaszczystych plaż wybrzeży Pacyfiku i Atlantyku Kostaryki i Kolumbii. Revista de Biología Tropical 22 (1): 51-66.
  • Dexter, DM, (1979). Struktura społeczności i sezonowe zróżnicowanie międzypływowych piaszczystych plaż Panamy. Estuarium i Coastal Marine Science 9 (5): 543-558.
  • Dexter, DM, (1983). Zbiorowiska infaunalne z miękkim dnem w Mission Bay. Kalifornijskie ryby i dziczyzna 69 (1): 5-17.
  • Dexter, DM, (1988). Fauna piaszczystej plaży Portugalii. Arquivos do Museu Bocage. Nowa seria 1 (8): 101-110.
  • Dexter, DM, (1990). Wpływ ekspozycji i sezonowości na strukturę społeczności piaszczystych plaż w Portugalii. Ciência Biológica, Ekologia i systematyka 10 (1/2): 31-50.
  • Dexter, DM, (1992). Bezkręgowce z miękkiego dna portugalskiego bentosu. Bol. Inst. Nac. Inwestować. Pescas 17 : 61-88.
  • Diaz-Castañeda, V. i C. Almeda-Jauregui., (1999). Wczesna kolonizacja organizmów bentosowych na karaibskiej rafie koralowej (Barbados, Indie Zachodnie): podejście eksperymentalne z płytą. PSZN: Ekologia morska , 20 (3-4): 197-220.
  • Dixon, AY, (1944). Uwagi na temat niektórych aspektów biologii Cumopsis goodiri (Van Beneden) i niektórych innych kumakowców w odniesieniu do ich środowiska. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom , NS 26 : 61-71.
  • Dohle W. (1970). Die Bildung und Differenzierung des postnauplial Keimstreifs von Diastylis rathkei (Crustacea, Cumacea): I. Die Bildung der Teloblasten und ihrer Derivate. Z. Morph. Tiere 67 : 307–392.
  • Dohle W. (1972). Über die Bildung und Differenzierung des postnauplialen Keimstreifs von Leptochelia spec. (Skorupiaki, Tanaidacea). Zoologische Jahrbücher, Abteilung für Anatomie und Ontogenie der Tiere 89 : 503-566.
  • Dohle W., (1976). Die Bildung und Differenzierung des postnauplialen Keimstreifs von Diastylis rathkei (Crustacea, Cumacea). II. Die Differenzierung und Musterbildung des Ektoderms. Zoomorphologie 84 : 235–277.
  • Dohle, W. i G. Scholtz., (1988). Analiza klonalna segmentu skorupiaków: niezgodność między granicami genealogicznymi i segmentowymi. Rozwój (suplement) 104 : 147-160.
  • Dohrn A. (1869). (1870). Untersuchungen über Bau und Entwickelung der Cumaceen. Jenaische Zeitschrift für Medicin und Naturwissenschaft 5 : 54-81 (tablice II-III).
  • Dohrn A. (1870a). Untersuchungen über Bau und Entwicklung der Arthropoden. 7. Zur Kenntnis vom Bau und der Entwicklung von Tanais . Jenaische Zeitschrift für Medizin und Naturwissenshaft , herausgegeben von der Medizinisch- Naturwissenschaftlichen Gesellschaft zu Jena 5 : 293-306.
  • Dohrn, A. (1870b). Untersuchungen über Bau und Entwicklung der Arthropoden. 8. Die Überreste des Zoea-Stadiums in der ontogenetischen Entwicklung der verschiedenen Crustaceen-Familien. Jenaische Zeitschrift für Medicin und Naturwissenschaft 5 : 471-491.
  • Dojiri, M. i J. Sieg., (1997). 3. Tanaidacea. Strony 181-278 W: Blake, JA i PH Scott (red.), Atlas taksonomiczny fauny bentosowej basenu Santa Maria i zachodniego kanału Santa Barbara. Tom 11. Skorupiaki Część 2. Isopoda, Cumacea i Tanaidacea. Muzeum Historii Naturalnej w Santa Barbara, Santa Barbara, Kalifornia.
  • Donath-Hernández, FE, (1987a). Nuevos registros y ampliacion de rango geografico de cuatro especies de cumaceos para el Golfo de California (Crustacea, Cumacea) [Pierwszy zapis i rozszerzenie rozmieszczenia geograficznego czterech gatunków Cumacea dla Zatoki Kalifornijskiej (Crustacea, Cumacea). Ciencias Marinas 13 (1): 70-74.
  • Donath-Hernández, FE, (1987b). Distribucion de los Cumaceos (Crustacea, Peracarida) de la Bahia de Todos Santos, Baja California, Meksyk [Dystrybucja Cumacea (Crustacea, Peracarida) z Bahia de Todos Santos, Baja California, Meksyk]. Ciencias Marinas 13 (1): 35-52
  • Donath-Hernandez, F., (1988a). Cumacea z Zatoki Meksykańskiej i Morza Karaibskiego (Crustacea, Peracarida). I: Opisy znanych gatunków, nowe zapisy i rozszerzenia zasięgu. Karaiby Journal of Science 24 : 44–51.
  • Donath-Hernandez, F., (1988b). Trzy nowe gatunki Cumacea z Zatoki Kalifornijskiej. Cahier Biologie Marina 29 : 531–543.
  • Donath-Hernández, FE, (1992). Cumella (Cumewingia) siankaana n.sp. z karaibskiego wybrzeża Quintana Roo w Meksyku (Cumacea, Nannastacidae). Strony 163-165, w: Navarro, D. i E. Suárez-Morales (red.), Diversidad Biológica en la Reserva de la Biosfera de Sian Ka´an, Quintana Roo, México. Tom. II. Centro de Investigaciones de Quintana Roo, Chetumal, Quintana Roo, México.
  • Donath-Hernández, FE, (1993). Cumaceos de Bahia de Los Angeles, Baja California, Meksyk (Crustacea, Peracarida) [Cumacea of ​​Bahia de Los Angeles, Baja California, Meksyk (Crustacea, Peracarida). Ciencias Marinas 19 (4): 461-471.
  • Dos Santos, MFL i AMS Pires-Vanin, (1999). Społeczność Cumacea na południowo-wschodnim brazylijskim szelfie kontynentalnym: struktura i dynamika. Scientia Marina 63 (1): 15–25.
  • Drake, P. i AM Arias., (1997). Wpływ praktyk akwakultury na społeczność makrobezkręgowców bentosowych systemu lagun w Zatoce Kadyksu (południowo-zachodnia Hiszpania). Estuaria 20 (4): 677-688.
  • Drake, P., AM Arias i M. Conradi., (1997). Aportación al conocimiento de la macrofauna supra y epibentónica de los caños mareales de la bahía de Cádiz (España) [Wkład w wiedzę o hiperbentosie i epibentosie makrofauny kanałów pływowych Zatoki Kadyksu (południowa Hiszpania)]. Publicaciones Especiales del Instituto Español de Oceanografía 23 : 133-141.
  • Drazen, JC, TW Buckley i GR Hoff., (2001). Zwyczaje żywieniowe makrouridów żyjących na zboczach we wschodnim północnym Pacyfiku. Badania głębinowe (część I, dokumenty z badań oceanograficznych) 48 (3): 909-935.
  • Dudich, E. (1931). Systematische und biologische Untersuchungen über die Kalkeinlagerungen des Crustaceenpanzers im polarisierten Lichte. Zoologica, Stuttgart 80 : 1-154.
  • Dumont, HJ, (2000). Endemizm w faunie pontokaspijskiej, ze szczególnym uwzględnieniem Onychopoda (skorupiaków). Postępy w badaniach ekologicznych 31 : 181-196.
  • Duncan, TK, (1981). Historia życia i ekologia Almyracuma proximoculi Jones i Burbanck, 1959 (Crustacea: Cumacea). doktorat rozprawa doktorska, Boston University, Massachusetts, USA.
  • Duncan, TK, (1983). Dymorfizm płciowy i zachowania reprodukcyjne Almyracuma proximoculi (Crustacea: Cumacea): wpływ siedliska. Biuletyn biologiczny 165 : 370-378.
  • Duncan, TK, (1984). Historia życia Almyracuma proximoculi Jones i Burbanck, 1959 (Crustacea: Cumacea) z międzypływowych źródeł słodkiej wody na Cape Cod w stanie Massachusetts. Journal of Crustacean Biology 4 (3): 356-374.
  • Dutra, GF, GR Allen, T. Werner i SA McKenna., (2005). Szybka ocena bioróżnorodności morskiej Abrolhos Bank, Bahia, Brazylia. RAP Biuletyn Oceny Biologicznej 38 : 3-160.

mi

  • Eales, NB, (1939). Fauna litoralna Wielkiej Brytanii. Podręcznik dla kolekcjonerów. Wydawnictwo Uniwersytetu Cambridge.
  • Edgar, GJ i DW Klumpp., (2003). Konsekwencje w skali regionalnej w zespołach mobilnej epifauny związanej z roślinami naturalnymi i sztucznymi o różnym kształcie. Botanika wodna 75 : 275–291.
  • Edwards, R. i JH Steele., (1968). Ekologia gładzicy z grupy 0 i plamek pospolitych w Loch Ewe / I. Populacja i żywność. Journal of Experimental Marine Biology and Ecology 2 : 215–238.
  • Ehrenbaum, E. (1896). VIII. Die Cumaceen und Schizopoden von Helgoland. Nebst neueren Beobachtungen über ihr Vorkommen in der deutschen Bucht und in der Nordsee. Wissenschaftliche Meeresuntersuchungen NF , 2 (1, Abt. 1): 403–435.
  • Ekman S. (1935). Tiergeographie des Meeres. Lipsk, Akad. Verlangsanst., XII + 542 pp.
  • Ekman S. (1953). Zoogeografia morza (przekład ze szwedzkiego E. Palmer). Sidgwick & Jackson, Londyn.
  • Elias R., JR Palacios, MS Rivero i EA Vallarino., (2005). Krótkoterminowe reakcje na zrzuty ścieków i sztormy subpływowych zespołów makrozoobentosowych dna Sanu w pobliżu miasta Mar del Plata, Argentyna (południowo-zachodni Atlantyk). Journal of Sea Research 53 : 231–242.
  • Elizald M., O. Weber i J.-C. Sorbe., (1993). Influence des caractères sédimentologiques sur la distribution des Crustacés benthiques de la pente Atlantique (Golfe de Gascogne; marge sud du canyon du Cap-Ferret). Strony 269–273, w: Actes IIIe Colloque International d´Océanographie du Golfe de Gascogne.
  • Elizalde, M., JC Sorbe i JC Dauvin., (1993). Las comunidades suprabentónicas bathiales del golfo de Vizcaya (margen sur del Cañón de Cap-Ferret): composición faunística y estructura. Strony 247–258, w: Publicaciones Especiales del Instituto Español de Océanografia nr 11.
  • Elliott, B., S. Degraer, M. Bursey i M. Vincx., (1997). Międzypływowa strefa makroinfauny na rozproszonej, piaszczystej plaży w De Panne (Belgia): badanie pilotażowe. - Biol. Jaarb. Dodonaja 64 : 92–108.
  • Elmhirst R. (1930). 1931. XXI.- Studia nad szkocką fauną morską. Skorupiaki z piaszczystych i błotnistych obszarów strefy pływów. Proceedings of the Royal Society of Edinburgh 51 : 169–175.
  • Elofsson, R. i E. Dahl., (1970). Wzrokowe neuropile i chiasmata skorupiaków. Zeitschrift für Zellforschung und Mikroskopische Anatomie 107 : 343–360.
  • Elouard, B., G. Desrosiers, JC Brêthes i Y. Vigneault., (1983). Étude de l´habitat du Poisson autour des ilots créés par des déblais de dragage; lagune de Grande-Entrée, Îles-de-la-Madeleine. Rapp. Technika Móc. nauka Halieut. Wodny. 1209 : 1–69.
  • Enright, JT, (1962). Reakcje obunogów na zmiany ciśnienia. Biochemia porównawcza i fizjologia 7 : 131–145.
  • Escobar-Briones, E. i ST Cruz., (2004). El papel de la exportación de carbono biogénico sobre los patrones de distribución de crustáceos meiofaunales batiales: cuenca de Santa Cruz y depresión de San Diego. Contribuciones al Estudio de los Crustáceos del Pacifico Este 3 : 99–116.
  • Escobar-Briones, E. i S. Tamez., (2006). Variación espacial de la densidad de crustáceos de la meiofauna en fondos con infiltraciones naturales de metano de la zona batial en la curnca de San Clemente, Pacifico Oriental. Strony 85–100, w: Hendrickx, ME (red.) Contribuciones al Estudio de los Crustaceos del Pacifico Este 4 (1), Universidad Nacional Autonoma de Mexico, Mazatlan.

F

  • Fabrycjusz JC (1779). Reise nach Norwegen mit Bemerkungen aus der Naturhistorie und Ökonomie. Hamburg.
  • Fage L. (1923). Remarques sur la biologie de quelques Cumacés des côtes de France. doc. Française pour Avanc. des Sciences 1923 : 545-549.
  • Fage L. (1924). A propos d'une espèce nouvelle du Genre Heterocuma . Biuletyn Muzeum Histoire Naturelle w Paryżu 30 : 364–367.
  • Fage L. (1928a). Cumacés de la côte atlantique du Maroc. Biuletyn Muzeum d'Histoire Naturelle w Paryżu.
  • Fage L. (1928b). Voyage de la goélette „Mélita” au Sénégal (1889–1890). Byk. Suz. zoo. Francja 53 (331–339).
  • Fage L. (1928c). La distribution géographique des Cumacés dans la zone côtière du n.-w. Afrykanin. Compte Rendu Sommaire des Séances de la Société de Biogéographie , nr 41, 5 : 60-64.
  • Fage L. (1929). Cumacés et Leptostracés provenant des campagnes du Prince Albert Ier De Monaco. Résultats des Campagnes Scientifiques Accomplies Sur Son Yacht 77 : 3–47.
  • Fage L. (1932). La répartition des Cumacés dans les zones profondes et côtiers de l'Est-Atlantique. 65e Congrès Soc. Savantes, Paryż, 205-208.
  • Fage L. (1933). Peches planctoniques à la lumière effectuées à Banyuls-sur-Mer et à Concarneau. III. Skorupiaki. Archives de Zoologie Expérimentale et Générale 76 (3): 105-248.
  • Fage L. (1940). Les cumacés de la Méditerranée remarques systématiques et biologiques. Bulletin de L'Institut Océanographique 783 : 1–14.
  • Fage L. (1944). XII Sur quelques caractères sexuels secondaires des Cumacés du gatunku Iphinoë. Archives de Zoologie Expérimentale et Générale 83 (3): 112-121
  • Fage L. (1945). Les Cumacés du plancton nocturne des côtes d'Annam. Archives do Zoologie Expérimentale et Générale 84 : 165–223.
  • Fage L. (1950). Sur un nouveau Cumacé de la Côte occidentale d'Afrique Eocuma cadenati nov. sp. Biuletyn Muzeum Histoire Naturelle w Paryżu 22 (4): 450–451.
  • Fage L. (1951a). Cumacés. Faune de France 54 : 1–136.
  • Fage L. (1951b). Cumacés. Tom 3 (1), w: Expédition Océanographique Belge dans les Eaux Côtières Africaines de l´Atlantique Sud (1948–1949)/ Résultats Scientifiques. Institut Royal des Sciences Naturelles de Belgique w Brukseli.
  • Fage L. (1952). Cumacés. Résultats Scientifiques 3 : 3–10.
  • Fage, L. i R. Lux., (1938). Remarques préliminaires à l´etude de la microfaune benthique en Mediterranée. 71e Conr. soc. Sawanci: 315.
  • Fairchild, EA, J. Fleck i H. Howell., (2005). Określenie optymalnego miejsca uwolnienia młodych storni zimowych Pseudopleuronectes americanus (Walbaum) w ujściu rzeki Great Bay, NH, USA. Badania akwakultury 36 : 1374-1383.
  • Fanelli, E., JE Cartes, F. Badalamenti, P. Rumolo i M. Sprovieri., (2009). Trofodynamika fauny nadbentosowej na przybrzeżnych mulistych dnach południowego Morza Tyrreńskiego (zachodnia część Morza Śródziemnego). Journal of Sea Research 61 (3): 174-187.
  • Farran, GP, (1914). (1915). Wyniki badań biologicznych w Blacksod Bay w hrabstwie Mayo. Rybołówstwo, Irlandia, Badania naukowe 3 : 1-72.
  • Farrell, DH, (1979). Społeczności mięczaków i skorupiaków bentosowych w Luizjanie. Rice University Studies 65 (4-5): 401-436.
  • Fenton, GE w Lowry, Jk i Stoddart, HE, (2003). Skorupiaki: Malacostraca: Peracarida: Amphipoda, Cumacea, Mysidacea. W Beesley, PL i Houston, WWK (red.) Katalog zoologiczny Australii. Tom. 19.2B. Melbourne: CSIRO Publishing, Australia xii 531 s.
  • Fernández, J. (1996). Noticia de nuevos táxones para la ciencia en el ámbito íbero-balear y Macaronésico. Nuevos táxones animales descritos en la Peninsula Ibérica y Macaronesia entre 1994 y 1997. Graellsia 51 : 163-215.
  • Ferraris, JD, (1982). Powierzchniowy zooplankton w Carrie Bow Cay, Belize. Strony 143-151, w: Rützler, K., & IG Macintyre (red.), The Atlantic Barrier Reef Ecosystem at Carrie Bow Cay, Belize, I / Structure and Communities.- Smithsonian Contributions in Marine Science nr 12.
  • Ferraton, F., M. Harmelin-Vivien, C. Mellon-Duval i A. Souplet., (2007). Przestrzenne i czasowe zróżnicowanie diety może wpływać na stan i liczebność młodocianych morszczuków europejskich w Zatoce Lwiej (północno-zachodnia część Morza Śródziemnego). Seria Postępów Ekologii Morskiej 337 : 197-208.
  • Fetzer, I., (2004). Strategie rozmnażania i rozmieszczenie larw i osobników młodocianych bentosowych bezkręgowców o miękkim dnie w Morzu Karskim (Arktyka Rosyjska). Berichte Zur Polar- und Meeresforschung 496 : I-IX, 11-242.
  • Figueiredo, GM de i JP Vieira., (1998). Cronologia alimentar e dieta da corvina, Micropogonias furnieri , no estuário da Lagoa Dos Patos, RS, Brasil. Atlântica 20 : 55-72.
  • Filczakow, VA, (1995). [Zamówienie Cumacea.] Strony 162-164 (tablice 154-157), w: Alekseev, VR (red.), Opredelitel Presnovodnyky Bespozvonochnykh Rossii i Sopredelnykh Territorii. Tom 2: Rakoobraznye [Klucz do bezkręgowców słodkowodnych Rosji i ziem sąsiednich. Tom 2: Skorupiaki]. Zoologicheskii Institut Rossiiskoi Akademii Nauk, Sankt-Petersburg.
  • Filgueiras, VL, LS Campos, HP Lavrado, R. Frensel i RCG Pollery., (2007). Pionowe rozmieszczenie infauny makrobentosowej z płytkiej strefy sublitoralnej Zatoki Admiralicji na Wyspie Króla Jerzego na Antarktydzie. Biologia polarna 30 : 1439-1447.
  • Fincham, AA, (1974). Międzypływowa fauna perakarydów żyjących w piasku na wyspie Stewart w Nowej Zelandii. Journal of Marine and Freshwater Research 8 (1): 1-14.
  • Fischer, P. (1872a). Strony 47, 110, w: de Folin, L., & L. Perier, Les Fonds de la mer, étude internationale sur les specificités nouvelles des régions sous-marines, commencée et dirigée, tom. 2 (1). Savy, Paryż.
  • Fischera (1872b). Catalog des Crustacés podophtalmaires et Cirripèdes du Département de la Gironde. Actes de la Société Linnéenne de Bordeaux 28 : 22–24.
  • Ryba, CJ (1925). Sezonowe rozmieszczenie planktonu w regionie Woods Hole. Biuletyn Biura Rybołówstwa Stanów Zjednoczonych 1925 (1926), nr 974, 41 : 91-179.
  • Ryby, CJ i MW Johnson., (1937). Biologia populacji zooplanktonu w zatoce Fundy i zatoce Maine ze szczególnym uwzględnieniem produkcji i rozmieszczenia. Journal of Biological Board of Canada 3 (3): 189-322.
  • Flint, RW i JA Young., (1983). Bentos z ujść rzek: długoterminowe zmiany struktury społeczności, Corpus Christi Bay, Teksas. Estuaria 6 (2): 126-141.
  • Flint, RW i JS Holland., (1980). Zmienność bentosu infauny na transekcie w Zatoce Meksykańskiej. Estuarine and Coastal Marine Science 10 : 1-14.
  • Forsman B. (1938a). Untersuchungen über die Cumaceen des Skageraks. Zoologiska Bidrag från Uppsala 18 : 1–161, tablice 1–3.
  • Forsman B. (1938b). Faunistische und biologische studien über nordische Cumaceen. Vorläufige Mitteilung. Zoologischer Anzeiger 121 (3–4): 59–66, ryc. 1.
  • Forsman B. (1940). Smärre undersökningar över Öresund 8. Cumacier från Öresund. Kungl. Fysiografiska Sällskapets i Lund Förhandlingar 10 (19): 1-9.
  • Forsman B. (1956). Uwagi o faunie bezkręgowców Bałtyku. Arkiv for Zoologi, NS , 9 (17): 389-419.
  • Forsstrand C. (1886). Det Arktiska Hafsområdets Djurgeografiska Begränsning med Ledning af Skalkräftornas (Crustacea Malacostraca) Utbredning. Almqvist & J. Wiksell, Upsala.
  • Fowler, HW, (1912). Część druga. Skorupiaki z New Jersey. Sprawozdanie roczne Muzeum Stanowego New Jersey 1911 : 29-650 (150 płyt).
  • Fox, RS i EE Ruppert., (1985). Płytkie morskie makrobezkręgowce bentosowe z Karoliny Południowej / Identyfikacja gatunków, skład społeczności i związki symbiotyczne . University of South Carolina Press, Kolumbia.
  • Foxon, GEH, (1932). Raport o larwach stomatopodów, Cumacea i Cladocera. nauka Przedstawiciel Wielkiej Rafy Koralowej Ekspedycja. 4 : 375–398
  • Foxon, GEH, (1936). Uwagi na temat historii naturalnej niektórych zamieszkujących piasek Cumacea. Ann. Mag. Nat. Hist. 10 (7): 377–393.
  • Fraenkel, KL, (1915). [Die Choniostomatiden bei Cumaceen der Murmanküste]. Traw Piotrogrodzki. Laboratorium. zoo. 4 : 173-196.
  • Franca, S., C. Vinagre, MJ Costa i HN Cabral., (2004). Wykorzystanie obszarów przybrzeżnych sąsiadujących z ujściem rzeki Douro jako wylęgarni dąsów, Trisopterus luscus Linnaeus, 1758. Journal of Applied Ichthyology 20 (2): 99-104.
  • Franz V. (1910). Ueber die Ernährungsweise einiger Nordseefische, besonders der Scholle. Wissenschaftliche Meeresuntersuchungen Seria 2 , 9 : 197-215.
  • Freeman, SM, CA Richardson i R. Seed., (2001). Sezonowa liczebność, rozmieszczenie przestrzenne, tarło i wzrost Astropecten nieregularnego (Echinodermata: Asteroidea). Estuarium, Coastal and Shelf Science 53 : 39-49.
  • Fricke, H. (1931). Die Komplexaugen von Diastylis rathkei . Zoologische Jahrbücher Abteilung für Anatomie und Ontogenie der Tiere 53 : 701-724.
  • Froglia, C., S. La Posta, L. Mariniello i S. Ruffo., (1995). 29. Crustacea Malacostraca I (Phyllocarida, Hoplocarida, Bathynellacea, Thermosbaenacea, Mysidacea, Cumacea). Strony 1–12, w: Minelli, A., S. Ruffo i S. La Posta (red.), Checklist Delle Specie Della Fauna Italiana. Calderini, Bolonia.
  • Froneman, PW, (2001). Skład stabilnych izotopów (∂13C) sieci troficznej umiarkowanego ujścia rzeki Kariega (Eastern Cape). African Journal of Aquatic Sciences 26 (1): 49-56.
  • Froneman, PW, (2004). Struktura zbiorowisk zooplanktonu i biomasa w tymczasowo otwartym/zamkniętym ujściu rzeki w południowej Afryce. Estuarine, Coastal and Shelf Science 60 : 125-132.
  • Furnestin, ML, (1957). Chaetognathes et zooplancton du secteur atlantique marocain. Revue des Travaux de l´Institut des Pêches Maritimes 21 (1-2): 1-356.

G

  • Gabe, M. (1956). Histologie porównaj de la glande de mue (organe Y) des crustacés malacostracés. Annales des Sciences Naturelles. Zoologie et Biologie Animale 18 : 145-152.
  • Gadzikiewicz W. (1905). Ueber den feineren Bau des Herzens bei Malakostraken. Jenaische Zeitschrift für Naturwissenschaft, NF , 32 : 203-234 (4 tablice).
  • Gage, J. (1972a). Struktura wspólnotowa bentosu w szkockich jeziorach morskich. I. Introdukcja i różnorodność gatunkowa. Biologia morska 14 : 281-297.
  • Gage, J. (1972b). Wstępne badanie makrofauny bentosowej i osadów w Lochs Etive i Creran, jeziorach morskich wzdłuż zachodniego wybrzeża Szkocji. Journal of Marine Biological Association of Plymouth 52 : 237-276.
  • Gage, JD, (1979). Struktura społeczności makrobentosu w Rockall Trough. Raport specjalny Ambio , nr 6 : 43-46.
  • Gage, JD i GG Coghill., (1977). Badania wzorców dyspersji bentosu Scottish Sea Loch z sąsiadujących transektów rdzeniowych. Strony 319-359, w: Coull, BC (red.), Ekologia morskiego bentosu. University of South Carolina Press, Kolumbia.
  • Gage, JD i PA Tyler., (1991). Biologia głębinowa. Historia naturalna organizmów na dnie głębinowym. Cambridge University Press, Cambridge.
  • Gage, JD, PJD Lambshead, JDD Bishop, CT Stuart i NS Jones., (2004). Wzór różnorodności biologicznej na dużą skalę Cumacea (Peracarida: Crustacea) w głębokim Atlantyku. Seria Postępów Ekologii Morskiej 277 : 181-196.
  • Gage, JD, RH Lightfoot, M. Pearson i PA Tyler., (1980). Wprowadzenie do przykładowych szeregów czasowych makrobentosu głębinowego: metody i główne źródła zmienności. Oceanologica Acta 3 (2): 169-176.
  • Galil, BS, (2007). Widząc czerwień: gatunki obce wzdłuż śródziemnomorskiego wybrzeża Izraela. Inwazje wodne 2 (4): 281-312.
  • Gallardo, Wirginia i JC Castillo., (1969). Ilościowe badanie bentosowe infauny Zatoki Chile (Greenwich I., Szetlandy Południowe) - Gayana. Zoologia 16 : 3-18.
  • Gallardo, VA, JG Castillo, MA Retamal, A. Yáñez, HI Moyano i JG Hermosilla., (1977). Badania ilościowe zbiorowisk zwierząt makrobentosowych o miękkim dnie płytkich zatok antarktycznych. Strony 361-387, w: Llano, GA (red.), Adaptacje w ekosystemach antarktycznych. Materiały z trzeciego sympozjum SCAR poświęconego biologii Antarktydy. Smithsonian Institution, Waszyngton, DC
  • Gambi, MC i S. Bussotti., (1999). Skład, liczebność i rozwarstwienie makrobentosu dna miękkiego z wybranych obszarów szelfu Morza Rossa (Antarktyda). Biologia polarna 21 : 347-374.
  • Gamito, S., (2008). Trzy główne stresory działające na system lagun Ria Formosa (południowa Portugalia): Stres fizyczny, zanieczyszczenie materią organiczną i gradient ląd-ocean. Estuarine, Coastal and Shelf Science , 77 (4): 710-720.
  • Gamito, S., A. Pires, C. Rita i K. Erzini., (2003). Dostępność pokarmu i ekologia żerowania ichtiofauny zbiornika wodnego Ria Formosa (południowa Portugalia). Estuaria 26 (4A): 938-948.
  • Gamo S. (1958). [O niektórych gatunkach skorupiaków cumacean z zatoki Sagami]. Dobutsugaku Zasshi 67 (12): 383-389.
  • Gamo S. (1959). Na skorupiaku kumackim ( Diastylis corniculatus Hale) zdobytym przez drugą japońską ekspedycję badawczą na Antarktydę. Biologiczne wyniki japońskiej ekspedycji badawczej na Antarktydę, Seto Marine Biological Laboratory 7 : 3–7.
  • Gamo S. (1960). Na trzech nowych gatunkach skorupiaków z rodzaju Campylaspis z rodzaju Campylaspis z półwyspu Tanabe Bay KII. Seto Marine Biological Laboratory 8 (1): 153–161.
  • Gamo S. (1960). Na sześciu nowych gatunkach skorupiaków z rodzaju Campylaspis (Nannastacidae) z Japonii. Magazyn zoologiczny , Tokio 69 : 369–387.
  • Gamo S. (1962). Leucon simanensis sp. listopad i L.varians sp. listopad Magazyn zoologiczny (Dobutsugaku Zasshi) 71 : 256–261.
  • Gamo S. (1962). Na skorupiakach cumacean z zatoki Tanabe na półwyspie KII. Seto Marine Biological Laboratory 10 (2): 153–210.
  • Gamo S. (1963). Na skorupiakach cumacean uzyskanych z wyspy Amami-Oshima w południowej Japonii. Yokohama National University 2 (10): 29–60.
  • Gamo S. (1964). O niektórych skorupiakach kumakańskich z zatoki Sagami, z opisem dwóch nowych gatunków. Yokohama National University 2 (11): 17–28.
  • Gamo S. (1964). Cyclaspis purpurascens sp. nov., nowy skorupiak cumacean z zatoki Tanabe na półwyspie KII. Seto Marine Biological Laboratory 12 (2): 191–220.
  • Gamo S. (1964). Nowy skorupiak kumacki, Cumella alveata sp. listopada, z zatoki Sagami. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 23 (5): 23–28.
  • Gamo S. (1964). O trzech nowych gatunkach Cumacea z południowego morza Japonii. Skorupiaki 7 (4): 241–253.
  • Gamo S. (1965). O trzech nowych gatunkach Cumacea, Crustacea, z Zatoki Akkeshi. Morska Stacja Biologiczna Akkeshi 14 : 1–21.
  • Gamo S. (1965). Cumacean Crustacea z Akkeshi Bay, Hokkaido. Seto Marine Biological Laboratory 8 (3): 187–219.
  • Gamo S. (1967). Badania nad Cumacea (Crustacea, Malacostraca) w Japonii. Część 1. Seto Marine Biological Laboratory 15 : 133–163.
  • Gamo S. (1967). Badania nad Cumacea (Crustacea, Malacostraca) w Japonii, część II. Seto Marine Biological Laboratory 15 (4): 245–274.
  • Gamo S. (1968). Uwagi na temat skorupiaków kumakańskich z zatoki Suruga. Yokohama National University 2 (14): 1–6.
  • Gamo S. (1968). Badania nad Cumacea (Crustacea, Malacostraca) w Japonii, część III. Seto Marine Biological Laboratory 16 (3): 147–192.
  • Gamo S. (1969). Sympodomma hatagumoana sp. lis., nowa Cumacea z Sagami Bay. Seto Marine Biological Laboratory 17 (3): 175–182.
  • Gamo S. (1975). Nowy kumakowiec Crustacea Hemilamprops bigibba sp. listopad z zatoki Sagami. Seto Marine Biological Laboratory 22 (5): 229–235.
  • Gamo S. (1976). Eocuma spinifera sp. nov., nowy skorupiak kumakański z Japonii. Biuletyn Narodowego Muzeum Nauki 2 (2): 93–102.
  • Gamo S. (1977). Procampylaspis unicornis sp. nov., nowy skorupiak kumakański z morza wschodniochińskiego. Seto Marine Biological Laboratory 14 (1): 133–139.
  • Gamo S. (1980). Platysympus muranoi sp. listopad (Cumacea, Crustacea) z Japonii. -- Yokohama National University. Yokohama National University 2 (27): 1–6.
  • Gamo S. (1985). Cumellopsis surugaensis sp. listopad (Skorupiaki, Cumacea) z Japonii. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 40 (7): 51–54.
  • Gamo S. (1985). Makrokylindrus (Makrokylindrus) hystrix sp. listopad i Leptostylis quadridentata sp. lis., dwa nowe kumaki głębinowe z rowu japońskiego (Crustacea). Yokohama National University 2 (32): 1–10.
  • Gamo S. (1986). Bodotria spinifera i Petalosarsia brevirostris , dwa nowe skorupiaki kumacki z Japonii. Yokohama National University 2 (33): 1–11.
  • Gamo S. (1986). Nowy kumak, Zimmeriana azumai sp. listopad (skorupiaki) z Japonii. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 41 (5): 37–43.
  • Gamo S. (1987). Dwa nowe skorupiaki cumacean, Paraleucon ultraabyssalis sp. listopad i Leptostylis spinescens sp. listopad z rowu japońskiego. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 47 : 43–48.
  • Gamo S. (1987). Skorupiaki kumacyjskie pozyskane przez 26. japońską ekspedycję badawczą na Antarktydę (1984–1985) z opisami czterech nowych gatunków. proc. MOPR Symp. Polar Biol. 1 : 145–160.
  • Gamo S. (1987). Dwa nowe skorupiaki cumacean, Platysympus ovalis sp. listopad i P. quadrangulatus sp. listopad z zatoki Surga. Yokohama National University 2 (34): 1–14.
  • Gamo S. (1988). Nowy głębinowy skorupiak kumakański, Leucon stenorhynchus sp. listopad (Leuconidae) z rowu japońskiego. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 43 : 25–28.
  • Gamo S. (1988). Cztery nowe głębinowe skorupiaki cumacean z wód japońskich. Yokohama National University 2 (35): 1–21.
  • Gamo S. (1989). Niektóre skorupiaki batyal cumacean i równonogi z niecki Okinawy, Morza Wschodniochińskiego, z opisami nowego rodzaju i pięciu nowych gatunków. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 44 : 85–104.
  • Gamo S. (1989). Cztery nowe gatunki głębinowych Cumacea (Crustacea) z rowu japońskiego. Raporty naukowe Narodowego Uniwersytetu w Jokohamie 2 (36): 11–33.
  • Gamo S. (1998). Dwa nowe skorupiaki cumacean, Vemakylindrus multiuncifer i V. gymnocephalus (Diastylidae) z głębi Bathyal w zatoce Suruga. Biuletyn Narodowego Muzeum Nauki, Tokio, seria A 24 (4): 213–223.
  • Gerken, S., (1999). Przypadek 3078: Diastylis Say 1818 (Crustacea, Cumacea): proponowane oznaczenie Cuma rathkii Krøyer, 1841 jako gatunku typowego. Biuletyn nomenklatury zoologicznej 56 (3): 174–176.
  • Gerken, S., (2001). Gynodiastylidae. Wspomnienia Muzeum Wiktorii 59 (1): 1–276.
  • Gerken, S., (2002). Nowy gatunek Vemakylindrus (Crustacea: Cumacea: Diastylidae) z Kalifornii. Proceedings of the Biological Society of Washington 115 (2): 419–425.
  • Gerken, S., (2005). Dwa nowe Diastylidae (Crustacea: Cumacea) z Kalifornii, zebrane przez R/V Velero IV. Proceedings of the Biological Society of Washington 118 (2) 270–284.
  • Gerken, S., (2005). Dwa nowe Cumacea (Crustacea: Peracarida) z Cook Inlet na Alasce. Proceedings of the Biological Society of Washington 118 (4).
  • Gerken, S. & J. Gross, (2000). Gynodiastylis laciniacristatus , sp. listopad (Skorupiaki: Cumacea) z Australii. Proceedings of the Biological Society of Washington 113 (1): 95–103.
  • Gerken, S. & PA Haye. (2006) Nowy chilijski kumak, Anchistylis watlingi , sp. listopad (Cumacea: Diastylidae). Journal of Crustacean Biology 27 (1): 140–148.
  • Gerken, S. & J. Lowry, (2003). Gynodiastylidae. Baza danych DELTA i ilustrowany interaktywny klucz INTKEY do rodziny cumacean Gynodiastylidae.
  • Gerken, S. & A.-N. Lorz, (2007). Colurostylis castlepointensis , nowy diastylid płytkiej wody (Crustacea: Cumacea) z Nowej Zelandii. Zootaxa 1524 : 61–68
  • Gerken S. & A. McCarthy, (2007). Ponowny opis Chalarostylis elegans (Cumacea: Lampropidae). Journal of Crustacean Biology : 27 (1): 149–153.
  • Gerken S. & A. McCarthy, (2008). Kerguelenica petrescui (Crustacea: Cumacea), nowy gatunek z wód australijskich. Journal of Crustacean Biology . 28 (3): 564–571.
  • Gerken, S. & H. Ryder, (2002). Campylaspis rex , sp. listopad (Skorupiaki: Cumacea) z Nowej Zelandii. Proceedings of the Biological Society of Washington 115 (2): 412–418.
  • Gerken, S. & L. Watling, (1998). Diastylis tongoyensis , nowy diastylid (Crustacea: Cumacea) z północnego środkowego wybrzeża Chile, z poprawką do opisu Diastylis crenellata Watling & McCann 1997. Proceedings of the Biological Society of Washington 111 (4): 857–874.
  • Gerken, S. & L. Watling, (1999). Cumacea (Crustacea) z regionu Wysp Owczych. rodskaparrit 47 : 199–227.
  • Gerken, S., Watling, L. i Klitgaard, AB, (2000). Contumacious Beasts: Historia dwóch Diastylidae (Cumacea) z wód arktycznych. Journal of Crustacean Biology 20 (1): 31–43.
  • Gerken, S., L. Watling i in., (1997). Zakon Mysidacea. Atlas taksonomiczny fauny basenu Santa Maria i zachodniego kanału Santa Barbara. J. Blake'a. Santa Barbara, Santa Barbara Muzeum Historii Naturalnej. 10 : 123–142.
  • Gilson, G. (1906). Recherches sur les deux Pseudocuma de la mer Flamande P. longicornis Spence Bate et P. similis GO Sars. Mémoires de la Soc. Entom. de Belgique 12 : 77–98.
  • Gilson, G. (1921). Sympoda (Cumacea). 557-600.
  • Biorąc pod uwagę, RR, (1961). Fauna cumacean szelfu kontynentalnego południowej Kalifornii. Nr 1, rodzina Leuconidae. Biuletyn Akademii Nauk Południowej Kalifornii 60 : 129–146.
  • Biorąc pod uwagę, RR, (1964). Fauna cumacean szelfu kontynentalnego południowej Kalifornii. Nr 2, rodzina Mesolampropidae. Skorupiaki 7 : 284–292.
  • Biorąc pod uwagę, RR, (1965). Pięć kolekcji Cumacea z arktycznej Alaski. Arktyka 18 (4): 213–229.
  • Gladfelter, WB, (1975). Ilościowe rozmieszczenie płytkich wód Cumacea z okolic Dillon Beach w Kalifornii, z opisami pięciu nowych gatunków. Skorupiaki 29 (3): 241–251.
  • Goodsir, HDS, (1843). Opis rodzaju Cuma i dwóch nowych rodzajów prawie z nim spokrewnionych. Edinb. Nowy Filoz. J. 34 : 119–129 pls 2–3
  • Greenwood, JG i MG Johnston (1967). Nowy gatunek Glyphocuma (Cumacea: Bodotriidae) z Moreton Bay, Queensland. Królewskie Towarzystwo Queensland 79 (8): 93–98.

H

  • Hale, H. (1927). Skorupiaki z Australii Południowej. Część I. Adelaide, Harrison Weir, drukarka rządowa, North Terrace.
  • Hale, H. (1928). Cumacea australijska. Trans. R. Soc. S. Aust. 52 : 31–48
  • Hale, H. (1929). Skorupiaki z Australii Południowej. Część druga. Adelaide, Harrison Weir, drukarka rządowa, North Terrace.
  • Hale, H. (1932). Kumak nowy w południowej Australii. Akta Muzeum Australii Południowej 4 (4): 549–550.
  • Hale, H. (1936). Cumacea z rafy Australii Południowej. Rekordy Muzeum Australii Południowej 5 : 404–438.
  • Hale, H. (1937). Trzy nowe Cumacea z Australii Południowej. Akta Muzeum Australii Południowej 5 (4): 395–438.
  • Hale, H. (1937). Cumacea i Nebaliacea. BANZARE Reports seria b 4 (2): 37–56.
  • Hale, HM, (1937). Cumacea i Nebaliacea. Australazjatycka wyprawa antarktyczna, 1911–14. Raporty naukowe. Seria C. – Zoologia i botanika 2 : 5–45
  • Hale, H. (1937). Dalsze uwagi na temat Cumacea raf Australii Południowej. Akta Muzeum Australii Południowej 6 (1): 61–74.
  • Hale, H. (1943). Uwagi na temat dwóch żyjących w piasku Cumacea ( Gephyrocuma i Picrocuma ). Akta Muzeum Australii Południowej 7 (4): 337–342.
  • Hale, H. (1944). Australijska Cumacea, nr 7, rodzaj Cyclaspis . Akta Muzeum Australii Południowej 8 (1): 63–142.
  • Hale, H. (1944). Cumacea australijska. Nr 8. Rodzina Bodotriidae. Transakcje Royal Society of South Australia 68 (2): 225–285.
  • Hale, H. (1945). Cumacea australijska. Nr 9. Rodzina Nannastacidae. Akta Muzeum Australii Południowej 8 (2): 145–218.
  • Hale, H. (1945). Cumacea australijska. Nr 10. Rodzina Leuconidae. Transakcje Royal Society of South Australia 69 (1): 86–95.
  • Hale, H. (1945). Cumacea australijska. Nr 11. Rodzina Diastylidae (część 1). Transakcje Royal Society of South Australia 69 (2): 173–211.
  • Hale, H. (1946). Cumacea australijska. Nr 12. Rodzina Diastylidae (część 2) Gynodiastylis i pokrewne rodzaje. Akta Muzeum Australii Południowej 8 (3): 357–444.
  • Hale, H. (1946). Australijska Cumacea, nr 13, rodzina Lampropidae. Transakcje Royal Society of South Australia 70 (2): 178–188.
  • Hale, H. (1948). Australijski Cumacea, nr 14, Dalsze uwagi dotyczące rodzaju Cyclaspis . Akta Muzeum Australii Południowej 9 (1): 1–42.
  • Hale, H. (1949). Cumacea australijska. Nr 15. Rodzina Bodotriidae (cd.). Akta Muzeum Australii Południowej 9 (2): 107–125.
  • Hale, H. (1949). Cumacea australijska. Nr 16. Rodzina Nannastacidae. Akta Muzeum Australii Południowej 9 (2): 225–245.
  • Hale, H. (1951). Cumacea australijska. Nie, 17. Rodzina Diastylidae (cd.). Akta Muzeum Australii Południowej 9 (4): 353–370.
  • Hale, H. (1953). Cumacea australijska. Nr 18. Uwagi dotyczące dystrybucji i nocnego zbierania przy sztucznym oświetleniu. Transakcje Royal Society of South Australia 76 : 70–76.
  • Hansen, HJ, (1887). Malacostraca morski Groenlandie occidentalis. Oversigt over det vestlige Grønlands Fauna af malakostrake Havkrebsdyr. Videnskabelige Meddelelser fra Dansk Naturhistorisk Forening 9 : 5–29, 198–223, płyta 7.
  • Hansen, HJ, (1895). Isopoden, Cumaceen und Stomatopoden der planktonexpedition. Kilonia i Lipsk, Berlag von Lipsius & Tischer: 51–63.
  • Hansen, HJ, (1908). Zoologie, Schizopoda i Cumacea. Frais du Gouvernement Belge, sous la Direction de la Commission de la Belgica: 15–17.
  • Hansen, HJ, (1920). Duńska wyprawa Ingolfa. Crustacea Malacostraca 4. Muzeum Zoologiczne Uniwersytetu Kopenhaskiego 3 : 1–86.
  • Harada, I., (1959). Cumacean Fauna Japonii. Japanese Journal of Zoology 12 ( 3): 229–246.
  • Harada, I., (1960). Fauna Cumacea Japonii II, rodzina Diastylidae (część 1), rodzaj Dimorphostylis . Raporty naukowe Tokyl Kyoiku Daigoku, sekcja B: 201–225.
  • Harada, I., (1962). Cumacean Fauna Japonii II. Rodzina Diastylidae (część 2). Rodzaj Gynodiastylis . Japanese Journal of Zoology 13 (2): 293–306.
  • Harada, I., (1964). Fauna Cumacea z Japonii III, rodzina Bodotriidae (część 1), rodzaj Heterocuma Miers i Sympodoma Stebbing. Japanese Journal of Zoology 14 (2): 97–107.
  • Harada, I., (1967). Cumacean fauna Japonii III, rodzina Bodotriidae (część 2), rodzaj Bodotria Goodsir 1843. Japanese Journal of Zoology 15 : 221–247.
  • Harada, I., (1967). Rozwój postlarwalny i etapy wzrostu skorupiaków kumakańskich. Japanese Journal of Zoology 15 : 344–347.
  • Hart, J. (1930). Niektóre Cumacea z regionu wyspy Vancouver. Składki na kanadyjską biologię i rybołówstwo 6 : 25–40.
  • Hart, J. (1939). Cumacea i Decapoda z zachodnio-kanadyjskiego regionu Arktyki, 1936–1937. Canadian Journal of Research 17 : 62–67.
  • Haye, Pensylwania (2007). Systematyka rodzajów Bodotriidae (Crustacea: Cumacea). Zoological Journal of the Linnean Society 151 : 1–58
  • Haye, PA i Gerken S., (2005). Nowy gatunek Cumacea (Crustacea: Peracarida) z Chile, Lamprops kensleyi . Proceedings of the Biological Society of Washington 118 (1) 30–37.
  • Haye, P., Kornfield, I. & Watling, L., (2004). Molekularne spostrzeżenia na temat relacji rodzinnych kumaka (Crustacea, Cumacea). Filogenetyka molekularna i ewolucja 30 : 798–804.
  • Hong, JS i MR Park, (1999). Rodzaj Eudorella (Crustacea: Cumacea) z Morza Żółtego, z opisami nowego gatunku. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 79 : 445–457.

J

  • Jaume, D. & GA Boxshall, (2008). Globalna różnorodność kumaków i tanaidace (Skorupiaki: Cumacea i Tanaidacea) w wodach słodkich. Hydrobiologia 595 : 225–230.
  • Jones, NS, (1955), Cumacea prądu Benguela ,. Raporty odkrywcze 27 : 279–292.
  • Jones, NS, (1956). Cumacea z zachodniego wybrzeża Afryki. Raport z Atlantydy 4 : 183–212.
  • Jones, NS, (1957). Cumacea, Klucz do rodzin i referencje. Conseil International pour l'Exploration de la Mer (arkusz?): 71–76.
  • Jones, NS, (1960). Cumacea z Republiki Południowej Afryki. Annals and Magazine of Natural History 2 (13): 171–180.
  • Jones, NS, (1963). Fauna morska Nowej Zelandii: Skorupiaki z rzędu Cumacea. Nowozelandzki Instytut Oceanograficzny 23 : 1–81.
  • Jones, NS, (1969). Systematyka i rozmieszczenie Cumacea z głębokości przekraczającej 100 metrów – Raport Galathei. Wyniki naukowe duńskiej wyprawy dookoła świata 1950–1952 10 : 100–180.
  • Jones, NS, (1971). Fauna Morza Rossa, część 8. Nowozelandzki Departament Badań Naukowych i Przemysłowych Biuletyn 206 : 33–46.
  • Jones, NS, (1973). Kilka nowych Cumacea z głębin Atlantyku. Skorupiaki 25 (3): 297–319.
  • Jones, NS, (1974). Gatunki Campylaspis (Crustacea, Cumacea) z głębokiego Atlantyku. Biuletyn Muzeum Brytyjskiego (historia naturalna), seria zoologiczna 27 (6): 249–300.
  • Jones, NS, (1976). Brytyjscy Cumaceanie. Streszczenia brytyjskiej fauny (nowa seria) 7 : 12–13.
  • Jones, NS, (1984), The family Nannastacidae (Crustacea, Cumacea) from the deep Atlantic,. Biuletyn Muzeum Brytyjskie. (Historia naturalna) Zoologia , 46 (3), 207–289.
  • Jones, NS, (1990). Cumacea atlantyckiej fazy rejsu Balgim. Cahier Biologie Marine 31 : 75–85.
  • Jones, NS i WD Burbanck, (1959). Almyracuma proximoculi gen. et. sp. listopad (Crustacea, Cumacea) ze słonawych wód Cape Cod, Massachusetts. Biuletyn biologiczny 116 (1): 115–124.
  • Po prostu J. (1970). Cumacea z fiordu Jorgen Bronlund w północnej Grenlandii. Meddelelser om Grønland Undivne af Kommissionen for Videnskabelige Undersøgelser I Grønland 184 (8): 6–22.

k

  • Kang, BJ i KS Lee (1995). Dwa gatunki z rodziny Bodotriidae (Crustacea, Malacostraca, Cumacea) z Korei. Koreański Journal of Zoology 38 : 531–541.
  • Kang, BJ i KS Lee (1995). Trzy gatunki z rodzaju Dimorphostylis (Crustacea, Cumacea, Diastylidae) nowe dla Korei. Korean Journal of Systematic Zoology 11 (2): 167–182.
  • Kang, BJ i KS Lee (1996). Nowy gatunek z rodzaju Diastylis (Cumacea, Diastylidae) z Korei. Korean Journal of Systematic Zoology 12 (3): 211–220.
  • Kemp S. (1916). Fauna jeziora Chilka Cumacea. Wspomnienia z Muzeum Indyjskiego 5 : 395–402.
  • Kossmann, R. (1880). Zoologische Ergebnisse einer ausgeführten Reise in die Küstengebiete des Rothem Meeres 2 : 88–90.
  • Henrik Nikolaj Krøyer|Kroyer, H., (1837). Fire nye Arter af Slaegten Cuma . Naturhistorysta Tidskrift 3 : 506–534.
  • Kroyer, HN (1846). O rodzinie Cumaceerne. Natura. Tidsskr . (2) 2 : 123–211 pls 1–2
  • Kurian, CV, (1951). Cumacea z Travancore. Laboratorium Biologii Morskiej, Trivandrum : 77–118.
  • Kurian, życiorys, (1954). Uwagi dotyczące Cumacea (Sympoda) w badaniu zoologicznym Indii. Akta Muzeum Indyjskiego 52 : 275–312.
  • Kurian, CV, (1961). Trzy gatunki Cumacea z jezior Kerala. Biuletyn Centralnego Instytutu Badawczego, Seria C 8 : 55–61.
  • Kurian, CV, (1963). Cumacea zebrane przez RV Conch podczas jej rejsów u wybrzeży Kerali w Indiach w latach 1958 i 1959. Crustaceana 8 (2): 184–188.
  • Kurian, CV i Radha Devi, A. (1983). Nowy gatunek Cumacea (Crustacea, Peracarida) z Vizhinjom, Kerala, Indie. W PA John red., Wybrane artykuły dotyczące skorupiaków. Trivandrum : 149–153.
  • Kurian, CV i Radha Devi, A., (1985) Cumacea z Morza Północnego. Indian Journal of Marine Sciences , 14 : 42–43.
  • Kurian, CV i Radha Devi, A., (1986). Dystrybucja Cumacea wzdłuż wybrzeży Indii. Biologia organizmów morskich bentosu : 289–296.

Ł

  • Ledoyer, M. (1965). Sur quelques espèces nouvelles d' Iphinoë (Crustacea, Cumacea) omówienie i opis porównawczy des espèces Europèennes dèja connues (1). Rekord trav. St. Mar. Koniec. Bulla 39 (55): 253–275.
  • Ledoyer, M. (1972). Mancocuma altera Zimmer, Cumace peu connu du Golfe du Saine-Laurent (Crustacea). Biuletyn Museum d'Histoire Naturelle w Paryżu, Zoology 49 (63): 783–787.
  • Ledoyer M. (1973). une petite collection de Cumacés recueillis aux Iles Kerguelen. Tetyda 5 (4): 709–714.
  • Ledoyer, M. (1977). Cumacés (Crustacea) des Iles Kerguelen recueillis par le NO la Japonaise en 1972 et 1974 et par le MS Marion-Dufresne en 1974. Comité National Français des Recherches Arctiques et Antarctiques 42 : 193–213.
  • Ledoyer, M. (1983). Contribution à l'écologie de la faune vagile profonde de la Méditerranénee nord-occidentale 2. les Cumacés (Crustacea). Tetyda 11 (1): 67–81.
  • Ledoyer, M. (1988). Les Cumacés Mediterranéens profonds (Crustacea) des campagnes biomede I et II et Balgim, synthese de la distribution bathyale du groupe en Mediterranée occidentale. Mesogee 47 : 59–70.
  • Ledoyer, M. (1988). Cumacés (Crustacea) profonds de la région de l'Ile de Mayotte, Canal de Mozambique, Ocean Indien (Campagne Benthédi, 1977). Mésogée 48 : 131–172.
  • Ledoyer, M. (1993). Cumacea (Crustacea) de la campagne EPOS 3 du RV Polarstern en mre de Weddell, Antarctique. Journal of Natural History 27 : 1041–1096.
  • Ledoyer, M. (1997). Les Cumacés (Crustacea) des campagnes Eumeli 2, 3, et 4 au large du Cap Blanc (est Atlantique tropical). Journal of Natural History 31 : 841–886.
  • Lee, CM i KS Lee, (1997). Dwa gatunki z rodzaju Bodotria (Cumacea, Bodotriidae) z Korei. Korean Journal of Systematic Zoology 13 (3): 259–267.
  • Lee, CM i KS Lee, (1998). Trzy gatunki kumaków (Crustacea: Cumacea) z wód koreańskich. Korean Journal of Systematic Zoology 14 (2): 71–89.
  • Lee, CM i KS Lee, (2006). Nippoleucon projectus , nowy gatunek Leuconid Cumaceans (Cumacea, Leuconidae) z Korei Korean I. Biol. Sci., 10 (2): 93–101.
  • Kłamstwo, U. (1969). Cumacea z Puget Sound i północno-zachodniego wybrzeża Waszyngtonu, z opisem dwóch nowych gatunków. Skorupiaki 17 : 19–30.
  • Kłamstwo, U. (1971). Dodatkowe Cumacea z Waszyngtonu, USA z opisem nowego gatunku. Skorupiaki: 3–5.
  • Liu, H. & R. Liu, (1990). Badanie na Cumacea / Crustacea, Malacostraca. Studia Marina Sinica 31 : 195–228.
  • Loeuff, P. i A. Intes, (1972). Cumacés du plateau continental de Côte d'Ivoire. ORSTM, ser. Océanogr 10 (1): 19–46.
  • Loeuff, P. i A. Intes, (1977). Les Bodotria (Crustacea, Cumacea) des mers d'Europe et des côtes occidentales de l'Afrique tropicale. Biuletyn du Muséum National d'Histoire Naturelle, seria 3 498 : 1137–1164.
  • Lomakina M. (1952). Noviie vidi kumovah rakov (Cumacea) to dalnevostocinih morei. Tr. zoo. Inst. Akad. Nauk SSSR 12 : 155–170.
  • Łomakina M. (1955). kursywa-nie . SSSR M.-L. wyd. Akad. Nauka. CCCR: 125–127.
  • Łomakina M. (1955). Pavlovskeola campylaspoides - predstavitel novogo roda kumovih rakov (Cumacea: Nannastacidae). Trudy zoologicheskogo instituta = Travaux de l'Institut zoologique de l'Académie des sciences de l'URSS/ Akamediia Nauk Soiuza Soveskikh Sotsialisicheskikh Republik, Leningrad 21 : 190–192.
  • Lomakina, M. (1964). Mysidi, Kumatei i Eufauzieveie raki (Mysidacea, Cumacea et Euphausiacea) po materialam Arkticeskih Expeditii na L/R F. Lifke, (1955). Trudy Arktica Antarctica N. Issl. Inst. 259 : 241–254.
  • Łomakina, M. (1965). Kumovie raki (Cumacea) antarkticeskloi Oblasti. V. sb. Wyniki biol. Wysłany sow. Antarkta. eksp., (1955–1958). Inst. Akad. Nauka SSSR 3.
  • Łomakina, M. (1967). Nowe gatunki cumacea zebrane przez radziecką ekspedycję antarktyczną w południowo-wschodniej Australii i na północy Oceanu Indyjskiego. Trudy Zoologicheskogo instituta, Akademi Nauk SSSR 43 : 99–109.
  • Łomakina M. (1968). Kumovie raki (Cumacea) antarkticeskoi oblasti. Ruzultati biol. Issl. sow. Antarkta. Exp., (1955–1958). zoo. Inst. Akademi Nauk SSSR 4 : 97–140.
  • Łomakina M. (1968). Stroenie pecenocinih diverticul u cumovih rakov (Cumacea) i ego filogeneticeskoe znancenie. zoo. Dziennik 47 (1): 60–72.
  • Lomakina N. (1952). Novfie interenie v zogeograficeskom otnosenii nahodki kumovih rakov v danevostocinih moriah. Dziennik zoologiczny Moskwa 31 (2): 244–248.
  • Lomakina N. (1955). Cumacea z mórz dalekowschodnich. Trudy zoologicheskogo instituta = Travaux de l'Institut zoologique de l'Académie des sciences de l'URSS/ Akamediia Nauk Soiuza Soveskikh Sotsialisicheskikh Republik, Leningrad 18 : 112–165.
  • Lomakina N. (1955). Otriad Kumovie raki (Cumacea). W Atlasie bespozvonocinih dalnevostocinih morei, opublikowanym przez Trudy zoologicheskogo instituta, Trudy zoologicheskogo instituta: 125–127.
  • Lomakina N. (1955). Zamów Cumaceę. Atlas bezkręgowców dalekowschodnich mórz ZSRR: 169–172.
  • Lomakina N. (1958). Issledovaniia fauny morei / Akademia nauk, SSSR, Zoologicheskii institut.
  • Lomakina N. (1958). Cumacea mórz ZSRR. Opredliteli po faune SSSR 66 : 1–301.
  • Lomakina N. (1960). K faune Cumacea (Crustacea, Malacostraca) priberejnoi zoni Jeltogo Moria. Oceanologia et Limnologia Sinica 3 (2): 94–114.
  • Lomakina N. (1968). Cumacea z regionu Antarktydy. Badania fauny morskiej 6 (14): 97–140.
  • López-González, PJ, Bandera, ME, Alfonso, MI i García-Gómez, JC, (1996) Rzadki śródziemnomorski kumak, Fontainella mediterranea (Crustacea), u progu Oceanu Atlantyckiego. Cahiers de Biologie Marine 37 (2): 113–120.
  • Lopez-Gonzalez, PJ, ME Bandera i in., (1997). Vemakylindrus cantabricus , nowy gatunek Diastylidae (Crustacea, Cumacea) z północnych wybrzeży Półwyspu Iberyjskiego. Helgoländer Meeresuntersuchungen 51 : 61–68.

M

  • Malzahn E., (1972). Cumaceenfunde (Crustacea, Malacostraca) aus dem niederrheinischen Zechstein, Teil 1. Geol. Jahrb. 90 : 441–462.
  • Marcusen J. (1894). Über ein neues Cumacean Genus Eocuma , Fam. Cumacidae, aus Japonia. Sitzungsberichte der Gesellschaft Naturforschender Freunde zu Berlin 1894 : 17–171.
  • McCarthy, AM, Gerken, S., McGrath, D. & McCormack, GP, (2006). Monopseudocuma nowy rodzaj z północno-wschodniego Atlantyku i ponowny opis Pseudocuma gilsoni Bačescu, 1950 (Cumacea: Pseudocumatidae), Zootaxa 1203 : 39–56.
  • Menzies, R. Micca, MF i D. Roccatagliata, (2002). Nowy gatunek Cumella (Cumacea, Nannastacidae) z Argentyny i częściowy opis Cumella vicina Zimmer, 1944. Crustaceana 75 (2): 145–158.
  • Miers, EG, (1879). O małej kolekcji skorupiaków wykonanej przez Edwarda Whympera, Esq., głównie w morzach północnej Grenlandii, z dodatkiem dotyczącym dodatkowych gatunków zebranych przez późną brytyjską ekspedycję arktyczną. 59–73.
  • Mitchell, FJ, (1965). Nekrolog i bibliografia Herberta Matthew Hale'a. Akta Muzeum Australii Południowej 15 (1): 1–8.
  • Modlin, RF, (1992). Struktura populacji, rozmieszczenie, cykl życiowy i strategia reprodukcji Spilocuma watlingi Omholt i Heard, 1979 oraz S. salomani Watling , 1977 (Cumacea, Bodotriidae) z wód przybrzeżnych Zatoki Meksykańskiej. Northeast Gulf Science 12 (2): 83–91.
  • Montagu, G. (1804). Opisy kilku zwierząt morskich występujących na południowym wybrzeżu Devonshire. Trans. Linna. soc. Londyn. zoo. 7 : 80–84
  • Mordukhai-Boltovskoi, FD & Romanova, NN, (1973) Novyi vid i rod kumovyh rakov (Cumacea) iz Kaspijskogo Morija. Zoologicheskii Zhurnal , 52 (3): 429–432.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (1994). Leucon parasiphonatus , nowy gatunek (Crustacea: Cumacea: Leuconidae) z wód Antarktyki. Helgoländer Meeresuntersuchungen 48 : 79–88.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (1996). Kilka uwag o taksonomii antarktycznych Leuconidae (Cumacea: Crustacea) z opisem nowego gatunku Leucon intermedius n. sp. Helgoländer Meeresuntersuchungen 50 : 391–408.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (1996). Cumacea (Crustacea) z Morza Czerwonego i Malediwów (Ocean Indyjski) w zbiorach Muzeum Zoologicznego w Hamburgu, z opisem siedmiu nowych gatunków i nowego rodzaju. Beaufortia 46 (7): 105–134.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (1996). Ein beitrag zur Cumacea-Fauna aus dem Kustenflachwasser des Südlichen Afrika, mit beschreibung von Cumella hartmanni n. sp. Mitteilungen aus dem Hamburg Zool. Mus. Inst. 93 : 117–140.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (1999). O biogeografii Cumacea (Crustacea: Malacostraca). Porównanie między Ameryką Południową, Wyspami Subantarktycznymi i Antarktydą: obecny stan wiedzy. Scientia Marina 63 (dodatek 1): 295–302.
  • Mühlenhardt-Siegel, U., (2000). Cumacea (Crustacea) z Seszeli, Malediwów, Sri Lanki (zachodni Ocean Indyjski) i Morza Czerwonego, z opisem sześciu nowych gatunków. Beaufortia 50 (12): 197–222.
  • Muradian Z. (1976). Gatunki należące do rodzaju Campylaspis (Cumacea, Nannastacidae) zebrane z zachodniego Atlantyku. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 17 : 65–83.
  • Muradian Z. (1979). O dwóch nowych gatunkach Campylaspis (Cumacea, Nannastacidae) i kilka uwag na temat kryteriów rozpoznania w rodzaju z ustanowieniem dwóch nowych podrodzajów: Sarsia i Bacescua . Revue Roumaine de Biologie Série Biologie Animale 24 : 104,105.

N

  • Norman M. (1863). Raport o skorupiakach ekspedycji pogłębiarskiej Doggerbank. Transakcje klubu terenowego przyrodników z Tyneside 5 (IV): 263–280 s. 271.
  • Norman M. (1867). Sprawozdanie komisji powołanej w celu zbadania wybrzeży Hebrydów pogłębiarką. Część druga. Na skorupiakach, szkarłupniach, polizoach, promieniowcach i hydrozoach. Raport Brytyjskiego Stowarzyszenia Postępu Nauki 1866 : 193–206.
  • Norman M. (1879). Crustacea Cumacea z wypraw „Błyskawica”, „Jeżozwierz” i „Waleczny”. Annals and Magazine of Natural History 3 : 54–73.

O

  • Ohlin A. (1901). Skorupiaki arktyczne zebrane podczas szwedzkich ekspedycji arktycznych 1898 i 1899. Leptostraca, Isopoda, Cumacea. Bihang Till K. Svenska Vet.-Akad. Handlingar 26 : 1–54.
  • Omholt, PE i Heard, RW, (1979). Gatunek Spilocuma (Cumacea: Bodotriidae: Mancocuminae) z Zatoki Meksykańskiej. Proceedings of the Biological Society of Washington 92 : 184–194.
  • Omholt, PE i Heard, RW, (1982). Cyclaspis bacescui , nowy gatunek (Cumacea: Bodotriidae) ze wschodniej Zatoki Meksykańskiej. Journal of Crustacean Biology 2 : 1 20–129.

P

  • Park, MR i JS Hong, (1999). Trzy gatunki z rodzaju Diastylis (Crustacea: Cumacea) z Morza Żółtego. Journal of Natural History 33 : 979–998.
  • Park, MR i JS Hong, (2008). Nowy gatunek Petalosarsia (Cumacea: Pseudocumatidae) z wód koreańskich. Koreańska Rada Nauki i Technologii Oceanicznej Inżynierii Środowiska Morskiego. P. 368
  • Patel, CK, PA Haye i I. Kornfield, (2003). Eocuma petrescui , nowy gatunek bodotriid cumacean (Crustacea; Peracarida) z Malezji. proc. Biol. soc. Waszyngton , 116 : 978-985.
  • Paulson O. (1875). Badania nad skorupiakami z Morza Czerwonego (część 1) Podrząd Cumacea. Issledovaniya Rakoobrazn. Krasnogo Moria, Kijów 1 : 128, 134–137.
  • Petrescu, I., (1990). Campylaspis cousteaui , nowy gatunek cumacean z podwodnych jaskiń Bermudów. Revue Roumaine de Biologie, Série de Biologie Animale 36 (1–2): 9–12.
  • Petrescu, I. (1991). Przyczynek do poznania rodzaju Eudorella Norman, 1867 (Crustacea, Cumacea, Leuconidae) z opisem dwóch nowych gatunków: Eudorella bacescui n. sp. i Eudorella menziesi n. sp. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 31 : 375–385.
  • Petrescu, I. (1991). Przyczynki do poznania rodziny Leuconidae (Crustacea, Cumacea) wraz z opisem trzech nowych gatunków: Heteroleucon bacescui n. sp,. Leucon adelae n. sp. i Leucon meredithi n. sp. Revue Roumaine de Biologie, Série de Biologie Animale 36 : 15–20.
  • Petrescu I. (1992). Leucon savulescu n. sp. (Crustacea, Cumacea) z rowu peruwiańsko-chilijskiego. Revue Roumaine de Biologie, Série de Biologie Animale 37 (2): 97–99.
  • Petrescu I. (1992). Iphinoe insolita n. sp. z wód przybrzeżnych wyspy Bunaken (północne Sulawesi). Expozitie Temporara 21 : 4–30.
  • Petrescu I. (1992). Katalog okazów typów z rzędu Cumacea (Crustacea) ze zbiorów Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” (Bukareszt). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 32 : 267–282.
  • Petrescu I. (1992). Cumacean Newsletter, przygotowany przez RW Heard, Gabrielle Meyer, DC Roccatagliata, no. 1, 12 s., 1992. Travaux du Museum d'Histoire Naturelle „Grigore Antipa” , 32 : 552.
  • Petrescu, I., (1993). Leucon michaeli sp. N. (Crustacea, Cumacea) z rowu peruwiańsko-chilijskiego (Ocean Spokojny). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 33 : 367–372.
  • Petrescu, I., (1994). Przyczynki do poznania Leucon (Crustacea: Cumacea) z wód Ameryki Południowej. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 34 : 325–345.
  • Petrescu, I., (1994). Ordinul Cumacea, w: Diversitatea lumi vii, determinatorul ilustrat al florei si faunei Romaniei, wyd. Godeanu SP, cz. 1 (średni marin), Editura Bucura Mond, Bucuresti : 291–295.
  • Petrescu, I., (1995). Nowa Cumacea (Crustacea: Peracarida) z płytkich wód Indonezji. Beaufortia 45 (3): 27–50.
  • Petrescu, I., (1995). Kumaceany (Crustacea, Peracarida) z wybrzeży Ameryki Południowej zebrane przez R/V "Vema". Travaux du Museum d'Histoire Naturelle „Grigore Antipa” , 35 : 49–86.
  • Petrescu, I., (1996). Cumaceans (Crustacea: Cumacea) z wyspy Abaco (Bahamy). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 36 : 157–183.
  • Petrescu, I., (1997). Cumacea. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 38 : 115–175.
  • Petrescu, I., (1997). Nannastacidae (Crustacea: Cumacea) z płytkich wód Malajów (Morze Południowochińskie). Beaufortia 47 (4): 109–151.
  • Petrescu, I., (1998). Cumaceans (Crustacea: Cumacea) zebrane przez ekspedycję Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” z wybrzeży Tanzanii (1973–1974). Część I. Rodzina Bodotriidae. Travaux du Museum National d'Histoire Naturelle „Grigore Antipa” , 40 : 227–310.
  • Petrescu, I., (1998). Cumaceans (Crustacea: Cumacea) zebrane przez ekspedycję Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” z wybrzeży Tanzanii (1973–1974). Część druga. Genus Campylaspis Sars, 1865. Travaux du Museum National d'Histoire Naturelle „Grigore Antipa” , 41 : 281–298.
  • Petrescu, I., (2000). Cumacea Crustacea zebrane z wybrzeży Tanzanii przez Muzeum Historii Naturalnej „Grigore Antipa” (Rumunia). Część III. Genera Cumella Sars, 1865 i Bacescella n. gen. Beaufortia 50 (6): 127–138.
  • Petrescu, I., (2000). Dodatkowe dane dotyczące niektórych głębinowych Nannastacidae (Crustacea: Cumacea) zebrane przez R/B Vema. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 62 : 55–74.
  • Petrescu, I., (2001). Nowe głębinowe Nannastacidae (Crustacea, Cumacea) ze wschodniego Pacyfiku zebrane przez RV Vema. Journal of Natural History 35 (11): 1657–1680.
  • Petrescu, I., (2001). Cumacea (Crustacea: Peracarida) zebrana z wybrzeży Tanzanii przez ekspedycję Grigore Antipa National Museum of Natural History (Bukareszt). Część IV. Genera Nannastacus Bate, 1865, Scherocumella Watling, 1991 i Schizotrema Calman, 1911. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 63 : 101–122.
  • Petrescu, I., (2001). Ponowny opis Nannastacus pectinatus occidentalis Bacescu et Muradian, 1975 (Crustacea: Cumacea) na podstawie materiału neotypowego. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 63 : 123–127.
  • Petrescu, I., (2002). Cumacea (Crustacea: Peracarida) z Belize. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 44 : 141–203.
  • Petrescu, I., (2002). Cumacea (Crustacea: Peracarida) zebrana z wybrzeży Tanzanii przez ekspedycję Grigore Antipa National Museum of Natural History (Bukareszt). Część V. Rodziny Diastylidae i Gynodiastylidae. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 44 : 105–140.
  • Petrescu, I., (2002). Cumacea (Crustacea: Peracarida) z Belize. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 64 : 141–203.
  • Petrescu, I., (2003). Pierwsza wzmianka o Cumacea (Crustacea: Peracarida) z Madagaskaru. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 65 : 95–115.
  • Petrescu, I., (2004). Pierwsza wzmianka o rodzaju Apocuma Jones, 1973 (Crustacea: Cumacea: Bodotriidae) z wód australijskich. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 66 : 45–54.
  • Petrescu, I., (2004). Nowe wzmianki o kumaceanach (Crustacea: Cumacea) na Kubie. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 67 : 89–95.
  • Petrescu, I. i M. Bacescu, (1991). Nowy przyczynek do wiedzy o kumakach (Crustacea, Diastylidae) z wód brazylijskich. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 31 : 387–395.
  • Petrescu, I. i RW Heard, (2000). Status rodzaju Campylaspis Sars, 1865 (Crustacea: Cumacea) z Oceanu Antarktycznego. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 62 : 75–97.
  • Petrescu, I. i RW Heard, (2001). Normjonesia danieli , nowy rodzaj i gatunek nannastacid cumacean (Malacostraca: Peracarida) z szelfu kontynentalnego południowo-zachodniej Florydy. Journal of Crustacean Biology 21 (2): 469–474.
  • Petrescu, I. i RW słyszeli, (2004). Ponowny opis Almyracuma proximoculi Jones & Burbanck, 1959 (Crustacea: Cumacea: Nannastacidae) i opis nowego gatunku A. bacescui n. sp. z Zatoki Meksykańskiej. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 67 : 97–109.
  • Petrescu, I. i RW Heard, (2005). Cumacea (Crustacea: Malacostraca: Peracarida) z Zatoki Meksykańskiej. I. Nowy gatunek Sympodomma Stebbing, 1912 (Bodotriidae: Vaunthomsoniinae)
  • Petrescu, I. i TM Iliffe, (1992). Przyczynki do wiedzy o gatunkach cumacean (Crustacea, Cumacea) brytyjskich błękitnych dziur (wyspa Andros, Bahamy). Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 32 : 283–301.
  • Petrescu, I., TM Iliffe i in. ., (1993). Przyczynki do poznania Cumacea (Crustacea) z wód przybrzeżnych Jamajki, w tym opis trzech nowych gatunków. Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 33 : 373–395.
  • Petrescu, I., TM Iliffe i in. ., (1994). Wkład w wiedzę o kumakowcach (Crustacea) z Jamajki II, pięciu nowych gatunków z rodzaju Cumella . Travaux du Muséum d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 34 : 347–367.
  • Petrescu, I. & Platvoet, D. (1995) Katalog kolekcji Cumacean (Crustacea: Peracarida) Instituut voor Systematiek en Populatie biologie (Muzeum Zoölogisch) w Amsterdamie (Holandia). Travaux du Museum d'Histoire Naturelle „Grigore Antipa” , 35 : 87–98.
  • Petrescu, I. i W. Sterrer, (2001). Cumacea (Crustacea) z płytkich wód Bermudów. Annals Naturyzm. Muzeum Wien 103 B: 89–128.
  • Petrescu, I. & Watling, L., (1999). Rewizja rodzaju Americuma Watling, 1991 (Crustacea: Cumacea) z ponownym opisem Styloptocuma słuchu (Băcescu, 1979) na podstawie materiału neotypowego. Travaux du Museum National d'Histoire Naturelle Grigore Antipa 41 : 299–308.
  • Petrescu, I. i KJ Wittmann, (2003). Elementy do rewizji i uwagi dotyczące bionomii Cumacea (Crustacea: Peracarida) Morza Weddella na Antarktydzie. zoo. Med. Lejda 77 (34): 557–630.

Q

  • Quijon, PA i PVR Snelgrove., (2005). Regulacja drapieżnictwa struktury fauny osadowej: potencjalne skutki wywołanej rybołówstwem zmiany drapieżników w subarktycznym fiordzie Nowej Fundlandii. Oekologia 144 (1): 125–136.
  • Quintana R. (1986). Las comunidades bentonicas antarticas. Boletin Antartico Chileno 6 (1): 44–54.

R

  • Rachor, E., Arntz, WE, Rumohr, H. i Mantau, KH., (1982). Sezonowe i długoterminowe wahania populacji Diastylis rathkei (Crustacea: Cumacea) w Zatoce Kilońskiej i Zatoce Niemieckiej Holandia Journal of Sea Research 16 : 141 -150.
  • Radha Devi, A. & Kurian, CV, (1981). Bodotria platybasis sp. listopad (Crustacea-Cumacea) z mórz indyjskich. Biuletyn Wydziału Nauk o Morzu Uniwersytetu w Cochin 12 (1): 23–28.
  • Radha Devi, A. & Kurian, CV, (1981). Trzy nowe gatunki Cumacea z Zatoki Meksykańskiej. Biuletyn Wydziału Nauk o Morzu Uniwersytetu w Cochin 12 (1): 53–64.
  • Radha Devi, A. & Kurian, CV, (1986). Raport na temat kolekcji Cumacea z międzynarodowej ekspedycji na Ocean Indyjski w Smithsonian Institution w Waszyngtonie. Journal of Marine Biology Association of India 22 (1–2): 110–122.
  • Radha Devi, A. & Kurian, CV, (1989). Kolekcja Cumacea z południowego zachodu i południowego wschodu. 1–37.
  • Rehm, P., (2008). Opis nowego podgatunku Diastylis enigmatica rossensis (Crustacea: Peracarida: Cumacea) z Morza Rossa na Antarktydzie. Badania morskie Helgolandu . [1] doi : 10.1007/s10152–008–0141–8 .
  • Rehm, P. i Heard, R., (2008). Leucon (Crymoleucon) rossi , nowy gatunek (Crustacea: Cumacea: Leuconidae) z wód szelfowych Morza Rossa (Antarktyda), z kluczem do rodzaju Leucon na południe od 60°S. Scientia Marina , 72 (4). [2] doi : 10.3989/scimar.2008.72n4683
  • Rehm, P., S. Thatje, U. Mühlenhardt-Siegel i A. Brandt (2007). Skład i rozmieszczenie fauny skorupiaków perakarydów wzdłuż równoleżnikowego transektu Ziemi Wiktorii (Morze Rossa, Antarktyda) ze szczególnym uwzględnieniem Cumacea. Biologia polarna 30 (7): 871–881
  • Reyss, D. (1972). Résultats scientifiques de la campagne du NM Jean Charcot en Méditerranée occidentale, Mai-Juin-Juillet 1970. Crustaceana 22 : 362–377.
  • Reyss, D. (1974). Contribution a l'etude des Cumacés de profondeur de ;'Atlantique nord: le Genre Makrokylindrus Stebbing. Skorupiaki 26 (1): 5–28.
  • Reyss, D. (1975). Deux Cumacés nouveaux de a'Atlantique tropical: Atlantistylis chauvini n. G,. N. sp. (Diastylidae) et Pseudodiastylis delamarei n. sp, (Lampropidae). Skorupiaki 28 (2): 168–179.
  • Reyss, D. (1978). Cumacés de profondeur de l'Atlantique nord, Famille de Lampropidae. Skorupiaki 35 (1): 1–21.
  • Reyss, D. (1979). Wkład l'étude des Cumacés de profondeur en Atlantique: le Genre Diastyloides Sars, 1900. Crustaceana 27 (3): 285–293.
  • Reyss, D. i J. Soyer, (1966). Cumacés recueillis lors de la campagne de la Calypso à Port-Vendres en août-septembre 1964. Bulletin de d'Institut Océanographique 66 (1372): 3–11.
  • Roccatagliata, D. (1981). Claudicuma platensis dostać. et. sp. listopad (Skorupiaki: Cumacea) de la ribera Argentina del Rio de la Plata. Physis, Buenos Aires, sek. B 39 (97): 79–87.
  • Roccatagliata, D. (1985). Trzy nowe gatunki z rodzaju Cyclaspis (Cumacea) z południowo-zachodniego Atlantyku z ponownym opisem Cyclaspis platymerus Zimmer, 1944. Crustaceana 49 (8): 177–192.
  • Roccatagliata, D. (1986). Na niektórych Cyclaspis (Cumacea) z południowoamerykańskiego wybrzeża Atlantyku z opisem dwóch nowych gatunków. Skorupiaki 50 (2): 113–132.
  • Roccatagliata, D. (1987). Cztery Cyclaspis (Cumacea) z południowoamerykańskiego wybrzeża Atlantyku. Skorupiaki 52 (1): 61–77.
  • Roccatagliata, D. (1989). Rodzaj Cyclaspis (Cumacea): nowy gatunek i dodatkowe zapisy dotyczące dystrybucji. Skorupiaki 56 (1): 39–46.
  • Roccatagliata, D. (1991). Claudicuma plateense Roccatagliata, 1981 (Cumacea): Nowy wzór reprodukcyjny. Journal of Crustacean Biology 11 (1): 113–122.
  • Roccatagliata, D. (1993). O dwóch gatunkach z rodzaju Leptocuma Sars z południowo-zachodniego Atlantyku, 1873 (Crustacea: Cumacea). Dziennik Historii Naturalnej 27 : 299–312.
  • Roccatagliata, D. (1994). Dwa Paralamprops (Crustacea: Cumacea) z głębokiego Atlantyku. Cahier Biologie Marin 35 : 415–430.
  • Roccatagliata, D. (1997). Nowy gatunek Leptocuma Sars, 1873 (Cumacea) z południowoamerykańskiego wybrzeża Atlantyku. Skorupiaki 70 (5): 543–552.
  • Roccatagliata, D. (1997). Z rodzaju Anchistylis (Crustacea, Cumacea) z południowo-zachodniego Atlantyku. Cahier Biologie Marina 38 : 35–42.
  • Roccatagliata, D. i RW słyszeli, (1992). Diastylopsis goeckei , nowy gatunek (Crustacea: Cumacea: Diastylidae) z wód Antarktyki. Proceedings of the Biological Society of Washington 105 (4): 743–752.
  • Roccatagliata, D. & P. ​​Soares-Moreira, (1987). Cztery Cyclaspis (Cumacea) z południowoamerykańskiego wybrzeża Atlantyku. Skorupiaki 52 : 62–67.
  • Roccatagliata, D. i U. Mühlenhardt-Siegel, (2000). Uwagi dotyczące taksonomii rodzaju Ekleptostylis Stebbing, 1912 (Crustacea: Cumacea: Diastylidae). Proceedings of the Biological Society of Washington 113 (3): 696–709.

S

  • Sars, Idź, (1865). Om den aberrante Drebsdygruppe Cumacea og dens nordiske arter. Förhadlingar i Videnskabs-Selskabet i Christiania 1864 : 128–208.
  • Sars, Idź, (1869). Undersogelser nad Christianafjordens Dybvands-fauna. Nyt Magazin dla Naturvidenskaberne 16 : 305–362.
  • Sars, GO, (1870). Beskrivelse af de paa fregatten josephines wyprawa fundne Cumaceer. Kuncl Svenska Vetenskaps Akademiens Handlingar 9 (13): 3–57.
  • Sars, GO, (1870). Nye Dybvands-Crustaceer z Lofotów. Forhandlinger i Videnskaps-Selskapet w Kristiania 1869 : 158–165.
  • Sars, Idź, (1871). Nya arter af Cumacea samlade pod kierownictwem K. Svenska Korvetten Josephines Expedition i Atlantiska Oceanen w 1869 roku przez FA Smitt i A. Ljungman. Öfversigt af Kongl. Vetenskaps-Akademiens Förhandlingar 1 : 71–81.
  • Sars, GO, (1873). Beskrivelse af syv nye Cumaceer fravestindien og det syd- Atlantiske Ocean. Kongl Svenska Vetenskaps-Akademiens Handlingar 11 (5): 3–30.
  • Sars, Idź, (1878). Nye Bidrah til Kundskaben om Middelhavets Invertebratfauna. II. Middelhavets Cumaceer. Separataftryk af Archiv for Mathematik og Naturvidenskab 3 : 461–512.
  • Sars, Idź, (1879). Middelhavets Cumaceer. Kundskaben om Middelhavets Fauna bezkręgowców: 178–196.
  • Sars, Idź, (1886). Raport o Cumacea zebrany przez HMS Challenger w latach 1873–1876. Zoological Reports of the Challenger Expedition 55 : 1–73, tablice 1–11.
  • Sars, Idź, (1887). Raport o Cumacea zebrany przez HMS Challenger w latach 1873–76. przedstawiciel naukowy Rez. Podróż HMS Challenger 19 : 1–78 płyt 1–10.
  • Sars, Idź, (1894). Wkład do wiedzy o faunie rakotwórczej Morza Kaspijskiego autorstwa GO Sarsa, profesora zoologii na Uniwersytecie w Christianii w Norwegii. Bulletin de l'Académie Impériale des Science de St. Pétersbourg 13 : 463–498.
  • Sars, Idź, (1896). Wkład do wiedzy o faunie rakotwórczej Morza Kaspijskiego autorstwa GO Sarsa, profesora zoologii na Uniwersytecie w Christianii w Norwegii. Bulletin de l'Académie Impériale des Science de St. Pétersbourg 36 : 297–338.
  • Sars, Idź, (1897). Na niektórych dodatkowych skorupiakach z Morza Kaspijskiego. Annuaire du Musée Zoologique de l'Académie, Impériale des Sciences de St. Pétersbourg 2 : 273–305.
  • Sars, GO, (1900). Relacja ze skorupiaków z Norwegii: Cumacea, Bergen Museum.
  • Sars, GO, (1914) Report on the Cumacea of ​​the Caspian Expedition 1904. Trudy Kaspjiskoj Ekspeditij 1904 4 (2): 1–32.
  • Powiedz, T., (1818). Konto skorupiaków w Stanach Zjednoczonych (ciąg dalszy). Journal of the Academy of Natural Sciences of Philadelphia 1 (4): 313–319.
  • Scott, T. (1901). Notatki dotyczące skupisk skorupiaków, zebrane w większości przez Fishery Steamer Garland i Steam Trawler St Andrew of Aberdeen i zbadane w roku 1900. Rep. Fish. Bd. Scotl. 19 : 235–281, pls 17, 18
  • Shalla, SH i JD Biskup, (2004). Cztery nowe gatunki z rodzaju Leucon (Crustacea: Cumacea) z Atlantic Frontier Margin. Journal of Marine Biological Association of the United Kingdom 84 (1): 139–153.
  • Shalla SH, biskup JD (2005). Pierwsza wzmianka o rodzaju Atlantistylis Reyss, 1975 (Crustacea: Cumacea) z północnego Atlantyku, z opisem nowego gatunku. Journal of Natural History, 39 (18): 1483–1489.
  • Shalla SH, biskup JD (2007). Lampropidae (Crustacea: Cumacea) z głębokiego północno-wschodniego Atlantyku i Morza Północnego, z dwoma nowymi gatunkami Hemilamprops i Mesolamprops . J. Mar. Biol. doc. Wielka Brytania 87 (5): 1191–1200.
  • Simpson, KW, JP Fagnani, DM DeNicola i RW Bode, (1985). Szeroka dystrybucja niektórych skorupiaków z ujść rzek ( Cyathura polita , Chiridotea almyra , Almyracuma proximoculi ) w strefie limnetycznej rzeki Lower Hudson, Nowy Jork. Estuaria 8 : 373–380.
  • Sourinstay V. (1894). Cumacea, les Crustacés de la mer d'Azon. Wspomnienia Kijowskiego Soux Przyrodników: 358–371.
  • Zszywacze, L. (1907). Crustacés Malacostracés. Campagne Arctique de 1907 : 99–123.
  • Stebbing, TRR, (1910). Ogólny katalog południowoafrykańskich skorupiaków. (Część V SA Crustacea, do badań morskich Republiki Południowej Afryki).

Ann. S. Afr. Mus. 6 (4): 281–593, pis. 41–48.

  • Stebbing, TRR, (1912). Historyczne wątpliwości co do Vaunthompsonii . Proceedings of the Linnean Society of London 124 : 78–79.
  • Stebbing, TRR, (1912). Sympoda, część 6. Annals of the South African Museum 10 : 129–176.
  • Stebbing, TRR, (1913). Cumacea. Das Tierreich 39 : 1–210.
  • Stephensen, K. (1915). Isopoda, Tanaidacea, Cumacea, Amphipoda (z wyłączeniem Hyperiidea). Sprawozdanie z duńskich wypraw oceanograficznych 1908–1910 do Morza Śródziemnego i Mórz Przyległych 2 : 29–34.
  • Stephensen K. (1943). Leptostraca, Mysidacea, Cumacea, Tanaidacea, Isopoda i Euphausiaceae. Kommissionen for Videnskabelige UndersOgelser I Gronland 10 : 3–82.
  • Steuer A. (1936). Cumacea und Stomatopoda von Alexandrien in Ęgypten. Notizen des Deutsch-Italienischen Institutes Für Meeresbiologie in Rovigno D'Istria 21 : 3–19.
  • Stoddart, HE i Lowry, JK, (2003). Cumacea. str. 373–418 w: Beesley, PL i Houston, WWK (red.), Zoological Catalog of Australia. Skorupiaki: Malacostraca: Peracarida: Amphipoda, Cumacea, Mysidacea. Wydawnictwo CSIRO: Melbourne.

T

  • Tafe, DJ i JG Greenwood (1996). Nowy gatunek Schizotrema (Cumacea: Nannastacidae) z Moreton Bay, Queensland. Wspomnienia z Queensland Museum 39 (2): 381–389.
  • Tafe, DJ i JG Greenwood (1996). Bodotriidae (Crustacea: Cumacea) z Moreton Bay, Queensland. Wspomnienia z Queensland Museum 39 (2): 391–482.
  • Thomson, GM, (1892). O występowaniu dwóch gatunków Cumacea w Nowej Zelandii. Journal of the Linnean Society of London , Zoology 24 : 264–268.
  • Toulmond, A. & Truchot, J.-P., (1964) Inventaire de la faune marine de Roscoff, Amphipodes – Cumacés. Supplément aux travaux de la station biologique de Roscoff 15 : 1–42.
  • Tzareva, LA, (1999). Pozycja systematyczna Kumakowca Lamprops (?) japonica . Biologiya Morya 25 (5): 400–402.
  • Tzareva, LA i SV Vassilenko, (1993). Cztery nowe gatunki Cumacea z Peter the Great Bay, Sea of ​​Japan. Azjatycka biologia morska 10 : 13–26.

u

  • Uéno, M. (1933). Śródlądowa fauna wodna Północnych Wysp Kurylskich. Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 4 (3): 171–212 (tablice 16–18).
  • Uéno, M. (1935). Skorupiaki zebrane w jeziorach południowego Sachalinu. Annotationes Zoologicae Japonenses 15 (1): 88–94.
  • Uéno, M. (1936). Crustacea Malacostraca północnych Wysp Kurylskich (śródlądowa fauna wodna Wysp Kurylskich II). Biuletyn Towarzystwa Biogeograficznego Japonii 6 (26): 241–246.
  • Usakow PV, (1953). Fauna Ohotskogo moria i usloviia ee susscestvovania. Akad. Nauk., Moskwa Vader, W. i WJ Wolff. 1973. Cumacea obszaru ujścia rzek Renu, Mozy i Skaldy (Crustacea, Malacostraca). Holandia Journal of Sea Research 6 (3): 365–375.
  • Usakow, PV, (1948). Fauna bezpovzvonocinîh Amurskogo limana... Cz. Hommage à Zernov. Moskwa: 175–191.

V

  • Van Beneden, P.-J. (1861). Recherches sur les Crustacés du littoral de Belgique. [Badania nad skorupiakami belgijskiego wybrzeża]. Mémoires de l'Académie Royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique XXXIII : 1–174, płyty I-XXI.
  • Wasilenko, S. (1989). Skład i rozmieszczenie Cumacea na szelfie Sachalinu Morza Ochockiego. Biologiya Morya 6 : 15–21.
  • Wasilenko, SV, (1988). Hemilamprops canadensis n.sp. z Oceanu Arktycznego. Dziennik zoologiczny Moskwa 67 (6): 945–949.
  • Wasilenko, SV i LA Tzareva, (1990). Nowe gatunki Cumacea z południowej części Zatoki Piotra Wielkiego (Morze Japońskie). Proceedings of the Zoological Institute , Leningrad 218 : 54–74.
  • Wasilenko, SV i LA Tzareva, (2006). Dwa nowe gatunki Cumacea (Malacostraca, Peracarida) z Zatoki Piotra Wielkiego (Morze Japońskie). Zootaxa 1174 : 41–48
  • Verrill, AE, (1923). Skorupiaki z Bermudów. Transakcje Connecticut Academy of Arts and Sciences 26 : 181–211.

W

  • Watling, L. (1977). Dwa nowe rodzaje i nowa podrodzina Bodotriidae (Crustacea: Cumacea) ze wschodniej Ameryki Północnej. Proceedings of the Biological Society of Washington 89 (52): 593–598.
  • Watling, L. (1979). Flora i fauna morska północno-wschodnich Stanów Zjednoczonych. Skorupiaki: Cumacea. Raport techniczny National Oceanic and Atmospheric Administration, National Marine Fisheries Circular 423 (1–23).
  • Watling, L. (1989). System klasyfikacji szczecin skorupiaków oparty na koncepcji homologii. Funkcjonalna morfologia karmienia i pielęgnacji skorupiaków. BE Felgenhauer, L. Watling i AB Thistle. Rotterdam, AA Balkema. 6 : 15–26.
  • Watling L. (1991). Ponowna diagnoza i rewizja niektórych Nannastacidae (Crustacea: Cumacea). Proceedings of the Biological Society of Washington 104 (4): 751–757.
  • Watling L. (1991). Rewizja rodziny cumacean Leuconidae. Journal of Crustacean Biology 11 (4): 569–582.
  • Watling, L. i O. Breedy (1988). Nowy rodzaj cumacean (Crustacea) z plaż Golfo de Nicoya w Kostaryce. Revista Biologia Tropica 36 : 527–533.
  • Watling, L. i S. Gerken, (1999). Leucon (Crymoleucon) noerrevangi , nowy gatunek leuconidae (Cumacea: Crustacea) z Wysp Owczych. Sarsia 84 (5): 437–444.
  • Watling, L. i S. Gerken, (1999). Dwa nowe gatunki cumacean (Crustacea) z głębokiego południowego Atlantyku. Zoosystema . 21 (4): 661–669.
  • Watling, L. i S. Gerken, (2001). Humesiana , niezwykły nowy rodzaj cumacean z Morza Karaibskiego. Journal of Crustacean Biology 21 (1): 243–248.
  • Watling, L. i S. Gerken (2005). Cumacea w regionie Wysp Owczych: stosunki masy wody i biogeografia północnego Atlantyku. Frodskaparrit.
  • Watling, L., S. Gerken i in. ., (2003). Cumacea. Baza danych DELTA i ilustrowany interaktywny klucz INTKEY do rzędu skorupiaków Cumacea.
  • Watling, L. i LD McCann, (1997). Cumacea. Atlas taksonomiczny fauny bentosowej basenu Santa Maria i zachodniego kanału Santa Barbara. Muzeum Historii Naturalnej w Santa Barbara . 11 : 121–180.
  • Wirkner CS i S. Richter (2007). Morfologia układu naczyniowego hemolimfy u Tanaidacea i Cumacea: –Implikacje dla relacji „grupy podstawowej” Peracarida (Malacostraca; Crustacea). Struktura i rozwój stawonogów 37 (2): 141–154

X

  • Xu Zhao-Li, Wang Yun-Long (2006). Dochodzenie w sprawie Pelagic Isopoda i Cumacea w Morzu Wschodniochińskim Chinese Journal of Zoology .

Y

  • Yoda, M. i Aoki, M., (2002). Badanie porównawcze bentosowych i pelagicznych populacji Bodotria similis (Cumacea) z Półwyspu Uzu w południowej Japonii. Journal of Crustacean Biology 22 : 543–552.

Z

  • Zimmer C. (1902). Cumaceen. Hamburger Magalhaensischen Sammelreise: 1–18.
  • Zimmer C. (1902). Die von Professor Dr. Thilenius gesammelten Cumaceen. Zoologischen Jahrbüchern Systematik 17 (3): 444–456.
  • Zimmer C. (1903). Die Cumaceen des Museums für Naturkunde w Berlinie. Zoologische Jahrbücher, Abtheilung für Systematik, Geographie und Biologie der Thiere: 664–694.
  • Zimmer C. (1907). Neue Cumaceen aus den Familien Diastylidae und Leuconidae von der Deutschen und Schwedischen Südpolar. Sonderabdruck aus dem Zoologischen Anzeiger 31 (7): 220–229.
  • Zimmer C. (1907). California Crustacea z rzędu Cumacea. Obrady Muzeum Narodowego 83 : 423–439.
  • Zimmer C. (1907). Neue Cumaceen von der Deutschen und der Swedischen Sudpolar Expedition aus der Familien der Cumiden, Vaunthomsoniiden, Nannastaciden und Lampropiden. Zoologischer Anzeiger 31 : 367–374.
  • Zimmer C. (1908). Die Cumaceen der Deutschen Tiefsee-Expedition . Wissenschaftliche Ergebnisse der deutschen Tiefsee-Expedition auf dem Dampfer Valdivia 1898–1899 8 : 158–196.
  • Zimmer C. (1909). Die Cumaceen der Schwedischen Südpolar-expedition. Wissenschaftliche Ergebnisse der Schwedischen Südpolar-Expedition 1901–1903 6 : 1–31.
  • Zimmer C. (1913). Die Cumaceen. Deutschen Südpolar-wyprawa, (1901–1903) 14 (3): 437–491.
  • Zimmer C. (1914). Cumacea. Die Fauna Südwest-Australiens 5 (176–195).
  • Zimmer C. (1916). Skorupiaki IV: Cumacea i Schizopoda. Bert. zur Kenntnis der Meersfauna Westafrikas, Homburg: 55–66.
  • Zimmer C. (1921). Mitteilung über Cumaceen des Berliner Zoologischen Museums Mitteilungen aus dem Zoolog. Muzeum Berlińskie 10 : 115–149.
  • Zimmer C. (1921). Einige neue und weniger bekannte Cumaceen des Schwedischen reichsmuseums. Arkiv For Zoologi 13 (21): 1–9.
  • Zimmer C. (1921). Wyniki szwedzkich wypraw naukowych dr E. Mjöberga do Australii 1910–13 XXVI. Cumaceen. K.Sven. Vetensk.-Akad. Handl. 61 : 1–13
  • Zimmer C. (1926). Bezkręgowce północne i arktyczne w zbiorach Szwedzkiego Muzeum Państwowego (Riksmuseum). Kungl. Svenska Vetenskapsakademiens Handlingar 3 : 1–88.
  • Zimmer C. (1930). Untersuchungen an Diastyliden (Ordnung Cumacea). Mitteilungen aus dem Zoolog. Muzeum Berlińskie 16 (4): 583–658.
  • Zimmer C. (1934). Die Cumaceen der norwegischen Expeditionen nach Ostgrönland 1929, 1930, 1931 i 1932. Skr. Svalbard 61 : 34–40.
  • Zimmer C. (1936). California Crustacea z rzędu Cumacea. Proceedings of the United States National Museum 83 (2992): 423–439.
  • Zimmer C. (1939). Pazifische Cumaceen. Do potęgi. Mers URSS 23 : 38–54, tablice 1–17.
  • Zimmer C. (1940). Die verbreitung der Cumaceen. Archiv für Naturgeschichte 9 (2): 226–313.
  • Zimmer C. (1941). Cumacea. Lipsk, Akademische Verlagsgesellschaft Becker & Erler.
  • Zimmer C. (1942). Die Gattung Iphinoe (Ord. Cumacea, Fam. Bodotriidae). Zoologischer Anzeiger 139 (9–10): 190–200.
  • Zimmer C. (1943). Über neue und weniger bekannte Cumaceen. Zoologischer Anzeiger 141 (7–8): 148–167.
  • Zimmer C. (1943). Cumaceen des Stillen Ozeans. Archiv für Naturgeschichte 12 : 130–174.
  • Zimmer C. (1944). Cumaceen des tropischen Westatlantiks. Zoologischer Anzeiger 144 : 121–137.
  • Zimmer C. (1952). Indochinesische Cumaceen. Mitteilungen aus dem Zoologischen Museum w Berlinie 28 : 5–35.
  • Zimmer, C., (1980). Cumaceans z regionu amerykańskiego wybrzeża atlantyckiego (Crustacea: Peracarida), wyd. TE Bowman i L. Watling. Smithsonian Contributions to Zoology 302 : 1–27.