Marka Ableya

Mark Abley (urodzony 13 maja 1955) to kanadyjski poeta, dziennikarz , redaktor i pisarz literatury faktu. Zarówno jego poezja, jak i kilka książek non-fiction wyrażają jego zainteresowanie zagrożonymi językami. Opublikował także liczne artykuły w czasopismach. W listopadzie 2022 Abley otrzymał honorowy tytuł D. Litt. przez University of Saskatchewan za karierę pisarską i zasługi dla literatury kanadyjskiej.

stypendysta Rhodesa , osiedlił się w Montrealu w 1983 roku, gdzie od tamtej pory rozwija swoją karierę. Jego wspomnienia o ojcu, The Organist: Fugues, Fatherhood, and a Fragile Mind , ukazały się w 2019 roku. Jego najnowsza książka jest dziełem literackich podróży, Strange Bewildering Time: Istanbul to Kathmandu in the Last Year of the Hippie Trail (2023) .

Wczesne życie

Urodzony w Warwickshire w Anglii, Mark Abley jako mały chłopiec przeniósł się wraz z rodziną do Kanady i dorastał w Lethbridge w Albercie i Saskatoon w Saskatchewan . Jego ojciec Harry był organistą , który grał w kościołach i kinach; uczył także gry na organach. Walka jego ojca z depresją (nastrojem) jest głównym tematem wspomnień Ableya o jego ojcu, The Organist (2019).

Abley uczęszczał na University of Saskatchewan , z którego zdobył stypendium Rhodesa w 1975 roku. Zdobył nagrody za swoją poezję jako student w St John's College w Oksfordzie i zaczął pisać w pełnym wymiarze godzin po powrocie do Kanady i przeprowadzce do Toronto w 1978 roku Był współredaktorem magazynów Maclean's i Saturday Night oraz częstym współpracownikiem The Times Literary Supplement .

Kariera

Od 1983 Abley mieszka w rejonie Montrealu . Przez szesnaście lat pracował jako scenarzysta i redaktor recenzji książek w Montreal Gazette . W 1996 zdobył kanadyjską nagrodę National Newspaper Award za twórczość krytyczną; wcześniej był nominowany do nagrody w 1992 roku w kategorii reportaży międzynarodowych za serię artykułów o Rogu Afryki . Wrócił do niezależnego pisania w 2003 roku, chociaż nadal pisał felietony „Watchwords” dotyczące kwestii językowych dla Gazette . W latach 2009-2020 pracował m.in McGill-Queen's University Press jako redaktor zajmujący się pozyskiwaniem w niepełnym wymiarze godzin. Pełnił funkcję pierwszego pisarza-rezydenta dla miasta Pointe-Claire w latach 2010-11.

Jest autorem czterech tomików poezji, dwóch książek dla dzieci i kilku książek non-fiction. Książka Spoken Here: Travels Among Threatened Languages ​​(2003) opisuje ludzi i kultury, których języki są zagrożone wyginięciem w dobie globalizacji . Został nominowany do Grand Prix du Livre de Montréal i Pearson Writers' Trust Nonfiction Prize. Została przetłumaczona na język francuski, hiszpański, japoński i łotewski. W 2009 roku, dzięki hiszpańskiemu tłumaczeniu, Abley otrzymał Nagrodę LiberPress dla międzynarodowych autorów w Gironie w Katalonii.

Abley wygłaszał wykłady na Uniwersytecie Oksfordzkim , Uniwersytecie Cambridge , Uniwersytecie Stanowym Ohio , Uniwersytecie McGill , Uniwersytecie Queen's , Uniwersytecie w Toronto i innych miejscach. Wygłosił doroczny wykład kapłański na Uniwersytecie w Lethbridge i wygłosił przemówienie otwierające konferencję Association of American University Presses.

W 2005 roku otrzymał stypendium Guggenheima za badania nad zmianą języka. Jego książka The Prodigal Tongue: Dispatches from the Future of English (2008) została pozytywnie zrecenzowana w The Times (Londyn) oraz przez Williama Safire'a w The New York Times . W sierpniu 2009 Abley opublikował książkę dla dzieci o słowach i ich pochodzeniu, Camp Fossil Eyes. Jest także autorem tekstu książki z obrazkami dla małych dzieci Ghost Cat.

Abley zredagował kilka książek, w tym Kiedy Ziemia skacze i Kobieta odziana w słowa autorstwa Anne Szumigalski ; był wykonawcą literackim Szumigalskiego. Przez lata prowadził warsztaty dla Quebec Writers' Federation, Maritime Writers' Workshop i Banff Centre for the Arts . Jego artykuły dziennikarskie pojawiały się w The Walrus , Canadian Geographic , Canada's History i wielu innych publikacjach. Był nominowany do Medalu Prezydenta RP Nagrody magazynu narodowego .

W 2013 roku Abley opublikował Rozmowy z umarlakiem: Dziedzictwo Duncana Campbella Scotta. Scott był poetą, który przez wiele lat kierował także Departamentem Spraw Indian . Otrzymał wysokie uznanie między innymi od Boba Rae i Cindy Blackstock .

Coteau Books opublikowało The Tongues of Earth , tom nowych i wybranych wierszy Ableya, w 2015 roku. Został nominowany do nagrody Freda Cogswella 2016 za doskonałość literacką.

The Organist został uznany przez BBC Music Magazine za jedną z dziesięciu najlepszych książek o muzyce klasycznej 2019 roku.

Wybrana bibliografia

  • 1986: Beyond Forget: Rediscovering the Prairies (podróże literackie)
  • 1988: Blue Sand, Blue Moon (poezja)
  • 1994: Glasburyon (poezja)
  • 2001: Ghost Cat (książka dla dzieci)
  • 2003: Mówiono tutaj: podróże wśród zagrożonych języków (podróże literackie, analiza kulturowa)
  • 2005: Restauracja Silver Palace (poezja)
  • 2008: The Prodigal Tongue: Dispatches from the Future of English (opis zmiany języka i jej konsekwencje)
  • 2009: Camp Fossil Eyes: Digging for the Origins of Words (książka dla dzieci)
  • 2013: Rozmowy z umarlakiem: Dziedzictwo Duncana Campbella Scotta (historia rdzennych mieszkańców, kultura i literatura)
  • 2015: Języki ziemi: nowe i wybrane wiersze (poezja)
  • 2018: Uważaj na swój język: co nasze codzienne przysłowia i idiomy w przenośni oznaczają (literatura faktu)
  • 2019: The Organist: Fugues, Fatherhood, and a Fragile Mind (wspomnienie ojca autora)
  • 2023: Dziwny, oszałamiający czas: Stambuł do Kathmandu w ostatnim roku szlaku hipisów (podróże literackie)

Zobacz też

Linki zewnętrzne


Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Mark_Abley&oldid=1135117791 ”