Mirandy w Mediolanie
 Oficjalna okładka Mirandy w Mediolanie
| |
| Autor | Katarzyny Duckett |
|---|---|
| Język | język angielski |
| Gatunek muzyczny | literatura fantastyczna ; |
| Nadciągnąć | Mediolan |
| Wydawca | Tor.com |
Data publikacji |
26 marca 2019 r |
| Strony | 208 (miękka) |
| ISBN | 1250306329 |
| Strona internetowa | https://www.katharineduckett.com/fiction |
Miranda w Mediolanie to powieść fantasy z 2019 roku , debiutancka powieść Katharine Duckett. Jest to współczesna kontynuacja Burzy Williama Szekspira i przedstawia wydarzenia, które mają miejsce po zakończeniu oryginalnej sztuki. Zdobył Towarzystwa Literackiego Złota Korona 2020 dla science fiction / fantasy.
Działka
Po wydarzeniach z Burzy Miranda nie poślubia Ferdynanda zgodnie z planem . Zamiast tego wraca do Mediolanu z Prosperem , który odzyskał pozycję księcia. Personel zamku unika jej; jej jedyną przyjaciółką jest służąca Dorothea, mauretańska wiedźma, z którą wkrótce nawiązuje romantyczny związek. Miranda dowiaduje się, że Prospero nie porzucił swojej magii, jak wcześniej obiecał.
Zdesperowane, by dowiedzieć się, dlaczego jest unikana i poznać okoliczności upadku Prospera, Dorothea i Miranda używają magii, by zaatakować wspomnienia członka personelu zamku. Miranda dowiaduje się, że po śmierci jej matki Beatrice Prospero użył swojej magii, aby ją wskrzesić. To doprowadziło przerażonego Antonio do zorganizowania zamachu stanu przeciwko swojemu bratu.
Kiedy Miranda dowiaduje się, że Antonio jest przetrzymywany w zamku, ona i Dorothea próbują go uratować i zorganizować kolejny zamach stanu. Prospero łapie ich, ale zostaje skonfrontowany z ożywionymi zwłokami swojej żony, która mieszka pod zamkiem. Prospero zostaje następnie zabity przez swojego brata. Miranda postanawia odrzucić zaaranżowane małżeństwo z Ferdynandem. Ona, Dorothea i Beatrice wracają na magiczną wyspę, na której się wychowała.
Motywy
Nowela bada, w jaki sposób narzucanie innym swoich poglądów może być destrukcyjne. Prospero twierdzi, że ma prawo rządzić Sycoraxem i Kalibanem , ponieważ jest „cywilizowany”. W międzyczasie Dorothea jest zmuszona zmienić swoje imię z oryginalnego Duriya, aby dopasować się do cywilizacji europejskiej. Nowela została opisana jako postkolonialna .
Przyjęcie
Nowela otrzymała mieszane recenzje od krytyków. Library Journal wydał pozytywną recenzję, chwaląc sposób, w jaki Miranda została przekształcona z drugorzędnej postaci w w pełni zrealizowaną bohaterkę. Fundacja Literacka Lambda pochwaliła lesbijski romans powieści, nazywając ją „ femslashem dla Szekspira”. Chwalili także charakterystykę Prospera, nazywając go „całkowicie wiarygodnym”. Recenzja magazynu Locus pochwaliła „wyraźną prozę” powieści i złożone tematy.
NPR napisał mieszaną recenzję, w której debiut nazwał „solidnym”, chwaląc traktowanie kobiet i wiarygodność oryginalnych postaci noweli. Jednak ta sama recenzja skrytykowała sposób, w jaki Ferdynand jest wypisany z historii, a także sposób, w jaki Kalibana jest „oddalana”. Publishers Weekly skrytykował różnicę władzy tkwiącą w romansie Mirandy i Dorothei, uważając, że podważa to postkolonialny charakter noweli motywy. Recenzje Kirkus uznały, że powieść ma „obiecujące założenie”, ale ogólnie zarzuciła Duckettowi „postacie [które] nie mają głębi” i „język pieszych”.
Nowela zdobyła nagrodę Towarzystwa Literackiego Złota Korona 2020 w kategorii science fiction / fantasy, łącząc się z trzema innymi dziełami.