Pekoteko

Trzeci tom La Plena Pekoteko , zawierający indeksy w języku esperanto, niemieckim, angielskim i francuskim, a także ilustracje i dodatki

La Plena Pekoteko to trzytomowy zbiór terminologii obejmujący 1816 stron. Słowo Pekoteko jest skróconą wersją słowa Per- ko mputora te rmino - ko lekto ( „Komputerowy zbiór terminologii”).

Historia

Rüdiger Eichholz , od 1976 członek Akademio de Esperanto , kierował wówczas sekcją słowników technicznych/specjalistycznych Akademii. Współpracując z innymi esperantystami w latach 1968-1981, utrzymywał Slipara Vortaro, zindeksowany zbiór karteczek z definicjami słów. Później, w dobie komputerów osobistych, rozpoczął pracę nad Pekoteko .

Innymi głównymi współtwórcami tego projektu byli Bernhard Eichkorn, Bernhard Pabst i Edward Spitaels. Propozycje terminologiczne zostały zebrane między 1985 a 1990 rokiem. We wstępie do Pekoteko Eichholz napisał: „Nie traciliśmy czasu na próżne wysiłki w celu ujednolicenia terminów używanych w esperanto. Po prostu oferujemy je i polecamy wszystkim czytelnikom, którzy mogą wymagać pewnych [przetłumaczonych] terminów, zapoznać się z naszymi zapisami, przeczytać przedstawione argumenty i wybrać te terminy, które po przeczytaniu argumentów uznają za najbardziej trafne”.

W Pekoteko redaktorzy przedstawili kilka sugestii; szczególnie godna uwagi była już nieaktualna propozycja dodania niekanonicznego przyrostka -apo dla terminów związanych z komputerami, takich jak neologizmy *design/apo , mające oznaczać „program komputerowy do rysowania” lub *financ/ap/aro oznaczające „pakiet oprogramowania finansowego”; żaden termin nie został faktycznie przyjęty przez społeczność esperancką.

Druk i dystrybucja

Pekoteko zostało wydrukowane w 1992 roku przez kanadyjskie wydawnictwo Esperanto Press po otrzymaniu wsparcia finansowego Fundacji FAME założonej przez Franza Aloisa Meinersa . Promotor projektu rozdał 150 egzemplarzy w prezencie wszystkim członkom Akademii Esperanto , redakcjom ważnych czasopism esperanckich oraz kilku bibliotekom i muzeom. Pozostałe 150 sztuk zostało sprzedanych.

Obecnie niewiele słyszy się o Pekoteko . Obecnie praca terminologiczna przebiega zupełnie inaczej, a Pekoteko nie nadają się już do bezpośredniego użytku. Jednak niektórzy esperantyści uważali, że to wielka szkoda, że ​​zawarte w nim informacje nie są już łatwo dostępne. Niewykluczone, że ktoś będzie teraz omawiał poprawną terminologię, nie wiedząc, że ta sama dyskusja miała już miejsce 20 lat wcześniej. Dlatego w 2006 roku Bernhard Pabst dokonał konwersji dawnego programu WordPerfect posiadanych przez siebie plików do formatu zwykłego tekstu, który on i André Weber uzupełnili następnie dodatkowymi wpisami. Następnie Pabst przekonwertował plik tekstowy na format PDF i udostępnił go do pobrania „w celu szybkiego i łatwego dostarczenia opinii publicznej informacji, nie w celu odtworzenia idealnego Pekoteko , ale jedynie w celu zapewnienia podstawowej kontroli nad treścią”.

Twórczość Pekoteko zainspirowała takich ludzi jak Yves Nevelsteen, autor Vikipedio – praktika manlibro („Wikipedia – praktyczny podręcznik”) do stworzenia Komputeko , wielojęzycznego zbioru terminów komputerowych drukowanego i dostępnego on-line. Liczne esperanckie słowa, które po raz pierwszy pojawiły się w Pekoteko, są obecnie używane w odniesieniu do sprzętu komputerowego.

Linki zewnętrzne

• Pekoteko (format PDF pełnego tekstu przedstawionego w dwóch kolumnach, 658 stron)