Radu Pavel Gheo

Radu Pavel Gheo
Urodzić się
( 03.10.1969 ) 3 października 1969 (wiek 53) Oravița , Rumunia
Zawód powieściopisarz, autor opowiadań, eseista, tłumacz (z języka angielskiego)
Okres 1993–
Gatunek muzyczny Realista , satyra , przypowieść , esej
Ruch literacki Neorealizm , postmodernizm

Radu Pavel Gheo ( rumuńska wymowa: [ˈradu ˈpavel ˈɟe.o] ; ur. Pavel Gheorghiță Radu [ɟe̯orˈɟit͡sə] 3 października 1969) to rumuński pisarz i eseista. Gheo jest członkiem PEN Clubu z Rumunii (od 2005) i Związku Pisarzy Rumuńskich (od 2003).

Biografia

Gheo urodził się w Oravița w okręgu Caraș-Severin . W 1994 r. ukończył Wydział Literatury na Uniwersytecie Zachodnim w Timișoarze i uzyskał stopień doktora. doktorat z filologii na tej samej uczelni (2014). Przez pięć lat uczył języka angielskiego w Timișoarze , a później w Jassach . W latach 1999-2001 był redaktorem radiowym Radia Jassy . Gheo był członkiem rumuńskiej grupy młodych pisarzy CLUB 8 z Iași wraz z Constantinem Acosmei, Șerbanem Alexandru, Radu Andriescu, Michaelem Astnerem, Emilem Brumaru , Mariana Codruț , Gabriel Horațiu Decuble, Florin Lăzărescu, Dan Lungu , Ovidiu Nimigean, Dan Sociu i Lucian Dan Teodorovici . Następnie przez rok mieszkał w amerykańskim mieście Bellevue w stanie Waszyngton , skąd wrócił do Timișoary, gdzie mieszka obecnie.

Działalność literacka

Gheo opublikował do tej pory kilka tomów opowiadań, esejów i dwie powieści. Jest także autorem sztuki teatralnej Hold-УП Akbar sau Toti în America ( Hold-УП Akbar lub Wszyscy w Ameryce ). Spektakl wystawiany jest przez Teatr Narodowy „Mihai Eminescu” z Timișoary od lipca 2007 roku. Opublikował kilkaset esejów i opracowań w kilku najważniejszych magazynach kulturalnych w swoim kraju oraz w niektórych magazynach kulturalnych z zagranicy: Timpul , Dylemat (veche) , 22 , Orizont , Obserwator kulturowy , Lettre International , Amphion , Korunk , Wienzeile (Wiedeń, Austria), Dialogi (Maribor, Słowenia), Sarajevo Notebooks (Sarajewo, Bośnia), Libertatea (Wojwodina, Serbia) Au Sud de l'Est (Paryż, Francja), Lampa ( Warszawa, Polska), Herito (Kraków, Polska), Courrier Internationale (Francja), Cultures d'Europe Centrale (Francja) itp. Jego opowiadania i eseje znalazły się także w kilku antologiach literackich z Rumunii i zagranicy. Jako tłumacz z języka angielskiego przetłumaczył około dwudziestu tomów, głównie beletrystyki.

2003 – Żegnaj, Ojczyzno moja, żegnaj

Po powrocie ze Stanów Zjednoczonych do Rumunii Gheo opublikował w 2003 roku Adio, adio, patria mea, cu î din i, cu â din a (ok. Farewell, My Homeland, Farewell... ), opis Stanów Zjednoczonych z perspektywy imigranta oraz książkę, w której „krytyczne oko, które zdegradowało Rumunię, degraduje także Amerykę”. Rumuński eseista i krytyk literacki Mircea Iorgulescu ocenił ją jako „książkę całkowicie niezwykłą we współczesnej literaturze rumuńskiej... Powinna ona jednocześnie konkurować o tytuł Książki Roku” w wielu kategoriach: esej, dziennikarstwo, beletrystyka, a nawet poezja, o ile Martwe dusze Gogola są wierszem”.

2010 – Dobranoc, dzieci!

Temat imigracji został również poruszony w powieści Gheo z 2010 roku Noapte bună, copii! ( Dobranoc, dzieci! ). Powieść opowiada o dzieciństwie spędzonym w rumuńskim reżimie komunistycznym , gdzie dziecięca wyobraźnia przesiąknięta jest obsesją na punkcie wyidealizowanego świata zachodniego. W miarę jak obsesja narasta, główni bohaterowie ryzykują życie podczas nielegalnego przekraczania granicy. Krytyk literacki Daniel Cristea-Enache zdefiniował Noapte bună, copii! jako „powieść pokolenia”, pokolenie tzw. „Decreței” . Powieść została przetłumaczona na język włoski (La Zisa, Palermo, 2016) i hiszpański (Tres Hermanas, Madryt, 2020).

2016 – Disco Titanic

Disco Titanic to powieść skupiająca się na nastolatku dorastającym w komunistycznej Rumunii, marzącym o Jugosławii Tity. W 2010 roku Vlad Jivan jest właścicielem małego, ale dochodowego wydawnictwa z Timișoary. Do jego nastoletnich złotych wspomnień należy siedmiodniowa wycieczka po byłej Jugosławii do Splitu latem 1989 r., gdzie zaprzyjaźnił się z miejscowymi, zakochał się w młodej Chorwatce i ostatecznie dopuścił się okropnego czynu . Po 21 latach, po powrocie do Splitu (obecnie w Chorwacji), spotyka swoich starych przyjaciół, okaleczonych fizycznie i duchowo przez wojny w Jugosławii. Jego dawna miłość, Marina, wychodzi za mąż, podczas gdy jej brat, Renato, zmarł w pierwszym Wojna chorwacka ( Domovinski Rat ). Co więcej, wszystkich z nich nadal prześladują brutalne czyny z 1989 roku i później i są skazani za to zapłacić. Powieść została bardzo dobrze przyjęta zarówno przez krytykę, jak i opinię publiczną. Bogdan-Alexandru Stănescu uznał to za „przede wszystkim eksplorację zaginionego świata… przemienionego przez nostalgię głównych bohaterów w utracony raj: byłą Jugosławię”. W tym samym duchu Alina Purcaru doceniła „ Disco Titanic”. znajduje się na krótkiej liście najpełniejszych i najbardziej przenikliwych powieści tego okresu”, nazywając ją „powieść genialną”. Ponadto Paul Cernat w rozszerzonej recenzji książki nazywa Disco Titanic „powieść wagi ciężkiej, jedna z najbardziej intensywna, jaką napisano tutaj w ciągu ostatnich dwudziestu lat, wizjonerska i destabilizująca powieść o rozpadającym się świecie i zaniku zbiorowych złudzeń”. Mihai Iovănel podkreśla, że ​​„Disco Titanic jest w pewnym sensie kontynuacją Dobranoc, dzieci! (2010)... Po rewizjonistycznym arcydziele fantasy Fairia (2004) i niezwykły „Dobranoc, dzieci!” Disco Titanic to trzeci wkład Radu Pavela Gheo, którego nie można przegapić we współczesnej literaturze rumuńskiej. Disco Titanic znalazł się na krótkiej liście wszystkich najważniejszych rumuńskich nagród literackich. W kwietniu 2017 roku otrzymał kulturalną Narodową Nagrodę Fiction Observator . Powieść została również uznana za Książkę Roku 2016 przez magazyn kulturalny Tiuk! .

Bibliografia (dzieła rumuńskie)

  • Valea Cerului Senin ( Dolina czystego błękitnego nieba ), Atena, 1997 (opowiadania).
  • Despre science fiction ( O science fiction ) – Omnibooks Satu-Mare, 2001, wydanie 1; Tritonic, Bukareszt, 2007, wydanie 2 (literatury).
  • Adio, adio, patria mea, cu î din i, cu â din a (ok. Żegnaj, Moja Ojczyzno, Żegnaj... ), Polirom , wydanie I – 2003, wydanie II – 2004, wydanie III – 2013 (eseje).
  • Românii e deștepți ( Rumuni IS Smart ), Polirom, wydanie I – 2004, wydanie II – 2006, wydanie III – 2014 (eseje).
  • Fairia – o lume îndepărtată ( Fairia – Daleka Kraina ), Polirom, wydanie I – 2004, wydanie II – 2016 (powieść).
  • DEX-ul și sexul ( DEX i seks ), Polirom, wydanie I – 2005, wydanie II – 2016 (eseje).
  • Radu Pavel Gheo, Dan Lungu (red.) – Tovarășe de bęben. Experiența feminină în comunism ( Wspólnicy podróży. Kobiece doświadczenie w komunizmie ), Polirom, 2008 (zbiór esejów).
  • Numele mierlei ( Imię kosa ), Polirom, 2008 (opowiadania).
  • Noapte bună, copii! ( Dobranoc, dzieci! ), Polirom, wydanie I – 2010, wydanie II – 2017 (powieść).
  • Disco Titanic , Polirom, 2016 (powieść).
  • Un Drum Cu Ceapă , Polirom, 2020 (opowiadania).

Tłumaczenia

  • Fake , w antologii Ostre kije, wbijane gwoździe , wyd. Philip O Ceallaigh , The Stinging Fly Publishing House, Dublin, Irlandia, 2010
  • Lijepa naša i Pripreme za svadbu w antologii Nabokov u Brašovu. Antologija rumunjske postrevolucionarne kratke priče , wyd. Marina Gessner, Luca-Ioan Frana, Ivana Olujić, Wydawnictwo Meandar, Zagrzeb, 2010
  • Radu Pavel Gheo, Dan Lungu (red.), Compagne di viaggio. L'esperienza femminile nel comunismo (tłum. Anita Bernacchia, Mauro Barindi i Maria Luisa Lombardo), Sandro Teti Editore, Roma, 2011
  • Radu Pavel Gheo, Buona notte, bambini! (tłum. włoski Mauro Barindi; Maria Luisa Lombardo), La Zisa, Palermo, 2016
  • Radu Pavel Gheo, Dulces sueños, queridos niños (tłum. hiszpańskie Marian Ochoa de Eribe), Tres Hermanas, Madryt, 2020

Tytuły i nagrody

  • Nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Rumuńskich (Timișoara) za Adio, adio, patria mea cu î din i, cu â din a – 2003;
  • Nagroda „Pro-Cultura Timisiensis” za zasługi kulturalne, przyznana przez Radę Hrabstwa Timiș – 2005;
  • Nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Rumuńskich (Timișoara) za DEX-ul si sexul – 2006;
  • Excellence in Arts, tytuł przyznany przez Radę Miasta Timișoara – sierpień 2007;
  • Nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Rumuńskich za przekłady na język angielski Ernest Hemingway , Stary człowiek i morze – maj 2008;
  • Nagroda „Eminescu-1868-Oravița” za powieść Noapte bună, copii! – styczeń 2011;
  • Krajowa Nagroda Fiction „Ziarul de Iași” za powieść Noapte bună, copii! – kwiecień 2011;
  • Nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Rumuńskich (Timișoara) za powieść Noapte bună, copii! – listopad 2011;
  • Najlepsza powieść rumuńska 2010, tytuł przyznany przez magazyn kulturalny Tiuk! za powieść Noapte bună, copii! – listopad 2011;
  • Kulturalna Observator za powieść Disco Titanic – marzec 2017;
  • Książka Roku 2016, tytuł przyznany przez magazyn kulturalny Tiuk! za powieść Disco Titanic – wrzesień 2017;
  • Nagroda Stowarzyszenia Pisarzy Rumuńskich (Timișoara) za powieść Disco Titanic – grudzień 2017;
  • Aurel Sasu, Dicționarul biografic al literaturii române , I-II, Paralela 45, Pitești, 2007.
  • Academia Română, Dicționarul general al literaturii române , Univers Enciclopedic, Bukareszt, 2007.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Radu_Pavel_Gheo&oldid=1126332569 ”