Stela Welisy
Stela Veliisa jest fragmentem luwińskiej hieroglificznej inskrypcji z okresu neohetyckiego . Jest wystawiony w Muzeum Archeologicznym w Niğde , gdzie jego numer inwentarzowy to 53.
Opis
Szary kamień bazaltowy ma nieco trójkątny przekrój. Z dwóch powierzchni na rewersie kamienia i pionowej linii środkowej między nimi uważa się, że zachowała się nieco ponad połowa oryginalnej steli. Zachowany kamień przedstawia dolną część oryginalnej steli. Fragment ma wysokość 43 cm i szerokość 44 cm. Maksymalna głębokość to 20 cm. Na górnej połowie dobrze zachowanego frontu można odczytać głęboko wycięte litery hieroglificzne.
Hawkins podaje tłumaczenie tekstu w następujący sposób:
[ Tarhun ] zas przyszedł dla mnie dobrze i dla mnie [ zrobił ] wszystko dobrze ...
Opierając się na kształcie i stylu pisma, Hawkins umieścił dokument pod koniec VIII wieku pne. Znalezisko umieszcza stelę w luwińskim królestwie Tuwana z epoki żelaza .
Odkrycie i publikacja
Dokładna sytuacja znaleziska fragmentu nie jest znana. Oryginalna publikacja polsko-amerykańskiego asyrologa Ignacego Gelba mówi jedynie, że fragment został znaleziony w Veliisa (obecnie Yaylayolu), 15 km na północ od Niğde w centralnej dzielnicy prowincji Niğde , na wschodnich zboczach Melendiz Dağı . Niemiecki archeolog Helmuth Theodor Bossert opublikował pierwsze tłumaczenie inskrypcji w 1954 r. Kolejne wydanie wydał Piero Meriggi w 1975 r. The Hittitologist John David Hawkins stworzył nowe tłumaczenie w 2000 roku dla swojego Corpus of Hieroglyphic Luwian Inscriptions .
- ^ Tłumaczenie Bosserta brzmi: „Ale [bóstwo] było dla mnie dobrze usposobione… i zrobiło dla mnie wszystko dobrze”.
Bibliografia
- Dietrich Berges, Johannes Nollé. Tyana - Archäologisch-historische Untersuchungen zum südwestlichen Kappadokien . Habelt, Bonn 2000, ISBN 3-7749-2959-9 s. 106.
- Johna Davida Hawkinsa. Korpus hieroglificznych inskrypcji luwiańskich. Tom. I: Inskrypcje z epoki żelaza. Część 2: Tekst. Amuq, Aleppo, Hama, Tabal, listy Assur, różne, pieczęcie, indeksy. (= Studia nad językiem i kulturą indoeuropejską 8). de Gruyter w Berlinie. 2000, ISBN 3-11-010864-X . P. 529 Nr X.49 Tab. 303.