Człowiek z siekierą

The Hatchet Man
The Hatchet Man
	Reedycja plakatu filmowego
W reżyserii	Williama A. Wellmana
Scenariusz	; ; J. Grubb Alexander Achmed Abdullah (sztuka) David Belasco (sztuka)
W roli głównej	; Edward G. Robinson Loretta Young
Kinematografia	Sidneya Hickoxa
Edytowany przez	Marksa Owena
Muzyka stworzona przez	Bernharda Kauna
Dystrybuowane przez	Warner Bros.
Data wydania	6 lutego 1932 ;
Czas działania	74 min.
Kraj	Stany Zjednoczone
Język	język angielski
Budżet	263 000 $
kasa	742 000 $

The Hatchet Man (1932) to film sprzed Code, wyreżyserowany przez Williama A. Wellmana , z Edwardem G. Robinsonem w roli głównej . Warner Bros. kupił sztukę Davida Belasco / Achmeda Abdullaha The Honorable Mr. Wong o wojnach gangów Tong . Stworzony na kilka lat przed ścisłym egzekwowaniem Kodeksu Produkcji , The Hatchet Man zawiera elementy, które później nie byłyby dozwolone, takie jak cudzołóstwo, narkotyki i nieco graficzne użycie latającego topora.

Na wstępie czytamy: „ Chińska dzielnica San Francisco 15 lat temu (1917) miała największą populację orientalną ze wszystkich kolonii poza Chinami . Jego 40 000 żółtych mieszkańców było podzielonych na różne frakcje polityczne znane jako Tongs , z których każda była rządzona przez prezydenta i radę. Te różne Szczypce niemal bezustannie toczyły wojnę, więc urząd „ człowieka od siekiery ” miał szczególne znaczenie. Zaszczytny tytuł „człowieka topora” przechodził z ojca na syna tylko w drodze dziedziczenia i to on przy pomocy swojej ostrej siekiery wymierzał sprawiedliwość wielkiego Boga Budda ...

Działka

„...Nasza historia rozpoczyna się po śmierci Hop Li, członka potężnego Lem Sing Tong, i widzimy jego procesję pogrzebową przechodzącą ulicą DuPont”...

Rozwija się ogromny smoczy sztandar, wypowiadający wojnę. Ludzie panikują: mężczyźni ostrzą toporki; sklepy są zamknięte. Wong Low Get zostaje wezwany z Sacramento, by zemścić się za śmierć Hopa. Jest wstrząśnięty, gdy przewodniczący rady, Nog Hong Fah, mówi mu, że winny jest Sun Yat Ming, jego przyjaciel od dzieciństwa. Sun jest zaskoczony i zadowolony widząc Wonga. Przygotował się do własnego zabójstwa: Jego wola pozostawia wszystko staremu przyjacielowi. Prosi także Wonga, aby wychował jego małą córeczkę Toyę San i poślubił ją, gdy osiągnie pełnoletność. Wong zgadza się - a następnie wyjawia, że jest topornikiem Lem Sing Tong. Wong przysięga przed Buddą że Toya nigdy nie pozna „pieśni smutku”. Sun spokojnie klęka, modli się i wybacza „niewinnej ręce” Wonga jego wymierzenie sprawiedliwości.

Chinatown „dzisiaj”.. „dalekie od tego, co właśnie widzieliśmy. Zniknęły walczące Kleszcze — zniknęły kolejki i pałeczki”. Wong, wybitny biznesmen, jest bogaty i szczęśliwy. Nog nie znosi zmian, zwłaszcza sposobu, w jaki kobiety są rozpieszczane „przez inteligencję i wolność”. Są urodziny Toyi; powinien to być dzień jej zaręczyn. Nog jest zbulwersowany, gdy dowiaduje się, że Wong przeciwstawi się tradycji i da jej wybór.

Wong oferuje Toyi pierścionek swojej matki i wyznaje swoją miłość. Jest uszczęśliwiony, gdy ona odpowiada: „Życzenie mojego ojca jest również moim”. Klęka przed posągiem Buddy, potwierdzając swoją obietnicę, że przyniesie jej jedyne szczęście.

W dniu ślubu Bing Foo, wyjęty spod prawa Tong z Sacramento, wypowiada wojnę. Wong obawia się ogólnokrajowego konfliktu i przemiany Tongów w gangsterów. Nog zatrudnia ochroniarzy, a przystojny młody gangster Harry En Hai (Leslie Fenton) zostaje przydzielony do Wonga. Toya jest nowoczesną dziewczyną z dobrym wykształceniem i początkowo daje Harry'emu do zrozumienia.

Wong i Toya są razem szczęśliwi, ale groźby i szantaż ze strony Sacramento nie ustają. Oddany urzędnik Wonga, Chung Ho, zostaje zabity, a Wong udaje się do Sacramento na spotkanie z Bing Foo. Tylko Big Jim Malone, biały gangster, który rozpoczął wojnę, odmawia współpracy. Wong go eliminuje i wojna się kończy.

Tymczasem Harry uwiódł Toyę. Kiedy Wong wraca, zastaje ich namiętnie obejmujących się. Staje między Harrym a Wongiem i przypomina sobie jego obietnicę, że zawsze będzie ją uszczęśliwiać. Wong daje Harry'emu Toyę i jej szczęście, zmuszając go do przysięgi, ostrzegając, że jeśli złamie wiarę, Budda go znajdzie. Z powodu tego „niegodnego czynu” Wong zostaje wykreślony z rejestrów Tonga na całym świecie. Odtrącony, popada w biedę.

Wong w końcu słyszy od Toyi w liście „napisanym od żywej śmierci” w Chinach, aby powiedzieć mu, że kocha tylko jego. Rząd przyłapał Harry'ego na sprzedaży opium i deportował ich obu. Wong odkupuje toporki z pionka i udaje się przez Pacyfik do Chin, pracując jako palacz .

Toya jest więźniem w opium / burdelu, sprzedanym Madame Si-Si przez Harry'ego. Harry widzi Wonga, ale myśli, że to halucynacja wywołana narkotykami. Toya mdleje, kiedy go widzi, ale Wong darzy ją tylko miłością. Konfrontuje się z Madame Si-Si i żąda swojej żony, zgodnie ze starożytnym chińskim prawem i honorem człowieka siekiery. Madame SiSi szydzi; udowadnia to, uderzając w oko smoka na malowidle ściennym. Toya i Wong wychodzą. Obiecuje, że wróci po Harry'ego. Po drugiej stronie przegrody Madame Si Si wrzeszczy na niereagującego Harry'ego, podczas gdy jej służąca usuwa topór z przepierzenia - iz czaszki Harry'ego. Ciało Harry'ego upada, Cięcie do posągu Buddy; Wong powtarza swoje ostrzeżenie Harry'emu. „Wielki Pan Budda znajdzie cię bez względu na to, gdzie jesteś na powierzchni ziemi”.

Obsada (w kolejności napisów)

Edward G. Robinson jako Wong Low Get
Loretta Young jako Sun Toya San
Dudley Digges jako Nog Hong Fah
Leslie Fenton jako Harry En Hai
Edmund Breese jako Yu Chang
Tully Marshall jako Long Sen Yat
J. Carrol Naish jako Sun Yat Ming
Charles Middleton jako Lip Hop Fat
E. Alyn Warren jako Soo Lat, Szewc
Edward Peil Senior jako Bing Foo
Otto Yamaoka jako Chung Ho
Ralph Ince jako „Big Jim” Malone

Produkcja

Współczesne recenzje, w tym The New York Times , popełniają błąd, nazywając postać graną przez J. Carrolla Naisha „Sun Yat Sen” zamiast Sun Yat Ming, pomyłka prawdopodobnie spowodowana znajomością imienia prawdziwego Sun Yat Sena , jednego z wielkich przywódcy współczesnych Chin.

Według nekrologu Naisha w The New York Times , był to jego pierwszy duży film i pierwsza z jego wielu ról w dialekcie, ale nigdy nie grał własnej grupy etnicznej - irlandzkiej.

W całym filmie dyrektor muzyczny Leo F. Forbstein wykorzystuje wariacje na temat „ Poor Butterfly ”, popularnej piosenki wydanej w 1916 roku. „Biedny motyl” został zainspirowany tragiczną operą Madama Butterfly Giacomo Pucciniego .

Film został wydany w Wielkiej Brytanii jako The Honorable Mr. Wong .

z TCM zauważa: „Jak to było typowe w tamtych czasach, prawie żaden azjatycki aktor nie pojawia się w obsadzie filmu, którego akcja toczy się wyłącznie wśród chińskich postaci. Wizażyści zauważyli, że widzowie byli bardziej skłonni odrzucić zachodnich aktorów w azjatyckich przebraniach, jeśli twarze prawdziwych Azjatów były w pobliżu. Zamiast obsadzić w filmie wszystkich azjatyckich aktorów, co oznaczałoby brak gwiazd, które przyciągnęłyby amerykańską publiczność, studia po prostu wyeliminowały większość azjatyckich aktorów z obsady”.

Przyjęcie

Mordaunt Hall z The New York Times opisał film jako „ponury melodramat… szybko poruszającą się opowieść z orientalnym motywem, a jedną z jej szczególnie efektownych cech jest makijaż aktorów, a nie Mr. Robinsona, ale innych, zwłaszcza Dudleya Diggesa i Loretty Young...

Leonard Maltin daje obrazowi dwie i pół z czterech gwiazdek, nazywając go „Fascynującą opowieścią o szczypcach z Chinatown i próbach amerykanizacji Robinsona. Potężny melodramat, po przekroczeniu oczywistej bariery kaukaskiej obsady.“

kasa

Według danych Warner Bros. film zarobił 491 000 dolarów w Stanach Zjednoczonych i 251 000 dolarów w innych krajach.

Zobacz też

Linki zewnętrzne