Ulricha Friedricha Koppa

Ulrich Friedrich Kopp (18 marca 1762 w Kassel do 26 marca 1834 w Marburgu ) był niemieckim prawnikiem i paleografem .

Życie

Kopp pochodził z heskiej rodziny prawników. Jego dziadkiem był dyrektor kancelarii w Marburgu Johann Adam Kopp (1698–1748), ojcem dyrektor nadworny Carl Philipp Kopp (1728–1777). Ulrich Friedrich Kopp studiował również prawo na Uniwersytecie w Marburgu , a następnie wstąpił do służby cywilnej Hessen-Kassel, początkowo jako asesor w rządzie w Kassel. W 1788 został powołany do rady sądowniczej i powołany do wyższej komisji drogowej. W 1793 został mianowany Tajnym Radcą, w 1797 Tajnym Urzędnikiem i Sekretarzem Stanu.

Ze względu na zły stan zdrowia Kopp próbował w 1799 r. zostać zwolniony ze służby państwowej. Wcześniej w 1802 r. powierzono mu kierowanie archiwum sądowym, aw 1803 r. mianowano go radcą Gabinetu Tajnego. W styczniu 1804 roku Kopp ostatecznie opuścił służbę cywilną i od tego czasu całkowicie skoncentrował się na pracy naukowej. W tym samym roku wydział prawa Uniwersytetu w Getyndze nadał mu w uznaniu zasług doktorat honoris causa.

Kiedy Kurhessen (dawny Landgraviate Hesji-Kassel ) zostało zajęte przez Napoleona Bonaparte w 1806 roku, Kopp udał się na wygnanie do Badenii . Prowadził kursy dyplomacji na Uniwersytecie w Heidelbergu , który w 1808 roku mianował go honorowym profesorem. W tym czasie Kopp bardzo interesował się literaturą rzymską, uczył się też greki. Wyniki jego badań i wykładów wpływały na jego publikacje naukowe.

Kopp spędził resztę swojego życia jako prywatny uczony w Mannheim. Zmarł 26 marca 1834 roku w Marburgu podczas wizyty u swojego przyjaciela i ucznia Karla Friedricha Hermanna .

Kariera

Zainteresowania naukowe Koppa wywodziły się z dyplomacji. Jego pierwsza książka dotyczyła historii warzelni soli w Bad Sooden-Allendorf (1788). Opublikował bogaty zbiór historycznych tekstów prawniczych z lat 1799-1801: Fragmenty wyjaśniające historię i prawa Niemiec . Praca ta ma fundamentalne znaczenie, ponieważ opublikowane w niej dokumenty zaginęły później częściowo.

Kopp uznał znaczenie paleografii jako podstawy do historyczno-krytycznego badania dokumentów. Wyrafinowana znajomość łaciny i zainteresowanie starożytnymi tekstami prawniczymi umożliwiły mu opublikowanie w 1817 r. pierwszej części Paleographia krytyka. W pierwszym tomie zajął się stenografią grecką i łacińską , w drugim — przypisami tyrońskimi . Kopp jako pierwszy rozpoznał pochodzenie tego pisma od scriptura literalis .

Jako uzupełnienie tej pracy wydał w latach 1819-1821 zbiór obrazów historycznych i przykładów pisarskich. Kopp napisał także liczne opracowania specjalne dotyczące dokumentów inskrypcyjnych i innych.

Z Palaegraphiacritica Kopp stworzył standardowe dzieło. Oprócz w dużej mierze pozytywnego odbioru pracy, byli też badacze, którzy krytycznie kwestionowali jego poglądy i czasami dochodzili do odmiennych wniosków. W międzyczasie starzejący się Kopp zareagował na tę krytykę polemiką, która przewija się również przez trzeci i czwarty tom jego Palaegraphiacritica (1827).

Ostatnim ważnym dziełem Koppa było opatrzone adnotacjami wydanie encyklopedii Martianusa Capelli , które zostało ukończone po jego śmierci przez Karla Friedricha Hermanna i ukazało się w 1836 roku.

Prace (wybór)

• Beytrag zur Geschichte des Salzwerkes in den Soden bey Allendorf an der Werra . Marburg 1788
• Bruchstücke zur Erläuterung der Teutschen Geschichte und Rechte . Zwei Bände, Kassel 1799–1801
• Paleografia krytyczna . Vier Bande, Mannheim 1817–1829
• Bilder und Schriften der Vorzeit . Zwei Bände, Mannheim 1819–1821
• Viris doctis literarumquecultoribus . Mannheima 1823
• Bemerkungen über einige punische Steinschriften aus Karthago . Heidelberg 1824
• De varia ratione Inscriptiones Interpretandi obscuras . Frankfurt nad Menem 1827
• Explicatio Inscriptionis obscurae in amuleto insculptae . Heidelberg 1832
• Ueber die Aussprache des Lateinischen. Sendschreiben an sämmtliche Gymnasien . Mannheima 1834
• Martiani Minei Felicis Capellae, Afri Carthaginiensis, de nuptiis Philologiae et Mercurii et de septem artibus liberalibus libri novem . Frankfurt nad Menem 1836
• Theodor von Sickel (red.): Schrifttafeln aus dem Nachlasse von U. Fr. von Kopp . Wiedeń 1870