Wilcze Morze
 | |
| Autor | Roberta Lowa |
|---|---|
| Kraj | Anglia |
| Język | język angielski |
| Seria | Seria przysięgłych |
| Gatunek muzyczny | Fikcja historyczna |
| Wydawca | Harfiarka |
Data publikacji |
4 sierpnia 2008 |
| Typ mediów | Wydrukować |
| Strony | 400 |
| ISBN | 978-0-00-721533-1 |
| Poprzedzony | Droga wieloryba (2007) |
| Śledzony przez | Biały kruk (2009) |
The Wolf Sea to druga powieść z pięcioczęściowej serii Oathsworn autorstwa szkockiego pisarza powieści historycznych , Roberta Lowa , wydana 4 sierpnia 2008 roku przez Harper . Powieść została stosunkowo dobrze przyjęta.
Działka
Historia kręci się wokół Orma Ruriksona, młodego mężczyzny, który dołączył do załogi zespołu Wikingów jako dziecko w poprzedniej powieści, a teraz jest ich niechętnym przywódcą. Ta powieść koncentruje się wokół zespołu ścigającego Starkada , złoczyńcę opartego na historycznej postaci z legendy, w celu odzyskania magicznego miecza „Rune Serpent”, który ukradł Starkad.
Przyjęcie
Powieść spotkała się głównie z pozytywnym uznaniem recenzentów, przy czym większość cytowała szorstki realizm Lowa, ponieważ zarówno powieści triumfują, jak i, dla niektórych, są krytyką.
W pozytywnej recenzji dla „ Yorkshire Evening Post” recenzent stwierdza, że „narratorem jest Low z całym szorstkim, przyziemnym realizmem, który tchnął życie w jego pierwszą powieść” i komentuje, że ta powieść jest dobrą ilustracją tego, jak „dlaczego fikcja historyczna jest jednym z najszybciej rozwijających się gatunków dzisiaj”. Andrew Baldwin piszący dla Huddersfield Examiner odzwierciedla ten punkt widzenia, stwierdzając, że „w pisaniu jest pewny ton, a autor przedstawia przekonujący portret trudnych czasów”.
Judy Cleine, pisząca dla nowozelandzkiego Southland Times , miała jednak nieco inny pogląd na ten realizm, stwierdzając jednak, że „wykwintne opisy bezmyślnych rzezi i gwałtów autorstwa Lowa nie są jednak moją szczególną filiżanką herbaty”. muza, że „być może taki jest zamiar autora”. Cleine wyraził również obawy co do wiarygodności tego, kto jest „najwyraźniej wystarczająco wykształcony, by cytować z 500-letnich niereligijnych źródeł łacińskich, a także biegle włada greką i arabskim”. Łagodzi to jednak faktem, że uznała powieść za „świetną lekturę, jeśli lubisz takie rzeczy zrywające pocztę”.