Williama Edwarda Collinsona

William Edward Collinson (4 stycznia 1889 - 4 maja 1969) był brytyjskim językoznawcą i od 1914 do 1954 kierownikiem katedry języka niemieckiego na Uniwersytecie w Liverpoolu . Podobnie jak Edward Sapir i Otto Jespersen , współpracował z Alice Vanderbilt Morris przy opracowywaniu programu badawczego Międzynarodowego Stowarzyszenia Języków Pomocniczych (IALA). Od 1936 do 1939 był dyrektorem naukowym IALA. Pod kierunkiem Collinsona w Liverpoolu przetestowano metody kompilacji międzynarodowego materiału słownego. W 1939 roku IALA przeniosła się z Liverpoolu do Nowego Jorku, a E. Clark Stillman zastąpił Collinsona na stanowisku Dyrektora ds. Badań. Alexander Gode , redaktor pierwszego słownika angielsko-interlingua opublikowanego w 1951 roku, pozostawał w kontakcie z Collinsonem, który zgromadził wiele materiałów lingwistycznych na Uniwersytecie w Liverpoolu.

Collinson napisał w 1927 roku popularyzatorską książkę w języku esperanto o językoznawstwie: La Homa Lingvo („Język ludzki”). Był także współpracownikiem Centro por Esploro kaj Dokumentado i Internacia Scienca Universitato , gdzie wygłosił 7 wykładów. Był przewodniczącym Internacia Scienca Asocio Esperantista 1959-1965 i długoletnim członkiem Akademio de Esperanto .

Był współautorem książki Język niemiecki (wraz z R. Priebschem), opublikowanej po raz pierwszy w 1934 r.; wydanie piąte Faber & Faber, 1962.

Literatura

Falk, Julia S. „Słowa bez gramatyki: lingwiści i międzynarodowy ruch językowy w Stanach Zjednoczonych”, Language and Communication , 15 (3): s. 241–259. Pergamon, 1995.

  1. ^ Historia Interlingua , FP Gopsill, Panorama, marzec-kwiecień 1991.
  2. ^ Enciklopedio de Esperanto , 1933.
  3. ^ Esperanto en Perspektivo, Faktoj kaj analizoj pri la internacia lingvo, Ivo Lapenna, 1974, UEA, Centro de Esploro kaj Dokumentado pri la Monda Lingvo-Problemo, s. 270, 513, 671, 683.

Linki zewnętrzne


Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=William_Edward_Collinson&oldid=1132597944 ”