Amarjit Chandan
Amarjit Chandan | |
|---|---|
 Chandan w 2011 roku
| |
| Imię ojczyste | ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਨ |
| Urodzić się |
1946 (76-77 lat) Nairobi , Kenia |
| Język | Pendżabski |
| Alma Mater | Uniwersytet Panjab, Chandigarh |
| Gatunek muzyczny | Poezja, eseje |
 | |
| Witryna | |
| z podpisami | |
Amarjit Chandan ( pendżabski : ਅਮਰਜੀਤ ਚੰਦਨ, ur. 1946) to pendżabski pisarz, redaktor, tłumacz i aktywista. Jest autorem ośmiu zbiorów poezji i pięciu zbiorów esejów w języku pendżabskim. Nazywano go „światową twarzą współczesnej poezji pendżabskiej”.
Opublikował ponad 25 tomów poezji i esejów. Wydał ponad 15 tomików poezji i esejów. Jego prace zostały przetłumaczone na wiele języków, w tym arabski, brazylijsko-portugalski, kataloński, grecki, włoski, słoweński, hiszpański i turecki.
Biografia
Pierwsze lata w Kenii
Urodził się w Nairobi w Kenii w 1946 roku, gdzie jego ojciec Gopal Singh Chandan pracował na kolei jako stolarz, a później zajął się fotografią jako pełnoetatowy zawód. Był także przywódcą tajnej Kenijskiej Partii Ghadar, pracował jako sekretarz generalny Związku Zawodowego Pracy Afryki Wschodniej w latach 1940-1947 oraz lokalnej społeczności Sikhów. Ułatwił podróż kilku Ghadris przez Kenię w drodze do Moskwy, gdzie studiowali na Komunistycznym Uniwersytecie Robotników Wschodu (KUTV), znanym również jako Uniwersytet Dalekiego Wschodu. Była to rewolucyjna szkoła szkoleniowa, która działała pod patronatem Międzynarodówki Komunistycznej i istniała od 1921 do późnych lat 30. XX wieku.
Przenieś się do (wschodniego) Pendżabu w Indiach
W 1957 roku w wieku ośmiu lat przeprowadzili się do rodzinnego miasta Nakodar w Pendżabie w Indiach. Kontynuował studia wyższe na Uniwersytecie Panjab w Chandigarh. Zanim Chandan dołączył do ruchu maoistowsko-naksalickiego we wschodnim Pendżabie w 1971 roku, pracował jako redaktor pomocniczy w Nawan Zamana (New Age) wydawanej przez partię komunistyczną w Pendżabie, a później pod kierownictwem Baby Gurmukha Singha z Lalton w redakcji Desh Bhagat Yadgar Jalandhar Dziennik Yadgara Desh Bhagat Yadan . Redagował także specjalne wydanie Bharat Sewak poświęcone indyjskim narodowym bojownikom o wolność i aktywnie pomagał przy publikacjach Yuvaka Kendera.
Przyłączył się do ruchu maoistowskiego w Pendżabie w 1969 roku i założył Dastavez (Dokument), pierwszy rewolucyjny podziemny magazyn literacki w Pendżabie. Okazał się wyznacznikiem trendów fazy bojowej lub Jujhar w historii literatury pendżabskiej. Wprowadził Lal Singh Dil, Pash, Sant Ram Udasi, Darshan Khatkar, Harbhajan Halvarvi i innych. Z powodu Dastaveza został ogłoszony przestępcą podczas ruchu naksalickiego i nosił nagrodę pieniężną za swoją głowę. Później redagował Lokyudh (wojna ludowa) i Baghawat (bunt), wydawane przez CPI (ML) Pendżab.
W sierpniu 1971 roku został aresztowany w Amritsar i był sądzony pod fałszywymi zarzutami o posiadanie bomb i napad na bank. Dostał trzy lata więzienia i przebywał w izolatce w więzieniach Jalandhar i Amritsar.
Po uwolnieniu w sierpniu 1973 roku pierwszym zadaniem, jakie wykonał, było zebranie listów Shaheeda Bhagata Singha i jego towarzyszy z Archiwów Narodowych w New Delhi i opublikowanie ich w Punjabi pod tytułem Chithian: Shaheed Bhagat Singh te Sathi (Listy Shahida Bhagata Singha i towarzyszy ). Odnalazł i przetłumaczył słynny artykuł Bhagata Singha Dlaczego jestem ateistą . Od tego czasu była wielokrotnie wznawiana. Założył Komitet Badawczy Shaheed Bhagat Singh. Jego pozostali członkowie to profesorowie Bipan Chander, Bhagwan Josh, Harish Puri i Jagmohan Singh, siostrzeniec Bhagata Singha. W latach 1977-1979 prowadził badania pod kierunkiem historyka Bipana Chandera nad Pepsu Muzara Lehar (wojowniczym ruchem Pepsu dzierżawców gruntów), walczącym pod przywództwem Partii Komunistycznej Lal kierowanej przez Teję Singha Sutantara. Redagował Hem Jyoti , kiedy został ponownie uruchomiony w 1974 roku pod rządami Punjabi Sahit Sabhyachar Manch. Harbhajan Halvarvi i Pash byli również w zespole redakcyjnym. W latach 1977-80 był także korespondentem ze Wschodniego Pendżabu tygodnika Ekonomiczno-Politycznego wydawanego w Bombaju.
Chandan pracował jako redaktor Preet Lari w latach 1976-1977, a wcześniej jako redaktor-założyciel krótkotrwałego magazynu literackiego Disha (The Direction) wydawanego w Chandigarh.
Lista ponad 100 naksalitów zabitych w fałszywych spotkaniach policyjnych we wschodnim Pendżabie została opublikowana pod jego nazwiskiem w 1977 roku. Był jednym z założycieli Jamhuri Adhikar Sabha Punjab (Stowarzyszenie Ochrony Praw Demokratycznych, Pendżab). W 1977 roku był członkiem krajowego zespołu ustalania faktów w stanie Andhra Pradesh, który prowadził śledztwo w sprawie morderstw naksalitów przetrzymywanych przez policję.
Migracja do Wielkiej Brytanii
W 1980 Chandan przeniósł się do Wielkiej Brytanii, gdzie mieszka do dziś. Ukończył z wyróżnieniem studia podyplomowe w dziedzinie tłumaczeń w Instytucie Lingwistów w 1991 roku. Był konsultantem językowym w National Community Folklore Centre z siedzibą na Politechnice w Middlesex. Pracował jako wykładowca w niepełnym wymiarze godzin w pendżabskim w School of Languages, Polytechnic of Central London, 1983-1984. Pracował dla Translation & Interpreting Services, London Borough of Haringey od 1986 do 2003. Tłumaczył także dla kilku koncernów wydawniczych, w tym Indian Council of Historical Research, National Book Trust India, książki historyczne, ekonomiczne, beletrystyka, literatura faktu, literatura dziecięca, dramat i poezja. Tłumaczył na pendżabski dzieła Bertolta Brechta , Pabla Nerudy , Yiannisa Ritsosa , Nazima Hikmeta , Johna Bergera i innych.
Angielskie wersje jego wierszy ukazywały się w czasopismach Al-Sabah (Bagdad, Irak), Artrage , Assabah (Bagdad, Irak), Atlas , Bazaar , Brand , Brittle Star , Critical Quarterly , The Independent , Index on Censorship , Modern Poetry in Translation , Poetry Review , Polichinello (Brazylia), Race Today , Wasafiri (Wielka Brytania), Little Magazine (Indie), Papirus and Akköy (Turcja), Erismus , Ombrela i Odos Panos (Grecja), Lettre Internationale (Rumunia) i strona internetowa Poetry International .
Krótki wiersz Chandana, zarówno w języku pendżabskim, jak i angielskim, wyryty na 40-metrowym granicie przez Erica Peevera, jest zainstalowany na placu przy Slough High Street w Wielkiej Brytanii.
Był jednym z dziesięciu brytyjskich poetów wybranych przez Andrew Motion, laureata poety, w BBC Radio 3 z okazji Narodowego Dnia Poezji w 2001 roku. Brał udział w festiwalach poetyckich Alderburgh, Ledbury, King's Lynn, Winchester, Ó Bhéal i Poetry Parnassus w Londynie w 2012 r. reprezentował Pendżab/Wielką Brytanię na Międzynarodowym Festiwalu Literackim w Didim w Turcji w lipcu 2006 r., Międzynarodowym Festiwalu Poezji w Lublanie (Słowenia) w 2015 r., Międzynarodowym Festiwalu Poezji Al-Marbed w Basrze w Iraku w lutym 2017 r., Festiwalu Literackim w Karaczi w lutym 2018 r. oraz 6th Ó Bhéal Winter Warmer Poetry Festival, Cork City, Irlandia (22-25 listopada 2018). Brał także udział w Bradford Literature Festival (2016 i 2017), przemawiając odpowiednio na temat „I wojny światowej i Pendżabu” oraz Partition.
Podczas obchodów stulecia I wojny światowej Chandan przeczytał swój esej na temat pieśni ludowych z Pendżabu na temat I wojny światowej na kilku imprezach. Podczas Festiwalu Sztuki w Edynburgu Bani Abidi, mieszkający w Berlinie uznany artysta pakistański, wykonał dźwiękowo-rzeźbiarską Memoriał Zagubionych Słów w swoim wierszu na temat listu żołnierza z Pendżabu, napisanym do domu, z muzyką i śpiewem Ali Aftab Saeed. Chandan napisał także piosenki do musicalu The Troth (reż. Gary Clarke, The Akademi, 2018. Na podstawie klasycznej pendżabsko-hindiskiej opowieści Chandradhara Sharmy Guleri Uss ne kahaa tha ) wystawianej w Londynie, New Delhi i innych indyjskich miastach.
Pracował nad projektem British Library Sound Archive Project Between Two Worlds: Non-Anglophone Poets in England: Readings and Histories, nagrywając ponad 30 poetów.
Chandan utworzył długoterminową współpracę z Johnem Bergerem . W 90. urodziny Bergera w 2016 roku współredagował A Jar of Wild Flowers: Essays in Celebration of John Berger i antologię wierszy 90 poetów The Long White Thread of Words .
Stowarzyszenie z (zachodnim) Pendżabem w Pakistanie
Znany jest jako pomost między literaturą wschodniego i zachodniego Pendżabu. Wraz z Zubairem Ahmadem redaguje rocznik w języku pendżabskim Baramah (dosł. „Dwanaście miesięcy” – gatunek poetycki) wydawany pismem perskim w Lahore.
Archiwa
Chandan przekazał wiele rzadkich materiałów i wiele nagrań dźwiękowych swoich wywiadów z wybitnymi pisarzami, artystami i aktywistami, w tym swoją korespondencję z Johnem Bergerem, do British Library, Wikimedia Commons, Panjab Digital Library, Chandigarh i Desh Bhagat Yadgar, Jalandhar .
W 1998 Chandan zrobił nagrania historii mówionej 12 wczesnych pendżabskich pracowników-imigrantów w Londynie dla Museum of London.
Pracuje
Pracuje w Gurmukhi Punjabi
Poezja
- Kaun Nahin Chahega (1975)
- Kavitavan (1984)
- Jarhan (1995)
- Pszczółka (1996)
- Channa (1998)
- Gurhti (2000)
- Annjall (2006)
- Malarz (2009)
- Prem Kavitavan (2012)
- Pardesi Dhola (2013)
- Lammi Lammi Nadi Vahe (2014)
- Sachi Taksaal (2016)
- Sandok (2017)
- Eh kāgad nahin hai: Ghadar virasat diān likhtān (2020)
- Rizq (2021)
Eseje
- Nieudacznik (1990)
- Niszani (1997)
- Hun Khin : Rozmowy z Sohanem Qadrim (2001)
- Potli (2009)
- Likhat Parhat (2013, przedruk 2014)
- Sakaar (2020)
Tłumaczone i redagowane prace
- Mera Nam Tera Nam Wietnam, antologia poezji wietnamskiej (1968)
- Mitti da Rung (1971)
- Czy kinare (1982)
- Apne aap ton dur (1984)
- Wilajtije (1986)
- Meri Aap-Beeti, Autobiografia Baby Sohana Singha Bhakny. (2014)
- Unni sau churasi : Wiersze i eseje Harbhajana Singha z 1984 r. (2017)
- San Santali: Punjab de Ujarhey di shayri : Punjabi Poetry on the 1947 Holocaust (2017)
- Kanchan Kaya: Ajoki Punjabi Prem Kavita (Modern Punjabi Love Poetry) , Navyug Publishers India (2023)
- Sirlekh: 20veen sadee de nibandh (20th Century Punjabi Essays) , National Book Trust India (2023)
Pracuje w perskim pendżabskim
Poezja
- Guthli (1999)
- AnaraN vala Vehrha (2001)
- Nuqta (2007)
Eseje
- Likhtam Parhtam ( 2009)
Pracuje w języku angielskim
- Papuga, koń i człowiek (2017)
- Sonata na cztery ręce (2010)
- Indianie w Wielkiej Brytanii (1986)
Prace redagowane
- A Jar of Wild Flowers: Essays in Celebration of John Berger (2016), współredagowany z Yasmin Gunaratnam, Londyn: Zed Books
- The Long White Thread of Words: Poems for John Berger (2016), współredagowany z Garethem Evansem i Yasmin Gunaratnam. Ripon: Książki z kominem
Prace tłumaczone na inne języki
- ΦΟΡΕΣΕΜΕ ( 2015) - tłumaczenie na język grecki autorstwa Christiny Linardaki i Andreasa Pitsillidesa
- رسالةٌتصلُمتأخرةً (A Letter Reaches Late) 2021. Wybrane wiersze w tłumaczeniu arabskim autorstwa Abdulkareema Kasida, Kair: Arweqah
Nagrody
- Nagroda za Całokształt Twórczości - Wydział Języków, Pendżab, Indie
- Anād Kāv Sanman w 2009 roku
- Nagroda za Całokształt Twórczości od Pendżabów w Wielkiej Brytanii, All-Party Parlamentary Group, Londyn w 2006 roku
W filmie Telewizja i muzyka
- Wideo: krótki film Kuldip Powar i Madi Boyd o dwóch wierszach Amarjita Chandana o ਮੋਰ مور Peacock (2012)
- Awazzan (2019) – film dokumentalny Gurvindera Singha .
- Likhat (Lahore, 2009) - wywiad przeprowadzony przez Mandana Zaidi. Reżyseria: Syed Wajahat Hussain
- Film archiwalny na jego temat został nakręcony przez Uniwersytet Kalifornijski w Santa Barbara w maju 2007 roku.
- Wiersze i teksty Chandana zostały uzupełnione muzyką przez Sairę Altaf, Mritunjay Awasthi, Arieb Azhar (Islamabad), Anjana Kaul, Ali Aftab Saeed (Beygairat Brigade Lahore), Shrikant Shriram, Harpreet Singh i Madan Gopal Singh.
- Grecki kompozytor Andreas Pitsillides, absolwent Guildhall School of Music and Drama w Londynie, przeniósł poezję Chandana do muzyki instrumentalnej.