Billa Direena

William Direen
Direen at Kawakawa Bay, New Zealand. "New Sea Land" (poems, 2005).
Direen w Zatoce Kawakawa w Nowej Zelandii. „Nowa kraina morska” (wiersze, 2005).
Informacje podstawowe
Znany również jako Billa Direena
Gatunki
zawód (-y)
  • Muzyk
  • Poeta
  • Krytyk
instrument(y)
  • wokal
  • gitara
lata aktywności 1975 – obecnie
Etykiety

William Direen (ur. 1957) to nowozelandzki pisarz i performer. Ukończył Canterbury University (Christchurch) z John Tinline Prize (1980) i MA Hons. (1. miejsce). Jego praca magisterska nosiła tytuł Wpływ japońskiego noh, balijskiego tańca-dramatu i Kathakali na czterech zachodnich dramatopisarzy XX wieku . Wyreżyserował Blue Ladder Theatre przy 87 Cashel Street w Christchurch, a później wyprodukował serię eksperymentalnych „psychomusicali” w Wellington. Późniejsze pisanie (od 1994 do chwili obecnej) obejmuje krytykę i beletrystykę spekulatywną po poezję, czasami wykonywaną ze współpracującymi muzykami. W latach 2006-2017 redagował międzykulturowy rocznik literacki „Percutio” , „poświęcony aspektom procesu twórczego i pracom łączącym kultury”. W 2021 roku zredagował specjalną antologię, aby sprzeciwić się wyczerpywaniu się książek spoza Nowej Zelandii w Bibliotece Narodowej Nowej Zelandii. Jego publiczna osobowość wykonuje muzykę solo iw zespołach takich jak The Bilders i trio Ferocious . Odbył krótkie trasy koncertowe po USA, Europie, Serbii i Australii, ma silne związki z Francją, a obecnie mieszka w Otago w Nowej Zelandii. Jest tematem filmu dokumentalnego Bill Direen, A Memory of Others w reżyserii Simona Ogstona (2017).

Bibliografia

  • Seasons (72 strony, 2022) to wiersz, który obejmuje rok w Otago w Nowej Zelandii. ISBN 978-1-99-116710-1 .
  • Overboard2 , 160 lat wspaniałych przejęć i nieodpowiedniego przechowywania, które doprowadziły do ​​zbycia na niespotykaną dotąd skalę w Bibliotece Narodowej Nowej Zelandii. 2021. 28 s.
  • MALA , wiersze mówione i śpiewane, zintegrowane we współpracy z muzykami Steve'em Cournane'em i Williamem Henry'm Meungiem. Pełny tytuł wydawnictwa to Move Along, Love Among. Teksty zostały opublikowane w towarzyszącej broszurze o objętości 26 stron. 2021.
  • Ferocious , teksty zintegrowane we współpracy z muzykami Markiem Williamsem i Johannesem Contagiem, opublikowane w książeczce dołączonej do wydania audio. (20pp, RAT D-095 2020; UPC 822601400955).
  • Road Runner , poetycki „zapis i świadectwo [...] dwunastodniowej trasy koncertowej po wschodnich Stanach Zjednoczonych”. (40 s., 2020).
  • NS USAAUS RZ , sampler fragmentów poezji i prozy z powieści z lat 2006-2019, sprzedawany podczas tras koncertowych po Serbii, USA, Australii i Nowej Zelandii (44 strony, 2019).
  • EN WOLFSKEHL ZU , poetycki hołd dla życia Karla Wolfskehla w Nowej Zelandii (1938–48) i jego partnerki w Nowej Zelandii, dr Margot Ruben (20 stron, 2019).
  •     Załączniki 2–4 , kolejne tytuły z serii Załączniki zawierające esej, teksty piosenek, beletrystykę, wywiad, pamiętnik (pacjenta ambulatoryjnego), beletrystykę eksperymentalną, dziennik podróży, esej twórczy ISBN 978-09951010-05 , autobiografię, poezję , beletrystykę , science fiction (zootopia) i wizja utopijna ISBN 979-10-91280-04-4 . 2016-2018. Informacje o obudowach
  • Christchurch, Canal City , futurystyczna utopijna wizja Christchurch zachowująca historyczną tożsamość przedmieść, z podwyższonymi pociągami, siecią kanałów i innymi podejściami do organizowania nowego społeczeństwa. Opublikowano w Percutio 2014, Nr. 8 .
  • The Book of Flanagan Christchurch prehistoria, flora i fauna, przybycie ludzi i ostatnie wydarzenia, w tym trzęsienia ziemi w Christchurch. Wydanie jednego. Wystawiony w Christchurch Art Gallery jako część większej wystawy zawierającej wiele innych broszur wypełnionych przez gości, wymyślonych przez artystę Scotta Flanagana, 2011.
  • Tłumaczenia wersji (Poezja, Kilmog Press, 2014). Odpowiedzi na szereg wierszy w języku europejskim, później powiększone i opublikowane ze wstępem omawiającym każdy wiersz w „Percutio 2017”.
  • Utopia Rag (powieść, Tank Press, 2014). Reedycja powieści drogowej z 2002 roku, której akcja toczy się na Wyspie Południowej Nowej Zelandii.
  •   Ballada o Rue Belliard (powieść, The Writers Group, 2013). Nazwisko autora, Guillaume Direen. Eksperymentalny romans osadzony w społeczności na obrzeżach Paryża. Cały numer ISSN 1175-9313 nr 48.
  • Piołun (powieść, Titus Books, 2012). Reedycja eksperymentalnej powieści z 1997 roku, której akcja toczy się w Berlinie.
  •   Tourtagebuch (Dziennik, Titus Books, 2012). ISBN 979-10-91280-00-6 . Niemieckie tłumaczenie Arno Loefflera z osobistego dziennika Direen z 1994 roku z europejskiej trasy koncertowej.
  • Upadł na pole . Poemat w pięciu częściach nagrany z Jonathanem Crayfordem (fortepian) w Ambasadzie Nowej Zelandii w Paryżu. 30 minut. Transmisja koncertu Radia Nowa Zelandia, 10 lipca 2012 Percutio 2011 .
  •   Dunedin Wiersze (Kilmog Press, 2011). ISBN 978-0-9864665-5-7
  •   Devonport, A Diary Diary impress of Devonport, Auckland, podczas kadencji University of Auckland Fellowship w Michael King Writers Center w 2010 r. (Signalman's House Series Nº.1, Holloway Press, University of Auckland, 2011) ISBN 978-0- 9864618-0-4
  •   Ł . Nowela, której akcja toczy się w Nowej Zelandii, w środku wojny partyzanckiej między dwiema frakcjami gospodarczymi; świat został przekształcony po wstrząsach geologicznych. Opublikowane w antologii nowozelandzkich pisarzy spekulatywnych A Foreign Country . (Random Static. Anna Caro i Juliet Buchanan, redaktorzy). 2010. ISBN 978-0-473-16916-9
  •   Obudowy . Pierwsza praca z serii Enclosures, zawierająca Jonasza (w Kapiti), Stadion (historię ludu zamkniętego w biosferze), opowieść ludową i treści autobiograficzne. 2010 i 2008 (wydanie 1) ISBN 978-1-877441-06-6 Załączniki (1) informacje
  •   Song of the Brakeman (powieść, 2006). Apokaliptyczna wizja przyszłości Południowego Pacyfiku. Powieść science fiction. (Tytus Książki) ISBN 0-9582586-7-8
  •   New Sea Land , długi wiersz z potrójnym naciskiem na nowe (dzieciństwo), ląd i ocean, który gromadzi refreny aklamacyjnych grup słów odnoszących się do kultury lub historii Nowej Zelandii. ISBN 978-0-958258-64-7
  • Coma (trzy nowele, 2005). „Digging Ground” to opowieść o rozstaniu i chwilowym zjednoczeniu, „Sunshower” to monolog brutalnego spotkania na wiejskiej drodze, a „Coma” to historia życia opowiedziana przez młodą kobietę, która straciła przytomność z powodu narkotyków.
  •   Jules (powieść, 2003). 24 godziny z życia paryskiego nauczyciela plastyki, który ma halucynacje postaci z obrazów, które bada. (Książki alfa) ISBN 9780958326643
  •   Onaevia (Bajka, 2002). Krótka historia i mitologia wyimaginowanej krainy. (książki alfa) ISBN 0-9583266-0-6
  •   Nusquama (opublikowane również jako Utopia Rag), 2002. Kilka historii opowiedzianych różnymi głosami, opisujących historie rodzinne muzyka (Mike) i jego małżonki (Fay), aż do monologu w pierwszej osobie ich córki, ofiary gwałtu. Historie przeplatają się z opowieściami o pozornie przypadkowej śmierci ojca Fay, gdy była dzieckiem. Nusquama została przetłumaczona na język niemiecki przez Arno Loefflera w 2005 roku (Titus Books ISBN 9780958253451 ).
  • Wormwood (powieść krótka), 1997. Opowieść o uchodźcy z wojen bałkańskich lat 90., jego romansie z berlińską kobietą (pochodzącą z RFN) i zaangażowaniu w grupę przestępczą pochodzącą z Berlina Zachodniego, która chce kontrolować dochodowe tereny dawnego Berlina Wschodniego. Opublikowano w całości w SPORT 18 1997; wznowione w formie zeszytu do sprzedaży na przedstawieniach; następnie przetłumaczone na serbski ( Pelen ) przez Milana Pupezina dla Partizanska knjiga w 2019 roku.
  •         Redaktor Percutio , ISSN 1953-1427 , międzykulturowy rocznik literacki (poezja, fragmenty beletrystyki, tłumaczenia i wersje, eseje, recenzje i historia). 2006, -07, -08, -09, -10, -11, -12, -13, -14, -15. 16, 17. Redaktor gościnny Landfall nr 219 „On Music” ( ISSN 0023-7930 ). ISBN Landfall # 219 jako oddzielna książka ISBN 978-1-877372 98-8 ; brief nr 36 i nr 42 ( ISSN 1175-9313 ).

Tłumaczenia

  •   Niemiecki: Die Fabrik (Fabryka) w zbiorze Dies ist eine wahre Geschichte: Neuseelandische Autoren in Berlin , przekład Cornelia C. Walter, DAAD Berliner Kunstlerprogramm, 2002. 109 s. ISBN 978-3893571017 . 114 stron, 10 zdjęć.
  • Niemiecki: Nusquama (angielski tytuł Nusquama / Utopia Rag, 2002) „aus dem neuseelaendischen Englisch von Arno Loeffler”. 2005.
  •   Niemiecki: Tourtagebuch (Tour Diary), przekład Arno Löffler. ISBN 979-10-91280-00-6 . 2012.
  • Francuski: La princess et le musicien (Księżniczka i muzyk, 2008), w Temporel , przekład Anne Mounic. 2009.
  • Serbski: Pelen (Wormwood, 1997), przekład Milana Pupezina. Partizanska Knjiga, Kikinda, 2019.

Nagrody i stypendia

  • Royal Society Award for Secondary Science Science, 1972 (obecnie Nagroda Premiera Future Scientist Prize)
  • John Tinline Prize for English, 1980, Canterbury University, Christchurch, NZ.
  • MA z wyróżnieniem (1 klasa), 1982, Canterbury University, Christchurch, NZ.
  • Rezydent University of Auckland Writers w Michael King Centre, 2010.
  • Powieść „L”, której akcja rozgrywa się na południowym Pacyfiku po wstrząsach geologicznych i politycznych (z tomu A Foreign Country, pod red. Anny Caro i Juliet Buchanan, Random Static, 2010), była nominowana do nagrody Sir Julius Vogel SF Awards 2011. Sama antologia zdobyła nagrodę Best Collected Work.


Krytyczne odpowiedzi

  • Wczesne prace teatralne (1981–87): „mocne rytmy jazdy i surrealistyczne obrazy”.
  • Trzy mimy Jamesa K. Baxtera „otrzymują [d] inteligentne i skuteczne leczenie”.
  • To Bitumen (play) „sugestywny kawałek pamięci… silny na doznaniach fizycznych”.
  • Do Fowkes Alive (muzyka-teatr): „walka z pierwotnymi i futurystycznymi przeszkodami”, „delikatne„ delirium muzyczne ”, które raczej wywołuje uśmiech niż śmiech”, „surrealistyczna opowieść o„ petrolheadzie ”, którego życie przelatuje mu przed oczami chwili, gdy ginie w brutalnym wypadku”
  • To Dial a Claw (teatr muzyczny): „żywy eksperyment w alternatywnej inscenizacji”;
  • Do Raoula (cykl piosenek): „eksploracja wyzysku”, historia opowiedziana „od początków na pustkowiach przedmieść kiwi do chłodnego… zakończenia”.
  • Do Wormwooda : „Entropia i śmierć odczytywane jako metafory implozji powojennej Europy i upadku kapitalizmu”.
  • Do Nusquamy : „Dobrze napisany, często humorystyczny paradygmat XXI wieku”.
  • To The Impossible : „Wyostrzone ucho Direen do absurdów dobrze służy tej kolekcji”
  • Do Julesa : „Romantyczne stereotypy hałaśliwie zderzają się ze współczesną rzeczywistością, a starzenie się oznacza zdezorientowaną prostatę i jeszcze bardziej złożone emocje. Jules to historia mężczyzny w kluczowym punkcie życia”. „To zachwycająca książka, ale jest to książka do czytania jako seria kompozycji literackich”. Jules był również opisywany jako „leniwa dygresja po europejskiej kulturze, sztuce i Paryżu”.
  • Do nowel: „szybkie i niszczycielskie pojawienie się”
  • Do Song of the Brakeman : „żywo pomyślany świat tutaj, manifestujący się powoli i wspaniale poprzez gromadzące się znaki”
  • To Versions Tłumaczenia : „ciemno zabarwione serce nocy, w gęstym sercu cienia i samym środku wiatru”. Jacques Coulardeau krytyka z wyobraźnią, 2014.
  • To Versions Translations : „używa uroczych – co uważam za odwrotne lub enkapsulujące – kadencje”. Krytyka Jana Kempa , 2014.
  • Do filmu dokumentalnego „Pamięć o innych”: „[sytuuje] go w XX-wiecznych poetyckich i szerszych tradycjach literackich”.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Bill_Direen&oldid=1121400810 ”