Chandamama

„Ambili Ammavan” przekierowuje tutaj. W przypadku filmu malajalam z 1986 r. Zobacz Ambili Ammavan (film) .
W przypadku innych zastosowań zobacz Chandamama (ujednoznacznienie) .

Chandamama
Chandamama 1947 07.pdf
Pierwszy numer Chandamamy w języku telugu z 15 sierpnia 1947 r. Z okazji Święta Niepodległości.
Kategorie Magazyn dla dzieci
Częstotliwość Miesięczny
Założony lipiec 1947 ; 75 lat temu ( 1947-07 )
Ostatnia kwestia marzec 2013 r
Firma Geodesic Limited (dawniej Geodesic Information Systems Limited)
Kraj Indie
Język









telugu tamilski (jak Ambulimama ) kannada sanskryt asamski hindi odia (jak Jahnamaamu ) angielski marathi (jak Chandoba ) malajalam (jak Ambili Ammavan ) bengalski (jak Chadmama )

Chandamama był klasycznym indyjskim miesięcznikiem dla dzieci, słynącym z ilustracji. Opublikował także długotrwałe mitologiczne / magiczne historie, które trwały przez lata. Pierwotnie „Chandamama” została zapoczątkowana w telugu przez Chakrapani i Nagi Reddi , którzy później zostali znanymi producentami filmowymi w języku telugu. Redagował go Kodavatiganti Kutumba Rao , bardzo bliski przyjaciel Chakrapani i literacki kolos literatury telugu , który redagował go przez 28 lat, aż do swojej śmierci w sierpniu 1980 roku.

W 2007 roku Chandamama została kupiona przez firmę Geodesic, dostawcę usług oprogramowania z Bombaju. Planowali przenieść liczący wówczas 60 lat magazyn w erę cyfrową. Jednak magazyn obecnie nie istnieje, ponieważ sam Geodesic został uznany za niewypłacalnego z tytułu niespłaconych pożyczek i został skazany przez Sąd Najwyższy w Bombaju .

Od lipca 2016 r. Obecny status magazynu jest nieznany - ponieważ spółka macierzysta Geodesic jest w trakcie likwidacji, a marka Chandamama i własność intelektualna mają zostać w odpowiednim czasie sprzedane. Właściciele magazynu zezwolili na wygaśnięcie i usunięcie oficjalnej strony internetowej magazynu, a obecna strona internetowa nie jest powiązana z magazynem Chandamama.

Magazyn

Główne cechy Indian Mythology zostały w całości napisane przez Kutumbarao , który również opracował magazyn, zachęcając młodych pisarzy w języku telugu i dostosowując je do stylu pisania w języku telugu, który przez dziesięciolecia uczynił tak popularnym w Andhra i ludziach mówiących w języku telugu. Niektóre historie i elementy folklorystyczne zostały napisane przez Dasari Subrahmanyama, który sprawił, że seriale takie jak Patala Durgam itp. również stały się bardzo popularne.

Został odnowiony w listopadzie 2008 roku i stał się współczesny pod względem języka, prezentacji, grafiki i treści. Chociaż nadal zawierał stare ulubione, takie jak Vikram-Betal i opowieści mitologiczne, było kilka nowych dodatków, w tym współczesne historie, seriale przygodowe, sport, technologia, strony z wiadomościami itp. Biorąc pod uwagę nowe trendy w literaturze dziecięcej i rosnące znaczenie, jakie przywiązuje się do nauki studiując i analizując to samo, Chandamama starał się zachować zgodność swoich zasad redakcyjnych z duchem czasu. Jako najstarsza marka w branży Chandamama wzięła na siebie odpowiedzialność za dostarczanie swoim młodym czytelnikom zabawnej, wrażliwej i edukacyjnej literatury.

Chandamama została opublikowana w 13 językach (w tym po angielsku) i miała około 200 000 czytelników.

Niepowtarzalny styl opowiadania

Magazyn zapoczątkował unikalny trend opowiadania historii, prawie zawsze połączonej wspólnym wątkiem wartości moralnych, stylem opowiadania dziadków w najbardziej elastycznym trybie narracji trzecioosobowej , w druku.

Opublikowane historie zostały zaczerpnięte z wielu historycznych i współczesnych tekstów z Indii, a także z innych krajów. Mitologia, epopeja, bajki, przypowieści, a nawet przydatne pogłoski zostały odpowiednio utkane, aby nakarmić podatne na wpływy umysły, tak aby szukały właściwego kierunku w życiu, nawet przy jednoczesnym zabawianiu ich.

Historie osadzone w niekończącej się historii króla Vikramādityi i Vetali (Wampira), będącej adaptacją starożytnego sanskryckiego dzieła Baital Pachisi , przyniosły temu czasopiśmie szerokie uznanie i pojawiły się również w popularnych serialach telewizyjnych. W każdym numerze Vetala, aby uniemożliwić mu wypełnienie ślubowania, zadaje królowi Vikramāditya typowe pytanie typu paragraf 22, dotyczące dylematu moralnego. Mądry król odpowiada poprawnie iw ten sposób zostaje pokonany przez Vetalę, zmuszając króla do robienia tego w kółko.

Historia

Zespół magazynu Chandamama w 1952 roku

Pierwsze wydanie Chandamamy ukazało się w lipcu 1947 roku. Założycielem i redaktorem pisma był Chakrapani . Został wydrukowany i opublikowany przez Nagi Reddi , który później został czołowym producentem filmowym w południowych Indiach. Chakrapani , przyjaciel Nagi Reddy, był siłą napędową magazynu, a jego wizja, postrzeganie i zrozumienie docelowych czytelników przyniosły magazynowi sławę i sławę.

Chandamama została po raz pierwszy opublikowana w języku telugu i tamilskim (jako Ambulimama) w lipcu 1947 r. Wydanie kannada pojawiło się po raz pierwszy w lipcu 1949 r., A następnie w języku hindi w sierpniu 1949 r. Wydania marathi (jako Chandoba) i malajalam (jako Ambili Ammavan) ukazały się w kwietniu 1952 r., a następnie gudżarati w 1954 r., angielski w 1955 r., odia (jako Jahnamamu) i sindhi w 1956 r., bengalski (jako Chadmama) w sierpniu 1972 r., pendżabski w 1975 r., asamski w 1976 r., syngaleski w 1978 r., sanskryt w kwietniu 1984 r. i Santali w 2004 r. Punjabi, Wydania sindhi i syngaleskie były publikowane tylko przez krótki okres. Od października 1957 do czerwca 1970 nie ukazało się żadne wydanie angielskie. W 1998 r. magazyn przestał się ukazywać z powodu sporów pracowniczych. Jednak rok później magazyn wznowił działalność. Był dostępny w 12 językach indyjskich i angielskim.

Przez wiele dziesięcioleci ilustratorzy Chandamama definiowali wygląd magazynu. Wśród nich znalazły się takie nazwiska jak MTV Acharya , T. Veera Raghavan, który swoje dzieło podpisał jako Chithra; Vaddadi Papaiah , który podpisał się jako Vapa; Keśava Rao, który podpisał się jako Keśava; M. Gokhale; i KC Sivasankaran , alias Sankar, który dołączył do Chandamamy w roku 1951. Późniejsi artyści, tacy jak Shakthi Dass ; MK Basha, który podpisał się jako Razi; Gandhi Ayya, znany również jako Gandhi; i P. Mahesh (Mahe), również kontynuowali tradycję do czasów obecnych. Początkowo okładki były drukowane w czterech kolorach, natomiast ilustracje w środku wykorzystywały rysunki kreskowe. Każda strona Chandamama miała ilustrację, chociaż w ścisłym tego słowa znaczeniu Chandamama nie jest komiksem, z wyjątkiem kolumny Chitra-katha.

Własność

Pismo było w rękach rodziny od momentu powstania, a obecny wydawca, B Viswanatha Reddy, kontynuował tę tradycję po przejęciu spraw magazynu od ojca. W 1999 roku firma została wprowadzona na giełdę jako spółka akcyjna, a Morgan Stanley objął znaczny pakiet udziałów w firmie.

Ostatnim redaktorem był Prashant Mulekar z Geodesic.

W sierpniu 2006 roku ogłoszono, że Disney miał kupić udziały w Chandamama. W 2007 Chandamama została przejęta przez firmę technologiczną Geodesic Information Systems.

Od lipca 2016 r. Obecny status magazynu jest nieznany - ponieważ spółka macierzysta Geodesic jest w trakcie likwidacji, a marka Chandamama i własność intelektualna mają zostać w odpowiednim czasie sprzedane. Właściciele magazynu zezwolili na wygaśnięcie i usunięcie oficjalnej strony internetowej magazynu, a obecna strona internetowa nie jest powiązana z magazynem Chandamama.

Chandamama w XXI wieku

Wraz z przejęciem przez firmę technologiczną Chandamama ogłosiła, że ​​zdigitalizuje i udostępni większość swoich treści za pośrednictwem bibliotek cyfrowych i Internetu. Ponadto opublikowano również multimedialne płyty CD Chandamama.

Pod koniec 2007 roku Chandamama udostępnił swoją odnowioną obecność w Internecie, aby lepiej zaspokajać potrzeby czytelników, którzy wymagają informacji i treści wykraczających poza publikację drukowaną. Nawiązała również współpracę z dostawcą usług radia satelitarnego Worldspace, aby ożywić indyjską tradycję opowiadania historii za pośrednictwem radia.

W lipcu 2008 roku publikacja uruchomiła swój portal internetowy w języku telugu, angielskim, hindi i tamilskim. Zadeklarował, że wszystkie 60-letnie publikacje we wszystkich językach indyjskich zostaną wkrótce umieszczone w Internecie.

Chandamama przestała publikować we wszystkich językach od marca 2013 r., nie wydając żadnego komunikatu prasowego i nie udzielając żadnych powiadomień ani zwrotu kosztów subskrybentom. Na oficjalnej stronie magazynu na Facebooku w dniu 30 maja 2013 r. Pojawił się komunikat, że nie mogą publikować numerów od marca 2013 r. Z powodu problemów technicznych, a magazyn wznowi publikowanie od lipca 2013 r. Jednak oficjalna strona internetowa magazynu również uległa awarii w lipcu 2013 r., Mówiąc: „Obecnie wprowadzamy pewne ulepszenia i aktualizacje witryny. Wkrótce wrócimy”.

W lipcu 2016 r. Pierwotna witryna magazynu zezwoliła na wygaśnięcie przez spółkę macierzystą i została usunięta. Obecnie strona nie jest już powiązana z magazynem Chandamama ani firmą macierzystą.

Uruchomiono witrynę internetową Chandamama.in Link , aby zachować kulturę Chandamama dla przyszłych pokoleń. Ta witryna ma ponad 10 języków i rozwija się dzięki wsparciu społeczności. Serwis umożliwia bezpłatny dostęp do starych czasopism.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Chandamama&oldid=1139626162 ”