Eliasz Galajda

Eliáš Galajda
Ukrainian writer, Slovakia
ukraiński pisarz, Słowacja
Urodzić się
( 1931-08-01 ) 1 sierpnia 1931 Čertižné, Słowacja
Zmarł
10 sierpnia 2017 (10.08.2017) (w wieku 86) Koszyce , Słowacja
Zawód Pisarz, poeta, tłumacz
Narodowość ukraiński

Eliáš Galajda ( ukraiński : Ілля Галайда ; 1 sierpnia 1931 w Čertižné , Czechosłowacja [obecnie Słowacja] - 10 sierpnia 2017 w Koszycach) był ukraińskim pisarzem z obywatelstwem słowackim .

Tło

Uczęszczał do szkoły podstawowej we wsi, w której się urodził. Eliáš studiował osiem lat w Narodowym Gimnazjum Rosyjskim w Humenné , które ukończył w 1951 r. Po studiach został przez następny rok, aby uczyć w gimnazjum , a następnie wyjechał na studia języka rosyjskiego i ukraińskiego na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Karola w Pradze (1952 r. –1953). Po roku został wybrany na Wydział Filologiczny Uniwersytetu Czernyszewskiego w Saratowie (1953–1955) oraz Wydział Filologiczny Uniwersytetu Moskiewskiego im. Łomonosowa , który ukończył w 1958 r.

Profesjonalne życie

W 1958 roku rozpoczął pracę jako redaktor w redakcji „ Dukľa ” i „ Družno vpered ” w Preszowie na Słowacji. W latach 1960-1999 Eliáš pracował jako asystent, a później adiunkt i profesor nadzwyczajny na Wydziale Języka i Literatury Rosyjskiej w Preszowie na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu im. Pawła Józefa Šafárika w Koszycach, obecnie Uniwersytetu w Preszowie . W 1970 roku w semestrze letnim wykładał język rosyjski w Centrum Języków Nowożytnych Uniwersytetu w Bradford . Po zakończeniu kariery wykładowcy i korepetytora przeszedł na emeryturę i obecnie mieszka w Preszowie . Eliáš został członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Słowackich w 1982 roku. Jest także członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Ukraińskich na Słowacji, członkiem Organizacji Stowarzyszenia Pisarzy Słowackich oraz Narodowego Związku Pisarzy Ukrainy . Eliáš Galajda otrzymał Nagrodę im. Iwana Franki za zasługi dla literatury oraz Międzynarodową Nagrodę Literacką im. Ivana Košeliveca w 2010 roku za opowiadanie Słowo dla skowronków (Slovo prozhaivoronkiv) opublikowane w „ Union” (Sobornist nr 1-2 2010). Eliáš Galajda do końca życia mieszkał i pracował w Preszowie, zmarł w szpitalu w Koszycach po krótkiej ciężkiej chorobie. Pochowany jest na cmentarzu miejskim w Preszowie.

Pracuje

poezja

Eliáš wkroczył do świata literatury na początku lat 60. swoim pierwszym zbiorem wierszy opublikowanym w ramach zbiorowej pracy pisarzy Ósemka (Vosmero, 1963). W 1974 roku z powodzeniem zadebiutował obszernym zbiorem wierszy Flame ups (Spalakhi). Jego dorastanie i osiąganie dojrzałości poetyckiej można było odczuć w zbiorach Pragnienie serca i ziemi (Spraha sertsia i zemli, 1981), Bezsenność (Bezsonya, 1986), Ballada o trzech słońcach (Balada pro tri sontsia, 1991) ), zwłaszcza w wierszach poświęconych ojczyźnie, wspomnieniom z dzieciństwa oraz o tematyce konfrontującej swój wewnętrzny świat z twardą rzeczywistością. Głębiej zagłębił się w liryczną (emocjonalną) kontemplację przeznaczenia i perspektywy człowieka jako takiego w zbiorach wierszy Góry, Góry Błękitne (Hori sini, hori, 1990) i Mój codzienny smutek (Moia petchalj povsiakdenna, 1994). Związek pisarzy rusińsko-ukraińskich Republiki Słowackiej uhonorował 40-lecie jego pracy i publikacji bibliografią Żurawie wołają (Zhuravlinnyij klič, 1998). Kontynuował publikację tomików wierszy: Niepokój toruje drogę (Trivohami doroha stelitjsia, 2001), Zapomniane zeszyty wierszy (Virshi iz zabutikh zoshitiv, 2006) i Jesienne refleksje (Osinni refleksii, 2011).

prozy

Poeta Eliáš Galajda wyrażał się także prozą w opowiadaniach i powieściach: Gdy nadchodzi deszcz (Koli idutj doshchi, 1980) a skowronek wciąż śpiewa (Cshe spivaie zhaivoronok, 1989).

antologie


Studnie słoneczne (Soňačni krynyci, 1977) Antologia poezji pisarzy ukraińskich na Słowacji Od kuźni czasu (Iz kuzni času, 2007) Antologia współczesnej poezji słowackiej (Z vyhne času, 2007).

Tłumaczenia

Eliáš był aktywnym tłumaczem z języka ukraińskiego i rosyjskiego na język słowacki i odwrotnie. Przetłumaczył języka rosyjskiego na język słowacki powieść Bernardo Guimarãesa Izaura (1995) , dzieło Jozefa Leikerta Przemijalność (Pominutelnost, 2006).

Jego dzieła przetłumaczone

Część twórczości Eliáša została przetłumaczona na język słowacki i opublikowana w pracach zbiorowych pisarzy, takich jak Serce jak słońce (Srdce ako od 1892), Takie chwile istnieją (Sú také chvíle 2002). Albo w czeskim dziele zbiorowym pisarzy Świt pod Karpatami (Rano pod Karpatami 1983), opowiadania i wiersze w przekładzie węgierskim Pieśń karpacka (A Karpátok éneke 1988). Niektóre fragmenty jego wierszy zostały również opublikowane w antologii opowiadań pisarzy narodowości ukraińskiej w CSSR – Korzenie (Korene 1990).

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Eliáš_Galajda&oldid=1133238645 ”