Frances Cornford

Frances Cornford z domu Darwin nie należy mylić z jej mężem Francisem Cornfordem .

Jacques Raverat , Ka Cox , Gwen Raverat i Frances Cornford w stodole w Norfolk.

Frances Crofts Cornford (z domu Darwin ; 30 marca 1886 - 19 sierpnia 1960) była angielską poetką.

Życie

Była córką botanika Francisa Darwina i koleżanki z Newnham College , Ellen Wordsworth Crofts (1856-1903), i urodziła się w rodzinie Darwin-Wedgwood . Była wnuczką brytyjskiego przyrodnika Karola Darwina . Jej starszym przyrodnim bratem był pisarz golfowy Bernard Darwin . Wychowała się w Cambridge, wśród gęstej sieci społecznej ciotek, wujków i kuzynów, i kształciła się prywatnie. Ze względu na podobieństwo imienia jej ojca i męża, przed ślubem była znana rodzinie jako „FCD”, a po ślubie jako „FCC”, a jej mąż Francis Cornford był znany jako „FMC ” . Jej ojciec Sir Francis Darwin , syn Karola Darwina , kolejny „Franciszek”, był znany ich rodzinie jako „Frank” lub „Wujek Frank”.

W 1909 roku Frances Darwin poślubiła Francisa Cornforda , klasycystę i poetę. Mieli pięcioro dzieci:

Została pochowana w parafii Ascension Burial Ground w Cambridge, gdzie spoczywa w tym samym grobie, co jej ojciec Sir Francis Darwin . Jej matka, Ellen Wordsworth Darwin , z domu Crofts, została pochowana na cmentarzu kościoła św. Andrzeja w Girton , Cambridgeshire .

Pracuje

Frances Cornford opublikowała kilka tomików wierszy, w tym swój debiut (jako „FCD”), The Holtbury Idyll (1908), Poems (1910), Spring Morning (1915), Autumn Midnight (1923) i Different Days (1928). Góry i kretowiska (1935) zostały zilustrowane drzeworytami przez jej kuzynkę Gwen Raverat .

Napisała wiersze, w tym „The Guitarist Tunes Up”:








Z jaką uważną uprzejmością pochylał się nad swoim instrumentem; Nie jak dostojny zdobywca, który mógł Dowodzić zarówno drutem, jak i drewnem, Ale jak mężczyzna z ukochaną kobietą, Pytający z zachwytem Jakie drobne, istotne rzeczy miała do powiedzenia , Zanim zaczęli, on i ona, bawić się.

Jeden z wierszy Frances Cornford był ulubionym wierszem Philipa Larkina i jego kochanki Maeve Brennan. „Noc zaduszna” wykorzystuje przesąd, że zmarły kochanek ukaże się wciąż wiernemu partnerowi w listopadowy dzień. Maeve, wiele lat po śmierci Larkina, ponownie przeczytała wiersz All Souls :






Moja miłość wróciła do mnie Pod listopadowym drzewem Bez schronienia i przyćmiona. Położył mi rękę na ramieniu. Nie uważał mnie za dziwną czy starszą, Ani ja za niego.

Choć mit wzbogaca wiersz – można go odczytać jako spotkanie starszych, dawnych kochanków.

Do grubej damy widzianej z pociągu Jednak Cornford jest prawdopodobnie najlepiej zapamiętana ze swojego trioletowego wiersza „Do grubej damy widzianej z pociągu” w wierszach z 1910 roku.








Och, dlaczego chodzisz po polach w rękawiczkach, Tęskniąc tak bardzo i tak bardzo? O gruba biała kobieto, której nikt nie kocha, Dlaczego chodzisz po polach w rękawiczkach, Kiedy trawa jest miękka jak pierś gołębicy I drżąca - słodka w dotyku? Och, dlaczego chodzisz po polach w rękawiczkach, Tęskniąc tak bardzo i tak bardzo?

Na co GK Chesterton odpowiedział w „The Fat Lady Answers” ​​w swoich Collected Poems of 1927:







Po co biegniecie pociągami po polu, Zgadując tyle i tyle. Dlaczego przelatujesz przez kwieciste łąki, Poeto grubogłowy, którego nikt nie czyta; I skąd wiesz tak przerażająco dużo o ludziach w rękawiczkach jako takich? ...

Wcześniej, w 1910 roku, AE Housman napisał parodię w prywatnym liście:





Och, dlaczego chodzisz po polach w butach, Tęskniąc tak bardzo i tak bardzo? O gruba biała kobieto, do której nikt nie strzela, Dlaczego chodzisz po polach w butach, Kiedy trawa jest miękka jak pierś łysek...

Pierwsze wersety tego wiersza zostały wypowiedziane przez postać z powieści Agathy Christie Murder is Easy z 1939 roku .

Zobacz też

Notatki

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Frances_Cornford&oldid=1109541240 ”