Garnitur (opowiadanie)
| „Garnitur” | |
|---|---|
| Cana Themby | |
| Kraj | Afryka Południowa |
| Język | język angielski |
| gatunek (y) | Krótka historia |
| Opublikowane w | Klasyka |
| Typ publikacji | Dziennik |
| Wydawca | Nata Nakasa |
| Typ mediów | Wydrukować |
| Data publikacji | 1963 |
„ The Suit ” to opowiadanie południowoafrykańskiego pisarza Cana Themby . Po raz pierwszy została opublikowana w 1963 roku w inauguracyjnym numerze The Classic , południowoafrykańskiego czasopisma literackiego założonego przez Nata Nakasę i Nadine Gordimer . W momencie publikacji historia została zakazana przez apartheidu . „The Suit” został zaadaptowany na scenę przez Mothobi Mutloatse i Barneya Simona w 1994 roku i został zaadaptowany do filmu krótkometrażowego o tym samym tytule , napisanego i wyreżyserowanego przez Jarryda Coetsee'a i miał swoją premierę w 2016 roku.
historia
Akcja rozgrywa się w Sophiatown , miasteczku Johannesburga , na początku lat pięćdziesiątych, na krótko przed tym, jak reżim apartheidu siłą usunął nie-białych z tego obszaru, aby zrobić miejsce dla białych przesiedleń na mocy Ustawy o obszarach grupowych i Ustawy o przesiedleniach tubylców z 1954 roku . Filemon, kochający mąż pracujący dla prawnika, przygotowuje śniadanie do łóżka dla swojej pięknej żony Matyldy, którą nazywa Tilly. Robi to każdego dnia, znajdując głęboką przyjemność w służeniu swojej żonie, a nie białym, którym jest zobowiązany służyć w czasach apartheidu. Każdy poranek jest prawie taki sam: przygotowuje się, gotuje i budzi Matyldę, która nie pozwala mu czekać, żeby po niej posprzątać. Filemon i Matylda dzielą wspólną toaletę z trzydziestoma innymi osobami mieszkającymi w przydomowych slumsach, które były typowe dla Sophiatown. Po ubraniu Filemon wychodzi na autobus.
Tego ranka Filemon spotyka się w mieście ze swoim przyjacielem, starym panem Maphikelą. Maphikela niechętnie informuje Filemona, że od trzech miesięcy każdego ranka Matyldę odwiedza młody mężczyzna. Zdruzgotany Filemon wraca autobusem do Sophiatown i znajduje Matyldę w łóżku ze swoim młodym kochankiem. Filemon udaje, że nie przyznaje się do odkrycia i drapie szafkę, mówiąc Matyldzie, że był prawie w pracy, kiedy zdał sobie sprawę, że zostawił przepustkę w domu i wrócił po nią. Kochanek Matyldy wyskakuje przez okno i ucieka nago ulicą – zostawiając garnitur przewieszony przez krzesło.
Filemon patrzy na garnitur i mówi Matyldzie, że zauważa, że mają gościa. Filemon nakazuje Malidzie potraktować garnitur z taką samą gościnnością, jaką okazałaby gościowi: będzie jadał z nim posiłki, będzie dzielił z nim sypialnię, pójdzie z nimi na spacer itp. Jeśli odmówi, on mówi, że on zabije ją. Po raz pierwszy w życiu Filemon udaje się do shebeen ( nielegalnej knajpy), gdzie zostaje na cały dzień, zostawiając Matyldę samą z jej myślami i obawami.
Kiedy Filemon wraca, stwierdza, że Matylda posprzątała i wystroiła ich obskurny dom. Ma nawet na sobie piękną nową sukienkę i przygotowała kolację. Niewzruszony Filemon beszta swoją żonę: gdzie jest ich gość? Matilda bierze skafander i przygotowuje dla niego talerz z jedzeniem. Tak powinno być od teraz, mówi jej Filemon. Czas mija, a ciągła kara Matyldy ją męczy. Zdesperowana, by uciec, dołącza do klubu kulturalnego zorganizowanego przez lokalną misję anglikańską przy kościele Chrystusa Króla na Ray Street (nawiasem mówiąc, na tej samej ulicy, na której mieszkał pisarz Can Themba pod numerem 111). Odnajduje katharsis wśród innych mężatek w klubie.
Zaprasza swoich nowych przyjaciół, aby przyszli do jej domu w następną niedzielę. Spędza cały tydzień przygotowując się do przyjęcia. Tuż przed podaniem posiłku przez Matildę Filemon każe jej wyprowadzić gościa honorowego przyjęcia: garnitur.
Gdy jej goście paplają o tym dziwnym zachowaniu, Matylda błaga męża, by wstrzymał się z karą, ale on odmawia. Po odpowiednim zawstydzeniu Filemon udaje się z przyjaciółmi do shebe . Kiedy wraca do domu, jest zdruzgotany, widząc Matyldę zwiniętą w garnitur, martwą.
Adaptacje
„Garnitur” doczekał się adaptacji scenicznej i filmowej.
Teatr
Południowoafrykański pisarz i wydawca Mothobi Mutloatse i dramaturg Barney Simon zaadaptowali tę historię do sztuki pod tym samym tytułem, prezentując ją po raz pierwszy w listopadzie 1994 roku w Market Theatre w Johannesburgu . Marie-Hélène Estienne i Peter Brook zaprezentowali swoje francuskie tłumaczenie/adaptację sztuki Le kostium w Théâtre des Bouffes du Nord w Paryżu w 1999 r.; produkcja objechała świat. Ponownie odwiedzili sztukę, przywracając jej oryginalny angielski i uwzględniając kierownictwo muzyczne Francka Krawczyka, i zaprezentowali swoją nową wersję The Suit w Paryżu w kwietniu 2012 roku. Międzynarodową trasę koncertową rozpoczęli w maju 2012 roku i kontynuowali do 2014 roku.
Film
Południowoafrykański filmowiec Jarryd Coetsee zaadaptował opowiadanie do scenariusza i wyreżyserował krótkometrażową adaptację The Suit , której afrykańska premiera odbyła się 12 lipca 2016 r. w Old Fort of Zanzibar w ramach 19 . choć nie było go w oficjalnym konkursie, otrzymał od jury Specjalne Wyróżnienie. W filmie występuje zdobywca nagrody Tony, południowoafrykański aktor John Kani jako pan Maphikela, jego syn Atandwa Kani jako Filemon i Phuthi Nakene jako Matylda.
Zobacz też
- The Suit (film 2016) , krótkometrażowa adaptacja filmowa, napisana i wyreżyserowana przez Jarryda Coetsee .
Dalsza lektura
- Hodge, Norman (1984). Zabić męską dumę i inne historie z Afryki Południowej , pod redakcją Normana Hodge'a, s. 22–35. Ravan Press, Johannesburg. ISBN 0 86975 494 7