Jabberwocky (musical)
| Jabberwocky | |
|---|---|
 | |
| Muzyka | Wymyślony i napisany przez Andrew Kay, Malcolma Middletona i Petera Phillipsa, z dodatkowym materiałem autorstwa Ricka Besta, Roberta Kaya, Mariana Arnolda i Phila Younga, aranżacje zespołu autorstwa Ricka Besta i Phila Younga |
| Podstawa | „ Jabberwocky ”, wiersz Lewisa Carrolla z 1872 roku |
| Produkcje |
1973, 1978 Sydney 1974 Perth 1975 Adelajda 1979 Melbourne |
Jabberwocky , pantomima dla dorosłych autorstwa Andrew Kaya , Malcolma Middletona i Petera Phillipsa , to musical oparty na angielskim wierszu Lewisa Carrolla z 1871 roku pod tym samym tytułem . Muzykę, książkę i teksty napisali Malcolm Middleton, Andrew Kay i Peter Philips, z dodatkowymi materiałami autorstwa Roberta Kaya i wielu członków oryginalnej obsady.
Fabuła przybiera formę wyprawy , w której Syn szuka Jabberwocka i ostatecznie go zabija. Jabberwocky został pierwotnie zaprezentowany w Union Theatre na Uniwersytecie w Sydney w marcu 1973 roku.
Tło
Spektakl został pierwotnie wymyślony przez Malcolma Middletona OAM i Petera Phillipsa - studentów architektury i ówczesnych członków Sydney University Musical Society - jako ćwiczenie scenograficzne, któremu towarzyszyła struktura sztuki i dwie piosenki.
Akcja rozgrywa się w mitycznej, nienazwanej wiosce i lesie. Z wyjątkiem Giermka i Pani, postacie wzięte są z wiersza — śliskie toves, Jubjub Bird i tym podobne — i żadna z nich nie ma imion. Nawet główny bohater znany jest tylko jako „Syn”.
Inne elementy fabuły również wywodzą się ze wzmianek w wierszu, takie jak miecz vorpal i drzewo tumtum, a słowa takie jak manxome i frumious są przypadkowo używane przez postacie w ich dialogach.
Ze względu na mityczny charakter scenariusza projektanci scenografii i kostiumów mają duże możliwości wykorzystania wyobraźni.
Była to główna produkcja inauguracyjnego Festiwalu Sztuki Młodzieży Come Out w Adelajdzie w 1975 roku. Od tego czasu stała się popularna w szkołach średnich.
Streszczenie
Brylant
Spektakl rozpoczyna się bezsłownym prologiem „Brillig”, który przedstawia mityczne postacie, mimsy borogoves, slithy toves i mome rathy.
Nazwa „Brillig” pochodzi od pierwszej linijki wiersza.
akt 1
Właściwy „Jabberwocky” zaczyna się w wiosce, w której mieszkańcy zajmują się swoimi sprawami („Myślę o tobie każdego dnia”). Pojawiają się Ojciec i Syn i wydaje się, że Ojciec stara się dać swojemu synowi jakąś edukację życiową, czyli jak to ujął, „jak zostać człowiekiem”. Syn zupełnie nie rozumie dość niejasnego przesłania i decyduje, że musi wyruszyć na wyprawę. Zrobi to z Giermkiem, a kiedy wróci, ożeni się z Panią, która ma zaśpiewać ulubioną pieśń mieszkańców miasta „w starożytnym języku” („Der Jammerwoch”). Słysząc historię Jabberwocka, Syn decyduje, że będzie to obiekt jego poszukiwań.
Ojciec, Syn, Pani i mieszkańcy miasta życzą mu wszystkiego najlepszego („Cliché song”), a kiedy wszyscy opuścili scenę, heroldowie pojawiają się w muzycznym przerywniku i śpiewają o jego przygodach podczas poszukiwań („Search for a legend”).
Syn i Squire podróżują i spotykają mimsy borogoves, którzy śpiewają swój hymn narodowy („Borogovia”). Borogowie wyjaśniają, że Jabberwock można znaleźć w Lesie Tulgey („Nigdy tam nie byłem”), a do zabicia Jabberwocka potrzebny jest miecz vorpal („Ballada o vorpalnym ostrzu”).
Następnie Syn i Giermek spotykają chytre toves („Gimble”), które próbują przekonać ich do porzucenia wyprawy i pozostania z nimi. Decydują się jednak kontynuować misję, a mimsy borogoves i slithy toves zachęcają ich do produkcji na dużą skalę („Tulgey Wood”).
Syn i Giermek napotykają strumień, z którego Giermek sugeruje Synowi pić („Mistyczny Strumień”). Syn upada, a giermek odchodzi.
Jubjub Bird wchodzi („Dreamsong”), Syn budzi się i obaj zakochują się („Ballada Duet (In the Twilight)”), ale nagle zamaskowana postać (w rzeczywistości Giermek) porywa Jubjub Bird jako Rozpoczyna się finał aktu 1 („Co on miał zrobić?”). Pod koniec finału Syn dostrzega miecz vorpal, który jest tuż poza zasięgiem. Mome rathy wchodzą i chwytają Syna i miecz.
Akt 2
Akt 2 rozpoczyna się piosenką („Gribe-Out”) autorstwa mome ratha i momest ratha. Staje się jasne, że rathy i giermek są sługami Bandersnatcha ( „Bandersnatch”), który odprawia rathy („Nie ma takich rathów jak mama”).
Bandersnatch i Squire drwią z uwięzionego Syna i Jubjub Bird („Torture Tango”), ale uciekają za pomocą zamachu stanu ; łańcuchy zabezpieczające Syna i Jubjub Bird opadają i rozpoczyna się szalony pościg, którego kulminacją jest ich ucieczka. Heroldowie podsumowują dotychczasową historię („Worpalny hit”).
W tym momencie związek między Synem a Jubjub Bird zaczyna się rozpadać. Syn, namawiany przez toves i borogoves („Kwestia przetrwania”) i pamiętając starą piosenkę, jest przekonany, że Jabberwock jest niebezpieczny, ale Jubjub Bird zwraca uwagę, że nie ma na to dowodów i że stara piosenka ma już okazał się niedokładny w swoim nakazie „strzeż się ptaka Jubjub” („Pieśń odrzucenia”). Ale pojawia się Jabberwock i Syn zabija go mieczem vorpal. Gdy tylko to zrobi, wydaje się, że zdaje sobie sprawę, że popełnił błąd.
Syn wraca do wioski, gdzie jest witany z wielkim uznaniem („Finale (po prostu nie ma co do tego wątpliwości)”), ale błąka się niepocieszony wśród ludu, a jego ostateczne odejście nie jest zauważane.
Gillirb
Spektakl kończy się epilogiem bez słów, nazwany „Gillirb”. Nazwa „Gillirb” jest wynikiem gry słów , ponieważ „Brillig” jest pisane od tyłu.
Motywy
Spektakl unika tradycyjnego szczęśliwego zakończenia, ponieważ sugeruje, że zabicie Jabberwocka miało jakiś niepoznawalny, ale niepożądany wpływ na ekologię środowiska. Dlatego ma zaskakująco nowoczesne podejście do konserwacji, która jako ruch raczkujący dopiero w 1973 roku, kiedy powstał musical „Jabberwocky”.
To także opowieść o dojrzewaniu; wydaje się, że Syn popełnił straszny i nieodwracalny błąd w procesie uczenia się dorastania.
Numery muzyczne
|
|
Postacie
Wymienione w kolejności, w jakiej się pojawiają.
| Postać | Opis |
|---|---|
| Chór mimsy borogoves | Chór mieszany. Nazwa „mimsy borogove” pochodzi bezpośrednio z wiersza. |
| Chór śliskich toves | Żeński chór. Nazwa „slithy tove” pochodzi bezpośrednio z wiersza. |
| Chór Mome Raths | Męski chór. Nieprzyjemne stworzenia, których postawy są podsumowane w piosence „Gribe-out”. Nazwa „mome rath” pochodzi bezpośrednio z wiersza. |
| Chór mieszczan | Chór mieszany. |
| Syn | Lekki baryton. |
| Ojciec | Brzydkie i nieskuteczne. |
| Dziedzic | Tenor. Ta postać nie jest wymieniona w wierszu. |
| Dama | Sopran. Syn ma zostać zaręczony z Panią po pomyślnym zakończeniu zadania. Ta postać nie jest wymieniona w wierszu. |
| Chór heroldów | Chór mieszany. Heroldowie nie są wymienieni w wierszu. |
| Mimsiest Borogove | Tenor lub kontralt. Lider chóru mimsy borogoves. |
| Najgłupsza Tove | Sopran. Lider chóru slithy toves. |
| Jubjub Ptak | Sopran. Duch Lasu Tulgey. |
| Najwspanialszy Rath | Lider chóru mome raths. |
| Bandersnatch | Złe stworzenie żyjące w Lesie Tulgey. Rozegrany obóz . |
| Jabberwock | Jabberwock jest zwykle sugerowany przez efekty sceniczne. |
Zespół
Instrumenty:
Fortepian
Saksofon altowy/klarnet
Saksofon tenorowy/klarnet
Saksofon tenorowy/flet/klarnet
Trąbki × 3
Puzony × 2
Perkusja
Efekty elektroniczne
Produkcje
Oryginalna produkcja z Sydney, 1973
Przedstawiony w Union Theatre na Uniwersytecie w Sydney w marcu 1973 roku.
Produkcja Perth, 1974
Prezentowane przez University of Western Australia Undergraduate Choral Society, które zamówiło muzykę elektroniczną „Brillig” i „Gillirb”. Partytura wokalna została przygotowana po tej produkcji.
Produkcja Adelaide, 1975
Wystawna profesjonalna produkcja w Adelajdzie w 1975 roku została zaprezentowana podczas inauguracyjnego Festiwalu Sztuki Młodzieży Come Out.
Produkcja odrodzenia w Sydney, 1978
To zostało wystawione w nieistniejącym już St James Theatre, Phillip Street, Sydney .
Produkcja Melbourne, 1979
Przedstawione przez Melbourne University Choral Society w Union Theatre na Uniwersytecie w Melbourne w maju 1979 roku.
Inny
Było kilka produkcji szkół średnich i firm amatorskich w Perth , w regionalnej Australii Południowej i Australii Zachodniej oraz w Auckland .
Nagrania
Nagrano produkcje z 1973 i 1974 roku.
