Miasto przyjemności
 | |
| Autor | Ezzat el Kamhawi |
|---|---|
| Kraj | Egipt |
| Język | arabski |
| Wydawca |
Wydanie pierwsze: Generalna Organizacja Ośrodków Kultury 1997 Wydanie drugie: Wydawnictwo Elain 2009 |
| Poprzedzony | Stało się to w krainie pyłu i błota |
| Śledzony przez | Czasy na radość |
Miasto przyjemności po arabsku : مدينة اللذة to pierwsza powieść Ezzata el Kamhawiego i druga książka po tym, jak zdarzyło się to w krainie pyłu i błota (opowiadania). Po raz pierwszy została wydana przez Generalną Organizację Ośrodków Kultury w 1997 roku, druga edycja została wydana przez wydawnictwo el-Ain w 2009 roku. W swojej powieści Kamhawi podjął próbę personifikacji całego miasta, w którym zajmuje się sprawami związanymi z miłością i seksem. Bohaterowie są przedstawieni jako zwykli przechodnie, którzy opowiadają historię miasta i żyją w nim, z nim i dla niego.
Działka
Miasto jak żadne inne, strzeżone przez boginię przyjemności i rządzone przez rozpustnego króla, który poświęca swój czas cielesnym przyjemnościom, oraz księżniczkę, która marzy o miłości i czułej empatii. Kapłani postanawiają udekorować ściany pokoju księżniczki postaciami obejmujących kochanków i palących się kadzideł oraz intonować swoje magiczne zaklęcia, aby obrazy na ścianach ożyły i spełniło się marzenie księżniczki o prawdziwej miłości.
Ludzie prawdziwi i mroczni, silni niewolnicy i cesarze spotkali swoją zagładę u bram Miasta Rozkoszy. W końcu bramy nieprzeniknionego miasta ulegają urokowi dwóch pomysłowych towarów: smażonych ziemniaków i pepsi-coli. Nikt nie zna prawdziwej historii Miasta Przyjemności i żaden mile widziany gość nigdy nie umknął jego urokowi.
Jest to powieść, która została zbudowana z ludzkich mitów przetopionych i odtworzonych na podstawie jednego z najdoskonalszych zrealizowanych literackich zachcianek. Nie można już mówić o współczesnej arabskiej narracji literackiej bez uwzględnienia Miasta rozkoszy i wzbogacającego dodatku, jaki wniosła ona do sztuki nowoczesnej powieści arabskiej w pełnym tego słowa znaczeniu.
cytaty
Powieść należąca do nowego pisarstwa i nowszej wizji, w której tradycja miesza się ze współczesnym życiem, ta powieść reprezentuje silny, wyraźny głos, któremu towarzyszą inne głosy na scenie literackiej, które ustanawiają teraz nowe spostrzeżenia, które mogą pomieścić troski człowieka i rzeczywistości wyrażać je na różne sposoby.
Szybki i lekki jak wąż, który jest przerażający, a jednocześnie przerażający, el-Kmahawi zapożycza język miasta, by stawić mu czoła z jego legendami, zdzierając z niego osłonę, która nie zakrywa żadnych wad.
Mohamed Abd al-Muttalib:
Powieść z wolnym horyzontem, która nie uznaje ograniczeń czasowych ani miejscowych.
Nabil Soliman:
To miasto cudów, w którym fakty wydają się cieniami innych faktów.
Linki zewnętrzne