| tekst piosenki |
Umierające dziecko zawiozło go pod ziemię, (A ja byłem młody!) Tam poślubił go w maju. (Jestem zielonym lasem, na którym mam jeździć.) Żyli tam przez siedem lat, (A o dżin, byłem młody!) I urodziło im się siedem dzieci. (Jestem zielonym lasem, na którym mam jeździć.) Sae Śmierć przybyła tam do tego gospodarstwa, A ten ujmujący kwiat lilii umarł. Ten czarodziej podwiózł go pod öe, I syne ożenił się jeszcze może. Ożenił się w maju i jest jej fessen hame;
Ale była ponurą i wyluzowaną damą. Kiedy wjechała na dwór Castell, Siedem dzieci stało ze łzami w oczach. Dzieci, z którymi stały, wątpiły i wątpiły — Podniosła się nogą i wyrzuciła je. Niemowlakom nie dała ani piwa, ani miodu: „Ale głód i nienawiść do mnie macie”. Wzięła do nich świecę Bowster, I powiedziała: „Wy jesteście wolni od gołej ulicy!” Wzięła do nich groffową woskową lampę: Mówi: „Teraz będziecie czuli się jak w nocy!”
„Twas lang i” w nocy, a bairnies grają: ich mither ona pod mools usłyszała to; Że usłyszała żona pod kartką, która leżała: "Dla spokoju mam do moich bairnies gae!" Ta żona może stanąć na kolanach naszego Pana i „Czy mogę się zjednoczyć i zobaczyć moje dzieci?” Nakłuła sae sair i nakłuła langusty morskiego, By w końcu dał jej pozwolenie na gang. „I chociaż wróci, kiedy kogut się czołga; Bo choć nie ma czasu, nie zwlekaj”. Wi”jej zmory sae star łuk ona Gae;
Jest rozdarta baith wa' i marmurowo-szara. Kiedy zbliży się do krasnoludków, może się z nimi skłócić, Psy zadziwią, dopóki nie zadzwoni winda. Kiedy doszła do zamku, Jej najstarszy dochter stał tam. „Dlaczego tu stoisz, drogi dochter mój? Jak ci bracia i siostra są twoi?” - „Zaprawdę, jesteś kobietą piękną i piękną; Ale nie jesteś moim drogim kochankiem”. „Och! Jak mam być piękny lub piękny? Mój policzek jest blady, a ziemia jest moim legowiskiem”. — „Moja mitra była biała, z policzkiem czerwonym;
Ale ty jesteś blady i podobny do martwego.” — „Och! jak mam być biały i czerwony, Sae lang, tak jak byłem zapchany i martwy?" Kiedy zbliżała się do chalmera, Łzy popłynęły po policzkach dziecka. Ubrała karnację i wyszczotkowała ją tam Zaplotła dziesięcinę z włosów. Trzecią nagryzmoliła na kolanie, A czwartą zostawiła sae cannilie. Wzięła piątą na kolana I słodko ssała ją do taty. Aż do synka jej najstarszego dochtera powiedziała ona,
„Prosisz Dziecka Umierającego, aby przyszedł tu do mnie”. Kiedy wszedł do środka, w złym nastroju powiedziała do niego: „Zostawiłam ci piwo i chleb; Moje dzieci przepiórki z głodu i potrzeby . Moje maluchy chodzą po gołej uliczce. „Zostawiłem wam, sae mony, straszną woskową lampę. Moje dziewczęta świecą w nocy. „Gin, wracam, by cię odwiedzić, Wae, posadzie, a twoje szczęście będzie zmęczone ”. łóżko, które leżało:
„Dla twoich dzieci zrobię wszystko, co w mojej mocy”. Tak, kiedy usłyszeli psa nirr i dzwonek, Sae ga'e oni chleb i piwo. Aye, kiedy pies wow, w pośpiechu Przeszli i powiedzieli, że sprzedają upiory. Aye, kiedy mały pies zawył ze strachu ( A o dżin, byłem młody!) Trzęsli się na myśl, że śmierć jest blisko (jestem zielonym lasem, na którym mam jeździć) . serce radują.)
|
Svend Dyring han red sig op under ø (Så fager da falder den rim) Der fæsted han sig så væn en mø (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) I otte år de sammen var (Så fager da falder den rim) Og otte børn hun til verden bar (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) Så kom der døden på det land (Så fager da falder den rim) Der døde den dejlige liljevånd (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) Svend Dyring han red da op under ø (Så fager da falder den rim) Han fæsted sig atter en anden mø (Fagre ord fryde så mangt et hjerte)
De små børn de stod så sorrigfuld mod (Så fager da falder den rim) Hun stødte dem bort alt for sin fod (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) Om aftenen silde da børnene de græd (Så fager da falder den rim) Det hørte deres moder under mulden ned (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) Og der hun kom i stuen ind (Så fager da falder den rim) De små børn de stå med tårer på kind (Fagre ord fryde så mangt et hjerte) I beder Svend Dyring gå til mig ind (Så fager da falder den rim) Hun talte til ham med vreden sind
(Fagre ord fryde så mangt et hjerte) Skal tiere hjem til eder jeg gå (Så fager da falder den rim) Så krank en lykke skal I få (Fagre ord fryde så mangt et hjerte)
|