Reprezentacja adaptacyjna

Reprezentacja adaptacyjna jest rozwinięciem teorii poznania Kanta autorstwa Francisa Heylighena .

Według Kanta percepcja przechodzi przez filtry umysłu, który obserwuje zjawiska. W tej linii istnieją w ludzkim umyśle niezmienne i aprioryczne zasady doświadczenia. Na przykład, ktoś może mieć odciśniętą w mózgu kartezjańską reprezentację przestrzeni, pojęcie czasu, separację kolorów i inne. Można to nazwać „reprezentacją statyczną”.

Heylighen zaproponował rewizję tych kantowskich idei, w której zasady te nie mają być niezmienne i konieczne. Zamiast tego istnieją alternatywne zasady organizacji doświadczenia w reprezentacjach adaptacyjnych. Otwiera to drogę do nowych badań w filozofii umysłu i ludzkiego poznania .

Linki zewnętrzne

• Internetowe wydanie „Reprezentacja i zmiana” (1999).