Shan'ge, „Pieśni górskie”
Shan'ge, the „Mountain Songs” to książka non-fiction autorstwa Ōki Yasushi i Paolo Santangelo, opublikowana w 2011 roku przez BRILL , omawiająca shan'ge autorstwa Feng Menglonga . Jest częścią cyklu „Emocje i stany umysłu w Azji Wschodniej”.
Tło
Ōki jest profesorem literatury chińskiej na Uniwersytecie Tokijskim . Badał Shang'ge przez ponad dwadzieścia lat. Anne McLaren z University of Melbourne napisała, że współautor jest „dobrze znany ze swoich prac nad wydawnictwami Ming i życiem Feng Menglonga”.
Santangelo jest profesorem historii Azji Wschodniej na Uniwersytecie Sapienza w Rzymie . Santangelo skupił się na Chinach sprzed 1912 roku i na tym, jak ich mieszkańcy wyrażali swoje uczucia.
Seria tomów jako całość ma na celu zilustrowanie życia w dynastii Ming i dynastii Qing .
Treść
Tom liczący łącznie 600 stron rozpoczyna wstęp autorstwa Ōkiego. Katherine Lowry z Politechniki w Hongkongu opisała to wprowadzenie jako „skondensowaną, mistrzowską wersję badań historycznych do jego japońskiego tłumaczenia Shan'ge”. Ōki koncentruje się na związku między piosenkami i tym, jak odzwierciedlają one zwykłych ludzi. McLaren argumentował, że „hipoteza Oki dotycząca obiegu pieśni tego typu na poziomie wsi w późnym okresie cesarstwa jest dość uzasadniona”. Judith Zeitlin z University of Chicago napisała, że wstęp „jest odpowiednio zbyt schematyczny [ sic ] do reprezentowania jego badań” i „jest pełen angielskich błędów i błędnych tłumaczeń”.
Pierwsza część to tłumaczenie z chińskiego na angielski, dokonane przez Ōki, Shan'ge , zbioru piosenek Feng Menglonga. Chiński oryginalny tekst znajduje się obok angielskiego tłumaczenia. Podstawą tego angielskiego tłumaczenia jest poprzednie japońskie tłumaczenie Ōki. Tomoyuki Tanaka sporządził szkic, a Mary Wardle dokonała poprawek. Tom wykorzystuje badania przeprowadzone przez Chen Liujing i Shi Rujie, którzy mają znaczną wiedzę na temat języka chińskiego Wu . Sekcja zawiera wprowadzenie do piosenek. Zawiera łącznie 340 piosenek, obejmujących rozdziały od pierwszego do siódmego kolekcji. Obaj współautorzy umieścili swój komentarz, z kilkoma notatkami Ōkiego pochodzącymi z wersji japońskiej. Ostatnie trzy rozdziały Shang'ge nie są wliczone w cenę. Lowry napisał, że tłumaczenie Ōkiego „oddaje przyprawę”, co oznacza erotyczny charakter piosenek. Zeitlin argumentował, że tłumaczenia „przekazują wielorakie znaczenie oryginałów”, a „książka odnosi godne podziwu sukcesy w dostarczaniu dokładnych tłumaczeń na język angielski”. Stwierdziła, że tłumaczenia nie są „idiomatycznymi tłumaczeniami jakiejkolwiek wartości literackiej na język angielski”.
Santangelo napisał glosariusz, który zajmuje 250 stron. Każdy wpis ma hanzi z angielskim tłumaczeniem terminu oraz dodatkowymi informacjami i cytatami. Santangelo ma również własne wprowadzenie, zajmujące 35 stron, i skupia się na związku między piosenkami a piosenkami w domach prostytucji w Suzhou . Komentarz Santangelo był pierwotnie w języku włoskim i przetłumaczony na język angielski. W pracy brakuje oddzielnej listy skrótów, indeksu i spisu treści, co, jak mówi Zeitlin, zostało zrobione ze względu na znaczenie glosariusza Santangelo; Zeitlin stwierdził, że w związku z tym należy użyć chińskiego lub japońskiego tłumaczenia shang'ge, aby znaleźć odpowiednią treść.
McLaren napisał, że ze względu na charakter książki „można ją uznać za dwie książki, a nie jedną”. 41 ilustracji przedstawia poszczególne obiekty pojawiające się w pieśniach; są czarno-białe. Jeśli chodzi o analizy współautorów, McLaren napisał, że zapewniają one „użyteczny kontekst wyjaśniający”. Zeitlin argumentował, że niektóre informacje dotyczące kontekstu były „często zbędne”.
Książka jest poświęcona piosenkom Feng Menglonga.
Przyjęcie
Hsu doszedł do wniosku, że książka „jest ogromnym wkładem w” różnych studentów z okolicy i „globalną historię antropologiczną”. Hsu stwierdził, że proza była „naukowa, ale przyjazna dla czytelnika” oraz że obaj współautorzy dokonali „rygorystycznego tłumaczenia i analizy”. Hsu stwierdził, że w początkowym druku książki były uproszczone znaki i kilka błędów typograficznych.
McLaren napisał w odniesieniu do zrozumienia Wu i „naukowej głębi jego adnotacji”, „można powiedzieć, że ta praca zastępuje wcześniejsze tłumaczenia”. Pochwaliła włączenie chińskiego tekstu oryginalnego. Doszła do wniosku, że jest to „dzieło niezwykłej erudycji”.
Lowry doszedł do wniosku, że zawartość „poczyniła znaczące postępy w pomaganiu naukowcom w uzyskaniu nowych spostrzeżeń z zapisów historycznych”.
Zeitlin argumentował, że książka jest „czymś w rodzaju straconej okazji” ze względu na pominięcie części zbioru i zbyt duże znaczenie glosariusza, a także błędy w tłumaczeniu we wstępie Ōki. Zaleca tłumaczenia piosenek i ich notatki, ale stwierdziła, że „innych elementów należy używać ostrożnie”.
- Hsu, Pi-Ching (2010). „Shan'ge,„ Mountain Songs ”: Love Songs in Ming China (recenzja)” . China Review International . University of Hawai'i Press . 17 (4): 469–473. doi : 10.1353/cri.2010.0105 . JSTOR 23733339 .
- Lowry, Katarzyna. „Shan'ge, pieśni górskie: pieśni miłosne w Chinach Ming”. Literatura chińska, eseje, artykuły, recenzje . 34 : 175–178. JSTOR 43490150 .
- McLaren, Anne E. (lipiec 2012). „Shan'ge, pieśni górskie: piosenki miłosne w Chinach Ming” . Międzynarodowy Dziennik Studiów Azjatyckich . 9 (2): 231–239. doi : 10.1017/S1479591412000046 . S2CID 143677172 .
- Zeitlin, Judith (2013). „Shan'ge,„ pieśni górskie ”: piosenki miłosne w Chinach Ming” . Biuletyn Szkoły Studiów Orientalnych i Afrykanistycznych . 76 (1): 165–166. doi : 10.1017/S0041977X12001735 . JSTOR 41811284 . S2CID 163513869 .