Shirakoya Okuma

W tym japońskim imieniu nazwisko to Shirakoya .

Shirakoya Okuma ( 白子屋 お熊 , 1703–1727) , znana również jako Kuma , była Japonką , która próbowała zamordować swojego męża z pomocą pokojówki. Incydent zainspirował sztukę kukiełkową bunraku .

Biografia

Kuma była najstarszą córką Shirakoya Shōzaburō ( 白子屋 庄三郎 ) , szefa hurtowni drewna w Shin-Zaimokucho, w biznesowej dzielnicy Nihonbashi , Edo (dzisiejsze Tokio ). Później poślubiła mężczyznę o imieniu Matashirō ( 又 四 郎 ) .

Świątynia Jōshō-in

Była inicjatorką incydentu w Shirakoya ( 白 子 屋 事 件 , Shirakoya jiken ) , w którym spiskowała ze swoją pokojówką, aby zabić męża 17 października 1726 r. Została złapana, skazana, a 7 grudnia przewodniczący sędzia Ōoka Tadasuke skazał ją na śmierć. W wieku 23 lat, 25 lutego 1727 roku, Kuma paradował po mieście i szubienicę . Jej głowa została wystawiona w Asakusa , a później pochowana. Jej grób znajduje się obecnie w świątyni Jōshō-in ( 常照院 ) w Minato w Tokio .

Chociaż imię Kuma oznacza po japońsku niedźwiedzia, nie była uważana za brzydką. W rzeczywistości jej uroda przyczyniła się do jej sławy. Kuma i incydent w Shirakoya stały się podstawą wielu sztuk teatralnych. Kuma służył jako model dla Zaimokuya Okoma w japońskiej sztuce kukiełkowej Girl in Love Old Eight Inch z 1775 roku ( 恋娘昔八丈 , Koi-musume Mukashi Hachijo ) oraz dla bohaterki Bai-u kosode mukashi hachi-jo , dramat Kabuki napisany przez Kawatake Mokuamiego .

Podsumowanie wydarzeń

Wczesnym rankiem 17 października 1726 r. Kiku ( き く ) , szesnastoletnia pokojówka Kumy, zaatakowała brzytwą męża Kumy, gdy spał. Matashirō walczył i doznał lekkiego urazu głowy. Matashirō przeżył, ponieważ jego rany były płytkie i wezwał pomoc po pokonaniu Kiku.

Rodzina Shirakoya zaproponowała rodzinie Matashirō prywatną osadę. Jednak według plotek małżeństwo Matashirō i Kumy stawało się coraz bardziej napięte, a motyw zbrodni Kiku był nieznany. Dlatego rodzina Matashirō nabrała podejrzeń wobec Shirakoyi i 20 października zgłosiła incydent na policję. Kiedy biuro magistratu zbadało Kiku, przyznała się, że była współsprawcą Kumy w usiłowaniu zabójstwa. Po poznaniu zeznań Kiku, biuro magistratu przesłuchało Kumę, który przyznał się do spisku morderstwa.

Rodzina Shirokoya miała kłopoty finansowe w czasie małżeństwa Kumy i Matashirō, a ich związek był pierwotnie umową finansową za pieniądze zaręczynowe od Matashirō, który był synem bogatego człowieka. Kuma nienawidziła swojego męża i po otrzymaniu wskazówek od swojej starej pokojówki Hisy ( ひ さ ) rozpoczęła intymny związek z pomocnikiem Chūhachi ( 忠 八 ) . Świadoma cudzołóstwa swojej córki, Tsune, matka Kumy, zaakceptowała ich związek.

Kuma chciała rozwodu, ale gdyby to zrobiła, musiałaby zwrócić pieniądze zaręczynowe. Myślała, że ​​jeśli Matashirō umrze z powodu choroby, nie będzie musiała zwracać pieniędzy i będzie mogła poślubić Chuhachi. Zaczęli wspólnie planować morderstwo, początkowo planując otruć Matashirō. Oszukali Yokoyamę Ryugena ( 横山 玄柳 ) , niedowidzącego masażystę, aby podał truciznę Matashirō. Jednak trucizna go nie zabiła, tylko źle się poczuł. Kiedy plan się nie powiódł, Kuma zniecierpliwił się i zagroził Kiku, że zaatakuje Matashirō. Jednak zostali upokorzeni, gdy spisek wyszedł na jaw.

Rezolucja

Dyrektor generalny Shōzaburō, który zawiódł nadzór nad rodziną i pracownikiem i spowodował zamieszanie w społeczeństwie, oraz Yokoyama Genshu, zaangażowany w spisek w ciemności, zostali skazani na wygnanie z Edo. Kiku został skazany na śmierć. Hisa była paradowana przez miasto i upokarzana, a następnie została wsadzona na rusztowanie za zbrodnię podżegania do cudzołóstwa Chūhachiego i Kumy. Chūhachi był również paradowany przez miasto i upokarzany, a następnie został osadzony na szafocie za przestępstwo bycia pomocnikiem. Kuma była paradowana przez miasto i upokarzana, a następnie wsadzona na szafot za cudzołóstwo i usiłowanie zabójstwa. Przed ślubem Kuma była powszechnie znana i uznawana za piękną dziewczynę, podczas parady zbierali się ludzie, aby rzucić okiem na niegodziwą kobietę w okolicy wzdłuż drogi. Mówi się , że Kuma był zmuszony jeździć na oklep w ubranym żółtym kimonie z krótkimi rękawami o długości ośmiu ( 黄八丈 , kihachijō ) , które było wówczas bardzo drogie. Miała na sobie białą bieliznę i bieliznę, z kryształową zawieszką na szyi.

Następstwa

Piękno Kumy i błyskotliwy występ podczas parady wywołały reperkusje w Edo. Incydent jest odnotowany w zapisach historycznych z tamtych czasów, w tym w Kinsei edo chomonshū ( 近世江都著聞集 ) , Kyōhō tsugan ( 享保通鑑 ) , Toen shōsetsu yoroku ( 兎園小説余録 ) , Edo masago rokujūjō Kohon ( 江戸真砂六十帖広本 ) i Bukō nenpyō ( 武江年表 ) .

• 春水為永 1916『錦帯屋雪白木屋軒並娘八丈; 秋色染話萩の枝折』人情本刊行會 (po japońsku)
• 1886『白子屋阿熊之記---大岡仁政』録錦耕堂, (napisane w języku japońskim)
• 小石房子2012『白子屋お常: 御蔵島流人伝』 (napisane po japońsku)
• 舟橋聖一1960『白子屋駒子』角川書店 (napisane po japońsku)
• 1928伊達騒動『幡隨院長兵衛; 報怨奇談; 白子屋 お 熊』 (早 稻 田 大 學 出 版 部 編 輯 第 10 巻) (napisane po japońsku)