werset alcmański

Werset alcmański odnosi się do tetrametru daktylicznego w poezji greckiej i łacińskiej .

Daktyliczny tetrametr w Alcman

Starożytni metrycy nazywali tetrametr daktyliczny alkmanicznym ze względu na jego użycie przez archaicznego greckiego poetę Alcmana , jak we fragmencie 27 PMG :

Μῶσ᾽ ἄγε Καλλιόπα θύγατερ Διὸς

ἄρχ᾽ ἐρατῶν ϝεπέων, ἐπὶ δ᾽ ἵμερο

ν ὕμνωι καὶ χαρίεντα τίθη χορόν.

| – uu – uu – uu – uu |

| – uu – uu – uu – uu |

| – – – uu – uu – uu |

Ta długość jest skanowana jak pierwsze cztery stopy heksametru daktylicznego (co dało początek nazwie tetrametru daktylicznego a priore ). Tak więc spondee zastępuje daktyl w trzeciej linii, ale linie kończą się daktylami (nie spondeami).

Strofa Alcmana

Horacy skomponował kilka wierszy w strofie alcmańskiej lub systemie alcmańskim , dwuwiersz składający się z heksametru daktylicznego , po którym następuje tetrametr daktyliczny a posteriore (nazywany tak, ponieważ kończy się spondee, przypominając w ten sposób ostatnie cztery stopy heksametru). Przykładami są Ody I.7 i I.28 oraz Epoda 12 („Quid tibi vis, mulier nigris dignissima barris? / munera quid mihi quidve tabellas”).

Późniejsi poeci łacińscy używają tetrametru daktylicznego a priore jako drugiego wersu strofy alcmańskiej. Na przykład Pocieszenie filozofii Boecjusza Im3:

Tunc me disco liquerunt nocte tenebrae

      Luminibusque prior rediit vigor.

Ut, cum praecipiti glomerantur nubila coro

      Nimbosisque polus stetit imbribus,

Sol latet ac nondum caelo venientibus astris,

      Desuper in terram nox funditur;

Hanc si Threicio Boreas emissus ab antro

      Verberet et clausum reseret diem,

Emicat et subito vibratus lumine Phoebus

      Mirantes oculos radiis ferit.

( Ausonius używa kupletów tetrametru daktylicznego a priore , po których następuje hemiepes w Parentalia 27, Te quoque Dryadiam materteram / flebilibus modulis. )

We współczesnej poezji

Termin „Alcmanian” jest czasami stosowany do współczesnych angielskich tetrametrów daktylicznych (np. „Soldier's Wife” Roberta Southeya: „Wild-visaged Wanderer, ah, for your heavy szans!”) lub do wierszy (np. w języku niemieckim), które ściśle naśladuj metry Horacego.