30 czerwca, 30 czerwca
 | |
| Autor | Richarda Brautigana |
|---|---|
| Język | język angielski |
| Gatunek muzyczny | Poezja |
| Wydawca | Prasa Delacorte'a |
Data publikacji |
1978 |
| Strony | 99 |
| ISBN | 0-385-28495-0 |
June 30th, June 30th to zbiór poezji opublikowany w 1978 roku przez amerykańskiego pisarza Richarda Brautigana . Był to jego ósmy tomik poezji i ostatni wydany w jego życiu. Zawiera 77 wierszy, które Brautigan napisał w 1976 roku podczas siedmiotygodniowego pobytu w Japonii, przedstawionych w pamiętnik . Tytuł to data planowanego wyjazdu z kraju.
We wstępie Brautigan wyjaśnia swoje skomplikowane relacje z Japonią. Początkowo zainteresował się nim ze względu na swojego wuja, który zginął w wyniku japońskiego bombardowania Midway podczas II wojny światowej . W latach następujących po wojnie złość, którą nosił w sobie, opadła i zaczął poznawać i doceniać japońską sztukę i kulturę, co pomogło mu lepiej zrozumieć wojnę i sprawiło, że poczuł się zmuszony do odwiedzenia.
Analiza
Książka jest przykładem haibun , japońskiej formy literackiej, w której grupa wierszy tworzy większą narrację. Caroline Bokinsky zauważa, że tutaj, w przeciwieństwie do innych w twórczości Brautigana, jest on „poetą wyznania, zagubionym i samotnym w obcym kraju, niezdolnym do porozumienia”.
Wielu recenzentów zwracało uwagę na wszechobecne w całym tekście poczucie samotności. Kirkus Recenzje opisał pozorny nastrój Brautigana podczas pisania jako „samotny, księżycowy, zagubiony, użalający się nad sobą, zakochany”, a Dennis Petticoffer powiedział, że cała praca „przedstawia nastrój wyobcowania i samotności”. Choice skomentował również, że autor wydawał się samotny, „co nie jest zaskakujące, skoro Brautigan nie zna japońskiego”, a jego „nostalgia za postępem wynikająca z faktu znanej daty wyjazdu”.
Przyjęcie
30 czerwca, 30 czerwca otrzymał mieszane lub negatywne recenzje. Brautigan przyznaje we wstępie, że „jakość [wierszy] jest nierówna, ale i tak wydrukowałem je wszystkie, ponieważ są one pamiętnikiem wyrażającym moje uczucia i emocje w Japonii, a jakość życia jest często nierówna”. Recenzent Kirkus nazwał niektóre wiersze „okropnymi”, ale „co jakiś czas świadectwo różnorodności i elastyczności poezji, która jest bardzo odświeżająca”. Choice nazwał to „podsumowując, często dobrą książką”, która skorzystałaby na edycji. Carrie Knowles z The Booklist uznał to za „przypadek skrajnej poetyckiej pretensjonalności”, w której introspekcja Brautigana powoduje, że wyrządza Japonii niedźwiedzią przysługę, podczas gdy Arian Schuster uznał, że Japonia służy jedynie jako metafora wyobcowania. Publishers Weekly powiedział, że „przypadkowa” książka sprawi, że fani „krzywią się i zastanawiają nad spadkiem talentu Brautigana”.