Artura Livingstona

Dla fizyka patrz Arthur Eugene Livingston . Dla księdza anglikańskiego zobacz Arthur Livingstone .

Arthur Livingston (30 września 1883 w Northbridge, Massachusetts – 1944), był amerykańskim profesorem języków i literatur romańskich, tłumaczem i wydawcą, który odegrał znaczącą rolę w przedstawieniu czytelnikom w Stanach Zjednoczonych wielu pisarzy europejskich w okres między I a II wojną światową.

Biografia

Arthur Livingston uzyskał tytuł AB w Amherst College w 1904 roku i otrzymał doktorat z języków romańskich na Uniwersytecie Columbia w 1910 roku.

Livingston uczył języka włoskiego w Smith College (1908-1909) i na Uniwersytecie Cornell (1910-1911). Był profesorem nadzwyczajnym języków romańskich na Uniwersytecie Columbia (1911-1917).

Podczas I wojny światowej Arthur Livingston był redaktorem w Biurze Prasy Zagranicznej Komisji Informacji Publicznej . Po wojnie wraz z Paulem Kennadayem i Ernestem Poole założył Foreign Press Service, które reprezentowało autorów zagranicznych na rynkach anglojęzycznych. Przekonał wielu amerykańskich wydawców, że w Stanach Zjednoczonych można stworzyć rynek zbytu dla twórczości autorów europejskich. Livingston pomógł wprowadzić do Stanów Zjednoczonych prace Octave Aubry , Vicente Blasco Ibáñez , Giuseppe Antonio Borgese , Benedetto Croce , Claude Farrère , Guglielmo Ferrero , André Maurois , Alberto Moravia , Gaetano Mosca , Giovanni Papini , Vilfredo Pareto , Luigi Pirandello , Giuseppe Prezzolini i Guido da Verona .

W 1926 Livingston powrócił do środowiska akademickiego, stając się profesorem języków romańskich na Uniwersytecie Columbia w 1935.

Życie osobiste i poglądy

Livingston był zdecydowanie przeciwny faszyzmowi i korespondował z wieloma antyfaszystowskimi intelektualistami we Włoszech, takimi jak Lauro de Bosis . Jego pozycja polityczna stwarzała mu trudności na Uniwersytecie Columbia.

Arthur Livingston miał znaczący kontakt z aktorką Eleonorą Duse .

Opublikowana praca

Jako naukowiec Livingston był autorem dwóch obszernych studiów Gian Francesco Busenello .

Był bardziej znany ze swoich znakomitych tłumaczeń, o których czasami mówi się, że są bardziej czytelne niż oryginały. Livingston przetłumaczył trzy dzieła Octave'a Aubry'ego , dziewięć dzieł Vicente Blasco Ibáñeza oraz pojedyncze dzieła Benedetto Croce'a ( The Conduct of Life , 1924), Claude'a Farrère'a , Guglielmo Ferrero i Alberto Moravia , a także Jednoaktowe sztuki Luigiego Pirandello (Dutton, 1928). Jego czterotomowe tłumaczenie opus magnum Vilfredo Pareto z 1916 r. jako The Mind and Society (1935) przyczyniło się do powstania mody Pareto w latach trzydziestych XX wieku w amerykańskich kręgach intelektualnych, promowanej przez pisarzy takich jak Bernard DeVoto .

Pośmiertny zbiór krytyki Livingstona został opublikowany w 1950 roku jako Essays on Modern Italian Literature .

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Arthur_Livingston&oldid=1132432137 ”