Davida McLintocka

Ten artykuł dotyczy naukowca i tłumacza. Dla angielskiego botanika i ogrodnika patrz David McClintock .

Davida McLintocka

MA, DLit
David McLintock.jpg
Urodzić się 17 listopada 1930 r
Barnsley , Yorkshire , Anglia
Zmarł 16 października 2003 (16.10.2003) (w wieku 72)
Londyn , Anglia
Narodowość brytyjski
zawód (-y) Wykładowca akademicki, tłumacz
Tytuł Czytelnik po niemiecku
Nagrody
Wykształcenie
Edukacja
Praca akademicka
Dyscyplina
  • filologia germańska
  • Średniowieczna literatura niemiecka
Instytucje
Znani studenci John le Carré
Godne uwagi prace

David Robert McLintock (17 listopada 1930 - 16 października 2003) był brytyjskim naukowcem i tłumaczem. Wybitny znawca i literatury staro-wysoko-niemieckiej , który wykładał w Oksfordzie i Londynie , później został wielokrotnie nagradzanym tłumaczem, znanym z tego, że przyczynił się do ugruntowania reputacji austriackiego pisarza Thomasa Bernharda w świecie anglojęzycznym.

Życie

Urodził się w Barnsley w Yorkshire . Uczęszczał do Scarborough High School for Boys i zdobył stypendium na studia w Queen's College w Oksfordzie , uzyskując pierwszy stopień z francuskiego i niemieckiego w 1952 roku. Następnie uzyskał dyplom z filologii porównawczej pod kierunkiem Leonarda Palmera i CL Wrenna ; wybranymi przez niego językami były greka i gotyk . Studiował w Münster u Josta Triera oraz w Monachium u Wilhelma Wissmanna .

Po powrocie do Oksfordu został wykładowcą uniwersyteckim filologii germańskiej i średniowiecznej literatury niemieckiej, związany najpierw z Mansfield College , a następnie z nowo powstałym Wolfson College .

Jednym z jego uczniów z Oksfordu był John le Carré, a McLintock „lubił myśleć, że serdeczne odniesienia George'a Smileya do germanistyki zawdzięczały coś jego samouczkom”. W A Perfect Spy le Carré opisuje oddanie swojego bohatera Pyma dyscyplinom McLintocka:

Pod koniec pierwszego semestru był entuzjastycznym uczniem średnio- i staro-wysoko-niemieckiego . Pod koniec drugiej sekundy mógł wyrecytować Hildebrandslied i zaintonować gotyckie tłumaczenie Biblii biskupa Ulfila w swoim barze uniwersyteckim ku uciesze swego skromnego dworu. W połowie trzeciego roku brodził po parnasowskich polach filologii porównawczej i domniemanej.

W 1967 roku przeniósł się do Londynu , aby zostać lektorem języka niemieckiego w Royal Holloway College na wydziale kierowanym przez Ralpha Tymmsa.

McLintock był uważany za „jednego z czołowych porównawczych filologów germańskich swojego pokolenia w Wielkiej Brytanii”, a jego głównym osiągnięciem naukowym było ukończenie rewizji A Handbook of Old High German Literature J. Knighta Bostocka , której podjął się po śmierci swojego kolegi Kennetha Kinga. Książka pozostaje „najbardziej wszechstronnym przewodnikiem po tej dziedzinie w dowolnym języku”. Był także autorem wielu artykułów naukowych na temat wczesnego języka i literatury niemieckiej, ze znaczącym wkładem w Nibelungach i Hildebrandslied , a także kilku artykułów na temat tekstów staro-wysoko-niemieckich w standardowej pracy referencyjnej Verfasserlexikon des deutschen Mittelalters .

W 1983 roku Uniwersytet Londyński docenił jego wkład w naukę, przyznając mu stopień doktora literatury (D.Lit).

W 1982 roku, w wieku 51 lat, przeszedł na wcześniejszą emeryturę z życia uniwersyteckiego i zaczął od nowa jako niezależny tłumacz. Chociaż przetłumaczył wiele ważnych tekstów nieliterackich, takich jak The Greek Discovery of Politics Christiana Meiera i Civilization and its Discontents Zygmunta Freuda , jego reputacja jako tłumacza opiera się w dużej mierze na sukcesie jego tłumaczeń literackich. w 1986 otrzymał austriacką Nagrodę Państwową za Przekład Literacki , dwukrotnie zdobył Nagrodę Schlegela-Tiecka — w 1990 za Kobiety w pejzażu rzecznym Heinricha Bölla iw 1996 za Zagłada Thomasa Bernharda i Cezar Christiana Meiera . Przetłumaczył wiele dzieł Bernharda i przypisuje się mu wprowadzenie tego kontrowersyjnego autora do angielskich czytelników:

Dopiero gdy David McLintock podjął się tłumaczenia swoich późniejszych dzieł, począwszy od pamiętnika Gathering Evidence , a skończywszy na swoim ostatnim dziele Extinction , Bernhard odnajduje swój głos w języku angielskim.

Jego przekłady Bernharda obejmują Concrete , Woodcutters , Wittgenstein's Nephew , Extinction oraz wielotomową autobiografię Gathering Evidence .

Zmarł w 2003 roku, w wieku 72 lat.

Uniwersytet Oksfordzki oferuje ku jego pamięci trzy nagrody i stypendia w dziedzinie filologii germańskiej.

Publikacje

Książki

  •   Bostock, J. Rycerz (1976). Król, KC; McLintock, DR (red.). Podręcznik literatury staro-wysoko-niemieckiej (wyd. 2). Oksford. ISBN 0-19-815392-9 .

Artykuły (wybrane)

  •   McLintock, DR (lipiec 1957). „Negatywy modlitwy Wessobrunn”. Przegląd języka współczesnego . 52 (3): 397–398. doi : 10.2307/3719491 . JSTOR 3719491 .
  • ——— (1966). „Język Hildebrandslied ” . Studia germańskie w Oksfordzie . 1 : 1–9. doi : 10.1179/ogs.1966.1.1.1 .
  • ——— (listopad 1972). „ «Zapomnieć»w języku germańskim” . Transakcje Towarzystwa Filologicznego . 71 (1): 79–93. doi : 10.1111/j.1467-968X.1972.tb01150.x .
  •   ——— (lipiec 1976). „Metr i rytm w Hildebrandslied ”. Przegląd języka współczesnego . 71 (3): 565–576. doi : 10.2307/3725749 . JSTOR 3725749 .
  • ——— (lipiec 1976). „Polityka Hildebrandslied ” . Nowe studia niemieckie . 2 (3): 61–81.
  • ——— (1980). „Perspektywa napięta i narracyjna w dwóch utworach Thomasa Bernharda”. Studia germańskie w Oksfordzie . 11 : 1–26. doi : 10.1179/ogs.1980.11.1.1 .

Tłumaczenia

  •   Bernhard, Thomas (1984). Beton [ Beton ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: JMDent. ISBN 978-0460046107 .
  •   ——— (1985). Zbieranie dowodów . Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Nowy Jork: Knopf. ISBN 9780394547077 .
  •   ——— (1987). Drwale [ Holzfällen: Eine Erregung ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Nowy Jork: Knopf. ISBN 9780394551524 .
  •   ——— (1989). Siostrzeniec Wittgensteina [ Wittgensteins Neffe ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Nowy Jork: Knopf. ISBN 039456376X .
  •   ——— (1995). Wymieranie [ Auslöschung ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Nowy Jork: Knopf. ISBN 9780394572536 .
  •   Böll, Heinrich (1989). Kobiety w pejzażu rzecznym [ Frauen vor Flusslandschaft ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: Secker & Warburg. ISBN 9780436054600 .
  •   Freud, Zygmunt (2002). Cywilizacja i jej niezadowolenie [ Das Unbehagen in der Kultur ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: Pingwin. ISBN 978-0141018997 .
  •   ——— (2003). Niesamowitość [ Das Unheimliche ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: Pingwin. ISBN 978-0141182377 .
  •   Meier, chrześcijanin (1990). Greckie odkrycie polityki [ Enstehung des Politischen bei den Griechen ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Cambridge, MA: Harvard University Press. ISBN 0-674-36232-2 .
  •   ——— (1996). Cezar: Biografia [ Cezar ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: podstawowe książki. ISBN 9780465008940 .
  •   Warnke, Martin (1993). Nadworny artysta: o przodkach współczesnego artysty [ Hofkünstler. Zur Vorgeschichte des modernen Künstlers ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Cambridge; Nowy Jork: Cambridge University Press. ISBN 0521363756 .
  •   ——— (1994). Krajobraz polityczny: historia sztuki natury [ Politische Landschaft: Zur Kunstgeschichte der Natur ]. Przetłumaczone przez Davida McLintocka. Londyn: Reakcja. ISBN 9780948462634 .

Notatki

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=David_McLintock&oldid=1131120948 ”