Devar
 Plakat filmowy
| |
| Devara | |
|---|---|
| W reżyserii | Mohana Segala |
| Scenariusz | Tara Shankar Bandopadhyay |
| W roli głównej |
Dharmendra Sharmila Tagore Deven Verma |
| Muzyka stworzona przez | Roszan |
| Dystrybuowane przez | filmy deluxe |
Data wydania |
1966 |
| Kraj | Indie |
| Język | hinduski |
Devar to film hindi z 1966 roku, wyreżyserowany przez Mohana Sehgala. W rolach głównych Dharmendra , Sharmila Tagore , Deven Verma i Shashikala . Muzykę napisał Roshan , a słowa napisał Anand Bakshi ; to ich jedyny wspólny film, który odniósł sukces.
Film oparty jest na krótkiej powieści Naa autorstwa znanej bengalskiej pisarki Tary Shankar Bandopadhyay. Ta powieść została już zaadaptowana do bengalskiego filmu o tym samym tytule z 1954 r. Oraz tamilskiego filmu Padithaal Mattum Podhuma z 1962 r . Ten film jest uważany za arcydzieło Mohana Sehgala i był chwalony za fajne kreacje Dharmendry i Sharmili oraz godną pochwały negatywną rolę Devena Vermy. Wszystkie piosenki Devara były wówczas wielkimi hitami i nadal są bardzo popularne, zwłaszcza „Baharon ne mera chaman lootkar” i „Aaya hai mujhe phir yaad” Mukesha oraz „Duniya mein aisa kahan” Laty Mangeshkar .
Działka
Shankar i Bhawariya to kochankowie z dzieciństwa, których rozłączyły niefortunne okoliczności. Kuzyn Shankara, Suresh, jest adwokatem. Matchmaker Ram wymyśla propozycje małżeństwa dla obojga kuzynów. Zgodnie z rodzinną tradycją postanowiono, że chłopcy będą spotykać się z odpowiednimi pannami młodymi przez pełnomocnika. Suresh zakochuje się w Madhumati. Knuje nikczemny spisek. Pisze po dwa listy do każdej z rodzin, przez co niewinny i nieco mniej wykształcony Shankar jest źle traktowany przez rodziców. Pewnego dnia przypadkowo dowiaduje się, że Madhumati to Bhawariya, dziewczyna, którą kiedyś kochał. Podobnie brat Bhawariyi, ekspert od pisma ręcznego, dowiaduje się o nikczemnym planie Suresha. Brat Bhawariyi prosi Suresha, aby zaakceptował swoją winę przed rodzicami Ashoka, przypuszczając, że to Suresh siedzi na krześle, ale tak się składa, że to Ashok słucha tego i dowiaduje się o wszystkim. W rozłamie między Shankarem i Sureshem, Suresh ginie przypadkowo, za co Shankar jest przetrzymywany jako winowajca. Madumati, która jest zdeterminowana, by zobaczyć powieszonego mordercę swojego męża, zmienia słowa i ratuje Shankara.
Film kończy się, a Madumati nigdy nie wie, że Shankar jest jej kochankiem z dzieciństwa.
Przyjęcie
The Essential Guide to Bollywood (2005) mówi, że film „zawierał głębokie elementy literatury bengalskiej… Film wyróżnia się projekcją ironicznych zwrotów losu w niekonwencjonalnym formacie, z główną parą związaną z„ niewłaściwymi ”małżonkami aż do bardzo koniec".
W 2014 roku The Friday Times zauważył, że ten film był „prawdopodobnie jedyną rolą, jaką grał [komik Deven] Verma, która miała odcienie szarości… Mógł grać złoczyńcę, ale wielu opuściło teatr, zastanawiając się, jak tak przystojny, uprzejmy człowiek może mieć tak złożony charakter”.
Rzucać
- Dharmendra jako Shankar
- Sharmila Tagore jako Bhawariya/Madhumati
- Shashikala jako Shanta
- Deven Verma jako Suresh
- Lalita Kumari jako Basanti
- Durga Khote jako matka Madhumatiego
- Dhumal jako Ram Bharose
- Sulochana Latkar jako Shakuntala
- Sabita Chatterjee jako Lily
- Raj Mehra jako Thakur Mahendra Singh
- Tarun Bose jako Adwokat Gopinath
- DK Sapru jako Diwan Jaswant Rai (jako Sapru)
- Mumtaz Begum jako matka Shankara
- Bela Bose jako tancerz w piosence „roothe saiyan”.
- Brahm Bhardwaj jako prokurator
- Nazir Kaszmiru jako sędzia
- Pardeep Singh
Ścieżka dźwiękowa
| piosenki | Piosenkarz |
|---|---|
| „Aaya Hai Mujhe Phir Yaad” | Mukesh |
| „Baharon Ne Mera Chaman” | Mukesh |
| „Duniya Mein Aisa Kahan” | Lata Mangeshkar |
| „Kajalwale Nain Milake” | Mohamed Rafi |
| „Roothe Saiyan Hamare” | Lata Mangeshkar |
| „Main Mar Gayi, Mushkil Mein Pad Gayi Jaan” | Usha Mangeshkar , Asha Bhosle |