Ernü Yingxiong Zhuan

Ernü Yingxiong Zhuan ( chiński uproszczony : 儿女英雄传 ; chiński tradycyjny : 兒女英雄傳 ; dosł. „Historia bohaterskich chłopców i bohaterskich dziewcząt”), czasami tłumaczona na angielski jako A Tale of Lovers and Heroes oraz A Tale of Heroic Lovers , to chińska powieść składająca się z 40 rozdziałów, wydrukowana po raz pierwszy w 1878 roku, za panowania późnej dynastii Qing . Został napisany przez Yanbei Xianren (燕北闲人), pseudonim Wen Kang (文康 fl. 1821-1850), Manchu z rodziny Ośmiu Sztandarów . Powieść składa się z winiet dotyczących He Yufenga (何玉凤), zwanego także „Trzynastą Siostrą” (十三妹). He Yufeng szuka zemsty za ojca, który zmarł w więzieniu z powodu prześladowań ze strony wysokiego urzędnika. Ratuje cnotliwą młodą kobietę, panią Zhang, i bohaterskiego młodego uczonego An Ji (安 骥) przed kanibalami. Kiedy An Ji zostaje wysokim urzędnikiem, poślubia zarówno Hu, jak i Zhanga, a kiedy nowy cesarz wstępuje na tron, jej ojciec w końcu otrzymuje sprawiedliwość. Jej działania charakteryzują się tradycyjnymi cnotami konfucjańskimi, lojalnością, pobożnością, prawością, miłością i heroizmem, ale rozwiązanie powieści następuje przez szczęście lub przeznaczenie.

Miejsce w historii chińskiej powieści

Zarys fabuły zdaje się zapożyczać z Haoqiu zhuan , siedemnastowiecznego romansu uczonego i piękności, w którym dobrze wykształcona młoda dama działa niezależnie, ale w granicach przyzwoitości. Powieść łączy dwa odrębne gatunki, fikcję rycerską i romanse naukowe o urodzie , jako jedne z pierwszych, które to zrobiły. Krytyk Lee Haiyan zauważa, że ​​powieść jest również „wysoce oryginalna w swoich wysiłkach na rzecz włączenia moralnych i estetycznych spostrzeżeń kultu qing do ortodoksyjnego konfucjanizmu”, to znaczy kultu „uczuć”.

Uczona Maram Epstein uważa powieść za „niezwykłą” ze względu na „przedstawienie elitarnych kobiet, które wcielają się w role uczonych, mężów stanu i błędnych rycerzy”. W przeciwieństwie do Dream of the Red Chamber , gdzie kobiety były „dziesięć razy” lepsze od mężczyzn, ale były ograniczone do sfery domowej , kobiety w tej powieści zastępują mężczyzn w ich tradycyjnie męskich rolach, nawet w konfucjańskich rolach zaangażowania społecznego . Otwiera się taką obserwacją:

Większość ludzi uważa obecnie ernü i yingxiong za dwa różne rodzaje ludzi… Błędnie myślą, że ci, którzy oddają się sile i lubią walczyć, to „ yiongxiong ”, podczas gdy ci, którzy bawią się różem i pudrem lub mają słabość do catamites , to „ ernű „… Nie zdają sobie sprawy, że tylko mając czystą naturę bohatera, można w pełni posiąść kochające serce i tylko będąc prawdziwie synowskim dzieckiem, można dokonywać heroicznych czynów…

Lee kontrastuje to z homospołecznym światem fikcji rycerskiej z wcześniejszych czasów, który wykazywał wrogi stosunek do kobiet i ich demoralizujący wpływ.

Powieść była wielokrotnie adaptowana do filmów i telewizji.

Referencje i dalsze czytanie

  • Berg, Daria (2002), Mair, Victor (red.), Columbia History of Chinese Literature , Nowy Jork: Columbia University Press , s. 671–672
  •   Epstein, Maram (2001). Konkurencyjne dyskursy: ortodoksja, autentyczność i zrodzone znaczenia w fikcji chińskiej późnego imperium . Cambridge, MA: Harvard University Asia Center: dystrybuowane przez Harvard University Press. ISBN 0674005120 . , zwłaszcza Ch. 6 „Władcze kobiety i niedostateczni mężczyźni w Jinghua yuan i Ernü Yingxiong zhuan .
  •   Hamm, John Christopher (1998), „Czytanie opowieści szermierza: Shisanmei i Ernü yingxiong zhuan ”, T'oung Pao , druga seria, Brill, 84 (4/5): 328–355, doi : 10,1163/1568532982630651 , JSTOR 4528761
  •   Lee, Haiyan (2007). Rewolucja serca: genealogia miłości w Chinach, 1900-1950 . Stanford, Kalifornia: Stanford University Press. ISBN 978-0804754170 . , np. „Ernü Yingxiong jako konfucjański romantyk”, s. 51–58.

Notatki

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Ernü_Yingxiong_Zhuan&oldid=1125850168 ”