Exeter Book Zagadka 12

Exeter Book Riddle 12 (według numeracji anglosaskich zapisów poetyckich ) jest jedną ze staroangielskich zagadek znalezionych w X-wiecznej Księdze Exeter . Przyjmuje się, że jego rozwiązaniem jest „skóra wołowa / wołowa” (chociaż zaproponowano wariacje na ten temat, skupiające się na przedmiotach skórzanych). Zagadka została opisana jako „raczej przyczyna celebre w dziedzinie staroangielskiej nauki poetyckiej, dzięki połączeniu jej pozornie sensacyjnej i lubieżnej tematyki z krytycznymi kwestiami klasy, płci i płci”.

Tekst i tłumaczenie

Pod redakcją Krappa i Dobbiego zagadka brzmi:

Fotum ic fere, foldan slite, grene wongas, þenden ic gæst bere. Daj mi feorh losað, fæste binde swarte Wealas, hwilum sellan men. Hwilum ic deorum drincan selle beorne of bosme, hwilum mec bryd triedeð felawlonc fotum, hwilum feorran broht wonfeax Wale wegeð ond þyð, dol druncmennen deorcum nihtum, wæteð in wætre, wyrmeð hwilum fægre to fyre; me on fæðme sticaþ hygegalan hond, hwyrfeð geneahhe, swifeð me geond swartne. Saga hwæt ic hatte, þe ic lifgende lond reafige ond æfter deaþe dryhtum þeowige.

Chodzę pieszo, depczę ziemię, zielone pola, dopóki noszę w sobie ducha [tj. dopóki żyję]. Jeśli stracę życie, zwiążę szybko ciemnych Walijczyków; czasami lepsi mężczyźni. Od czasu do czasu daję odważnemu wojownikowi napój ze mnie, czasami bardzo dostojna panna młoda depcze po mnie stopę; czasami potrząsa mną i przyciska ciemnowłosa niewolnica przywieziona z Walii, jakaś głupia, pijana służąca, w ciemne noce zwilża wodą, chwilę grzeje przy przyjemnym ogniu; na mojej piersi kładzie swawolną rękę i często się porusza, a potem wciąga mnie w ciemność. Powiedz, jak się nazywam , który za życia pustoszy ziemię, a po śmierci służy tłumom.

Interpretacje

Zagadka jest szczególnie znana z rzadkiego (i niepochlebnego) przedstawienia Wealas , słowa, które oznacza albo „ Brytów ”, albo „niewolników”, albo jedno i drugie ( Wealas jest tłumaczone w powyższym tłumaczeniu Treharne'a jako „Walijczycy” i rzadki, ale pokrewny termin wale „niewolnica… z Walii”); dokładne znaczenia tutaj wywołały obszerną dyskusję.

Zagadka jest również znana z niejawnego przedstawiania pożądania seksualnego, co jest rzadkością w poezji staroangielskiej: zagadka wydaje się przedstawiać niewolnika i / lub osobę z pochodzenia etnicznego Brytyjczyka, tworzącą przedmiot z gotowanej skóry, ale z pewnością robi to w sposób wywołujący seksualne działalność.

Istnieje wiele wczesnośredniowiecznych łacińskich zagadek dotyczących wołów, które stanowią analogie do tej.

Wydania

• Krapp, George Philip i Elliott Van Kirk Dobbie (red.), The Exeter Book , The Anglo-Saxon Poetic Records, 3 (New York: Columbia University Press, 1936), s. 186, https://web.archive.org/web/20181206091232/http://ota.ox.ac.uk/desc/3009 .
• Williamson, Craig (red.), The Old English Riddles of the Exeter Book (Chapel Hill: University of North Carolina Press, 1977).
• Muir, Bernard J. (red.), The Exeter Anthology of Old English Poetry: An Edition of Exeter Dean and Chapter MS 3501 , wyd. 2, 2 tomy (Exeter: Exeter University Press, 2000).
• Foys, Martin i in. (red.) Old English Poetry in Facsimile Project , (Madison, WI: Center for the History of Print and Digital Culture, 2019-). Wydanie online opatrzone adnotacjami i połączone z cyfrowym faksem, z nowoczesnym tłumaczeniem.

Nagrania

• Michael DC Drout, ' Riddle 12 ', wykonany z anglosaskiego wydania Poetic Records (19 października 2007).

Linki zewnętrzne

• Cameron Laird, „ Komentarz do Riddle 12 ”, The Riddle Ages (7 września 2013).