Gamera kontra Barugon

„Barugon” przekierowuje tutaj. Nie mylić z Baragonem .
Gamera kontra Barugon
Gamera vs barugon poster.gif
Plakat z premierą kinową
Japońskie imię
Kanji 大怪獣決闘 ガメラ対バルゴン
transkrypcje
Zmieniony Hepburn Daikaijū kettō: Gamera tai Barugon
W reżyserii Shigeo Tanaka
Scenariusz autorstwa Niisan Takahashi
Wyprodukowane przez
Masaichi Nagata Hidemasa Nagata
W roli głównej
opowiadany przez Genzo Wakayama
Kinematografia Michio Takahashi
Edytowany przez Tatsuji Nakashizu
Muzyka stworzona przez Chuji Kinoshita
Firma produkcyjna
Data wydania
  • 17 kwietnia 1966 (Japonia ) ( 17.04.1966 )
Czas działania
 100 minut
Kraj Japonia
Język język japoński
Budżet 80 milionów jenów

Gamera   _ _ _ _ _ _ vs. _ _ _ _ _ _ _ _ Kazufumi Fujii. Wyprodukowany przez Daiei Film , jest to druga pozycja w serii Gamera , w której występują Kōjirō Hongō , Kyōko Enami i Yūzō Hayakawa, z Teruo Aragaki jako Gamera . W filmie Gamera powraca na Ziemię, by walczyć z gadzim potworem zrodzonym z opalu przywiezionego do Japonii przez chciwych przedsiębiorców.

Ze względu na sukces Gamera, Giant Monster , prezes studia Masaichi Nagata wprowadził kontynuację do produkcji. Yunosaburo Saito otrzymał zlecenie napisania zarysu historii, w którym Gamera walczyła z obcymi lodowymi gigantami. Nagata poinstruował scenarzystę Niisan Takahashi, aby napisał „wystawny” hit i poważnie potraktował spektakl potworów. Nagata wypromował projekt do produkcji z listy A, zatwierdzając wyższy budżet i dołączając uznany talent. Jednak Yuasa, reżyser poprzedniego filmu, został zdegradowany do stanowiska dyrektora efektów specjalnych w tym filmie. Główne zdjęcia do efektów specjalnych rozpoczęły się w styczniu 1966 roku i zakończyły w kwietniu 1966 roku, natomiast zdjęcia do scen dramatycznych rozpoczęły się w lutym 1966 roku i zakończyły w kwietniu 1966 roku.

Gamera vs. Barugon został wyemitowany w Japonii 17 kwietnia 1966 roku na podwójnym rachunku z Daimajinem i osiągnął gorsze wyniki w japońskiej kasie. W 1967 roku został wyemitowany bezpośrednio w telewizji w Stanach Zjednoczonych jako War of the Monsters przez American International Television .

Po filmie pojawił się Gamera vs. Gyaos , wydany 15 marca 1967 roku.

Działka

Sześć miesięcy po wydarzeniach z Gamera, Giant Monster , meteoryt zderza się z rakietą Z Plan i uwalnia Gamerę , która wraca na Ziemię i atakuje Zaporę Kurobe w Japonii . Ichiro, II wojny światowej , wysyła Kawajiri, Onodera i jego brata Keisuke na wyspę Nowa Gwinea odzyskać opal, który kiedyś znalazł i ukrył w jaskini. Pomimo ostrzeżeń lokalnych mieszkańców, trio znajduje i lokalizuje opal, ale Kawajiri umiera od śmiertelnego użądlenia skorpiona. Keisuke zostaje zdradzony przez Onodera i prawie zabity. Keisuke zostaje uratowany przez miejscowych i opowiada jednej z nich, Karen, o opalu, który znaleźli. Karen ujawnia, że ​​​​domniemany „opal” nie jest tak naprawdę klejnotem i przekonuje Keisuke, by zabrał ją do Japonii, aby go odzyskać.

W drodze powrotnej do Japonii Onodera przypadkowo zostawia opal wystawiony na działanie światła podczerwonego . Ciepło inkubuje opal - okazuje się, że jest to jajko - i wykluwa się jaszczurka Barugon. Po przybyciu do portu w Kobe , statek zostaje nagle zniszczony. Ichiro znajduje Onodera, który mówi mu, że Keisuke i Kawajiri zginęli w dżungli. Urósł do ogromnych rozmiarów, Barugon wynurza się z portu i przystępuje do ataku. Podczas debaty, jak odzyskać opal, który nadal uważa za znajdujący się na pokładzie zatopionego statku, Onodera nieumyślnie wyrywa się, że zabił swoich dwóch towarzyszy, a następnie morduje Ichiro i jego żonę, aby ukryć swoją zbrodnię. Tęczowy promień Barugona przyciąga Gamerę i dwie bitwy w Osace . Jednak Barugon zamraża Gamerę w miejscu. Keisuke i Karen znajdują Onodera, obezwładniają go i zostawiają związanego w jego domu. Keisuke i Karen sugerują ministerstwu obrony plan polegający na użyciu ogromnego diamentu, aby zwabić Barugona do jeziora w celu utonięcia.

Plan zawodzi z powodu niewystarczającego promieniowania diamentu. Kolejna próba napromieniowania diamentu dodatkowym promieniowaniem podczerwonym prawie kończy się sukcesem, dopóki Onodera nie przeszkadza i nie kradnie klejnotu. Jednak zarówno on, jak i diament zostają pożarci przez Barugona. Keisuke odkrywa, że ​​tęczowy promień Barugana nie wpływa na lustra, więc wojsko obmyśla plan odbicia jego własnej tęczowej emanacji z powrotem za pomocą gigantycznego lustra. Barugon jest ranny, ale zdając sobie sprawę ze swojego błędu, odmawia wystrzelenia kolejnej tęczy. Gamera rozmraża się i ponownie atakuje Barugona. Po walce Gamera topi Barugana w jeziorze Biwa , potem odlatuje. Keisuke opłakuje wydarzenia spowodowane jego chciwością, wierząc, że jest teraz sam. Jednak Karen trzyma go za rękę i mówi mu, że nie jest sam.

Rzucać

  • Kojiro Hongo jako Keisuke Hirata
  • Kyōko Enami jako Karen
  • Yūzō Hayakawa jako Kawajiri
  • Takuya Fujioka jako dr Sato
  • Kōji Fujiyama jako Onodera
  • Akira Natsuki jako Ichiro Hirata
  • Yoshirō Kitahara jako profesor Amano
  • Ichirō Sugai jako dr Matsushita
  • Bontarō Miake jako generał sił samoobrony
  • Jutarō Hōjō jako dowódca Sił Samoobrony
  • Kazuko Wakamatsu jako Sadae Hirata
  • Yuka Konno jako kochanek Onodery
  • Eiichi Takamura jako gubernator Osaki
  • Kenichi Tani jako Lee
  • Kōichi Itō jako komendant generalny policji metropolitalnej
  • Hikaru Hoshi jako kapitan Awaji Maru
  • Osamu Abe jako członek załogi Awaji Maru
  • Yoshihiro Hamaguchi jako członek załogi Awaji Maru
  • Teruo Aragaki jako Gamera

Produkcja

Załoga

  • Shigeo Tanaka – reżyser
  • Noriaki Yuasa – reżyser efektów specjalnych
  • Kazufumi Fujii – efekty specjalne
  • Atsuji Shibata – scenograf
  • Yonejiro Saito – planowanie
  • Yukio Okumura – nagranie audio
  • Masao Segawa – asystent reżysera
  • Yoshizo Numata – kierownik produkcji
  • Hiroshi Yamaguchi – dyrektor artystyczny
  • Akira Inoue – dyrektor artystyczny

Rozwój

„Byłem trochę zaskoczony, że ktoś pomyślał, że nadaję się do zagrania w filmie o potworach. Kiedy ogłoszono rolę, myślę, że wszyscy inni aktorzy uciekli i to sprawiło, że trzymam torbę. Na początku naprawdę myślałem że byli szaleni, wybierając mnie do tego projektu”.

—Hongo o obsadzie w filmie.

Ze względu na komercyjny sukces Gamera, Giant Monster , kontynuacja Gamera vs. Barugon miała zwiększony budżet, który według dyrektora ds. Efektów Noriaki Yuasa wyniósł 80 milionów jenów. Producent i szef studia Masaichi Nagata wypromował film do produkcji z listy A, przydzielając do filmu uznanego reżysera Shigeo Tanakę i uznanego kompozytora Chuji Kinoshitę. Yuasa, reżyser poprzedniego filmu Gamera , został zdegradowany do stanowiska dyrektora efektów specjalnych Gamera kontra Barugon , mimo że poprzedni film okazał się sukcesem finansowym. Pomimo swojej degradacji, Yuasa stwierdził później, że miał związek ojca z synem z Tanaką. Yuasa przypomniał sobie, że Daiei chciał skierować film do dorosłej publiczności, stwierdzając: „Myślałem, że mieszanie melodramatu i potworów jest trudne”.

Ponieważ film był produkowany jako produkcja z listy A, Nagata wybrał Kojiro Hongo na główną rolę po tym, jak chciał, aby przez jakiś czas był głównym bohaterem filmu, pomimo niepewności Hongo. Hongo czuł się „utknął” w występie w filmie i początkowo próbował zrezygnować, udając chorobę, co spowodowało opóźnienie produkcji o miesiąc. Dowiedziawszy się, że kierownik produkcji i kierownik sekcji przyjdą się z nim zobaczyć, Hongo umieścił zakrwawione chusteczki w koszu i udawał, że ma dreszcze, co przekonało kierowników i zgodziło się czekać na jego powrót do zdrowia, ku konsternacji Hongo. Hongo nie przeczytał scenariusza po jego otrzymaniu, wierząc, że wymaga to niewielkiej gry aktorskiej, ponieważ Yuasa powiedział mu, gdzie zostaną umieszczone potwory. Jednak Hongo nie wiedział, że było dwóch reżyserów: jeden od efektów specjalnych, a drugi od scen aktorskich. Wiele lat później Hongo przyznał, że jest wdzięczny i dumny z tego, że był zaangażowany w organizację Filmy Gamera i Daimajin . Scena, w której postać Osamu Abe poślizgnęła się na skórce od banana, została wycięta, aby usunąć komediowy ton sceny. Główne zdjęcia do scen dramatycznych wyreżyserowanych przez Tanakę rozpoczęły się 20 lutego 1966 roku, a zakończyły 5 kwietnia 1966 roku.

Pismo

Scenarzysta Niisan Takahashi otrzymał polecenie napisania „wystawnego spektaklu” i poważnego potraktowania elementów potworów. Film został pierwotnie opracowany jako Gamera vs. the Ice Giants , w którym występowały humanoidalne lodowe potwory, które zapoczątkowały nową epokę lodowcową na świecie, dopóki Gamera nie powróci, by rzucić im wyzwanie. Zarys historii został napisany przez Yunosaburo Saito. Ta wersja zaczęła się od erupcji wulkanów i obserwacji latających spodków. Pył wulkaniczny zanieczyszcza atmosferę i zapoczątkowuje nową epokę lodowcową. Ludzkość dowiaduje się, że za erupcje odpowiadają lodowi kosmici. Obcy są opisywani jako ohydni, a ich szkielety i narządy są przezroczyste przez ich lodowe ciała. Obcy zrzucają bomby atomowe na dodatkowe wulkany, aby jeszcze bardziej terraformować planetę i zniewolić ludzkość. Gamera zostaje uwolniona z rakiety Z-Plan i wraca na Ziemię, gdy wybucha bitwa między ludźmi a kosmitami.

Takahashi został zainspirowany Jötnarem z mitologii nordyckiej i śnieżnymi gigantami z Podboju bieguna , jednak lodowe stworzenia zostały przebudowane w Barugona. Jednak pomysł lodowego giganta został później przebudowany na Daimajin , porzucając element lodu na rzecz kamienia. Imię Barugon zostało zapożyczone od „Baru” (rodowite słowo oznaczające „przodka krokodyla”) i „Gon”, wywodzące się od angielskiego słowa oznaczającego „smok”. Oryginalny scenariusz miał pomysły i sceny, które zostały zmienione w końcowym filmie. Poniżej przedstawiono odnotowane różnice. Tylne rogi Barugona emitowały różne kolory. Powtórka z początku filmu została dodana podczas postprodukcji dla widzów, którzy nie widzieli poprzedniego filmu. Scenariusz rozpoczął się, gdy Keisuke Hirata leciał Cessną ze swoim instruktorem nad Osaką, tylko po to, by stracić kontrolę z powodu zakłóceń radiowych. Następnie scena przenosi się do przestrzeni kosmicznej, gdzie rakieta Z-Plan przewożąca Gamerę prawie zderza się z meteorytem. Kontrola misji udaje się uniknąć kolizji; jednak zmieniona trajektoria zawraca rakietę z powrotem na Ziemię i uwalnia Gamerę po wejściu w ziemską atmosferę.

Atak Gamery na Zaporę Kurobe przecina się z Keisuke na Cessnie. Początkowe ujęcie kobiet ćwiczących koto nie było w scenariuszu. Tańczące miejscowe kobiety były pierwotnie topless. Scena z ruchomymi piaskami nie została uwzględniona w scenariuszu. Scenariusz zawierał dyskusję między Keisuke i Onodera na temat sprowadzenia kości Kawajiri z powrotem do Japonii, przy czym Onodera upierał się, że nie ma czasu. Scena ze scenariusza przedstawiała Onodera, który nocą uciekał, porywając jeepa doktora Matsushity. W scenariuszu Gamera leciała nad statkiem Onodery w Zatoce Kobe, powodując świecenie opalu. W pośpiechu, by zobaczyć Gamerę, Onodera kopie lampę na podczerwień w kierunku kieszeni płaszcza, trzymając opal. Kiedy Keisuke i Karen przybywają do Japonii, dialog pozostaje taki sam, jak w ostatnim filmie, ale scenariusz spowodował, że Keisuke spanikował, a Karen odsłoniła diament na tym etapie. Onodera dowiaduje się o diamentie z raportu radiowego, gdy jest jeszcze związany, ponieważ jego kochanka nie była częścią scenariusza. W oryginalnym zakończeniu, w odpowiedzi na Keisuke mówiącego, że już nic nie ma, Karen pyta, czy porzucił swoje marzenie o posiadaniu własnych usług lotniczych.

Efekty specjalne

„Było tak wiele drutów, z którymi trzeba sobie poradzić w odniesieniu do Barugona. Kiedy Gamera rzucił go przez jezioro Biwa, samo to wymagało ponad 20 drutów. Zawsze musiałem być bardzo świadomy, zastanawiając się, czy druty będą widoczne na ekranie, czy nie, a ja nawet musiał zwracać uwagę na takie szczegóły, jak pozycja ruchu nóg Barugana, gdy wyskakiwał w powietrze. Był jednym z najtrudniejszych potworów do pracy. Nie wspominając już o tym, że materiały wykonane z Barugona szybko wchłaniały wodę i stał się taki ciężki. Och, jak ciężkie stały się te rzeczy w wodzie”.

—Haruo Sekia o obsłudze drutu Barugona.

Efekty specjalne wyreżyserował Noriaki Yuasa. Yonesaburo Tsukiji, reżyser efektów w poprzednim filmie, nie wrócił z powodu odejścia z Daiei i założenia własnej firmy. Yuasa zaczął kręcić efekty 22 stycznia 1966 roku, zaczynając od sceny ataku na zaporę Kurobe. Fotografia z efektami zakończona 3 kwietnia 1966 r. Bitwą nad jeziorem Iwa. Filmowanie efektów trwało 73 dni. Pierwotnie śmierć Barugona miała zostać sfilmowana ostatniego dnia produkcji, 2 kwietnia 1966 roku, jednak kombinezon Barugona nie zatonął i opóźnił produkcję o cały dzień. Twórca kostiumów Ryosaku Takayama (twórca kostiumów dla Ultramana seria) usunął głowę skafandra z korpusu, co pozwoliło rekwizytowi zatonąć i zakończyć produkcję. Equis Productions, kierowane przez Masao Yagi i jego rodzinę, stworzyło rekwizyty skorpiona i kostiumy potworów do filmu na podstawie projektów produkcyjnych Akiry Inoue. Kombinezon Barugon został skonstruowany przez Takayamę i szczegółowo wykonany przez braci Yagi.

Po powrocie do Tokio Takayama pracował w warsztacie Equisa, aby zbudować pełnowymiarowe kombinezony i miniatury obu potworów oraz sztuczną wersję Barugana zdolną do rozpylania mgły z jego języka. Takayama był wspomagany przez Keisu Murase z Equis. Teruo Aragaki (wykonawca kostiumów z Ultraman ) został wysłany do Daiei, aby wystąpił w garniturze Gamera. Chociaż nie ujawniono żadnych dokumentów ujawniających wykonawcę garnituru Barugon, japoński ekspert fantasy August Ragone wywnioskował, że mógł to być Umenosuke Izumi, ponieważ Izumi był drugim Aragakim i przyjął rolę Gamery w późniejszych filmach.

Inżynier efektów Hideo Arikawa nadzorował działanie rekwizytów sterowanych drutem, miniatur, pirotechniki i rekwizytów skorpiona. Dzięki znajomości ojca z Eiji Tsuburaya , Yuasa był w stanie wyciągnąć zasoby z Tsuburaya Productions za efekty filmu. Czasami Yuasa był zmuszony zmieniać ustawienia ujęć z efektami, kiedy Tanaka zmieniał zdanie w ostatniej chwili. Yuasa zaprotestował do szefa studia po odkryciu, że niektóre z jego materiałów filmowych z efektami zostały wycięte z montażu, stwierdzając: „Jestem reżyserem efektów specjalnych! Nie zmieniaj tego cięcia!” Wrzeszczące dźwięki nietoperzy jaskiniowych zostały pierwotnie wyprodukowane dla szczurzych stworzeń na potrzeby nieprodukowanego filmu Nezura . Yuasa zauważył scenę narodzin Barugana jako scenę, którą „lubił najbardziej”. Do głowy Barugona dodano dodatkowe druty, ponieważ silnik w środku sprawiał, że był ciężki i trudny do podniesienia za pomocą jednego drutu. Yuasa i jego ekipa zajmująca się efektami potrzebowali całej nocy, aby sfilmować ujęcia, w których Barugon przechodził nad budynkiem z wyświetlanymi ludźmi i zamarzniętą Osaką, co uznano za kosztowny efekt. W scenach, w których Gamera zieje ogniem, Aragakiego nie było w środku, a skafander był trzymany na drutach. Do gaszenia użyto propanu i benzyny. Operacje drutowe zostały powierzone inżynierowi efektów Haruo Sekii, któremu zadanie było trudne ze względu na 20 drutów używanych podczas sceny bitwy Iwa oraz materiały użyte do wykonania skafandrów, które czyniły je ciężkimi podczas wchłaniania wody.

wersje angielskie

Po ukończeniu filmu Daiei zamówił angielski dub od Axis International, w oczekiwaniu na szeroką kinową premierę w Stanach Zjednoczonych, podobnie jak poprzedni film. Międzynarodowy dub firmy Axis zawiera głosy Barry'ego Haigha, Warrena Rooke'a i Teda Thomasa. W 1967 roku American International Productions Television nabyła prawa do dystrybucji filmu, a także Gamera vs. Gyaos i Gamera vs. Viras i zdecydował się nie używać międzynarodowych dubbingów wyprodukowanych dla wszystkich trzech filmów. AIP-TV zamówiła nowy angielski dub nadzorowany przez Salavtore Billiteri i nagrany przez English Language Dubbers Association (ELDA) w Rzymie we Włoszech. AIP-TV zmienił tytuł filmu War of the Monsters i usunął 12 minut materiału filmowego, aby dopasować reklamy do dwugodzinnego przedziału czasowego i zapobiec niespokojnemu rozwojowi dzieci. Dub eksportowy Axis nie był szeroko rozpowszechniany aż do późnych lat 80-tych, kiedy to Sandy Frank Film Syndication wypuściło film, a także inne Gamera , na VHS w Stanach Zjednoczonych.

Uwolnienie

Teatralne i telewizyjne

Gamera vs. Barugon został wyemitowany w kinach w Japonii 17 kwietnia 1966 roku na podwójnym rachunku z Daimajinem . Film osiągnął gorsze wyniki w japońskiej kasie i nigdy nie został wyemitowany w kinach w Stanach Zjednoczonych. Podczas seansów filmowych Noriaki Yuasa zauważył, że podczas długich scen bez potworów dzieci stają się znudzone i niespokojne. Yuasa czuł, że film stracił swoją główną widownię, co zainspirowało go do wcześniejszego i konsekwentnego ujawniania potworów w późniejszych filmach.

W 1967 roku film został przejęty przez American International Television i wyemitowany bezpośrednio w telewizji na początku 1968 roku jako War of the Monsters . Ta transmisja była częścią pakietu konsorcjalnego kaiju nabytych i wydanych przez AIP-TV, w tym Majin, potwór terroru , potwór z prehistorycznej planety i Godzilla kontra rzecz . Gamera kontra Barugon był jednym z nielicznych filmów prezentowanych dwukrotnie w Mystery Science Theatre 3000 , po raz pierwszy w ramach początkowej serii KTMA (odcinek 4) i ponownie w sezonie 3 (odcinek 4), gdzie gospodarze skomentowali niezręczny dialog i brak czasu Gamery przed ekranem.

krytyczna odpowiedź

We współczesnej recenzji Variety zrecenzowało film w Tokio, zauważając, że efekty specjalne w filmie nie odpowiadały standardom Eiji Tsuburayi z Toho i że Gamera „nie miała zwycięskiego uroku stajni Toho„ Godzilla ”, „ Radon” [znany w angielskich dubbingach jako Rodan ] itd.” Christopher Stewardson z Our Culture przyznał filmowi trzy gwiazdki na pięć, chwaląc sceny z potworami i ludzkie dramaty, ale skrytykował tempo i spotkania wojskowe, stwierdzając: „ Gamera kontra Barugon przedstawia zabawną historię z ciekawymi motywami. Niektóre z jej postaci mogą być słabo skonstruowane w swoich motywach i moralności, ale to także pozwala filmowi naprawdę upiększyć to, jak bardzo są okrutni i nikczemni. Sekwencje potworów są w większości bardzo wciągające, a ludzki dramat filmu pasuje do ich jakości. James McCormick z Criterion Cast pochwalił miniatury filmu, zdjęcia i portret Onodery autorstwa Kōjiego Fujiyamy. Kurt Dahlke z DVDTalk skrytykował film za brak bitew z potworami, ale pochwalił inne elementy, stwierdzając: „wciąż jest mnóstwo słodkich momentów (w tym gigantyczne chłostanie językiem) i nadepniętych budynków, a także ogólnie poważny ton, który oznacza to jako wysoki- punkt w serii Gamera”.

Media domowe

Pod koniec lat 80. eksportowa wersja angielska firmy Axis International zadebiutowała na VHS w Stanach Zjednoczonych za pośrednictwem Sandy Frank Film Syndication i Celebrity Home Video. W 2003 r. Alpha Video wydała domenę publiczną, panoramowanie i skanowanie wersji angielskiego dubbingu AIP-TV na DVD. W 2010 roku japońska wersja została wydana na DVD przez Shout! fabryka . W 2011 r. Krzycz! Fabryka zawierała Mystery Science Theatre 3000 zawierający wersję filmu Sandy Frank z kolekcji DVD MST3K vs. Gamera . W 2014 roku japońska wersja została wydana na Blu-ray i DVD przez Mill Creek Entertainment, w pakiecie z innymi tytułami Gamera . W 2020 roku japońska wersja, angielski dub Axis i angielska wersja AIP-TV znalazły się w zestawie Gamera: The Complete Collection Blu-ray wydanym przez Arrow Video, który zawierał wszystkie 12 filmów z serii.

Źródła

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Gamera_vs._Barugon&oldid=1141642409 ”