Grubaski i Rozcieńczalniki
 Strona tytułowa oryginalnego wydania francuskiego
| |
| Autor | Andrzej Maurois |
|---|---|
| Oryginalny tytuł | Patapoufs et Filifers |
| Tłumacz | Normana Denny'ego |
| Ilustrator | Jana Brullera |
| Kraj | Francja |
| Język | Francuski |
| Gatunek muzyczny | Literatura dziecięca |
| Wydawca | Głowa Bodleya |
Data publikacji |
1930 |
Opublikowane w języku angielskim |
1941 |
| Typ mediów | Druk ( twarda oprawa ) |
| Strony | 96 |
| OCLC | 258165503 |
Fattypuffs and Thinifers ( ISBN 1-903252-07-5 ) to tłumaczenie z 1941 roku francuskiej książki dla dzieci Patapoufs et Filifers, pierwotnie napisanej w 1930 roku przez André Maurois . Dotyczy ona wyimaginowanej podziemnej krainy grubych i sympatycznych Grubasów oraz chudych i drażliwych Chudzielców, którą odwiedzają bracia Podwójni, pulchny Edmund i chudy Terry. Fattypuffs i Thinifers nie mieszają się, a ich kraje są na skraju wojny, gdy Edmund i Terry przyjeżdżają z wizytą.
Podsumowanie fabuły
Edmund i Terry znajdują wejście przez Bliźniaczą Skałę, gdzie długie ruchome schody schodzą w głąb ziemi. Podziemny region jest oświetlony przez duże balony wypełnione niebieskim, oślepiającym gazem, które unoszą się w podziemnym niebie.
Na dole schodów ruchomych wąskie nabrzeże Surface -by-the-Sea graniczy z dużą zatoką. Edmund i Terry są tutaj rozdzieleni. Edmund zostaje zabrany do Fattyborough, stolicy królestwa Fattypuff, na statku Fattiport , podczas gdy Terry otrzymuje rozkaz wejścia na pokład stalowego statku Thiniport do Thiniville, stolicy Republiki Thinifer.
Edmund wkrótce obejmuje ważne stanowisko w zarządzie Fattypuff, którego mieszkańcy są przyjaźni, szczęśliwi i żyją tylko po to, by pić i jeść. Wszystko jest okrągłe i amortyzowane; architektura jest kopułowa i barokowa. Terry również szybko awansuje w hierarchii w krainie Chudzielców, wszystkich pracoholików , którzy prawie nie jedzą i pędzą do i ze swojego kraju, który jest pełen wysokich, ostrych iglic i cienkich wagonów kolejowych.
Od wieków Fattypuffs i Thinifers byli śmiertelnymi wrogami, walcząc ze sobą już w Wojnie Zniewolonych Armii . Ich głównym źródłem napięć jest posiadanie wyspy w zatoce oddzielającej kraje i jak to nazwać - Fattypuffowie wolą „Fattyfer”, a Thinifers „Thinipuff”. Negocjacje, w których biorą udział Edmund i Terry, kończą się niepowodzeniem, a kraje idą na wojnę. Thinifers wyłaniają się jako zwycięzcy i anektują królestwo Fattypuff.
Konsekwencje tej aneksji są nieoczekiwane. Wielu żołnierzy okupacyjnej armii Thiniferów zaczyna żenić się z dziewczętami Fattypuff i wracać do ojczyzny z uczuciem do podbitego przez siebie kraju. Thinifers zaczynają przyjmować kuchnię, nawyki i postawy Fattypuff. W konsekwencji prezydent Thinifer ogłasza, że oba narody tworzą nowy naród, Stany Zjednoczone Podziemia . Król Plumpapuff z Fattypuffs zostaje suwerenem konstytucyjnym, a prezydent Thinifer zostaje jego kanclerzem . Zniesione zostają wszelkie różnice wagowe. toponimiczny kompromis: wyspa Fattyfer-Thinipuff nazywa się Peachblossom Island .
Edmund i Terry mogą wrócić do domu, gdzie ich ojciec szukał ich u podstawy Twin Rock. Spędzili dziesięć miesięcy pod ziemią, ale na powierzchni minęła tylko godzina.
Przyjęcie
„To The Times Literary Supplement z 27 grudnia 1941 r.„ Ta najbardziej zabawna fantazja ”zajęła honorowe miejsce w przeglądzie wielu nieletnich, ale wyłącznie jako komedia…” „Z Francji pochodzi ta przezabawna bezsensowna relacja o podziemnej krainie podzielonej na dwa kraje… Opowieść oferuje nieskończone możliwości dyskusji w klasie na temat polityki i konfliktów międzynarodowych, ale przede wszystkim spodoba się jej pomysłowa fabuła i zwariowana charakterystyka. Ilustracje Fritza Wegnera odgrywają nieodzowną rolę w przybliżeniu ta historia żyje”. The Irish Independent wybrał Fattypuffs and Thinifers jako jedną z 50 najlepszych książek dla dzieci, a Anthea Bell wybrała ją jako jedną z „10 jej ulubionych tłumaczonych książek, które poleciłaby dzieciom”.
George Millar napisał: „Technicznie rzecz biorąc, książki Maurois należą do podgatunku fantazji o pustej ziemi , wyobrażających rozległe kraje rozciągające się w ogromnych jaskiniach tuż pod naszymi stopami, jak Podróż do wnętrza Ziemi napisana przez znakomitego rodaka Maurois. podziemnej lokalizacji nie należy traktować zbyt poważnie. Maurois pisał polityczną fantazję i przypowieść, a nie fizyczną.(...) Kod nie jest naprawdę trudny do rozwikłania.Dwa kraje, które są dziedzicznymi wrogami, o różnych kulturach i sposobach życia – jeden nieskończenie, pedantycznie precyzyjny i metodyczny, drugi uzależniony od wykwintnego jedzenia i dobrych rzeczy w życiu – kimże mogą być, jeśli nie Niemcami i Francuzami.(...) Na tej podstawie Mauroisowi można przypisać przewidywanie, że będzie nową wojnę i że Francja zostanie okupowana przez Niemcy; można mu również przypisać przewidywanie, że ostatecznie nastąpi pojednanie i koniec przedłużającej się wrogości między tymi dwoma krajami – nawet jeśli rzeczywista UE nie osiągnie pełnego zjednoczenie w szczęśliwym zakończeniu tej historii…”.
