Jajko i ja
 Obwoluta z wydania z 1946 roku
| |
| Autor | Betty MacDonald |
|---|---|
| Kraj | Stany Zjednoczone |
| Język | język angielski |
| Gatunek muzyczny | Humor |
| Wydawca | JB Lippincott |
Data publikacji |
1945 |
| Strony | 287 |
| ISBN | 978-0-06-091428-8 |
| Klasa LC | AGR 45-336 |
Jajko i ja , opublikowane po raz pierwszy w 1945 roku, to humorystyczny pamiętnik amerykańskiej pisarki Betty MacDonald , opowiadający o jej przygodach i podróżach jako młodej żony na fermie kurczaków na Półwyspie Olimpijskim w amerykańskim stanie Waszyngton . Książka oparta jest na doświadczeniach autorki jako nowożeńcy, który próbował zaaklimatyzować się i prowadzić małą farmę kurczaków w pobliżu Chimacum w stanie Waszyngton wraz ze swoim pierwszym mężem, Robertem Heskettem, w latach 1927-1931. Podczas wizyt z rodziną w Seattle , opowiadała historie o ich utrapieniach, co bardzo ich bawiło. W latach czterdziestych starsza siostra MacDonalda, Mary, usilnie zachęcała ją do napisania książki o tych doświadczeniach. The Egg and I była pierwszą próbą napisania książki przez MacDonalda.
Działka
MacDonald zaczyna swoją książkę od krótkiego opisu swojego dzieciństwa i rodziny. Jej ojciec był inżynierem górnictwa i często przeprowadzał się z rodziną na Zachód. Teoria jej matki, że żona musi wspierać męża w karierze, sprawdza się, gdy autorka poślubia przyjaciela swojego brata (Bob), który wkrótce przyznaje, że jego marzeniem jest rzucić dotychczasową pracę biurową i założyć hodowlę kurczaków [sic] . Nie mająca pojęcia o rolnictwie, ale chętna do pomocy mężowi, autorka podsyca marzenia, ale nie jest przygotowana na prymitywne warunki panujące w kupionym przez niego gospodarstwie.
Od tej „konfiguracji” książka przechodzi do anegdotycznych historii, które opierają się na przysłowiowych opowieściach o „wyjęciu ryb z wody”, które stawiają MacDonald w obliczu jej sytuacji i otoczenia, takich jak walka o nadążenie za potrzebą wody, która musi być ręcznie przenoszony ze stawu do domu, dopóki nie zostanie zainstalowany zbiornik lub podtrzymanie ognia w „piecu” lub stała opieka, której potrzebują pisklęta. W pewnym momencie gość wyraża zazdrość MacDonaldowi i jej mężowi, ponieważ myśli, że prowadzą życie pełne świeżego powietrza i pięknych krajobrazów, po czym MacDonald zwraca uwagę, że podczas gdy gość leżał tego ranka w łóżku, jej mąż Wstała przed wschodem słońca, pracując przez kilka godzin, a potem znowu para nie spała do późna w nocy, kiedy gość poszedł spać.
MacDonald opisuje stopniowe ulepszenia prymitywnego domu wiejskiego, takie jak pojawienie się elektryczności i bieżącej wody. Sąsiedzi i mieszczanie są również opisani w książce. Postacie z „Ma and Pa Kettle” są bliskimi sąsiadami MacDonaldów.
Uwolnienie
Opublikowane po raz pierwszy przez JB Lippincott Company 3 października 1945 roku, Jajko i ja otrzymaliśmy pochwały i wkrótce znaleźliśmy się na liście bestsellerów. Książka odniosła ogromny sukces, była przedrukowywana prawie co miesiąc przez następne dwa lata.
podczas lunchu w Seattle gubernator Waszyngtonu Monrad Wallgren wręczył MacDonaldowi specjalnie oprawiony milionowy egzemplarz książki .
The Egg and I został przedrukowany w krótkim wydaniu w twardej oprawie w 1986 roku, a także przedrukowany w ramach wydawnictwa Harper Perennial w miękkiej oprawie.
Jajko i ja sprzedano w ponad trzech milionach egzemplarzy i przetłumaczono na 32 języki.
Adaptacje
W kwietniu 1946 roku Universal-International ogłosił zakup praw do filmu The Egg and I za 100 000 dolarów plus procent zysków. Claudette Colbert i Fred MacMurray zostali obsadzeni w głównych rolach, a Marjorie Main i Percy Kilbride w rolach Ma i Pa Kettle. Film, luźno oparty na książce, został wydany w 1947 roku. Main otrzymał nominację do Oscara dla najlepszej aktorki drugoplanowej, a film zainspirował dziewięć kolejnych filmów Ma i Pa Kettle .
15-minutowy dzienny serial telewizyjny oparty na książce, emitowany na antenie CBS od 3 września 1951 do 1 sierpnia 1952. W programie wystąpili Bob Craven i Patricia Kirkland.
Krytyka
Chociaż książka odniosła krytyczny i popularny sukces w publikacji, była krytykowana za stereotypowe traktowanie rdzennych Amerykanów. W 2005 roku krytyk literacki badający dorobek MacDonald napisał: „Nie przezwyciężając ani nie korygując rasizmu w Egg , jej historie w jej kolejnych książkach opisują i pośrednio opowiadają się za korzyściami płynącymi z wielokulturowego społeczeństwa (zwłaszcza tych dostępnych w przestrzeni miejskiej, takiej jak Seattle) .
Twierdzono również, że Jajko i ja „zrodzili postrzeganie Waszyngtonu jako krainy ekscentrycznych wiejskich prostaków, takich jak Ma i Pa Kettle”. Obrońcy MacDonalda zwracają uwagę, że w kontekście lat czterdziestych takie stereotypy były znacznie bardziej akceptowalne. MacDonald stanął w obliczu dwóch procesów sądowych dotyczących treści książki (patrz poniżej); powodowie nie zwyciężyli, chociaż sędzia wskazał, że jego zdaniem wykazali, że niektóre zarzuty o zniesławienie były zasadne.
Pozwy sądowe po publikacji
Po sukcesie książki i filmu członkowie społeczności Chimacum złożyli pozwy . Twierdzili, że postacie w The Egg and I zostały na nich wzorowane i że zostały zidentyfikowane w ich społeczności jako ich prawdziwe wersje, narażając je na wyśmiewanie i upokorzenie. Rodzina Alberta i Susanny Bishop twierdziła, że byli negatywnie przedstawiani jako Czajniki. Ich najstarszy syn Edward i jego żona Ilah Bishop złożyli pierwszy pozew, który został rozstrzygnięty poza sądem za nieujawnioną kwotę.
Drugi pozew został wniesiony przeciwko MacDonaldowi, wydawcy JB Lippincott Company i The Bon Marché (dom towarowy w Seattle, który promował i dystrybuował książkę) o łączne odszkodowanie w wysokości 975 000 USD, zgodnie z żądaniem dziewięciu innych członków rodziny Bishopów (po 100 000 USD każdy) oraz Raymond H. Johnson (75 000 $), który twierdził, że był przedstawiany jako indyjski „łom”. Sprawa toczyła się przed ławą przysięgłych w sali sądowej sędziego Williama J. Willkinsa (który był również jednym z przewodniczących procesów norymberskich ) w King County Superior Court począwszy od 6 lutego 1951 r. MacDonald zeznała, że postacie w jej książce były złożonymi szkicami różnych ludzi, których spotkała. Obrona przedstawiła dowody na to, że rodzina Bishopów faktycznie próbowała skorzystać ze sławy, jaką przyniosła im książka i film, w tym zeznanie, że syn Waltera Bishopa kazał swojemu ojcu Albertowi wystąpić na scenie w jego sali tanecznej Belfair w stanie Waszyngton z kurczakami pod jego ramię, przedstawiając go jako „Pa Kettle”. 10 lutego 1951 r. ława przysięgłych zdecydowała na korzyść oskarżonych.
W kulturze popularnej
Nagrania piosenki przewodniej z filmu wykonali Sammy Kaye dla Victora i Dinah Shore dla Columbia.
Droga prowadząca na zachód od Beaver Valley Road ( State Route 19 ) do dawnej farmy MacDonalda nosi teraz nazwę „Egg and I Road”.
„The Egg and I” to tytuł piosenki wykonywanej przez The Seatbelts do anime Cowboy Bebop .
„Egg and I” zostało odgadnięte podczas meczu Match Game / Hollywood Squares przez Charlesa Nelsona Reilly'ego na podstawie wskazówki Egg (puste). „Egg and I” nie był jednym z głównych wyborów, a zamiast tego najlepszym wyborem był „Egg Nog”.
The Egg and I to nazwa restauracji śniadaniowej, która ma około 100 lokalizacji w całym kraju. Książka zainspirowała właścicieli.
„The Egg and I” pojawia się na krótko w serialu animowanym Warner Bros. Looney Tunes w sezonie 1950, odcinek 13: „An Egg Scramble”. Kura Prissy wyciąga swoją zasłonę prywatności i wyciąga książkę o tym tytule ze swojego gniazda, aby ją przeczytać, po tym, jak Świnka Porky skarciła ją, by zaczęła produkować jaja.
Dalsza lektura
- William J. Wilkins i Eleanor Elford Cameron (1981). Miecz i młotek: autobiografia . Seattle: pisanie działa. P. 286–299.
Linki zewnętrzne
- Jajko i ja w Faded Page (Kanada)
- „Betty MacDonald i Mary Bard: pokaz slajdów po ich domach w hrabstwie King” . HistoryLink.org: internetowa encyklopedia historii stanu Waszyngton . Pokaz slajdów nr 7035.
- https://archive.org/details/TheEggAndITrailer Zwiastun filmu.