Jana Natana

Jana Natana
Urodzić się	Johna Weila Nathana marzec 1940 (wiek 82) Nowy Jork , Nowy Jork , USA
Narodowość	amerykański
Zawody	Tłumacz pisarz uczony filmowiec
lata aktywności	1960-obecnie
Znany z	japońskie i kulturoznawstwo
Małżonkowie	Mayumi Oda ​ ​ ( m. 1962, rozwiedziony <a i=3>). ​ Dianę Siegelman ​ ( m. 1984 <a i=3>) ​
Dzieci	4
Wykształcenie
Alma Mater	Uniwersytet Harvarda w Tokio
Praca akademicka
Instytucje	Princeton University University of California, Santa Barbara

John Weil Nathan (urodzony w marcu 1940) to amerykański tłumacz, pisarz, uczony, filmowiec i japonolog . Jego tłumaczenia z japońskiego na angielski obejmują dzieła Yukio Mishimy , Kenzaburō Ōe , Kōbō Abe i Natsume Sōseki . Nathan jest także nagrodzonym Emmy producentem, scenarzystą i reżyserem wielu filmów o japońskiej kulturze i społeczeństwie oraz amerykańskim biznesie. Jest emerytowanym profesorem kulturoznawstwa japońskiego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara .

Wczesne życie

Nathan urodził się w Nowym Jorku i spędził część swojego dzieciństwa w Tucson w Arizonie . Urodził się w niepraktykującej żydowskiej . Jego ojciec był malarzem, a dziadek reporterem The Jewish Daily Forward . W 1961 roku Nathan ukończył Harvard College , gdzie studiował pod kierunkiem Edwina O. Reischauera .

Kariera

Latem po ukończeniu studiów pracował w Nomura Securities w Nowym Jorku. Zaraz po tym przeniósł się do Japonii, gdzie uczył języka angielskiego jako drugiego języka rodzimych użytkowników języka japońskiego w nowo otwartej szkole konwersacji w Tokio, która została ufundowana przez Fundację Forda . Został również zatrudniony jako nauczyciel literatury angielskiej w Tsuda College , szkole dla młodych kobiet. Nathan został pierwszym Amerykaninem, który zdał egzaminy wstępne na Uniwersytet Tokijski i został przyjęty jako tradycyjny student. Mieszkał w Tokio przez prawie pięć lat i wyjechał z Japonii w 1966 roku, aby rozpocząć program doktorancki w Columbia University w Nowym Jorku. Rzucił studia w Kolumbii i zaczął prowadzić zajęcia ze współczesnej literatury japońskiej na Uniwersytecie Princeton . We wrześniu 1968 roku Nathan przeniósł się do Cambridge w stanie Massachusetts , gdzie został mianowany młodszym członkiem Society of Fellows na Uniwersytecie Harvarda. . Status nadany przez Towarzystwo pozwalał Nathanowi na przystąpienie do ustnych egzaminów kandydata na doktorat bez konieczności ukończenia szkoły wyższej. Nathan ostatecznie otrzymał doktorat z języków Dalekiego Wschodu na Harvardzie. Nathan przyjął pełnoetatowe stanowisko nauczyciela na Uniwersytecie Princeton w 1972 r., rezygnując z tego stanowiska w 1979 r. Nathan jest obecnie emerytowanym profesorem kulturoznawstwa japońskiego na Uniwersytecie Kalifornijskim w Santa Barbara (UCSB). Wcześniej pełnił funkcję Koichi Takashimy profesora japońskich kulturoznawstwa na UCSB.

Prace Nathana koncentrują się na kulturze japońskiej, literaturze japońskiej, kinie japońskim, teorii i praktyce przekładu oraz socjologii kultury biznesu. Nathan po raz pierwszy spotkał Yukio Mishimę w 1963 roku. W 1965 roku, w wieku 25 lat, Nathan przetłumaczył „ Żeglarza, który spadł z łaski morza” Mishimy . Będąc pod wrażeniem tłumaczenia Nathana, Mishima poprosił Nathana o zapisanie się jako jego tłumacz i pomoc Mishimie w jego dążeniu do otrzymania Literackiej Nagrody Nobla . Nathan był bardziej zainteresowany tłumaczeniem prac Kenzaburō Ōe . Nathan ostatecznie odmówił przetłumaczenia powieści Mishimy z 1964 roku Kinu na Meisatsu ( 絹 と 明 察 ) , decydując się zamiast tego na przetłumaczenie powieści Kenzaburō Ōe z 1964 roku Kojinteki na Taiken ( 個 人 的 な 体 験 ) . Mishima, który był uważany za „arcyrywala” Ōe, nagle zerwał później więzi z Nathanem. W 1974 Nathan napisał Mishima: A Biography (1974), biografię Yukio Mishimy. W 1994 roku Kenzaburō Ōe otrzymał literacką Nagrodę Nobla, a Nathan towarzyszył mu w podróży do Sztokholmu .

W 1972 roku Nathan dostarczył scenariusz do filmu Hiroshiego Teshigahary Summer Soldiers o dezerterach armii amerykańskiej szukających schronienia w Japonii. Opuścił Princeton pod koniec lat 70., aby zająć się kręceniem filmów i stworzył trzy filmy dokumentalne o Japończykach.

W 1999 roku Nathan opublikował Sony: The Private Life , biografię Sony Corporation . Książka powstała w wyniku 115 wywiadów przeprowadzonych przez Nathana z obecnymi i byłymi kluczowymi menedżerami Sony. W 2004 roku opublikował Japan Unbound: A Volatile Nation's Quest for Pride and Purpose , pracę naukową, która przedstawia historyczny kontekst współczesnej Japonii. W 2008 roku Nathan opublikował swoje wspomnienia, Życie beztrosko w Tokio i gdzie indziej . W 2013 roku Nathan opublikował tłumaczenie niedokończonej powieści Natsume Sōseki Light and Dark . W 2018 roku Nathan opublikował biografię Sōseki zatytułowaną Sōseki: Greatest Novelist współczesnej Japonii .

Przyjęcie

Nathan został opisany przez Damiana Flanagana w The Japan Times jako „jedyny krytyk literatury japońskiej, który góruje nad resztą”.

Życie osobiste

Nathan poślubił japońską artystkę Mayumi Odę w 1962 roku podczas ceremonii ślubnej Shinto w hotelu Prince w Akasace. Mieli dwóch synów, ale rozstali się po kilku latach małżeństwa. W 1984 roku Nathan poślubił Diane Siegelman, z którą ma córkę i syna.

Pracuje

Tłumaczenia

powieści

•   Mishima, Yukio (1965). Marynarz, który wypadł z łaski morza . Nowy Jork: Alfred A. Knopf . ISBN 978-0-399-50489-1 .
• Ōe, Kenzaburō (1968). Sprawa osobista . Nowy Jork: Grove Press .
•   Ōe, Kenzaburō (1977). Naucz nas wyrosnąć z naszego szaleństwa: cztery krótkie powieści . Nowy Jork: Grove Press. ISBN 978-0-8021-5185-8 .
•   Ōe, Kenzaburō (2002). Obudźcie się, młodzieńcy nowej ery! . Nowy Jork: Grove Press. ISBN 978-0-8021-1710-6 .
•   Sōseki, Natsume (2013). Światło i Ciemność . Nowy Jork: Columbia University Press . ISBN 978-0-231-16142-8 .

Krótkie historie

• Ōe, Kenzaburō (1965). „Rozrzutni są umarli”. Kwartalnik Japonia . Tom. 12, nie. 2 (wyd. kwiecień – czerwiec 1965). s. 193–211.
• Abe, Kobo (1966). "Stick". Kwartalnik Japonia . Tom. 13 (wyd. kwiecień – czerwiec 1966). s. 214–217.
• Abe, Kobo (1966). „Czerwony Kokon”. Kwartalnik Japonia . Tom. 13 (wyd. kwiecień – czerwiec 1966). s. 217–219.

Książki

•   Mishima: Biografia . Boston: mały, brązowy . 1974. ISBN 978-0-316-59844-6 .
•   Sony: życie prywatne . Boston: Houghton Mifflin Company . 1999. ISBN 978-0-395-89327-2 .
•   Japonia bez ograniczeń: poszukiwanie dumy i celu przez niestabilny naród . Boston: Houghton Mifflin Company . 2004. ISBN 978-0-618-13894-4 .
•   Żyjąc beztrosko w Tokio i gdzie indziej: wspomnienie . Nowy Jork: bezpłatna prasa . 2008. ISBN 978-1-4165-5345-8 .
•   Sōseki: Największy powieściopisarz współczesnej Japonii . Nowy Jork: Columbia University Press . 2018. ISBN 978-0-231-17142-7 .
• „Tokyo Story: profil Shintaro Ishihary” . The New Yorker, 9 kwietnia 2001.
• Słowa, idee i dwuznaczności: cztery perspektywy tłumaczenia z języka japońskiego. Howarda Hibbetta, Edwina McClellana, Johna Nathana i Edwarda Seidenstickera. Chicago, Illinois: Impressum Publications, 2000.
• „Kenzaburō Ōe: Mapowanie krainy snów”. Japan Quarterly 42 (1), styczeń-marzec 1995.

Film dokumentalny

• Japończycy, trylogia filmowa: obiad przy pełni księżyca, ślepy szermierz, Farm Song (1979); muzyka do Farm Song napisana przez Toru Takemitsu
• Pułkownik przybywa do Japonii (1982, nagroda Emmy ) – Film o KFC w Japonii.
• Przedsiębiorcy (1986)
• Daimyo - Sztuka feudalnej Japonii (1988)

Scenariusz

• Letni żołnierze (1972), reż. Hiroshi Teshigahara