Jean-Bernard, ksiądz Le Blanc

Jean-Bernard, opat Le Blanc (1707-1781, Paryż ) był francuskim krytykiem sztuki, jednym z paryskich literatów , który za pośrednictwem swojej patronki, Mme de Pompadour , został mianowany historiografem Bâtiments du Roi , obrońcą wydatków państwowych i urzędników francuskich polityki w sztuce, a także był adwokatem przed Parlement de Paris .

Le Blanc urodził się w Dijon . Jego mniejsze rozkazy były ściśle pro forma i zyskał reputację dzięki Lettres d'un François (1745), których przetłumaczył na język angielski. Został zaproszony do Anglii przez szlachcica w 1737 roku i pozostał przez półtora roku, przechodząc z łatwością na każdym szczeblu społecznym i wyrażając swoje spostrzeżenia w dziewięćdziesięciu dwóch listach, które dotyczyły prawie wyłącznie Anglików i koncentrowały się na obserwacjach społecznych, z niewielką liczbą listów o polityce i literaturze, sporządzonych z notatników, które wszędzie ze sobą nosił, i wypełnianych na miejscu swoimi notatkami. Wyniki były szeroko czytane i akceptowane jako rozsądna ocena poszczególnych i charakterystycznych typów języka angielskiego, postrzeganych beznamiętnie.

Wczesny mistrz Chardin , jego dwa listy o salonach paryskich , z 1747 i 1753 roku, są przewodnikiem po oświeconym współczesnym guście i obronie Królewskiej Akademii Malarstwa i Rzeźby , której członkowie mieli wyłączne prawo do wystawiania się w Paryżu salony .

Został wybrany przez panią de Pompadour, aby towarzyszył jej bratu Abel-François Poissonowi, przyszłemu markizowi de Marigny , w podróży edukacyjnej do Włoch w latach 1749–51, aby przygotować go do objęcia stanowiska dyrektora Bâtiments du Roi .

Le Blanc przetłumaczył Dyskursy polityczne Davida Hume'a ( 1752) i po opuszczeniu Anglii powierzono mu kopię Historii Hume'a przeznaczoną dla Woltera .

Wybrane publikacje

• Élégies de Mr. L*. B *., Avec un Discours sur ce gatunek de poésie et quelques autres pièces du mesme auteur… , wyd. Chaubert, (Paryż 1731).
• Lettres d'un François , J. Neaulme, wyd. (Haga 1745). 3 tomy Opublikowane ponownie co najmniej dwukrotnie, jako Lettres de M. l'abbé Le Blanc , 1751 i 1758, i przetłumaczone przez samego Le Blanc jako Listy o narodach angielskich i francuskich , w tym list od Woltera , datowany na 12 stycznia 1746 r. (Londyn: J Brindley, 1747.
• Lettre sur l'exposition des ouvrages de peinture, sculpture & c, de l'Année 1747, Et en géneral, sur l'utilité de ces sortes d'expositions (Paryż 1747) odpowiedź na ubiegłoroczną krytykę salonu paryskiego przez M. La Font de Saint-Yenne.
• Observations sur les Ouvrages de l'Académie de peinture et de sculpture (1753)
• Przetłumaczone David Hume , Discours politiques de M. Hume (Amsterdam 1754).
• Przetłumaczone John Tell Truth jako Le Patriote anglois, ou Réflexions sur les hostilités que la France reproche à l'Angleterre et sur la réponse de nos ministres au dernier Mémoire de SMTC (Genewa 1756).
• Dialogues sur les mœurs des Anglois, et sur les voyages considérés comme faisant partie de l'éducation de la jeunesse , Barthelemi Hochereau le jeune, éditeur, 9Paris: Hochereau) 1765. Angielskie tłumaczenie Le Blanc zostało opublikowane w Londynie.
• Aben Saïd, empereur des Mogols, tragédie en cinq actes et en vers… , (Paryż: Prault) 1776.

Wszystkie dostępne listy, poprzedzone obszernym wstępem, znajdują się w: Hélène Monod-Cassidy, Un Voyageur-philosophe au XVIIIème siècle: l'abbé Jean-Bernard Le Blanc (Harvard Studies in Comparative Literature 17 ) 1941.

Jego portret autorstwa Maurice'a Quentina de La Tour znajduje się w Saint-Quentin.