Jeonggamnok

Jeonggamnok (정감록; 鄭鑑錄) (znany również jako Chŏng Kam nok ) to zbiór proroczych dzieł, które przepowiedziały upadek koreańskiej dynastii Yi ( Joseon ) i ustanowienie nowej utopijnej dynastii przez mesjanistycznego „Prawdziwego Człowieka” z nazwisko Jeong (Chŏng). Ideologie wyrażone w tej pracy zainspirowały wiele ruchów powstańczych lub roszczeń o legitymację polityczną od okresu Joseon do współczesności. Treść była rozpowszechniana ustnie iw rękopisach od połowy okresu Joseon . Były wielokrotnie kopiowane i przepisywane, a kopiści często aktualizowali tekst, dostosowując go do najnowszych wydarzeń i trendów. Historyczne kompilacje i rękopisy związane z Jeonggamnokiem są przechowywane w Kyujanggaka .

Wąsko rozumiany zapis Jeonggama

Obecnie Jeonggamnok to nazwa dużego zbioru, składającego się z wielu dzieł, w większości z przełomu XIX i XX wieku. Jednak niektóre teksty mogły zostać napisane już w 1390 roku. Będąc celem globalnego zakazu w późnym okresie Joseon, krążyły pod ziemią, wielokrotnie ręcznie kopiowane. Proces ten jest w rzeczywistości analizowany przez naukowców, a obecny konsensus polega na użyciu innej nazwy do zaprojektowania tytułowego tekstu tego korpusu, np. „Rewelacje Gama” (Gam Gyeol, 감결, 鑑訣), jak zrobił Han Sung-Hoon.

Te Objawienia zostały napisane jako dialog między dwiema legendarnymi postaciami, zwanymi Jeong Gam 정감 (鄭 鑑) i Yi Sim 이심 (李 沁) (w skrócie Jeong i Sim w §1 oraz jako Gam i Sim w §26). W tym Gamgyeol przewidywany jest upadek dynastii Yi. Następcą dynastii Yi miała być dynastia Jeong (Chŏng), której przeznaczeniem było przetrwanie 800 lat. Osiągnąłby to mesjanistyczny „Prawdziwy Człowiek” (眞人, czyli przebudzony), który poprowadziłby armię z morskiej wyspy. Dynastia Jeong ustanowiła niemal utopijny porządek polityczny, ale nie miał on być wiecznie utopijny. W końcu, jak wszystkie dynastie, przewidywano, że stanie się słaba i skorumpowana. Po nim miały nastąpić inne dynastie (Jo, Beom i tak dalej).

Powszechnie uważa się, że niektóre elementy tekstu zostały napisane tuż po wojnie Imjin (1592–1598) i inwazji Qing (1636), ponieważ zawiera on „przepowiednie” tych wydarzeń po fakcie. Co więcej, fakt, że około 1750 r. „Jeonggamnok” odnosił się właśnie do tego tekstu, a nie do większego korpusu, można wywnioskować z różnych cytatów z Seungjeongwon Ilgy (tj. Dziennika załogi z dynastii Joseon). Jak podkreślił Han Seung-Hoon, Jeonjo opisuje to źródło jako Pytania i odpowiedzi od początku do końca.

Szeroko rozumiany korpus Jeonggamnoka

Jeonggam Record odnosił się do skarg narodu koreańskiego z powodu niepowodzenia rządu w zapobieganiu obcym inwazjom i powszechnej korupcji wśród klasy rządzącej. Równolegle pojawiały się inne teksty tego rodzaju, często przypisywane postaciom historycznym. Wśród tych „tajemnic” (비결) są rzekome proroctwa mnicha Silla Doseona (827-898) §8, mnicha z Koryo-Choson Muhaka (무학, 1327-1405) §5 oraz widzących z okresu Joseon, Nam Sago (1509 -1571) §10, §11 i Yi Ji-ham (이지함, 李之菡, 1517-1578) §23, §24. Wzięte razem, można je opisać jako jakąś galaktykę Jeonggamnok.

te proroctwa Jeonggamnoka odegrały ważną rolę w różnych ruchach rewolucyjnych. Co więcej, wiele z licznych buntów przeciwko tronowi w Joseon, które miały miejsce w ciągu pięciu wieków, zostało usprawiedliwionych odniesieniami do wróżbiarstwa. W konsekwencji władze centralne podejmowały próby stłumienia takich prac. Godnym uwagi wydarzeniem w tym względzie był rozkaz króla Sejo z 1458 roku, nakazujący zbieranie i palenie ksiąg proroctw. Niemniej jednak takie prace nadal krążyły. Podejrzani o opór wobec rządu byli przesłuchiwani i często zmuszani do przyznania się, że zostali skrzywdzeni przez jakieś proroctwo. Wczesny przykład takiego zdarzenia miał miejsce w 1739 r. Innym jest wpis 1782-12-10 art.3 Prawdziwe kroniki dynastii Joseon (Jeongjo sillok), w których było jasne, że Jeonggamnok został zakazany.

Wydaje się również, że w tamtym czasie krążyły kopie pisma koreańskiego, które były rozpowszechniane wśród grup poprzez czytanie ich na głos.

Pierwsza pełna kompilacja (napisana odręcznie) tej galaktyki tekstów została sporządzona przez japońskiego uczonego Ayukai Fusanoshina鮎貝房之進, którą przepisał w 1913 roku. Nazwa wybrana dla tej kompilacji brzmiała „Jeonggamnok”, co rozszerza znaczenie tytułu Gamgyeola. W tej pracy Ayukai skonsultował się z rękopisami będącymi w posiadaniu japońskiego gubernatora generalnego Korei. Są teraz częścią Archiwum Kyujanggaka. Jego transkrypcja została następnie wydrukowana w języku japońskim przez Hosoi Hajime w lutym 1923 r. Japońska wersja, po raz pierwszy rozprowadzana w Tokio, została sprowadzona z powrotem do Korei, ale koreańska kompilacja autorstwa Kim Yongju (金 用 柱) ukazała się dwa tygodnie po wersji Hosoi został opublikowany i był znacznie bardziej popularne w Korei. Według Pratta okres ten był momentem, w którym te różne elementy zostały potraktowane jako wzajemnie powiązany korpus. Kompilacja Hosoi zawierała 35 tytułów; kompilacja Kim Yougju zawierała 51 tytułów. Wydanie angielskie dostarczone przez Jorgensena jest w większości zgodne z Hosoi i zawiera 32 tytuły.

Niejasne pismo

Większość korpusu Jeonggamnok została pierwotnie napisana chińskim pismem i nie została zredagowana, aby można było ją zrozumieć na pierwszy rzut oka. W rzeczywistości został celowo napisany w kodzie. Jednym ze sposobów częściowego ukrycia znaczenia była glifomancja, czyli dekonstrukcja chińskiego znaku na elementy w celu utworzenia innych znaków lub połączenie elementów znaków w celu utworzenia frazy w rodzaju tajemniczej krzyżówki. Na przykład:

士者橫冠 Dżentelmen będzie nosił kapelusz,
砷人脫衣 Boski człowiek zdejmie ubranie,
走遢橫己 ki zostanie przyczepiony do krawędzi chu
聖諱加八 osiem zostanie dodane do imienia szałwia

można rozszyfrować jako

Dżentelmen 士 będzie nosił kapelusz 壬
Boski człowiek 砷人 zdejmie ubranie 申
ki 己 zostanie przymocowany do krawędzi chu 走 起
Osiem 八 zostanie dodanych do imienia Konfucjusza 丘 兵

co prowadzi do壬申起兵, czyli „żołnierze zostaną podniesieni w roku imsin”. Ta interpretacja została wykorzystana podczas buntu 1812 prowadzonego przez Hong Gyeong-nae 홍경래洪景來, aby zalegalizować ruch (1812 był rokiem imsin). Jak zauważył Jorgensen, jakakolwiek niewielka zmiana tekstu przez kopistę podważyłaby jakąkolwiek interpretację. Tekst Hosoi ma聖諱横入 zamiast聖諱加八, co prowadzi do „przejdzie mędrzec”.

Innym sposobem częściowego ukrycia znaczenia było użycie nawiązań alegorycznych. Baker w swojej recenzji Jorgensena odnotował następujący przykład: „tam, gdzie przybywa wysoko latający smok, upadła dzika gęś będzie żałować” zostało zinterpretowane w ten sposób, że władcy, którzy wznieśli się na wyżyny władzy, muszą uważać, aby nie stracić swoich tron i napełnić się żalem. Jednak niektóre przejścia wydają się nieprzeniknione, np. „w jednym dzbanie zbudowane zostanie niebo (raj), a koń myśliwski nadal kocha”. Co więcej, znaczna część tekstu zawiera znacznie więcej tajemnych kodów opartych na geomancji, wróżbiarstwie i tym podobnych.

Wpływy na kulturę i historię Korei

Okres Joseon

Koreański uczony Kim Tak udokumentował wiele przypadków, w których dzieło było ważnym elementem nowej ideologii religijnej i powstańczej. a Jorgensen odwoływał się do wielu interpretacji tekstowych Kim Tak w swoim tłumaczeniu na język angielski. Sekty religijne o różnych ideologiach inspirowanych Jeonggamnok to : Bocheongyo (Poch'ŏn'gyo), Jeungsangyo (Chŭngsan'gyo), Baekbaekkyo (Paekpaekkyo) i Cheongnimgyo (Ch'ŏngnimgyo).

Prawdziwe kroniki dynastii Joseon (Jeongjo sillok) wyraźnie wspominają o tak zwanej sprawie zdrady Mun Inbang (Jeongjo 1782). Spiskowcy pod wodzą Muna Inbana próbowali wzniecić powstanie, „oszukując lud” poprzez rozpowszechnianie Jeonggamnoka

Bunt Hong Gyeong-nae (Hong Kyŏngnae) (od grudnia 1811 do kwietnia 1812) był jednym z największych i najpoważniejszych do tego momentu w czasach dynastii Yi. Podsycała ją głęboka niechęć ludzi skorumpowanych władców. Jego ideologia czerpała inspirację z Jeonggamnoka , twierdząc, że Prawdziwy Człowiek Jeong poprowadzi armię do ustanowienia nowej dynastii. Propaganda Hong Gyeong-nae twierdziła, że ​​​​ich armia była jego siłą awangardową. Przygotowując się do buntu, podżegacze rozpowszechnili „piosenkę przepowiadającą przyszłość”, której wersety były niemal identyczne z tekstem „pan będzie nosił kapelusz” w Cytowany wyżej Jeonggamnok . Geomancja była kluczowym elementem Jeonggamnok . Hong Gyeong-nae, jeden z głównych przywódców buntu, był zawodowym geomantą z prowincji Pyongan, który twierdził, że wybrany przez niego grób jego ojca jest bardzo pomyślnym miejscem, które go ochroni. Ostatecznie wywołany przez niego bunt został brutalnie stłumiony. Hong Gyeong-nae został zastrzelony podczas walk wraz z większością innych przywódców, którzy albo zginęli w bitwie, albo zostali schwytani i straceni. Tysiące innych osób również zostało aresztowanych i straconych, w tym chłopców w wieku zaledwie 10 lat. Niemniej jednak nadało to rozpędu innym ludowym powstaniom zbrojnym w różnych częściach Korei w poszukiwaniu bardziej sprawiedliwego społeczeństwa.

Choe Je-u (Ch'oe Cheu) (1824-1864) był założycielem religii Donghak (Eastern Learning), która sprzeciwiała się „zachodniej nauce” (katolicyzmowi). W części swojej książki zatytułowanej Ch'oe Cheu, religia Tonghaków i Chong Kam nok , Jorgensen zauważył, że Choe Je-u znał Jeonggamnoka i że fragmenty jego pism były dość podobne do tych, które tam znaleziono. W tym czasie urzędnicy dynastii Yi próbowali wyeliminować katolicyzm z Korei. Ze względu na podobieństwa teksturalne z Jeonggamnokiem i użycie przez niego katolickiego tłumaczenia słowa Bóg, władze nabrały podejrzeń wobec Donghaka. Choe Je-u i inni przywódcy zostali aresztowani i straceni, a religia Donghak została zakazana. Działania te jeszcze bardziej rozpaliły chłopskich wyznawców tej religii i pomogły wzniecić rewolucję Donghaków .

Okres kolonialny

Japończycy uważali Jeonggamnok za przykład tego, co uważali za zacofaną, przesądną naturę narodu koreańskiego. Początkowo promowali jego dystrybucję, ponieważ wydawało im się, że usprawiedliwia to obalenie dynastii Yi. Jednak naród koreański nadal inspirował się swoją rewolucyjną ideologią, która doprowadziła do aktów oporu (wiele podżeganych przez sekty religijne) i ruchy te zaczęły niepokoić japońskich urzędników.

Spośród sekt religijnych inspirowanych przez Jeonggamnok największe obawy budziła Cheongnimgyo (założona w 1900 r.). Jej przywódca przewidział, że rządy japońskie zakończą się wojną w 1914 roku, trzy lata po aneksji. Podczas Ruchu 1 marca 1919 roku wielu wyznawców Jeonggamnok natchnione grupy religijne przeniosły się na górę Kyeryong - przewidywane miejsce nowej stolicy dynastii Jeong - i zbudowały tam wioski, aby przygotować się na „wielkie nieszczęście”. Ich oczekiwania opierały się na tekście takim jak „przepływ krwi staje się rzeką; przez sto mil na południe od Han [rzeki] nie będzie odgłosów kurczaków i psów, a cienie ludzi zostaną wyeliminowane na zawsze. " Na te tereny przeniosły się również osoby niereligijne, w wyniku czego liczba ludności uległa podwojeniu. Niektóre gazety wysłały tajnych reporterów w te okolice, aby zbadali sekty uważane za heretyckie. Po demonstracjach 1 marca nastąpiła rozprawa z wolnością słowa. Redaktorzy tzw Jeonggamnok został obwiniony przez japońskich urzędników rządowych, nie zważając na fakt, że sami początkowo go promowali. Podczas wojny na Pacyfiku praca ta pomogła podsycić nadzieję, że Japończycy zostaną pokonani, a wyzwolenie Korei jest bliskie.

Mniej znanym aspektem kulturowego starcia między Koreańczykami a Japończykami była kampania kolorowych ubrań. Przed kolonizacją Koreańczycy nie umierali swoich ubrań, być może dlatego, że koszt był wygórowany. Japończycy twierdzili, że ta praktyka pokazuje słabość narodu koreańskiego i zainicjowali kampanię zmuszania do noszenia kolorowych ubrań. Koreańczycy oczywiście niechętnie się podporządkowali. Japończycy postrzegają więc noszenie bieli jako symbol oporu. Ci Koreańczycy, którzy mocno wierzą w Jeonggamnok najwyraźniej były szczególnie odporne. Kim Sa-Ryang napisał powieść o kampanii Colored Clothes, sympatyzującej z koreańską perspektywą. Pewnego razu podczas pobytu w świątyni buddyjskiej zauważył grupę mężczyzn i kobiet śpiewających na podwórku przed domem. Oto jego relacja z tego, co usłyszał: „My, odziani w biel ludzie z Joseon, nie możemy zostać ocaleni bez mocy Jeong-gam-rok. Ta książka przepowiada, że ​​wcale nie jest trudno ją zrozumieć. Według Jeonggamnoka, jeśli ktoś nosi białe szaty i intonuje zaklęcie... on lub ona może zostać uratowany...”.

Okres po wyzwoleniu

Nawet po wyzwoleniu spod japońskich rządów kolonialnych wiara w przepowiednie Jeonggamnoka nadal miała wpływ. Na podstawie tekstów wybitni politycy twierdzili, że są przeznaczeni na wysokie stanowiska. Wśród takich osób są: byli prezydenci Roh Tae-woo, Kim Young-sam i Kim Dae-jung oraz były gubernator Partii Nacjonalistycznej Chung Ju-young.

W kulturze popularnej Gyeogam Yurok , książka o tematyce proroczej, została opublikowana w 1977 roku. Podobnie jak Jeonggamnok , wykorzystywała technikę „przewidywania” po fakcie, aby pomóc ustalić fałszywą autentyczność.

Jeonggamnok jest podstawą powieści Dla cesarza autorstwa koreańskiego pisarza Yi Mun-yola , który za tę pracę otrzymał Nagrodę Literacką Republiki Korei. Główny bohater, zawsze nazywany Cesarzem, jest bohaterem w stylu Don Kichota, który wierzy, że został wyświęcony przez niebo, aby założyć nową dynastię, która zastąpi dynastię Yi (Joseon) i że jego nowa dynastia będzie prosperować przez 800 lat, zgodnie z przewidywaniami w Jeonggamnoku . Jego marzeniem jest bycie władcą, który wyzwoli królestwo spod obcej dominacji, militarnej i kulturowej. To ostatnie jest przedstawiane jako zadanie z pozoru niemożliwe, walka, której podtrzymywanie przez całe życie wymagałoby „szaleństwa”. Sol Sun-bung, autor przedmowy do swojego angielskiego tłumaczenia, zauważył, że chociaż marzenie cesarza o zostaniu władcą ludu nie powiodło się w praktycznym sensie, to jednak po jego śmierci osiąga on „większą sławę, wykraczając poza wszelkie ziemskie troski”.

Dziesięć doskonałych miejsc schronienia

SipSeungji-map.png

---być rozwiniętym---

Według kilku tekstów Jeonggamnok, sipseungji 十勝地 to dziesięć miejsc, w których można żyć w pokoju i schronić się przed głodem i wojną. Tutaj współczesne imiona pochodzą z Chosun Ilbo, a komentarze z Nam Sago w tłumaczeniu Jorgensena. Niebieska linia to 백두대간, Baekdu-daegan, największe i najdłuższe pasmo górskie na Półwyspie Koreańskim od Baekdu do Jirisan.

  • Chosun Ilbo „정감록에 기록된 10곳의 은신처 십승지 (十勝地)” [Dziesięć ukrytych miejsc zarejestrowanych w Jeonggamrok]. Chosun Ilbo . 2015-01-08.
  • Yang Seung-mok 양승목 (2016). „조선후기 십승지 론의 전개와 '살 곳 찾기'의 향방” [Studium na temat rozwoju teorii Sipseungji w późnym okresie Joseon i przebiegu„ znajdowania miejsca do życia ”]. 한국한문학연구 (badanie literatury koreańskiej) . Koreańskie Towarzystwo Literatury Chińskiej (63): 97–133. doi : 10.30527/klcc..63.201609.004 .

Źródła

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Jeonggamnok&oldid=1138373776 ”