Kap He Chom Khrueang Khao Wan
Massaman, curry mojego ukochanego, pachnie kminkiem i mocnymi przyprawami. Każdy mężczyzna, który przełknął — curry z pewnością będzie za nią tęsknił.
—Tłumaczenie początkowej kap strofy autorstwa Heather Arndt Anderson
Kap He Chom Khrueang Khao Wan ( tajski : กาพย์เห่ชมเครื่องคาวหวาน , wymawiane [kàːp hèː t͡ɕʰōm kʰrɯ̂ aŋ kʰāːw wǎːn] ; dosł. „poemat procesyjny podziwiający pikantne i słodkie potrawy”) to tajski wiersz w formie kap he ruea ( pieśń procesji królewskiej barki ), napisana przez króla Ramę II w 1800 roku, kiedy był księciem Itsarasunthonem. Składa się z czterech segmentów, z których pierwsze trzy zawierają pochwały kilku pikantnych potraw, owoców i deserów, a czwarty wspomina o corocznych uroczystościach. Styl pierwszych trzech części przypomina nirat , lament podróżny, w którym poeta czyni aluzje do swojej miłości i bólu rozstania. Wiersz jest prawdopodobnie wyrazem miłości Ramy II do księżniczki Bunrot , jego ówczesnej kochanki, do której nawiązuje jedzenie. Jest również cenna jako współczesne źródło historycznej kuchni tajskiej .