Kiedy król znowu cieszy się swoim

Kiedy król znów cieszy się swoim własnym (czasami znany jako Król znów będzie się cieszył swoim własnym ) to ballada Cavalier napisana przez Martina Parkera podczas angielskiej wojny domowej (po raz pierwszy opublikowana w 1643 r.). Został później przyjęty przez jakobitów . Według historyka, dr Bernarda Cappa, pieśń ta była prawdopodobnie najpopularniejszą pieśnią w Anglii w połowie XVII wieku. XVIII-wieczny krytyk Joseph Ritson nazwał to „najbardziej znaną i popularną melodią, jaką kiedykolwiek słyszano w tym kraju”.

Użycie jakobickie

Jeden z irlandzkich pułków jakobickich utworzony w latach 90. XVII wieku z weteranów irlandzkiej kampanii Jakuba II, Régiment Rooth (nazywany „gwardią przyboczną pretendenta”), maszerował „Kiedy król znów będzie się cieszył swoim”. Po królowej Marii II w 1694 r. Jakobici z Bristolu publicznie radowali się biciem dzwonów i tańczyli ulicami do piosenki. We wrześniu 1711 r. Dowódca kompanii londyńskiej milicji, kapitan John Silk, kazał swoim wyszkolonym zespołom przemaszerować przez miasto do pieśni. W 1713 r. duchowny torysów Henry Sacheverell głosił synom duchowieństwa a potem wziął udział w spotkaniu z (między innymi) dr Bisse ( biskupem Hereford ) i Francisem Atterbury ( biskupem Rochester ). Piosenka została zagrana przez muzyków i spotkała się z tak przychylnym przyjęciem, że była powtarzana, a gdy muzycy próbowali zagrać inny utwór, spotykali się z wielkim syczeniem.

Po wstąpieniu na tron ​​pierwszego króla Hanoweru , Jerzego I , nastąpiło odrodzenie jakobityzmu w postaci obchodów Dnia Restauracji Karola II ( 29 maja). Tego dnia w 1715 roku jakobici z Bristolu nucili melodię. W Oksfordzie w Dzień Restauracji w 1716 r. Lokalni jakobiccy suknie zakłócili próby obchodów tego święta przez wigów, grając melodię. Według historyka Daniela Szechiego była to najpopularniejsza pieśń jakobicka tamtego okresu.

. Funkcjonariusze pobili dwóch studentów Exeter College w Oksfordzie za granie tej piosenki.

W 1722 roku w St Albans przyszły poseł tego miasta, Thomas Gape , kazał muzykom zagrać tę piosenkę podczas zamieszek wyborczych .

23 lutego 1748 r., w dniu urodzin najmłodszego syna pretendenta , dwóch studentów Uniwersytetu Oksfordzkiego (James Dawes z St Mary Hall i John Whitmore z Balliol College ) otwarcie opowiedziało się po stronie pretendenta, za co zostali oskarżeni o zdradę i zwolnieni za kaucją . Jednak w październiku para koncertowała w oksfordzkich college'ach z dwoma muzykami, którzy grali „When the king cieszy się znowu swoim własnym”, a następnie zostali wydaleni, ukarani grzywną i skazani na dwa lata więzienia.

tekst piosenki

Niech przepowiadają łotrzykowie i oszuści Co do losu króla lub królestwa, Myślę, że jestem mądry Jak ten, który patrzy na niebo, Mój wzrok sięga głębiny stawu Lub rzek w największym deszczu, Po czym mogę powiedzieć, że wszystko będzie dobrze, gdy Król znów cieszy się swoim własnym Tak, to mogę powiedzieć Wszystko będzie dobrze Kiedy król znów będzie się cieszyć swoim własnym Nie ma ani Jaskółki, Gołębicy, ani Dade Nie może wznieść się wyżej ani głębiej Ani pokazać powodu z gwiazd Co powoduje pokój lub wojny domowe Człowiek na księżycu Może zużyć swój shoon Biegnąc za Karolem , jego wozem Ale wszystko nie ma końca, Bo czasy się nie naprawią Dopóki król znów nie będzie się cieszył swoim własnym Tak, to mogę powiedzieć Że wszystko będzie bądź zdrów Kiedy król znów będzie się cieszył swoim własnym Pełne czterdzieści lat ta królewska korona Należała do jego ojca i jego własnej I czy jest ktoś prócz niego, Który w tym samym powinien być uczestnikiem? Bo któż lepiej niech berło się kołysze Niż ten, który ma takie prawo do panowania? Więc miejmy nadzieję na pokój, Bo wojny nie ustaną , Dopóki król znów nie będzie się cieszył swoim. Tak, to mogę powiedzieć . Wszystko będzie dobrze, Kiedy król znów będzie się cieszył swoim.

Chociaż przez jakiś czas widzimy Whitehall Z pajęczynami wiszącymi na ścianie Zamiast złotych i srebrnych odważnych, Które dawniej miały w zwyczaju Z bogatymi perfumami W każdym pokoju, Zachwycający ten książęcy tren Jednak stare znów będzie, Kiedy czas zobaczysz, Że Król znowu cieszy się swoim własnym Tak, to mogę powiedzieć Że wszystko będzie dobrze Kiedy król znów będzie się cieszył swoim własnym Wtedy lęki się budzą na wzgórzu Moja nadzieja wciąż zarzuci kotwicę Dopóki nie zobaczę spokojnego gołębia Przynieś do domu gałązkę, którą szczerze kocham. Poczekam , aż wody opadną , Które teraz zakłócają mój udręczony mózg. Wtedy raduj się na wieki, Kiedy usłyszę głos , Że król znów cieszy się swoim. Tak, to mogę powiedzieć . Wszystko będzie Cóż , kiedy król znów będzie się cieszył swoim

Dalsza lektura

• William Wagstaffe, Ballada o królu znów będzie cieszyć się własną: z uczonym komentarzem na prośbę kapitana Silk (Londyn, 1711).