Klara Leiser

Klara Leiser
Urodzić się	C. 1898 Milwaukee, Wisconsin , USA
Zmarł	( 11.05.1991 ) 11 maja 1991 Manhattan , Nowy Jork, USA
Edukacja	Uniwersytet Wisconsin
Zawody	Dziennikarz Pisarz Aktywista
Organizacje	Młodzież Wszystkich Narodów

Clara Leiser ( ok. 1898 - 11 maja 1991) była amerykańską pisarką, dziennikarką i aktywistką. Podróżując często po Europie w latach 20. i 30. XX wieku dokumentowała sytuację członków rodzin więźniów politycznych w nazistowskich Niemczech i opublikowała jedną z tych relacji oraz (anonimowy) wywiad z dyrektorem hitlerowskiego więzienia. Dotknęła ją los dzieci uchodźców, które zostały zmuszone do ucieczki przed faszyzmem, i założyła wspierającą je organizację non-profit, promującą pokój poprzez programy korespondencyjne, które kontynuowała jeszcze w połowie lat pięćdziesiątych.

Biografia

Leiser urodził się w Milwaukee w stanie Wisconsin i uczęszczał na Uniwersytet Wisconsin w Madison na początku lat dwudziestych, studiując między innymi u językoznawcy i poety Williama Ellery'ego Leonarda . Tam zaprzyjaźniła się z Mildred Harnack , z którą przyjaźniła się aż do śmierci Harnacka. Była absolwentką klasy 1924. Leiser w latach 20. pracowała jako asystentka redaktora i kierownik ds. reklamy w czasopiśmie edukacyjnym, ale zrezygnowała z tego, by móc podróżować do Europy w okresie powstania reżimu nazistowskiego. Pracowała z młodymi uchodźcami, którzy zostali wysiedleni przez europejski faszyzm, co doprowadziło ją w 1944 roku do założenia Youth of All Nations (YOAN), organizacji non-profit, która promowała pokój poprzez programy korespondencyjne. Do 1955 roku YOAN był aktywny na całym świecie; ówczesny senator Hubert Humphrey przemawiał w imieniu organizacji w Senacie w 1955 r. i wpisał do Kongresu prośbę o wsparcie Leisera oraz cytaty z listów młodych ludzi z różnych części świata, którzy zbudowali przyjaźnie korespondencyjne za pośrednictwem YOAN .

Leiser zmarł w 1991 roku na Manhattanie z powodu zastoinowej niewydolności serca w wieku 93 lat.

Stypendia i publikacje antyhitlerowskie

Leiser zaprzyjaźnił się z Mildred Harnack podczas studiów na Uniwersytecie Wisconsin na początku lat dwudziestych XX wieku. Leiser odwiedził Harnack i jej męża Arvida Harnacka w Europie, a Harnack przebywał z nią w 1937 roku, kiedy Leiser mieszkał w Nowym Jorku.

W 1938 roku Leiser opublikował artykuł w „ Journal of Criminal Law and Criminology” , który zawierał wywiad z anonimowym dyrektorem nazistowskiego więzienia, który opisał panujące w nim warunki. Leiser zauważył, że „urzędnik ten nie rezygnuje ze swojego stanowiska ani nie opuszcza Niemiec, ponieważ czuje, że może najlepiej walczyć z reżimem, mając oczy i uszy otwarte na to, kto jest w więzieniu i dlaczego, o ile tylko jedna osoba może zostać o tym poinformowana, i traktując ludzi pod jego opieką z tak dużą przyzwoitością, jak tylko może „ujść na sucho”.

Jednym z celów Leisera w nazistowskich Niemczech było zbieranie informacji o członkach rodzin więźniów politycznych; w 1940 roku przetłumaczyła, zredagowała i opublikowała Refugee , autobiograficzną relację Hilde Koch. Niemiecka działaczka antyhitlerowska poznała Leisera, przedstawioną przez przyjaciółkę, po tym, jak doświadczyła, że ​​jej mąż F. Koch był więziony w obozie koncentracyjnym Sonnenburg i został zwolniony; później uciekł do Stanów Zjednoczonych. Koch opowiedziała Leiser z rosnącym zaufaniem o swoich doświadczeniach, a później opisała akt dzielenia się przytłaczającymi sekretami jako pocieszający i wyzwalający. Uchodźca zawierał „intensywne” wspomnienie nazistowskiego zamachu stanu i wydarzeń z 30 stycznia 1933 r., W tym, co uczona Anna Iuso uznała za tragiczny nastrój; w tamtym czasie takie autobiograficzne relacje były popularne, ale anonimowo, z zamaskowanym pochodzeniem.

Kiedy dowiedziała się o egzekucji swojej przyjaciółki Mildred Harnack przez nazistów w 1943 roku, napisała 18-stronicowy wiersz „Na gilotynę iz powrotem”, szczegółowo zapamiętując i wyobrażając sobie stacje swojego życia i śmierci.

Bibliografia

• Jean de Reszke i wielkie dni opery (Nowy Jork: Minton, Balch and Company, 1934)
• Lunacy Becomes Us (wybór cytatów z Hitlera i innych nazistów), Liveright, 1939
• Uchodźca: Osobista relacja dwóch „aryjskich” Niemców, których nazistowska brutalność nie zdołała zmiażdżyć, Hilde Koch, przeł. i pod redakcją Clary Leiser (Nowy Jork: Prentice-Hall, 1940)
• Skeleton of Justice (z Edith Roper) (EP Dutton, 1941; przedruk 1975, Nowy Jork: AMS Press)