Williama Ellery'ego Leonarda

Williama Ellery'ego Leonarda
Urodzić się 25 stycznia 1876
Plainfield w stanie New Jersey
Zmarł 2 maja 1944 r
Madison, Wisconsin
Narodowość amerykański
Alma Mater

Uniwersytet Bostoński Uniwersytet Harvarda Uniwersytet Columbia
Pracodawca Uniwersytet Wisconsin

William Ellery Leonard (25 stycznia 1876 w Plainfield, New Jersey - 2 maja 1944 w Madison, Wisconsin ) był amerykańskim poetą, dramaturgiem, tłumaczem i literaturoznawcą.

Wczesne życie

William Ellery Channing Leonard urodził się 25 stycznia 1876 roku w rodzinnej posiadłości w Plainfield w stanie New Jersey. Jego rodzice, wielbiciele ruchu transcendentalistycznego , nadali mu imię na cześć Williama Ellery Channinga , mentora Ralpha Waldo Emersona . Jego ojciec, William James Leonard, był redaktorem gazety. Jednak do 1890 roku nie był w stanie utrzymać finansowo rodziny z tego zawodu. Trzy lata później wrócił do pracy duszpasterskiej. Przyjął spotkanie z unitarian w Bolton's Landing w stanie Massachusetts i przeniósł się tam z rodziną. Dołączył do Nowej Myśli Phineasa Quimby'ego i opuścił kościół unitarian w 1898 roku. Matka Leonarda, Mattie, była zwolenniczką pseudonaukowych studiów nad grafologią i uczyła w przedszkolu . Leonard uczęszczał do klasy swojej matki przez pięć lat, uczył się z ojcem w domu i chodził do szkoły publicznej dopiero w wieku dziewięciu lat.

W okresie dojrzewania Leonard zyskał uznanie dla literatury. Sfrustrowany, że jego zubożałych rodziców nie stać na studia, Leonard po ukończeniu szkoły średniej podjął pracę jako sprzedawca obwoźny. W wolny dzień wybrał się do Bostonu , aby odwiedzić Towarzystwo Genealogiczne Massachusetts. Jednak jego przewodnik miał zły adres i zamiast tego Leonard wylądował w College of Liberal Arts na Uniwersytecie Bostońskim . Urzędnik zaprosił Leonarda na rozmowę z dziekanem szkoły, który zaoferował Leonardowi stypendium na czesne. Leonard napisał ponad 200 wierszy w szkole, a jego „Modlitwa pastora Moody'ego” została opublikowana w The Century Magazine w 1899 roku. Był także redaktorem uniwersyteckiego dwutygodnika University Beacon .

Leonard uzyskał tytuł licencjata na Uniwersytecie Bostońskim w 1898 r. Uniwersytet Harvarda , będąc pod wrażeniem osiągnięć Leonarda na studiach licencjackich, zaoferował Leonardowi możliwość studiowania tam w celu uzyskania tytułu magistra w ciągu jednego roku, zamiast zwyczajowych dwóch. Podczas studiów Leonardowi zaproponowano tymczasowe stanowisko w celu zastąpienia profesora łaciny na Uniwersytecie Bostońskim. Po ukończeniu Harvardu i uzyskaniu tymczasowej profesury Leonard podjął pracę w małej szkole średniej w Plainville w stanie Massachusetts . Leonard otrzymał stypendium podyplomowe na Uniwersytecie Bostońskim, które umożliwiło mu studiowanie na zagranicznym uniwersytecie. Na stypendium spędził dwa lata w Niemczech. Leonard podjął studia podyplomowe zarówno na Uniwersytecie w Bonn, jak i Uniwersytecie w Getyndze i uzyskał stopień doktora. z Kolumbii w 1904. Jego rozprawa dotyczyła wpływu Lorda Byrona na amerykański ruch poetycki w latach 1815-1860.

Kariera

Title page to a 1908 copy of "The Fragments of Empedocles," translated by Leonard
Strona tytułowa egzemplarza „Fragmentów Empedoklesa” z 1908 r. W przekładzie Leonarda
William Romaine NewboldDedication page in a 1908 copy of "The Fragments of Empedocles," translated by Leonard. Leonard dedicated the work to friend and colleague William Romaine Newbold
Strona dedykacyjna w egzemplarzu „Fragmentów Empedoklesa” z 1908 r., Przetłumaczonym przez Leonarda. Leonard zadedykował tę pracę przyjacielowi i współpracownikowi Williamowi Romaine Newboldowi

W 1906 roku Leonard przyjął posadę adiunkta języka angielskiego na Uniwersytecie Wisconsin . Został zwerbowany przez Charlesa R. Van Hise , którego Wisconsin Idea podyktowała, że ​​badania będą kamieniem węgielnym uniwersytetu. Zaprzyjaźnił się ze studentem Leonardem Bloomfieldem , z którym utrzymywał przyjaźń na całe życie. Leonard opublikował swój pierwszy tomik wierszy jako Sonety i wiersze przy niewielkich fanfarach w 1906 roku. Wśród jego wybitnych uczniów w Wisconsin byli krytyk literacki Leslie Fiedler , działacz Carl Haessler , poetka Marya Zaturenska , aktywistka Mildred Harnack i poetka Clara Leiser , dwie ostatnie zagorzałe przeciwniczki nazizmu .

W ciągu swojej kariery Leonard napisał wiele tomików poezji, z których pierwszym były Sonety i wiersze , zbiór uważany za ukazujący zarówno intensywność emocjonalną, jak i psychologiczną głębię. Najbardziej jednak zapamiętano go z Two Lives , cyklu 250 sonetów opowiadających historię jego tragicznego małżeństwa. Stephen Vincent Benét nazwał go najlepszym amerykańskim wierszem XX wieku. W swojej autobiografii psychologicznej The Locomotive-God badał swoją agorafobię . Leonard jest również znany ze swoich wielu prac naukowych, zwłaszcza tłumaczeń Ezopa , Empedoklesa i Lukrecjusza (np. De rerum natura ) oraz eposu Beowulf .

Życie osobiste

Leonard cierpiał na dożywotnią agorafobię , która nie tylko ograniczała go do przebywania na terenie swojego domu i kampusu uniwersyteckiego, ale nasilała się z wiekiem do tego stopnia, że ​​w ostatnich latach życia prowadził wszystkie wykłady z domu. Ożenił się z Charlotte Freeman, córką swojego właściciela, w 1909 roku. Małżeństwo było jednak krótkotrwałe; popełniła samobójstwo 4 maja 1910 r. Od 1914 r. do ich rozwodu w 1934 r. był żonaty z Charlotte Charlton. W 1935 roku ożenił się ze studentką Grace Golden, która rozwiodła się z nim dwa lata później. Trzy lata później ożenił się ponownie ze swoją drugą żoną.

Leonard zmarł na atak serca w Madison w stanie Wisconsin 2 maja 1944 r. Gazeta skomentowała, że ​​​​jego śmierć uwolniła go „z fobicznego więzienia, w którym przebywał od lat”.

Dziedzictwo

Dziś William Ellery Leonard House znajduje się na liście zarejestrowanych miejsc historycznych w Madison w stanie Wisconsin .

Pracuje

Cytaty

  •   Reinitz, Neale (2013). William Ellery Leonard: profesor i bóg lokomotywy . Lanham, MD: Farleigh Dickinson University Press. ISBN 978-1-61147-588-3 .

Dalsza lektura

  • Daniel S. Burt, redaktor, Chronologia literatury amerykańskiej . Nowy Jork: Houghton Mifflin Company, 2004.
  • Chester E. Jorgenson, „William Ellery Leonard: ocena” w badaniach na cześć Johna Wilcoxa autorstwa A. Dale'a Wallace'a i Woodbruna O. Rossa. Detroit: prasa Wayne State University, 1958.
  • Chauncey D. Leake, „1876-1944 William Ellery Leonard: udręczony geniusz Midlands” w Wisconsin Alumnus 77: 4, 1976.
  • Columbia Encyclopedia . Nowy Jork: Columbia University Press, 1963.
  • Columbia Electronic Encyclopedia wydanie szóste. Nowy Jork: Columbia University Press, 2003.

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=William_Ellery_Leonard&oldid=1141805189 ”