Korespondencja królów Ur

Korespondencja Królów Ur (CKU), znana również jako Korespondencja Królewska z Ur , to zbiór 24 listów literackich napisanych w języku sumeryjskim i przypisywanych królom okresu Ur III , 2048–1940 pne (2112–2004). środkowa chronologia ). Znane są przede wszystkim z kopii datowanych na starobabiloński , ok. 1800-1600 pne; ich pierwotna data powstania i ich historyczna dokładność są przedmiotem dyskusji.

Kopie listów

Litery CKU znane są jedynie z odpisów sporządzonych na glinianych tabliczkach jako ćwiczenia szkolne uczniów uczących się pisma klinowego . Wszystkie znane kopie z wyjątkiem jednej pochodzą z okresu starobabilońskiego i znaleziono je w miastach Mezopotamii lub na szerszym Bliskim Wschodzie , w tym w Nippur , Ur , Isin , Uruk , Kisz , Sippar i Susa . W Suzie znaleziono również pojedynczą tabliczkę zawierającą kopie dwóch listów i datowaną na okres środkowobabiloński. Obecnie znanych jest około 115 tabliczek klinowych z kopiami jednej lub więcej liter CKU.

Treść i struktura

Litery CKU pisane są literackim stylem prozy sumeryjskiej. Luźno odpowiadają następującej strukturze:

• Formuła adresowa: „Porozmawiaj z [ODBIORCĄ], mówiąc (słowami) [ADRESOR]:”
• Argument
• Pozdrowienie
• Formuły zamykające
  • W listach do króla: „Teraz mój król jest poinformowany (o tym wszystkim)” i / lub „cokolwiek mój król mi rozkaże, zrobię”.
  • W listach od króla: „to pilne”.

Większość listów przedstawiana jest jako wymiana zdań między królem z dynastii Ur III a jednym z jego urzędników (niektórzy z nich są znanymi postaciami historycznymi, np . państwo lub administracja. Wśród poruszanych tematów znajdują się m.in.: trudności w kontaktach z poszczególnymi urzędnikami, budowa i naprawa fortyfikacji, doniesienia o zabezpieczaniu prowincji i wykonywaniu innych zadań, a także oskarżenia o nielojalność lub niesprawiedliwość kierowane pod adresem innych urzędników.

Lista listów

Listy adresowane do i od Šulgiego

Zobacz też: Szulgi

1. Aradmu do Šulgi 1 1a. Aradmu do Šulgi 1a 2. Šulgi do Aradmu 1 3. Aradmu do Šulgi 2 4. Abaindasa do Šulgi 1 5. Šulgi do Aradmu 2 6. Šulgi do Aradmu 3 7. Aradmu do Šulgi 3 8. Aradmu do Šulgi 4 9. Aradmu do Šulgi 5 10. Aradmu do Šulgi 6 11. Urdun do Šulgi 1 12. Aradmu(?) do Šulgi(?) 7 13. Puzur-Šulgi do Šulgi 1 14. Šulgi do Puzur-Šulgi I 15. Šulgi do Išbi-Erra 1

Listy między Šulgim a Amar-Sinem

Zobacz też: Amar-Sin

16. Amar-Sin do Šulgi 1 17. Šulgi do Amar-Sin

Listy adresowane do i od Šu-Sina

Zobacz też: Shu-Sin

18. Šarrum-bani do Šu-Sin 19. Šu-Sin do Šarrum-bani 1 20. Šu-Sin do Lu-Nanna i Šarrum-bani 1

Listy adresowane do i od Ibbi-Sina

Zobacz też: Ibbi-Sin

21. Išbi-Erra do Ibbi-Sin 1 22. Ibbi-Sin do Išbi-Erra 1 23. Puzur-Numušda do Ibbi-Sin 1 24. Ibbi-Sin do Puzur-Numušda 1

Kontrowersje wokół historyczności listów

Historyczna autentyczność Korespondencji królów Ur – kwestia, czy pierwotnie datują się one, jak twierdzą, na okres Ur III, czy też zostały skomponowane podczas kompozycji starobabilońskich – jest wysoce sporną i skomplikowaną kwestią. Przez wiele lat listy te były traktowane jako jedno z najlepszych źródeł informacji do rekonstrukcji wydarzeń politycznych okresu Ur III, a zwłaszcza schyłku królestwa. Na przykład modernistyczny opis końca dynastii Ur III (katastrofalny upadek spowodowany takimi czynnikami, jak najazdy Amorytów, katastrofy ekologiczne i nieurodzaje oraz wzrost rozdętej biurokracji) jest w dużej mierze oparty na CKU.

Jednak historyczność listów została ostatnio zakwestionowana, wywołując czasami ożywioną debatę wśród uczonych. W 2001 roku Fabienne Huber opublikowała artykuł zatytułowany „La Correspondance Royale d'Ur, un corpus apocryphe”, w którym przekonywała, że ​​korpus jest całkowicie apokryficzny. Argument ten opierał się przede wszystkim na występowaniu cech językowych po Ur III, zapożyczeniach między literami oraz imion osobowych i nazw miejscowości po Ur III. W odpowiedzi na artykuł Hubera WW Hallo napisał obronę autentyczności CKU, argumentując, że prawie wszystkie listy zostały skopiowane z listów archiwalnych Ur III i mogą służyć jako źródła historyczne. Piotr Michałowski w swojej publikacji całej CKU z 2011 roku przedstawił argument przeciwko obu punktom widzenia.

Zamiast tego stanął na stanowisku, że niektóre elementy autentycznych listów z Ur III zostały włączone do starobabilońskiego programu nauczania, ale zostały one obszernie zredagowane; w niektórych przypadkach można stwierdzić, że list został sfabrykowany, podczas gdy w innych bardziej prawdopodobne jest, że rdzeń listu reprezentuje oryginalną treść Ur III. W recenzji książki Michałowskiego Pascal Attinger bronił stanowiska Hubera przed krytyką Michałowskiego.

Dalsza lektura

• Michałowski, Piotr. 2011. Korespondencja królów Ur: historia epistolarna starożytnego królestwa Mezopotamii . Winona Lake: Eisenbrauns: Obszerna publikacja Korespondencji królów Ur, wraz z tłumaczeniami i szczegółowymi dyskusjami.

Linki zewnętrzne

• Elektroniczny Korpus Literatury Sumeryjskiej Transliteracje i tłumaczenia większości listów (przejdź do „Listy literackie i modlitwy listowe”, następnie „Korespondencja królewska”, a następnie „Trzecia dynastia z Ur”).