Maks Hayward

Dla gracza australijskiej ligi rugby, zobacz Max Hayward (liga rugby) .

Harry Maxwell „ Max ” Hayward (28 lipca 1924, Londyn - 18 marca 1979, Oxford ) był brytyjskim wykładowcą i tłumaczem literatury rosyjskiej . Został opisany jako „najlepszy i najbardziej płodny tłumacz rosyjskiej prozy na angielski od czasów Constance Garnett ”.

Biografia

Po szkole w Londynie i Liverpoolu Hayward udał się do Magdalen College w Oksfordzie w 1942 roku na stypendium na naukę języka niemieckiego. Wkrótce porzucił niemiecki na rzecz rosyjskiego, uzyskując dyplom pierwszej klasy w 1945 r. Pozostał w Oksfordzie przez kolejne dwa lata, zanim Isaiah Berlin zaproponował mu program dla młodych naukowców, który miał zostać przydzielony do ambasady brytyjskiej w Moskwie . Zamiast tego zdecydował się studiować w latach 1946-7 na Uniwersytecie Karola w Pradze . Brytyjskie Ministerstwo Spraw Zagranicznych skierowało go następnie do ambasady w Moskwie i przybył we wrześniu 1947 r., gdzie miał pozostać przez dwa lata. Kiedy poproszono ją o tłumaczenie dla brytyjskiego ambasadora podczas wizyty u Józefa Stalina na Kremlu , Hayward była zbyt oszołomiona, by mówić.

Po powrocie do Oksfordu w 1949 r. Hayward został wykładowcą języka rosyjskiego, aw 1952 r. Przeniósł się na Uniwersytet w Leeds . W 1955 r. Wrócił do pracy w ambasadzie brytyjskiej w Moskwie, ale jego delegacja została przerwana. W 1956 roku został przyjęty przez St Antony's College w Oksfordzie . Nadzorował wielu studentów, którzy przeszli do wybitnych karier, w tym Strobe Talbott .

Chociaż Hayward nie opublikował żadnej monografii naukowej, a jego pisma były szeroko rozproszone we wstępach do książek i artykułach w czasopismach, stał się znanym autorytetem w dziedzinie literatury rosyjskiej. Najbardziej znany był jako tłumacz (często wspólnie z kolegami) dzieł Władimira Majakowskiego , Izaaka Babla , Nadieżdy Mandelstama , Aleksandra Sołżenicyna , Borysa Pasternaka , Andrieja Siniawskiego , Andrieja Amalrika , Anny Achmatowej i wielu innych.

Jego pierwszym pełnowymiarowym tłumaczeniem, dokonanym wspólnie z Manyą Harari , była powieść Pasternaka Doktor Żywago , tłumaczenie, które rozpoczęli w 1957 roku. Hayward znała rodzinę Pasternaka w Oksfordzie i kiedyś słyszała, jak Pasternak czytał jego wiersze w Moskwie w 1948 roku.

otrzymał nagrodę PEN Translation Prize .

Zmarł w Oksfordzie, w wieku 54 lat, w 1979 roku.

Zobacz też

• Nadzieja wbrew nadziei Nadieżdy Mandelstam
• Szpieg w archiwach: wspomnienia z zimnej wojny w Rosji autorstwa Shelii Fitzpatrick

Linki zewnętrzne

• Leonard Schapiro, „Max Hayward (1924–1979)” , The New York Review of Books , 19 lipca 1979.