Michele Perret

Michele Perret w 2010 roku

Michèle Perret jest francuską lingwistką i powieściopisarką, urodzoną w 1937 roku w Oranie w Algierii .

Tło i wykształcenie

Mieszkała w Algierii do 1955 roku, najpierw na farmie w pobliżu Sfissef (niegdyś znanej jako Mercier-Lacombe), a następnie w Oranie. Pod koniec szkoły średniej zamieszkała w Paryżu. Po zakwalifikowaniu się jako agrégée z literatury współczesnej, zrobiła doktorat z literatury i nauk humanistycznych.

Kariera

Prawie całą karierę akademicką spędziła jako profesor języka średniowiecznego na Paris West University Nanterre La Défense .

Po rozprawie o zmiennokształtnych w języku średniofrancuskim jej dalsze badania obejmowały: promowanie, redagowanie i tłumaczenie średniowiecznych opowieści; Narratologia , zwłaszcza wcześniejsza narratologia (od XII do XV wieku); językoznawstwo wypowiedzi ; i historii języka francuskiego.

Jej twórczość literacka dotyczy głównie kolonialnego i postkolonialnego Maghrebu , w szczególności Algierii.

Bibliografia

Prace naukowe i tłumaczenia

  • Wprowadzenie à l'histoire de la langue française , Paris SEDES, 1998 (4. wydanie, Armand Colin , Cursus, 2014, 240 s).
  • Renaut de Beaujeu , Le Bel Inconnu , tekst i tłumaczenie Michèle Perret, Paryż, Champion, 2003, 340 s.
  • L'énonciation en grammaire du texte , Paryż, Nathan (128), 1996
  • Renaud de Beaujeu, Le Bel Inconnu , przetłumaczone ze starofrancuskiego przez Michèle Perret i Isabelle Weill, Paryż, Champion, 1991, 112 s.
  • Le signe et la wzmianka: adverbes embrayeurs CI, CA, LA, ILUEC en moyen français (XIV-XV° siècles), Genève, Droz, 1988, 294 s.
  • Jean d'Arras , Mélusine , roman du XIV° siècle . Przedmowa Jacquesa Le Goffa , tłumaczenie i posłowie Michèle Perret, Stock, 1979, 334 s.

Dzieła literackie

  • La Légende de Mélusine , Paryż, Flammarion , (Castor poche senior), 1997. (literatura dziecięca).
  • Terre du vent, une enfance dans une ferme algérienne (1939-1945), Paryż, L'Harmattan , 2009. (fikcja autobiograficzna).
  • D'ocre et de cendres, femmes en Algérie (1950-1962), Paryż, L'Harmattan, 2012. (opowiadania).
  • Erreurs de jeunesse , Księga, 2013 (poezja).
  • La véridique histoire de la fée Mélusine , Tertium éditions, 2014 (literatura dziecięca).
  • Les arbres ne nous oublient pas , Chèvre feuille étoilée, 2016 (historia, świadectwo)

Wkłady do zbiorów

  • Histoires minuscules des révolutions arabes , pod redakcją Wassyla Tamzali , Montpellier, Chèvre feuille étoilée, 2012.
  • L'enfance des Français d'Algérie avant 1962 , pod redakcją Leïla Sebbar , Saint-Pourçain, Bleu autour, 2014.

Działa na temat Perreta

  • Comme la lettre dit la vie. Mélanges Offerts à Michèle Perret , pod redakcją Dominique Lagorgette i Marielle Lignereux, wydanie specjalne LINX , listopad 2002.
  • Littérature et linguistique: diachronie / synchronie. Autour des travaux de Michèle Perret , cd-rom wyprodukowany przez Dominique Lagorgette i Marielle Lignereux, Université de Savoie, UFR LLSH, Chambéry, kolekcja: Języki, 2007

Linki zewnętrzne

Pobrano z „ https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Michèle_Perret&oldid=1017769432 ”