Parwiskopa
|
Parwiskopa Przedział czasowy: ediakar ,
|
|
|---|---|
|
|
| Klasyfikacja naukowa | |
| Królestwo: | Animalia |
| Gromada: | incertae sedis |
| Rodzaj: |
† Parviscopa Hofmann, 2008 |
| Gatunek: |
† P. bonavistensis
|
| Nazwa dwumianowa | |
|
† Parviscopa bonavistensis Hofmann, 2008
|
|
Parviscopa to rodzaj form frondose scharakteryzowany w 2008 roku na podstawie okazów z Nowej Fundlandii w Kanadzie . Parviscopa należy do fauny i flory ediakarskiej (635–542 mln lat temu), a dokładniej do zespołu typu Avalon, który pochodzi ze starszej części ediakaru (580–560 mln lat temu) i charakteryzuje się głębokimi osadami wodnymi.
Opis
Parviscopa Hofmann i in. 2008 jest podobny do innych form frondose. Ma łodygę i gałęzie i może wyglądać jak roślina. Okazy mają zwykle długość od 2 do 3 centymetrów. Parviscopa występuje na półwyspie Bonavista w Nowej Funlandii w Kanadzie i została przypisana do gromady Petalonamae Pflug 1972. Jest podobna do rodzaju Primocandelabrum , który również występuje w tym samym regionie , ale Parviscopa jest mniejsza i ma lepiej zdefiniowane gałęzie i brak jej podstawowy dysk przyczepu.
Różnorodność
Jedynym znanym gatunkiem z rodzaju jest Parviscopa bonavistensis . Obecnie znanych jest tylko kilka okazów Parviscopa, z których okazem typowym jest NFM F-507. Parviscopa różni się od Primocandebrum ze względu na brak podstawowego krążka przyczepu. Niektórzy badacze sugerowali, że jest możliwe, że Parviscopa to młody primocandebrum bez zachowanego dysku.
Odkrycie
Parviscopa została opisana przez Hofmanna, O'Briena i Kinga w 2008 roku. Została odkryta na półwyspie Bonavista w Nowej Funlandii w Kanadzie, co doprowadziło do nazwy gatunku bonavistensis . Parviscopa oznacza małą miotłę wykonaną z gałązek, co nawiązuje do wyglądu okazów. Okazy wydają się wyglądać jak typowe skamieliny śladowe, ale naukowcy zgadzają się, że reprezentują skamieliny ciała.
Dystrybucja
Znane rozmieszczenie Parviscopa jest obecnie ograniczone do zespołu typu Avalon w formacji Mistaken Point w Nowej Fundlandii w Kanadzie.
Ekologia
Parviscopa żył w głębokim morzu z innymi podobnymi organizmami. Były to organizmy siedzące, które były przyczepione do dna morskiego i prawdopodobnie żywiły się zawiesiną. Mogły żywić się przez osmozę lub karmienie przez filtr. Obszar, na którym żyli, był prawdopodobnie zbyt głęboki, aby organizmy mogły przeprowadzić fotosyntezę.
Znaczenie
Parviscopa jest wyjątkowa, ponieważ nie ma rozgałęzień rangeomorph , jak wiele innych taksonów Awalonii. Chociaż Parviscopa jest skamieniałością ciała, przypomina wiele skamielin śladowych. Nie rozstrzygnięto również, czy Parviscopa rzeczywiście należy do Primocandelabrum , czy też jest odrębnym rodzajem (patrz Różnorodność). Primocandebrum i Parviscopa nie przypominają większych taksonów i oba mają zaledwie kilka centymetrów długości.