Teraz, gdy lato minęło
| Teraz, gdy lato minęło | |
|---|---|
| W reżyserii | Frank Taszlin |
| Opowieść autorstwa | Freda Neimana |
| Wyprodukowane przez | Leona Schlesingera |
| Muzyka stworzona przez | Carla W. Stallinga |
| Animacja wg | Roberta McKimsona |
| Proces koloru | Technicolor |
| Dystrybuowane przez | Warner Bros. |
Daty wydania |
|
Czas działania |
6 minut 6 sekund |
| Kraj | Stany Zjednoczone |
| Język | język angielski |
Now That Summer is Gone to kreskówka Warner Bros. Merrie Melodies z 1938 roku , wyreżyserowana przez Franka Tashlina . Film krótkometrażowy został wydany 14 maja 1938 roku.
Działka
Kreskówka zaczyna się od wiewiórek gromadzących zapasy na nadchodzące zimne miesiące, ponieważ nadchodzą ciężkie czasy, gdy śpiewają „Now that Summer is Gone”. Jednak młoda, krzykliwie ubrana wiewiórka postanawia zbić z tropu grę w kości , nie starając się na nie polować. Lekceważąc radę ojca, by nie uprawiać hazardu , młoda wiewiórka nie zwraca na to uwagi i wciąż upiera się przy „łatwym sposobie” zdobycia orzechów na zimę. Przed pierwszymi opadami śniegu młoda wiewiórka ma otrzymać zimowe zapasy orzechów z First Nutional [sic] Bank, a tuż przed opuszczeniem drzwi wejściowych ojciec przypomina mu: „I pamiętaj, żadnego hazardu!”. Ale w drodze do domu z orzechami młoda wiewiórka spotyka nieznajomego, który oferuje mu grę losową, i pomimo ostrzeżenia ojca, głupia młoda wiewiórka szybko wykorzystuje szansę. Głupia młoda wiewiórka przegrywa za każdym razem w każdej grze losowej.
Zrozpaczona wiewiórka nie ma szczęścia i nie ma już całego zapasu zimowych orzechów. Zanim śnieg zacznie padać, głupia wiewiórka wraca do domu bez orzechów i szczęścia w powiedzeniu ojcu prawdy. Tak więc, gdy tylko wchodzi do domu, postanawia zmyślić kłamstwo i mówi ojcu, że został okradziony przez bandytów, skoczył i brutalnie przez nich zaatakowany. Jednak jego kłamstwa kończą się bardzo szybko i posuwa się za daleko, gdy odkrywa, że nieznajomy, który wygrał od niego orzechy, to nikt inny jak jego własny . ojca, który zrobił to, aby dać synowi, który był hazardzistą, nauczkę za celowe nieposłuszeństwo. Mimo to lekcja jednak nie działa. Kiedy niezadowolony ojciec dochodzi do wniosku, że wymierzy synowi dziesięć batów i zanim młoda wiewiórka zdąży wybiec przez drzwi, zostaje złapany za ogon przez rozwścieczonego ojca. Kiedy niezadowolony ojciec przygotowuje swoją broń do biczowania (deskę), jego syn mówi mu, że „przewróci go za to, podwójnie albo nic”, ale jego ojciec mu nie wierzy, a widząc syna, nie nauczył się jego lekcja. Gdy kreskówkowa tęczówka wychodzi i „To wszystko ludzie!” pojawia się zakończenie, głupia wiewiórka jest widziana / słyszana, jak dostaje baty od swojego rozwścieczonego ojca.
Media domowe
- LaserDisc — Złoty wiek Zwariowanych Melodii , tom 5, strona 4
- DVD - Złota kolekcja Looney Tunes: tom 4 , dysk 2
Druk dubbingowany w USA utrzymuje 1937-1938 MWRA w latach 1947-1948, podczas gdy druk dubbingowany w UE wykorzystuje 1941-1955 MWRA
- Bibliografia _ Friedwald, Will (1989). Merrie Melodies: kompletny ilustrowany przewodnik po kreskówkach Warner Bros. Henry Holt i spółka str. 70. ISBN 0-8050-0894-2 .
- ^ Lenburg, Jeff (1999). Encyklopedia animowanych kreskówek . Książki ze znacznikami wyboru. s. 104-106 . ISBN 0-8160-3831-7 . Źródło 6 czerwca 2020 r .